စကားေျပာေအာင္ျမင္ေစဖို႔ အေဆာင္ေပးပါ

တစ္ေန႔မွာ ကြ်န္ေတာ္ဆီကို ေမာင္ေအာင္ေအာင္ဆိုသည္ ေကာင္ေလးတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ေမာင္ေအာင္ေအာင္သည္ မြန္ျပည္နယ္ ေမာ္လၿမိဳင္ဘက္မွ လူငယ္တစ္ဦး ျဖစ္ေလ၏။ စကားေျပာလွ်င္လည္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာတတ္ေလ၏။ ပါဠိစာေပမ်ားကို လြန္စြာ ၀ါသနာပါသူလည္း ျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ စကားေျပာလွ်င္ ပါဠိတို႔ နိပါတ္ေတာ္တို႔ ေလာကနီတိတို႔ က်မ္းကိုးက်မ္းကားျဖင့္ စကားေျပာေလ့ရွိေလ၏။ ေနာက္ သူတစ္ပါး စကားေျပာလွ်င္လည္း သူသင္ယူထားေသာ စာေပက်မ္းဂန္မ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီလွ်င္ ဒါဟာ အဓိပၸါယ္ လံုး၀မရွိဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး အစရွိသည္ျဖင့္လည္း လြန္စြာအညင္းသန္ေသာသူ ျဖစ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ ပံုစံကို ၾကည့္၍ တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း လူညစ္ဟုမွတ္ခ်က္ေပး၍ တစ္ခ်ိဳ႕ကမူေထာ္ေလာ္ကန္႔လန္ဟု သတ္မွတ္ ၾကေလ၏။

တစ္ေန႔သ၌ တစ္ရပ္ကြက္လံုး ေအာေၾကာလန္ေနေသာ ထိုေမာင္ေအာင္္္ဆိုေသာ သူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာၿပီးလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္အား ေအာက္ပါအတိုင္း ႀကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ ေျပာေလေတာ့၏။

ေအာ္... လူေတြလူေတြ ေတာ္ေတာ္ခက္တယ္ဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာ အမွန္ေတြပဲ ေျပာတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ေယာက္မွ သေဘာေပါက္လက္ခံသြားတာ မရွိဘူး။ အကုန္လံုးကြ်န္ေတာ္ ေျပာသမွ်ေတြဟာ သူတို႔အတြက္ ကြ်ဲပါးေစာင္းတီးသလို ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အင္း ပါရမီလဲ မပါရွာဘူးထင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မဂၤလသုတ္မွာ ဘုရားေဟာထားတာေပါ့။ ပုေဗၺစ ကတပုညတာဆိုတာ ေရွ႕က ျပဳဘူးတဲ့ ေကာင္းမႈ႕ ပါရမီ ရွိရမယ္ဆိုတာ။ အခုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပတာက ေကာင္းေကာင္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကကို သေဘာမေပါက္ၾကဘူး။ သေဘာမေပါက္႐ံုတင္မဟုတ္ဘူး ဆရာေရ။ ေနာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကိုေတာင္ အျမင္ေစာင္းလာၾကတယ္ဗ်ာဟု ေျပာေလ၏။ ထို႔ေနာက္၎ကဆက္လက္၍..

တစ္ခါတုန္းကလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ ၀ိုင္းထိုင္ၿပီး လဘက္ရည္ေသာက္ေနၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ စားပြဲ၀ိုင္းေဘးက မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ၀ိုင္းထဲက တစ္ေကာင္က ဟ... ဒီေစာ္ေလးမိုက္တယ္ ေရဆင္းငါးေလးအတိုင္းပဲတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က မမိုက္ပါဘူးကြာ။ ဘုရားေဟာအတိုင္းဆို (၃၂)ေကာ႒ာသ အစုအေ၀းႀကီးပါကြာ။ တစ္ကိုယ္လံုး ၃၂ေကာ႒ာသေတြကို ခြဲစိတ္ျဖတ္ေတာက္ၿပီး ပံုးထားၾကည့္ပါလား။ ဘယ္သူက မိုက္တယ္လို႔ ေျပာဦးမွာလဲလို႔ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္မွာလားဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္ေျပာတာ ဘုရားေဟာနဲ႔ အညီပဲ ေျပာတာပဲဆရာရယ္။

တစ္ခါတုန္းကလည္း ေျပာျပရဦးမယ္ဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္ သူငယ္ခ်င္းေတြ စုၿပီး ဘုရားဖူး သြားၾကမလို႔တဲ့။ အဲဒါ ကြ်န္ေတာ္ကို အလည္းေခၚတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ေဟ့ေကာင္ေတြ ဘုရားပဲကြာ အိမ္မွာလဲ ဘုရားရွိတာပဲ။ ေလွ်ာက္သြားၿပီး ဖူးမွ ရတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ့္အိမ္မွာကိုယ္ ဘုရားကို ဆီမီးဖေယာင္းတုိင္ အေမႊးတိုင္ထြန္း ေသာက္ေတာ္ေရေတြကပ္၊ ဘုရားပန္းလွဴၿပီး အမွ်ေ၀ရင္းလဲ ကုသိုလ္ရတာပါပဲကြာ။ မင္းတို႔ဟာက ဘုရားဖူးသါားမွာလား၊ ဘုရားအေၾကာင္းျပဳၿပီး အလည္အပတ္သြားတာ မဟုတ္ဘူးလားလုိ႔ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာလိုက္တယ္။ အဲဒါ ဒီေကာင္ေတြက ကြ်န္ေတာ္ကို စိတ္ဆိုးၾကတယ္ ဆရာရယ္။ အခု ကြ်န္တာ္ ေျပာတာမွားလို႔လား။

ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပါပဲ ဆရာရယ္။ အခုလည္း ဆရာ့ဆီက ယၾတာလာေတာင္းတာ။ ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္အင္တာဗ်ဴး သြားေျဖမလို႔။ စကားေျပာေအာင္ျမင္ေအာင္ အေဆာင္ေလးတစ္ခုေလာက္ လုပ္ေပးစမ္းပါ ဆရာရယ္။ ဒါေပမယ့္ အေဆာင္ဆိုလို႔ ေျပာရဦးမယ္ ဆရာေလးေရ။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာသာေရးကို ၀ါသနာပါေတာ့ အေဆာင္ေပးရင္လဲ ဘာသာေရးႏွင့္ပါတ္သက္ၿပီး လုပ္လို႔ရတဲ့ အေဆာင္ေလးသာ ေပးပါဆရာရယ္။ အေကာင္းဆံုးက ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ရြတ္ရဖတ္ရတဲ့ အေဆာင္ဆိုရင္ ပိုေကာင္းတာေပါ့။ အတၱာဟိအတၱေနာလို႔ ဆိုထားတယ္မဟုတ္လား။ မိမိကိုယ္ကိုသာ အားကိုးရာတဲ့ ဟု ေျပာေလ၏။

ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်န္ုပ္လည္း ပါဠိစာတတ္ ေမာင္ေအာင္ေအာင္အား ေအာက္ပါအတိုင္း စကားေျပာ ေအာင္ျမင္ေစတဲ့ ယၾတာကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေျပာျပလိုက္ေလေတာ့သတည္း။

ေက်ာက္စရစ္ခဲသန္႔သန္႔ေလးတစ္လံုးကို ေရစင္ၾကယ္ေအာင္ေဆးပါ။ ေရေမႊးေတြ ဘာေတြဆြတ္ျဖန္းပါ။ ထို႔ေနာက္ ညာဘက္လက္နဲ႔ ကိုင္၍ ေလာက၀ိဒူ ဂုဏ္ေတာ္ကို တစ္ရာ့ရွစ္လံုး ပုတီးနဲ႔ (၁၆)ပတ္ရေအာင္ စိပ္ပါ။ ၿပီးရင္ အဲဒီ ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးကို ေဆာင္သြားလိုက္ပါ။ စကားေျပာဆိုရမယ့္ ကိစၥမွန္သမွ် ေဆာင္သြားေပေတာ့ဟု ေျပာလိုက္ေလရာ ....ေမာင္ေအာင္ေအာင္က...

ဒါမွ ယၾတာအစစ္ကြဟု ေအာ္၍ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းအတြင္းမွ ေစာင့္ၾကြားၾကြား ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ျပန္ထြက္သြားေလေတာ့သတည္း။

သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ဟိန္းတင့္ေဇာ္
ထိုင္းႏိုင္ငံ-မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕