သင္-အေရးတႀကီးေငြလိုအပ္လာခဲ့ရင္

မူရင္း-အဘမင္းသိခၤ

တစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြ ကိုတင္ျမင့္ဆိုသူ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ ေရာက္လာၿပီးလွ်င္ " ဆရာေရ ...၊ လုပ္ပါဦး။ သစ္ေတြက ဆိပ္ကမ္းကို ေရာက္ေနၿပီ။ သေဘၤာတင္ဖို႔ စရိပ္စကလိုေနတယ္။ လိုေနတာက သိန္း(၇၀)ေလာက္ လိုေနတယ္။ အဲဒါ မနက္ျဖန္ ဆယ့္ႏွစ္နာရီထိုးလို႔မွ ကြ်န္ေတာ္ဘက္က မေပးႏိုင္ရင္ အရွက္ကြဲပါၿပီ။ အရွက္ကြဲတာထက္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီတစ္သက္ ကုန္သည္လုပ္စားလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဘယ္သူမွလည္း ကြ်န္ေတာ့္ကို ယံုမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ ဆရာ့ပညာနဲ႔ ကယ္ပါဦး" ဟု ဆိုကာအပူကပ္ေလေတာ့၏။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေကာင္းကင္ဆီကို မ်က္ႏွာကို ေမာ့ထားၿပီးလွ်င္ မ်က္စိကို မွိတ္ထားလိုက္ေလ၏။ ထိုသို႔ မွိတ္ထား လိုက္စဥ္၌ လင္ဗန္းအေသးစား အရြယ္ခန္႔ရွိ ဘိန္းမုန္႔တစ္ခ်ပ္ကို အာ႐ံုတြင္ ေတြ႕ျမင္ရေလ၏။ ဘိန္းမုန္႔ႀကီးမွာ နီညိဳေရာင္ႀကီး ျဖစ္၏။ ဘိန္းေစ့မ်ားလည္း အျပည့္ပါ၏။ ထိုဘိန္႔မုန္႔ႀကီးကို ကြ်ႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြ ကိုတင္ျမင့္ဆိုသူ သည္ ေျမႀကီးေပၚတြင္ ခ်ခင္းၿပီးလွ်င္ ပုလင္းတစ္လံုးမွ ေရျဖင့္ ေလာင္းခ်ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလ၏။ ထိုပုလင္း တြင္လည္း ရွာလကာရည္ဟု ေရးထားသည္ကို ထင္ရွားစြာေတြ႕ရေလ၏။ ထိုသို႔ အာ႐ံု၌ ေတြ႕ျမင္ရေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က....

ဒီမွာ ကိုတင္ျမင့္ ဘိန္းမုန္႔ႀကီးႀကီး တစ္ခ်ပ္၀ယ္ဗ်ာ။ ၿပီးေတာ့ ေျမႀကီးမွာခ်ၿပီး ရွာလကာရည္နဲ႔ ေလာင္းေပေတာ့။ ခင္ဗ်ား လိုခ်င္ေနတဲ့ ေငြေတြရလိမ့္မယ္" ဟု ေျပာလိုက္မိေလ၏။ ထိုအခါ ကိုတင္ျမင့္က " မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာရယ္။ စားတဲ့ေသာက္တဲ့ ဘိန္းမုန္႔ႀကီးကို ေျမႀကီးေပၚခ်ၿပီး ရွာလကာရည္ ေလာင္းရမယ္လို႔။ ရယ္စရာႀကီးဗ်ာ။ တစ္ျခား လူေတြျမင္ရင္လည္း က်ဳပ္ကို ဒီအတိုင္းထားမွာ မဟုတ္ဘူး။ ၀ိုင္းၿပီး ႐ိုက္ၾကလိမ့္မယ္" ဟု ေျပာရေလေတာ့၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က "ယၾတာကေတာ့ အာ႐ံုထဲမွာ အဲဒါပဲေတြ႕တယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ား လုပ္ခ်င္ရင္လည္းလုပ္။ မလုပ္ ခ်င္ရင္လည္း ေနဗ်ာ"ဟု ေျပာလိုက္ရာ ကိုတင္ျမင့္လည္း ဂြတၱလစ္ျမလမ္းရွိ ဘိန္းမုန္႔ဆိုင္တြင္ေရာင္းေသာ ဘိန္း မုန္႔ႀကီးတစ္ခ်ပ္ႏွင့္ ရွာလကာရည္ တစ္ပုလင္းတစ္ပုလင္းကို၀ယ္၍ ကားျဖင့္ထြက္သြားၿပီး လူရွင္းေသာလမ္းေဘး တစ္ေနရာတြင္ ခ်ကာ ရွာလကာရည္ျဖင့္ ေလာင္းေလေတာ့၏။ ထိုသို႔ ေလာင္းၿပီး ကြ်ႏ္ုပ္ထံ ေရာက္လာျပန္၏။ ထိုသို႔ ေရာက္လာၿပီး......

ကြ်န္ေတာ္ ေလာင္းခဲ့ၿပီဆရာ။ တစ္ခုေတာ့ ေျပာရဦးမယ္ေနာ္။ ဒီအလုပ္က ကြ်န္ေတာ္ေရာ ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမေရာ စပ္တူလုပ္တာဆိုေတာ့ မိန္းမေရာ ေလာင္းဖို႔ လိုေသးလားဟု ေမးေလေတာ့၏။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က မလိုပါဘူးဗ်ာ။ အာ႐ံုထဲမွာ ခင္ဗ်ားကိုပဲ ျမင္တာဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားမိန္းမ ေလာင္းဖို႔မလိုပါဘူးဟု ေျပာမိေလ၏။ ထိုအခါ ၎က ဘယ္ကေနဘယ္လို အဲဒီေငြရမွာလည္း ဆရာရယ္ ေဟာစမ္းပါဦးဟု ဆိုေလ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း တဲေရာ့ကိုခ်ိဳးလိုက္ရာ ဘုရင္မကဒ္ျပားကို ရသျဖင့္ "ျမန္မာျပည္မွာ ဘုရင္မလို႔ လူသိ မ်ားတာက ရွင္ေစာပုပဲဗ်။ ရွင္ေစာပုလမ္းကလည္း စမ္းေခ်ာင္းမွာရွိတယ္။ စမ္းေခ်ာင္းရွင္ေစာပုလမ္းက ရလိမ့္မယ္ ထင္တယ္ဟု ေျပာလိုက္မိေလ၏။ ညပိုင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ၌ ၎ကိုတင္ျမင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ ေရာက္လာၿပီးလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္အတြက္ ၀ယ္လာေသာ ပန္းေသးေခါက္ဆြဲတစ္ထုပ္အား လွမ္းေပးရင္း

ဘိန္းမုန္႔နဲ႔လုပ္တဲ့ ယၾတာကေတာ့ စြမ္းၿပီဗ်ိဳ႕။ညေနကပဲ သိန္း(၇၀) ရခဲ့ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ကို သိန္း(၇၀)ထုပ္ၿပီး ေခ်းတဲ့ လူကေတာ့ စမ္းေခ်ာင္း ရွင္ေစာပုလမ္းက မျမင့္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ ပိုက္ဆံကသူ႕ပိုက္ဆံေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သူ႕အေမ ေဒၚပုရဲ့ ပိုက္ဆံပဲ။ ရွင္ေစာပုပိုက္ဆံေပါ့ဗ်ာဟု ေျပာေလေတာ့၏။