လာဘ္ပိတ္ေနရင္ဒီဂါထာေလးရြတ္လိုက္ပါ

တစ္ခါက ျမစ္ႀကီးနားၿမိဳ့မွ သက္ေတာ္(၂၃)ႏွစ္ရွိ ဦးဇင္းတစ္ပါးသည္ ေရႊတဂံုဘုရား မဖူးဘူးေသာၾကာင့္ ဘုရားဖူးရန္ အလို႔ငွာ အဓိ႒ာန္ျဖင့္ ေျခလွ်င္ေလ်ာက္လာေလ၏။ ေဇယ်၀တီၿမိဳ႔သို႔ ေရာက္ေသာအခါ၌ ဦးဇင္းေလး၏ သတင္းသည္ က်ယ္ျပန္႔၍ သြားေလေတာ့၏။

ကြ်ႏ္ုပ္၏ မိတ္ေဆြ စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ တင္ထြန္းေအာင္သည္ ထိုဦးဇင္းေလး၏ ေဘးမွကပ္၍ လိုက္လာေလ၏။ လမ္းတြင္ လွဴဒါန္းၾကေသာ လူမ်ား မ်ားျပားေသာေၾကာင့္ သပိတ္ႏွင့္ မဆန္႔ရကား ၎တင္ထြန္းေအာင္ႏွင့္ မိတ္ေဆြ မ်ားက လွဴဒါန္းေသာ လွဴဒါန္းေသာ လွဴဒါန္းေသာ ဆြမ္း ဆြမ္းဟင္းမ်ားကို ေတာင္းမ်ားျဖင့္ ထည့္ကာ နီးရာ ဘုန္းႀကီး ေက်ာင္းမ်ားသို႔ ၀င္ေရာက္ လွဴဒါန္းေပးရ၏။
ထိုဦးဇင္းေလး ေရႊတိဂံုဘုရား ရင္ျပင္ေတာ္ေပၚသို႔ ေရာက္ေသာအခါ၌ ဦးဇင္းေလးကို ျမင္ေတြ႕သူတိုင္းက ၀တၴဳေငြမ်ား ေျပးလာ၍ လွဴဒါန္းၾကေလ၏။ ဦးဇင္းေလး အားေသာအခ်ိန္၌ ကြ်ႏ္ုပ္၏မိတ္ေဆြ စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ တင္ထြန္းေအာင္က.......ဦးဇင္း သိပ္ၿပီး လာဘ္ရႊင္တာပဲ....။ အေဆာင္ေကာင္း ရွိပါသလား....။ ရွိရင္လည္း တပည့္ေတာ္တို႔ကို ခ်ီးျမွင့္ပါ...ဟု ေတာင္ဆိုေလေတာ့၏။
ထိုအခါ ဦးဇင္းေလးက ....အေဆာင္ရယ္လို႔ေတာ့ မရွိပါဘူး... ဒကာႀကီးရယ္။ ရဟန္း၀တ္တဲ့ေန႔ ကစၿပီး ဦးဇင္း အၿမဲ ရြတ္တဲ့ ဂါထာေတာ့ ရွိပါတယ္။ မနက္အေခါက္(၂၀) ညအေခါက္(၂၀) ရြတ္တယ္။ သံုးလ ျပည့္တဲ့အခါမွာ အခု ဒကာႀကီးေတြ႕တဲ့အတိုင္းပဲ လာဘ္ေတြ ပြင့္ကုန္ေတာ့တာပဲ။ ဒကာႀကီး ရြတ္ခ်င္ရင္ ဦးဇင္းေပးပါမယ္... ဟုဆိုကာ အထက္ပါဂါထာကို ေပးေလေတာ့၏။
၎စာေရးဆရာ တကၠသိုလ္ တင္ထြန္းေအာင္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္အား တစ္ဆင့္ ျပန္၍ ေပးေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္လည္း လာဘ္လာဘ ခ်ိဳ႕ငဲ့ေသာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ သူငယ္ခ်င္းမ်ားကို ေခၚကာ ေရးေပးေလ၏။ ၎သူငယ္ခ်င္မ်ားသည္ သံုးလတိတိ ရြတ္ဆိုၿပီးေသာအခါ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ ေရာက္လာၾက၏။ ထိုသို႔ ေရာက္လာၿပီးလွ်င္
ဖိုးေအာင္ထြန္းေရ....မင္းေပးလိုက္တဲ့ ဂါထာကို သံုးလတိတိ ရြတ္ပါတယ္ကြာ။ မင္းေျပာတဲ့ ဦးဇင္းေလးေလာက္ေတာ့ ထူးထူးျခားျခား လာဘ္မရြင္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လို႔ ဒို႔နည္း ဒို႔ဟန္နဲ႔ေတာ့ အေတာ္ကို အဆင္ေျပပါတယ္...ဟု ၀န္ခံစကား ေျပာၾကကုန္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ စာဖတ္ပရိသတ္ ရြတ္ႏိုင္ရန္အတြက္ ေစတနာေရွထား၍ ေဖာ္ျပလိုက္ပါသည္။ နံနက္အိပ္ယာထ အေခါက္(၂၀)။ ညအိပ္ရာ၀င္ အေခါက္(၂၀) ။ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ရက္ေပါင္း(၉၀) မပ်က္တန္း ရြတ္ပါေလ။ အက်ိဳးထူး ရလိမ့္မည္ျဖစ္သတည္း။