လာဘ္မတိတ္ေစတဲ့အေဆာင္

တစ္ေန႔သ၌ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ အယ္ဒီတာ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအး ေရာက္လာၿပီး လွ်င္ ကြ်ၽႏ္္ုပ္အား

ဆရာေရ...။ အခုတေလာ အိမ္မွာ လာဘ္တိတ္ သလိုပဲ...။ ပိုက္ဆံသိပ္မ၀င္ဘူး ဆရာေရ...။ လာဘ္ပြင့္တဲ့ နည္းေလး ဘာေလး ေပးစမ္းပါဦး...။ ဟုေျပာေလ၏...။ ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က... ဒီလိုရွိတယ္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးရဲ့...။
လခစား သမားေတြကေတာ့ လာဘ္ ပြင့္တယ္၊ လာဘ္တိတ္တယ္ မရွိဘူး...။ မင္းတို႔ ငါတို႔လို လူေတြကေတာ့ လခ စားသမားနဲ႔ မတူဘူးကြ...။ တစ္လလံုးမွာ..... ဆက္တိုက္ ရေနခ်င္ လည္းရေနတာ...။ တစ္ခါတစ္ေလ တစ္ရက္တည္း
ရၿပီး... ႏွစ္ဆယ့္ကိုးရက္ေလာက္ မရ တဲ့ေန႔ ေတြလည္း ရွိတာေပါ့ကြာ...။ တစ္လမွာ ေငြ၀င္တဲ့ ရက္ကမ်ားၿပီး မ၀င္ တဲ့ရက္က နည္းရင္ တို႔အတြက္ ဟန္တာပဲ...။ မ၀င္တဲ့ ရက္ကမ်ားရင္ အဲဒီလ အေၾကြး တင္ေတာ့တာပဲ..။ မ၀င္တဲ့ ကြက္လပ္ရက္ ေတြအတြက္ အေၾကြးနဲ႔ ျဖည့္ရတာကိုးကြ.. .ဟုေျပာလိုက္ရာ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက...
အခု... ဆရာေျပာသလို ျဖစ္ေနတာ...။ မ၀င္တဲ့ရက္က မ်ားေနတာ...။ အဲဒါ ေၾကာင့္ ဆရာ့ဆီလာၿပီး နည္းလမ္းက
ေလး ဘာေလး ေတာင္းရတာေပါ့...။ ဟုေျပာေလ၏။
ဒါက ဒီလိုရွိတယ္... ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးေရ...။ သံုးတဲ့စြဲတဲ့ေနရာမွာ... သတိ ၀ိရိယရွိဖို႔ လိုတယ္ကြ...။
ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ရာ...
ကြ်န္ေတာ္က အသံုးအစြဲ မၾကမ္းပါဘူး ဆရာရယ္...။ ၿပီးေတာ့ ေခြ်တာလည္း ေခြ်တာပါတယ္....။
ဟုျပန္ေျပာေလ၏...။

ငါေျပာတဲ့ သတိ၀ိရိယ ဆိုတာ အဲဒါမ်ိဳး မဟုတ္ဘူးကြ...။ ဥပမာ- မင္းအခုေန ေငြတစ္ေထာင္ရၿပီ ဆိုပါစို႔ကြာ...။ မင္း ဘာ၀ယ္မလဲ?...။ ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ျပန္၍ေမးလိုက္ရာ...

လိုအပ္ခ်က္ ေတြရွိတာေပါ့ဆရာရယ္...။ အဲဒါေတြ ၀ယ္ရမွာေပါ့...။ ဥပမာ ဆရာရယ္...။ အိမ္သာ သံုးစကၠဴ ကုန္ေတာ့ မယ္...။ အဲဒီစကၠဴ သံုးလိပ္ေလာက္ ၀ယ္ရမယ္...။ မီးေသြးလည္း ကုန္ေနၿပီ...။ မီးေသြလည္း ၀ယ္ရမယ္... ဟုေမာင္ ေမာင္ျမင္ေအးက ျပန္၍ ေျပာေလ၏...။
ဒီလိုရွိတယ္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးရဲ့...။ အိမ္နဲ႔ ယာနဲ႔ ေနတယ္ဆိုေတာ့ အိမ္အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြရွိတာ ေပါ့ကြာ...။ အဲဒီပစၥည္း ေတြကို ေကာင္းေသာပစၥည္း၊ မေကာင္းေသာ ပစၥည္းရယ္လို႔ ခြဲရမယ္..။ ဆန္းေဗဒင္ စကား နဲ႔ေျပာရရင္ ဣ႒ပစၥည္း ၊အနိ႒ ပစၥည္းေပါ့ကြာ...။ နံတဲ့ပစၥည္း၊ မဲတဲ့ပစၥည္း၊ မီး႐ႈိ႔ပစ္ရတဲ့ပစၥည္း ၊ အိမ္သာ ေရခ်ိဳး ခန္း စတဲ့ ေနရာေတြမွာ သံုးတဲ့ ပစၥည္းကို အနိ႒ ပစၥည္းလို႔ေခၚတယ္...။ ေစာေစာက မင္းေျပာတဲ့ အိမ္သာသံုး စကၠဴ တို႔ မီးေသြးတို႔ ေပါ့ကြာ။ ဒါေတြဟာ ၀ယ္ေတာ့၀ယ္ရမယ္ ၊ အနိ႒ပစၥည္းလို႔ေတာ့ သိရမယ္။ လာဘ္ဦးလာဘ္ဖ်ား ပိုက္ဆံကို အနိ႒ပစၥည္း မ၀ယ္ရဘူး။ ဥပမာကြာ ငါစီးကရက္ သိပ္ႀကိဳက္တယ္ ။ စီးကရက္ဟာ မီးေလာင္ကုန္ဆံုး သြားတဲ့ ပစၥည္းဆိုေတာ့ အနိ႒ ပစၥည္းေပါ့။ ေငြေၾကး ၀င္လာတာနဲ႔ စီးကရက္ေတာ့ ၀ယ္ခ်င္တာေပါ့ကြာ။ ဒါေပမယ့္ အနိ႒ ပစၥည္းဆိုေတာ့ မ၀ယ္ဘူးေဟ့။ ေကာင္းတဲ့ပစၥည္း ဣ႒ ပစၥည္းကို ၀ယ္ၿပီးမွ အနိ႒ ပစၥည္းကို ၀ယ္တယ္ကြာ။ အဲဒါေလးကို သတိ မထားမိတာနဲ႔ ေငြ၀င္ၿပီးရင္ ဆက္တိုက္ ၀င္ရမယ့္ေငြဟာ မ၀င္ဘဲ ရပ္တန္႔သြား တတ္တယ္။ငါ ေျပာတာ မယံုရင္ လုပ္ၾကည့္ပါလား....ဟုကြ်ႏ္ုပ္က ရွင္းျပလိုက္၏။
ဣ႒ ပစၥည္းဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္ မခြဲတတ္ဘူး ဆရာရဲ့။ အလြယ္ဆံုး ကြ်န္ေတာ္ကို ေျပာျပပါဦး ဆရာရဲ့...ဟု ေမာင္ ေမာင္ျမင့္ေအး ကေျပာေလ၏။
ရွည္ရွည္ ေ၀းေ၀း ခြဲစရာ မလိုပါဘူးကြာ။ မင္းတို႔ ငါတို႔ ဗုဒၶဘာသာ ေတြပဲ တျခား ဣ႒ပစၥည္း မရွာတတ္ရင္ ဘုရား ဆြမ္းေတာ္ တင္ဖို႔ပစၥည္း ဘုရားပန္း စတာေတြဟာ ဣ႒ ပစၥည္း ေတြေပါ့ကြာ။ ေငြ၀င္လာတာနဲ႔ အဲဒါေတြ အရင္... ၀ယ္လိုက္ေပါ့ကြာ။ အဲဒါေတြ ၀ယ္ၿပီးမွ က်န္တာေတြ ၀ယ္ခြင့္ ရွိသြားၿပီ။ ၀ယ္ခ်င္ရာ ၀ယ္ေပေတာ့.... ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက...
စိတ္ခ်ပါ ဆရာ။ အဲဒီအတိုင္း လုပ္မယ္။ ၿပီးေတာ့ လာဘ္ရႊင္ေစတဲ့ အေဆာင္ေလး ဘာေလးလည္း လုပ္ေပးပါဦး ဆ ရာရဲ့။ အေဆာင္ဆိုလို႔ ေျပာရဦးမယ္ ဆရာေရ။ ဆရာက ကြ်န္ေတာ္ အတြက္ဆိုၿပီး အေဆာင္ လုပ္ေပး။ ကြ်န္ေတာ္ ကအိမ္မွာ လုပ္ထား။ ကြ်န္ေတာ္အ့ိမ္ လာတဲ့လူက လိုက္ၿပီး လုပ္ေရာ ဆရာေရ့။ အိမ္ကို လာတဲ့ လူကလည္း လူေပါင္း စံုဆရာေရ။ တစ္ခ်ိဳ႕က ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီ လူမ်ိဳးေတြက အခက္အခဲ ရွိေနျပန္ေရာ။ အဲဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ကို လုပ္ေပးတဲ့ အေဆာင္ဆိုရင္ လူမ်ိုးမေရြး ဘာသာမေရြး ေဆာင္လို႔ရမယ့္ အေဆာင္ လုပ္ေပးပါ ဆရာရယ္ ဒါမွ သူတို႔ လိုက္လုပ္ခ်င္လည္း လိုက္လုပ္လို႔ရတာေပါ့... ဟုေျပာေလ၏။
ငါသံုးတဲ့ အေဆာင္တစ္မ်ိဳး ရွိတယ္ကြ။ အရင္တုန္းက လကၡဏာဆရာ၊ ေဗဒင္ဆရာ လုပ္စားတုန္းက အဲဒီအေဆာင္ မ်ိဳး လုပ္ေပးဖူး ပါတယ္ကြာ။ အဲဒါကေတာ့ HORN OF PLENTY ဟြန္းေအာ့ဖ္ပလန္းတီး လို႔ေခၚတယ္။ ေပါၾကြယ္၀ ေသာဦးခ်ိဳလို႔ အဓိပၸယ္ရတာေပါ့။ ေရွးတုန္းက ဥေရာပ တိုက္မွာရွိတဲ့ မုဆိုးႀကီး ေတြဟာ သူတို႔ရတဲ့ သားေကာင္ရဲ့ ခ်ိဳႀကီးေတြကို ပစၥည္းထည့္တဲ့ ပံုးႀကီးေတြ အျဖစ္ အသံုးျပဳေလ့ရွိတယ္။ အဲဒါေတြကို ဥေရာပ တိုက္မွာရွိတဲ့ ေလာကီ ပညာ ဆရာေတြက အဲဒီ ခ်ိဳႀကီးေတြထဲမွာ သီႏွံေတြ ေငြေတြ ထည့္ၿပီး အစီအရင ္အျဖစ္ လုပ္ၾကတယ္။ အစီအရင္ဆို တာလည္း တျခားဟာ မဟုတ္ပါဘူး။ လာဘ္ရႊင္တဲ့ အစီအရင္ေပါ့ကြာ။ အဲဒီ အစီအရင္ဟာ ဘယ္ေလာက္ စြမ္းသလဲ ဆိုရင္ တကယ့္ဦးခ်ိဳနဲ႔၊ တကယ့္ ပစၥည္းေတြ ထည့္ထားတာ မေျပာနဲ႔။ အဲဒီပံုကို နံရံမွာ ခ်ိတ္ထားရင္ေတာင္ လာဘ္ရႊင္ တယ္ကြာ။ ဥေရာပ တိုက္မွာ အဲဒီပံုေတြ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား ခ်ိတ္ထား ေလ့ရွိတယ္။ ဒီမွာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ငါသံုးဖူးပါတယ္ကြာ။ ေဗဒင္ လကၡဏာ ဆရာလုပ္တုန္းက အဲဒီပံုေတြ ငါလုပ္ေပးဖူးေပါင္း မ်ားၿပီ။ သံုးတဲ့ လူေတြက လည္း အက်ိဳးရွိတယ္လို႔ ေျပာၾကပါတယ္။. ...ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ရာ ေမာင္ေမာင္ျမင့္ေအးက
အဲဒီ ေပါၾကြယ္၀တဲ့ အေဆာင္နဲ႔ ပတ္သက္လို အေထာက္အထား စာအုပ္ေရာ ရွိမလားဆရာ... ဟုေမးလိုက္ေလ၏။
ရွိပါတယ္ကြာ။ တစ္ခ်ိဳ႕ အဘိဓာန္က ဆိုရင္ အဲဒါကို CORNUCOPIA လို႔ျပတယ္ကြာ။ အဓိပၸယ္ကေတာ့ ဒါပါပဲကြာ။ ေတာင္ဆိတ္ ခ်ိဳထဲမွာ ဖြံ႕ၿဖိဳးေနတဲ့ သီးႏွံေတြ ထည့္ထာပံုက ျပတာပါပဲ။ အနီးဆံုး အဘိဓာန္တစ္ခုက ိုညြန္းမယ္။ ရီးဒါး ဒိုင္ဂ်က္ စြယ္စံု အဘိဓာန္အတြဲ(၁) ၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၀၄-မွာ ပံုႏွင့္တကြ ေဖာ္ျပထားတာကို မင္း ေတြ႕ရပါလိမ့္မယ္. ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္ေလေတာ့သတည္း....။

မွတ္ခ်က္။....။၎ပံုကို ကူးယူ၍ ယံုၾကည္စြာျဖင ့္မိမိတို႔အိမ္တြင ္ခ်ိပ္ဆြဲထားပါက အက်ိဳးျဖစ္ထြန္မည္ ျဖစ္ပါေၾကာငး္
..............................................အဘမင္းသိခၤ၏မေနာမယလက္ေဆာင္ေပါင္းခ်ဳပ္...................................