တိုက္အျမန္ေရာင္ထြက္ေစေသာယၾတာ

အိပ္မက္ထဲကရေသာယၾတာ(မူရင္း-အဘမင္းသိခၤ)

တစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ အသက္ေလးဆယ္အရြယ္ မိန္းမတစ္ဦး ေရာက္လာၿပီးလွ်င္ ငါးေထာင္ကန္ေတာ့ ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ဘာအတြက္ ကန္ေတာ့တာပါလဲဟု ေမးျမန္းရာ ထိုမိန္းမက....

ဆရာ လုပ္ေပးလို႔ ဦးဖိုးက်ားလမ္းမွာရွိတဲ့ ကြ်န္မတိုက္ ေရာင္းရသြားၿပီေလ။ အဲဒီအတြက္ ကန္ေတာ့တာပါဟု ေျပာေလ၏။ ထိုအခါကြ်ႏ္ုပ္က ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္က အခုမွေတြ႕ဘူးတယ္။ ဘယ္တုန္းက ယၾတာလုပ္ေပးတာ လဲ..ဟု ေမးျမန္းရာ ထိုမိန္းမက....

ဒီလိုပါ ဆရာ။ ကြ်န္မမွာက ေၾကြးပူရွိလို႔ ဦးဖိုးက်ား လမ္းမွာရွိတဲ့ ကြ်န္မတိုက္ကို ေရာင္းေနတာ ၾကာပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ မထြက္ေသးဘူးရွင့္။ တညမွာ ကြ်န္မဟာ အိပ္မက္မက္တယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာ ဦးဇင္းတစ္ပါးဆီကို သြားၿပီး တပည့္ေတာ္မတိုက္ အျမန္ဆံုး ေရာင္းခ်င္ပါတယ္။ အျမန္ဆံုး ေရာင္းရေအာင္ ယၾတာေပးပါလို႔ ေတာင္းတယ္။

အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းက ငါတို႔လို ဘုန္းႀကီး ရဟန္းေတြဆီမွာ လူမႈ႕ ကိစၥေတြ ေရာင္းေရး ၀ယ္တာေတြကို အကူအညီ မေတာင္းရဘူး။ ဒါမ်ိဳးက ေလာကီပညာေတြတတ္ကြ်မ္းတဲ့ ဆရာမင္းသိခၤတို႔လို လူမ်ိဳးဆီမွာ ေတာင္းလို႔ေျပာ တယ္။ အဲဒိေတာ့ ကြ်န္မက အရွင္ဘုရား မိန္႔ေတာ္မူတဲ့ ဆရာမင္းသိခၤဆိုတာ တပည့္ေတာ္မ မသိပါဘူးလို႔ေျပာ တယ္။

အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ မလွမ္းမကမ္းကေန လူတစ္ေယာက္ ျဖတ္ၿပီး ေလွ်ာက္လာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဦးဇင္းက ေဟာ... ဟိုမွာ ေလွ်ာက္လာတာ နင္သိခ်င္တဲ့ မင္းသိခၤဆိုတဲ့လူေပါ့လို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္မက ဦးဇင္းနားကေန ထၿပီး ဆရာ့ဆီလဲလည္း ေရာက္ေရာ ကြ်န္မက တိုက္ေရာင္ခ်င္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပတယ္။

အဲဒီေတာ့ ဆရာက လြယ္ပါတယ္ဆိုၿပီး ကြ်န္မတိုက္ကို လိုက္လာတယ္။ တိုက္ေရာက္တဲ့အခါမွာ အဲဒီေန႔ထုပ္ သတင္းစာေတာင္းၿပီး ယပ္ေတာင္ပံုကေလး ျဖစ္ေအာင္ ကပ္ေက်းနဲ႔ ညွပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာက ကြ်န္မကို အဲဒီ ယပ္ေတာင္နဲ႔ ခပ္လိုက္ ခ်က္ခ်င္း ထြက္သြားလိမ့္မယ္ဆိုၿပီး ေပးတယ္။

အဲဒီေတာ့ ကြ်န္မကလည္း ခ်က္ခ်င္းပဲ တိုက္ကို ေရွ႕ကေရာ ေနာက္ကေရာ ေဘးကေရာ ယပ္ေတာင္နဲ႔လိုက္ၿပီး ခပ္လိုက္တယ္။ အခု ကြ်န္မေျပာေနတာ အိပ္မက္မက္ေနတာေနာ္.....။ တကယ္မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္မလည္း တစ္ခါမွ မျမင္ဘူးပဲနဲ႔ ဆရာ့ကို အိပ္မက္မက္တာမ်ား အံ့ပါရဲ့ ဆရာရယ္။

မနက္လည္းေရာက္ေရာ တိုက္၀ယ္မယ့္လူေတြ ေရာက္လာၿပီး စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ ၊ ခ်က္ျခင္းေငြေခ်ၿပီး ခ်က္ျခင္း၀ယ္ သြားၾကတယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာ ယပ္ေတာင္အျဖစ္န႔ဲ လုပ္ထားတဲ့ သတင္းစာကေလးက ဒါပါပဲဆရာရယ္ဟု သတင္းစာျဖင့္ လုပ္ထားတဲ့ယပ္ေတာင္ကို ကြ်ႏ္ုပ္အားေပးေလ၏။ အိပ္မက္ထဲမွာ ယပ္ေတာင္ပံု ညွပ္တယ္ဆိုေပ မယ့္ ဆရာမင္းသိခၤဆိုတာ တကယ္ညွပ္ပါဘူး။ မိုးလင္းမွ ညွပ္လိုက္တာပါဟု ထိုမိန္းမက ျဖည့္စြက္၍ ေျပာေလ၏။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္အနီးတြင္ ထိုင္ေနေသာ သိဒၶိဆန္းဆိုေသာ တပည့္ကေလးသည္ အဲဒီ ယပ္ေတာင္ကေလး ကြ်န္ေတာ္ကိုေပးဟု ဆိုကာ ယပ္ေတာင္ပံု သတင္းစာကို ဟူသြားၿပီး ပလပ္စတစ္ ေလာင္းထားလိုက္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္ ၎ဆိုင္သို႔ ေရာက္လာေသာ အိမ္ေရာင္းမည့္ သူမ်ားကို ထိုယပ္ေတာင္ျဖင့္ ခပ္ေပးသည္ဟုဆို၏။ အိမ္မ်ားလည္း ေရာင္းထြက္သြား သည္ဟုဆို၏။

ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ထိုမိန္းမ ကန္ေတာ့သြားေသာ ေငြငါးေထာင္ျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံတြင္ ပညာသင္ၾကားေနေသာ တပည့္ေလး မ်ားကို ၀က္သားဟင္းခ်က္၍ ေၾကြးလိုက္ေလေတာ့သတည္း။

တင္ျပသူ-ဟိန္းတင့္ေဇာ္