ပုတီးစိပ္ရင္ နံပါတ္တစ္ ထမင္း၀ေအာင္စားရမယ္။

တစ္ေန႔သ၌ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏အိမ္ေရွ႕ရွိ သရက္ပင္ေအာက္တြင္ ထိုင္ကာ ကြ်ႏ္ုပ္ကို ကြ်ႏ္ုပ္ ေဗဒင္တြက္ ၾကည့္ေနလွ်က္ရွိ၏။ ထိုအခ်ိန္၌ လူတစ္ေယာက္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္အား ခြင့္ေတာင္းျခင္း မျပဳပဲ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ၿခံတံခါးကို တြန္းဖြင့္၍ ၀င္လာၿပီးလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အနီးသို႔ ေရာက္ခါနီးမွ ၀င္ခြင့္ျပဳပါဟု ခြင့္ေတာင္းေလ၏။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က

ခင္ဗ်ားက ဘာနဲ႔တူသလဲဆိုေတာ့ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ကို ဖက္နမ္းၿပီးမွ ခ်စ္ေရးဆိုသလို ျဖစ္ေနတယ္။ အိမ္ထဲကို ေရာက္ၿပီးမွ ၀င္ခြင့္ျပဳပါဆိုေတာ့ က်ဳပ္က ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ထိုသူက အဲဒါကေတာ့ ဆရာရယ္ ေလာကႀကီးတစ္ခုလံုး မွားေနတဲ့ အမွားမ်ိဳးပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္ထဲ ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး ဆရာရယ္။ ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါဟု ေျပာ၍ ကြ်ႏ္ုပ္ေရွ႕ရွိ ထိုင္ခံုတြင္ ၀င္ထိုင္ၿပီးလွ်င္ " ထိုင္ခြင့္ျပဳပါ ဆရာ "ဟု ေျပာေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က...

ခင္ဗ်ားကလည္း ဘယ္လိုလူမွန္း မသိဘူး။ ထိုင္ၿပီးမွပဲ ထိုင္ခြင္ျပဳပါတဲ့။ က်ဳပ္က ဘယ္လို လုပ္ရမွာလဲ။ မထိုင္နဲ႔လို႔ ေျပာရမွာလားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေဒါႏွင့္ ေမာႏွင့္ ေျပာလိုက္ရာ ထိုသူက... ဒါကေတာ့ တစ္ကမၻာလံုး မွားေနၾကတဲ့ အမွားမ်ိဳးပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္းမွ မဟုတ္တာ။ ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါ ဆရာရယ္ဟု ထိုသူက ေျပာေလ၏။

ခင္ဗ်ားနဲ႔ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ကိစၥမွာ ဘာျဖစ္လို႔ ကမၻာကို ထည့္ေျပာေနရတာလဲဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ထိုသူက ......

ဒီလိုပါဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္က နည္းနည္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာခ်င္လို႔ပါ။ ကမၻာနဲ႔ ဘာမွ မပါတ္သက္ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ နာမည္ ဧရာလို႔ ေခၚပါတယ္ဆရာ။ မွတ္လည္း ထားပါဆရာရယ္။ ဆရာက လူေတြမ်ားလို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို မွတ္မိမွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္က အိမ္ေထာင္နဲ႔ပါ။ ကြန္ေတာ္မိန္းမ နာမည္က နႏၵာတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းေတာ“ဧရာနႏၵ” ျဖစ္သြားတာေပါ့ ဆရာရယ္။


ကြ်န္ေတာ္မိန္းမကေတာ့ အိမ္ေတြမွာလိုက္ၿပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္တယ္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ အလုပ္မရွိဘူး ဆရာရဲ႕။ အခု ဆရာ႔ဆီလာတဲ့ ကိစၥက ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကံဇာတာကိုစစ္ေပးပါ ဆရာရယ္။ နံပါတ္တစ္-ကြ်န္ေတာ္ ဘယ္ေတာ့မွ အလုပ္ရမလဲ၊ နံပါတ္ႏွစ္ - ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမ ဘယ္ေတာ့ အ၀တ္ေလွ်ာ္တဲ့ အလုပ္က နားရမလဲ၊ နံပါတ္သံုး - ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘယ္ေတာ့ ကေလးရမလဲ၊ နံပါတ္ေလး - ကေလးက ေယာကၤ်ားေလးလား၊ မိန္ကေလးလား၊ နံပါတ္ငါး - အိုးပိုင္အိမ္ပိုင္ ဘယ္ေတာ့ရမလဲ။ နံပါတ္ေျခာက္ -ကြ်န္ေတာ္တို႔ တစ္သက္လံုး ဒီလိုပဲ ၾကပ္ၾကပ္တည္းတည္းနဲ႔ ေနသြားရမလား၊ ဘယ္ေတာ့ခ်မ္းသာႏိုင္မလဲ၊ နံပါတ္ခုႏွစ္ - ကြ်န္ေတာ့္မွာ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ႏိုင္တဲ့ ကံဇာတာပါသလား သိခ်င္ပါတယ္ ဆရာ ” ဟု ေျပာလိုက္ရာ ကြ်ႏု္ပ္က

“ နံပါတ္ရွစ္ - ကိုယ့္လူ ျပန္ေတာ့၊ နံပါတ္ကိုး - ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ မလာနဲ႔” ဟု ေျပာလိုက္ေလ၏။ “ မလုပ္ပါနဲ႔ ဆရာရယ္၊ အဲဒီလို မလုပ္ပါနဲ႔၊ ခ်က္ခ်င္းႀကီး ျပန္ေတာ့တဲ့။ ဒါကေတာ့ နည္းနည္းၾကမ္းတယ္ ဆရာရယ္။ သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႕ေလး လုပ္စမ္းပါ။ အခုအခါမွာ ကြ်န္ေတာ္ဟာ အားကိုးရာ မဲ့ေနတဲ့လူပါ ဆရာရယ္။ ဥပမာနဲ႔ ေျပာရရင္ ေသာင္ျပင္လႊတ္တဲ့ ေရႊဟသၤာ ဌက္ကေလးလိုပါပဲ ” ဟု ေျပာလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္က -“ က်ဳပ္ ၾကားဖူးတာကေတာ့ ေသာင္ျပင္လႊတ္တဲ့ ေခြးဆိုတာပဲ ၾကားဖူးတယ္ ” ဟု ေျပာလိုက္ရာ ထိုသူက ေခြးဆိုေတာ့ ႐ိုင္းတာေပါ့ ဆရာရယ္၊ နည္းနည္း ပါးပါး ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း လုပ္စမ္းပါ ဆရာရဲ႕၊ ကြ်န္ေတာ့္လို ဘာမဟုတ္တဲ့လူက ဆရာ့ကို ယဥ္ေက်းဖို႔ ေျပာေနရတယ္ဆိုေတာ့ ဆရာ့အေနနဲ႔ မေကာင္းပါဘူး” ဟု ေျပာဆိုလိုက္ရာ ကြ်ႏ္ုပ္မွာ လြန္စြာ စိတ္ဆိုးသြားသည့္အေလွ်ာက္ .....


“ ကဲ - ကိုယ့္လူ ျပန္ပါေတာ့။ စကားလည္း မရွည္နဲ႔ေတာ့ အဲဒီလို ေျပာတာမွ နားမလည္ရင္ ဧရာ “ဂိုး” လို႔ ေျပာမယ္။ “ဧရာဂိုး” ဟု ေျပာလိုက္ရာ ၎ဧရာဆိုသူမွာ ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေလ၏။ ဧရာ “ဂိုး” လို႔ မၾကားဖူးပါဘူး ဆရာရယ္။ မဟုတ္က ဟုတ္ကေတြ မေျပာစမ္းပါနဲ႔၊ ကြ်န္ေတာ္ဆရာ့ကို စိတ္ညစ္ေအာင္ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး၊ အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္ဟာ ထမင္းနပ္မွန္ေအာင္ မစားရပါဘူး၊

နံပါတ္တစ္ - အဲဒါေလး ေသခ်ာခ်င္တယ္။ နံပါတ္ႏွစ္ - ေသခ်ာတဲ့ မနက္စား ညစာကေလးကိုပဲ ဟင္းေကာင္း ထမင္းေကာင္းေလး ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ အဲဒါေလးပဲ ကူညီပါ ဆရာရယ္။ က်န္တာေတြကေတာ့ ျဖည္းျဖည္းမွပဲ စဥ္းစားၿပီး ႀကိဳးစားယူေတာ့မယ္ ” ဟု ေျပာေလ၏ ။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ၎ ကိုဧရာအေပၚ၌ စိတ္မဆိုးႏိုင္ေတာ့ပါ။ သူသည္ အေျပာအဆို မတတ္ျခင္းသာရွိ၏။ သို႔ေသာ္ သူ၏ ဘ၀သည္ သနားစရာ ေကာင္းလွေပ၏။ အမွန္စင္စစ္အားျဖင့္ သူသည္ ထမင္း နပ္မမွန္သူ ျဖစ္၏ ။ သို႔ရာတြင္ စကားေျပာရာ၌ မလိုအပ္တဲ့ နံပါတ္မ်ားတပ္၍ ေျပာတတ္သူလညး္ ျဖစ္၏ ။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ကိုဧရာ၏ မ်က္ႏွာကို စူးစူးရဲရဲ ၾကည့္လိုက္ၿပီးေနာက္....

“ခင္ဗ်ားအေနနဲ႔ ေလာကီပညာကို ယံုသလား” ဟု ေမးလိုက္ရာ ကိုဧရာက “နံပါတ္တစ္ - ယံုတဲ့ အထဲမွာလည္းမပါဘူး၊ မယံုတဲ့ အထဲမွာလည္း မဟုတ္ဘူး။ နံပါတ္ႏွစ္ - အက်ိဳးရွိရင္ ယံုမယ္။ အက်ိဳးမရွိရင္ မယံုဘူး၊ နံပါတ္သံုး - လူတိုင္းကို ဆရာ မတင္ႏိုင္ဘူး၊ နံပါတ္ေလး -ခက္ခက္ခဲခဲလုပ္မွ ျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ယၾတာ မလုပ္ခ်င္ဘူး ဆရာ။ အလုပ္ပဲ လုပ္ခ်င္တယ္ ” ဟု ေျပာေလ၏ ။

“ဒီမွာ ကိုဧရာ ခင္ဗ်ားနံပါတ္ေတြကို ဘယ္ေတာ့ျဖဳတ္မွာလဲ၊ က်ဳပ္က အဲဒီဂဏန္း သိပ္ၿပီး မွန္းတယ္ဗ်ာ။ က်ဳပ္နဲ႔ စကားေျပာရင္ အဲဒီဂဏန္းေတြ၊ နံပါတ္ေတြကို ျဖဳတ္ၿပီးမွ ေျပာလို႔ မရဘူးလား” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ရာ ထိုသူက.....

“ဒီလိုပါ ဆရာ နံပါတ္တစ္ ကြ်န္ေတာ္က ဘာပဲလုပ္လုပ္ ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စကားေျပာရင္ နံပါတ္ေတြ ထည့္ေျပာေနရတာ။ နံပါတ္ႏွစ္ - ကြ်န္ေတာ္က သိပ္ၿပီး တိက်တဲ့ ဦးေလးရဲ႕ ထိန္းေက်ာင္းမႈ႕ ေအာက္မွာ ႀကီးျပင္လာရတာ ဆိုေတာ့ ဘယ္ေတာျဖစ္ျဖစ္ နံပါတ္ေတြနဲ႔ ေျပာေလ့ရွိပါတယ္။ဆရာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ခြင့္လႊတ္ပါ ဆရာရယ္” ဟု ဧရာက ျပန္၍ ေျပာေလ၏။ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က....

“ ဒီမွာ ကိုဧရာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ဒုကၡေတြ ေျပေပ်ာက္သြားဖို႔ အတြက္ ပုတီးစိပ္တဲ့ ယၾတာတစ္ခု လုပ္ရမယ္။ အဲဒီယၾတာမွာ အဆင့္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ အဲဒီေတာ့ နံပါတ္တစ္- ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ တေရာ္ကင္ပြန္းနဲ႔ ေခါင္းေလွ်ာ္ၿပီး ေရခ်ိဳးရမယ္။ နံပါတ္ႏွစ္- အဲလို ေခါင္းေလွ်ာ္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီးရင္ ဘုရားစင္ေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး တစ္ရာ့ ရွစ္လံုးရွိတဲ့ ပုတီးကို ေလးေထာင့္ ပံုသဏၭာန္ခင္းရမယ္။ နံပါတ္သံုး- ေလးေထာင့္ပံုသဏၭာန္ ခင္းၿပီးရင္ အေပၚ ဘယ္ဘက္ေထာင့္မွာ ဖန္ခြက္နဲ႕ ေရတစ္ခြက္ထားရမယ္။ ေအာက္ဘက္ ညာဘက္ေထာင့္မွာ လက္တစ္ဆုပ္ ေလာက္ရွိတဲ့ ေျမႀကီးခဲ တစ္ခုထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အေပၚညာဘက္ေထာင့္မွာ ခြက္တစ္ခြက္ထဲမွာ ယပ္ေတာင္ တစ္ေခ်ာင္းကို စိုက္ထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ဘက္ ဘယ္ဘက္ေထာင့္မွာ ဖေယာင္တိုင္ တစ္တိုင္ကို စိုက္ၿပီး ထြန္းထားရမည္။ အဲဒါဟာ ဓာတ္ႀကီးေလးပါးပဲ၊ အဲဒါ ဘာလုပ္တာလဲလို႔ ေမးရင္ ပုတီး အရံအတားနဲ႔ ဓာတ္ေလးပါးကို စုထားတာ။



အလြယ္မွတ္ထားဖို႕က“ ပုတီးအရံအတား ဓာတ္ေလးပါး။”နံပါတ္ေလး- အဲဒီ ဓာတ္ေလးပါးရဲ႕ အလယ္ေခါင္းမွာ ခင္ဗ်ားဓာတ္ပံုကို ခ်ထားရမယ္။ ဓာတ္ပံုမရွိရင္ ခင္ဗ်ားနာမည္ကို ေရးထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားက အက်အန တင္ပ်ဥ္ေခြၿပီး ထိုင္ရမယ္။ နံပတ္ငါး- ခင္ဗ်ားပံုကို ခင္ဗ်ားၾကည့္ၿပီး “ငါဟာ ဓာတ္ႀကီး ေလးပါးနဲ႔ျပည့္စံုေနတယ္။ ဘာကိုမွ် ေၾကာင့္ၾက ၀င္ေနစရာမလိုေတာ့ဘူး ဆိုတဲ့ စကားကို သက္ေစ့ ရြက္ဆိုရမယ္။

အဲဒါကို ရြက္ဆိုၿပီးတဲ့ အခါမွာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ေခါင္းကေန ေျခဖ်ားအထိ အေၾကာေတြ ေလ်ာ့သြားၿပီလို႔ ခံယူၿပီး စိတ္နဲ႔ အေၾကာေတြကို ေလွ်ာ့ပစ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ခင္ဗ်ားစိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ပူပင္မႈေတြကိုလည္း ျဖဳတ္ခ် ပစ္လိုက္ရမယ္။ အဲဒီလို ျဖဳတ္ခ်ပစ္လိုက္တာနဲ႔ ခင္ဗ်ားစိတ္က ေပါ့ပါး လြတ္လပ္သြားမယ္။ နံပါတ္ေျခာက္ “၀ရေဒါ ေဒတု ေမ၀ရံ “၀” လို႔ ရြတ္ဆိုရမယ္။ ရြတ္ဆိုတဲ့အခါမွာ ပုတီးနဲ႔ရြတ္ဆိုရမယ္။ “ႏွစ္ဆယ့္ခုႏွစ္လံုးပုတီး” နဲ႔ သံုးဆယ့္ ေျခာက္ပတ္ျပည့္ေအာင္ ရြတ္ဆိုရမယ္။

နံပါတ္ခုႏွစ္- ပုတီးပတ္ ျပည့္သြားတဲ့ အခါမွာ ခဏေလးၿငိမ္ၿပီး သတၱ၀ါအားလံုး ၀၀လင္လင္ စားရပါေစဆိုၿပီး ေလးေလးနက္နက္ ေမတၱာပို႔ရမယ္” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ၎ ကိုဧရာက“ဆရာ႔ကို ေမးစရာရွိပါတယ္။ နံပါတ္တစ္- အဲဒါကို ဘယ္ႏွစ္ရက္ လုပ္ရမွာလဲ။ နံပါတ္ႏွစ္- အဲဒါလုပ္ရင္ ၀၀လင္လင္ တကယ္စားရမွာလား။ နံပါတ္သံုး ဒီနည္းစဟာ ဆရာ့ဟာဆရာ့ စိတ္ကူးယဥ္ၿပီး လုပ္ထားတာလား တစ္စံုတစ္ေယာက္ဆီက ရတာလား။ နံပါတ္ေလး- ကြ်န္ေတာ္လုပ္ရင္ ကြ်န္ေတာ္“ဧရာ” တစ္ေယာက္တည္း “၀”မွာလား ကြ်န္ေတာ့္မိန္းမ နႏၵာပါ “၀” မွာလား”ဟု ေမးလိုက္ေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က-“ဒီမွာ ကိုဧရာ နံပါတစ္- ေလးဆယ့္ကိုးရက္အတြင္းမွာ ထူးမွာပါဗ်ာ။ နံပါတ္ႏွစ္ - ခင္ဗ်ားလို ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့လူကို က်ဳပ္က သက္သက္ ငရဲႀကီးခံၿပီး ဒုကၡေပးပါမလားဗ်ာ။ နံပါတ္သံုး - က်ဳပ္ဟာက်ဳပ္ စိတ္ကူယဥ္ၿပီး ေပးတဲ့နည္း မဟုတ္ဘူးဗ်ာ၊ခင္ဗ်ား ယံုမယ္ဆိုရင္တာ့ ေျပာလိုက္ပါဦးမယ္။ ဒါဟာ တကယ့္ သိဒိၶရွင္ႀကီး တစ္ဦး ေပးသြားတဲ့နည္းဗ်။ နံပါတ္ေလး - ကိုဧရာေရ ေမာင္တစ္ထမ္း မယ္တစ္ရြက္ ဆိုတဲ့ စကားရွိတယ္ဗ် ခင္ဗ်ားမိန္းမပါ လုိက္ၿပီးလုပ္ရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့၊ ခင္ဗ်ားလုပ္လို႔ ဟင္းတစ္ခြက္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားမိန္းမပါ လုပ္ရင္ ဟင္းႏွစ္ခြက္ေပါ့ဗ်ာ” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္ကေျပာလိုက္ရာ ကိုဧရာသည္ သေဘာက်လြန္းသျဖင့္ လက္ခုပ္လက္၀ါး တီး၍ “ရွိခိုးမယ္ဗ်ာ” ဟု ဆိုကာ ရွိခိုးေလ၏။

ထုိအခ်ိန္၌ပင္ ေရႊအုန္းပြင့္ဘုရား၌ ေဗဒင္ေဟာေနေသာ သန္းထိုက္ေဇာ္ဆိုသည့္ ေဗဒင္ဆရာကေလးသည္ ေရာက္လာၿပီးလွ်င္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာေလ၏။“ ဆရာႀကီး ကြ်န္ေတာ့္ဆိုင္က သိပ္ၿပီး လူ၀င္တယ္ခင္ဗ်ာ့။ အဲဒီေတာ့ ၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ကို တိုကင္ေပးဖို႔လိုတယ္။ အၾကြးအမ္းဖို႔ လိုတယ္။ လက္ဖက္၀ယ္ဖို႔ လိုတယ္။ တိုတုိေျပာရရင္ လက္တိုလက္ေတာင္း လုပ္ဖို႔လိုတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆရာႀကီးဆီမွာ အဲဒီလို လုပ္ႏိုင္တ ဲ့လူရွိရင္ကြ်န္ေတာ့္ဆီကို လႊတ္ေပးပါ” ဟု ေျပာလိုက္ရာ ကြ်ႏု္ပ္သည္ ကိုဧရာ၏ မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ လိုက္၏။

ထိုအခါ ကိုဧရာက -“ နံပါတ္တစ္- ကြ်န္ေတာ္ လုပ္ႏိုင္တယ္ ဆရာ၊ နံပါတ္ႏွစ္- ႀကိဳးႀကိဳးစားစားလုပ္မယ္ ဆရာ၊ နံပါတ္သံုး -႐ိုး႐ိုးသားသား လုပ္မယ္ ဆရာ၊ နံပါတ္ေလး - ကြ်န္ေတာ္အတြက္ ေျပာေပးလိုက္ပါ ဆရာ” ဟု ေျပာသျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း -“ ကဲ - ဆရာသန္းထိုက္ေဇာ္ေရ နံပါတ္တစ္- ဒီလူ႕ကို လႊတ္လိုက္မယ္။ နံပါတ္ႏွစ္ -သူတို႔ လင္မယား၊ ေနစဥ္ထမင္း ၀၀လင္းလင္းစားရေအာင္ ေငြရွင္းေပးပါကြာ” ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ရာ ကိုဧရာ၏ မ်က္ႏွာသည္ ေနေရာင္၌ လင္းလက္လိုက္ေသာ မွန္ကဲ့သို႔ ၀င္းလက္ သြားေလေတာ့သတည္း။

မူရင္း-အဘမင္းသိခၤ....ကူညီ၍ေရးသားတင္ျပသူ ကိုေအာင္

သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာစဥ္လိုလားေသာ
ဟိန္းတင့္ေဇာ္