တားေရာ့ကို ႏွလံုးသားျဖင့္လိုက္စားပါ

တားေရာ့ကို ဦးေခါင္းျဖင့္ မလိုက္စားပဲ ႏွလံုးသားျဖင့္ လိုက္စားေစခ်င္ပါသည္။

အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ တားေရာ့သည္ ဦးေခါင္းမွလာေသာ ပညာမဟုတ္။ ႏွလံုးသားမွလာေသာ ပညာသာ ျဖစ္၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ အစပထမ၌ ဦးေခါင္းျဖင့္ လိုက္စား၏။ ထိေရာက္ျခင္း မရွိေသာအခါ၌ ႏွလံုးသားျဖင့္ လိုက္စားခဲ့၏။ ထိုအခါက်မွ ထိထိေရာက္ေရာက္ ျဖစ္လာေလေတာ့၏။

အစပထမတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ တားေရာ့ကို “ငါပိုင္ၿပီ”ဟု ေၾကြးေက်ာ္ခဲ့၏။ သို႔မဟုတ္ တားေရာ့သည္ ငါ၏ ပစၥည္း ျဖစ္ၿပီဟု ေၾကြးေက်ာ္ခဲ့၏။ ႏွလံုးသားႏွင့္ လိုက္စားေသာ အခါ၌ ထိုေၾကြးေက်ာ္သံသည္ လြန္စြာနိမ့္ေၾကာင္း သေဘာေပါက္ခဲ့ရ၏။

ထိုေၾကြးေက်ာ္သံကို ၾကည့္လွ်င္ တားေရာ့သည္ ကြ်ႏ္္္္ုပ္၏ ပစၥည္းျဖစ္႐ံုမွ် ျဖစ္၏။ တားေရာ့ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ တေပါင္းတစည္းတည္း မျဖစ္။ ပစၥည္းဆိုလွ်င္ ေပ်ာက္ဆံုးသြားႏိုင္၏။ အမွန္ျဖစ္ရမည္မွာ တားေရာ့ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ တစ္သားတည္း ၊ တစ္ေပါင္းတည္း ၊ တစ္ထပ္တည္း ျဖစ္ေနရမည္ျဖစ္၏။

ဤသို႔ ျဖစ္မေနေသးလွ်င္ တားေရာ့သည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ပစၥည္းမွ်သာ ျဖစ္ေနေသး၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ မဟုတ္ေသးေပ။ ေနာင္အခါတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေၾကြးေက်ာ္ခဲ့၏။

ငါဟာ တားေရာ့ ျဖစ္တယ္။

တားေရာ့ဟာ ငါျဖစ္တယ္။

တားေရာ့တြင္ပါေသာ ေမွာ္ဆရာသည္ ကြ်ႏ္ုပ္ပင္ျဖစ္၏။ တားေရာ့တြင္ပါေသာ ဘုရင္သည္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္ျဖစ္၏။ တားေရာ့တြင္ပါေသာ ဘုန္းႀကီးသည္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္ပင္ျဖစ္၏။ တားေရာ့တြင္ပါေသာ ရေသ့သည္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္ပင္ျဖစ္၏။ထို႔အတူ တားေရာ့တြင္ပါေသာ အ႐ူးသည္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္ပင္ မဟုတ္ပါေလာ.....