အစေကာင္းၿပီး-အေႏွာင္းမေသခ်ာသူ....

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ထိုင္းႏိုင္ငံသို႔ ေရာက္ၿပီး၍ တစ္ႏွစ္ၾကာေသာအခ်ိန္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာေဟာခန္း ကေလးသည္ တစထက္တစပို၍ ေအာင္ျမင္လာေလ၏။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေဗဒင္လကၡဏာေမးရန္ လာေရာက္ၾကေသာ သူမ်ားျဖင့္ ပံုမွန္ စည္ကားေနေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းေလးသည္ လြန္စြာ က်ဥ္းလြန္းေလရာ အခန္းက်ယ္တစ္ခုသို႔ ေျပာင္းေရြ႕ရလွ်င္ ေကာင္းမည္လားဟုပင္ ေတြးမိေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘုရားစင္တြင္ ထိုးထားေသာ ေအာင္ေတာ္မူပြဲတြင္လည္း ပညာပူေဇာ္ခရေသာ ေငြေၾကးမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေလ၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကဆိုလွ်င္ ေဗဒင္ဆရာ ပိုက္ဆံေတြ ဘယ္သြားထားလည္းဟုပင္ အတည္ေပါက္ႏွင့္ ေမးၾကေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ဤကဲ့သို႔ ဘ၀တစ္ခုကို တည္ေဆာက္ပ်ိဳးေထာင္ေပးခဲ့ေသာ ဆရာသခင္ အဘမင္းသိခၤအား လြန္စြာေက်းဇူးတင္ေသာစိတ္ ျဖစ္မိေလေသာေၾကာင့္ စိတ္ထဲမွ အႀကိမ္ႀကိမ္အခါခါ မွန္းဆလွ်က္ ကန္ေတာ့မိေလေတာ့၏။

ကြ်န္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္းကေလး ေအာင္ျမင္မႈ႔ရေစရန္အတြက္လည္း ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေန႔မအားညမနား ႀကိဳးစားရ ေလသည္။ ထိုကဲသို႔ ႀကိဳးစားရာ၌ ေမွာ္ဘီၿမိဳ႔ ၊ မရမ္းတလင္း ၊ အယူေတာ္မဂၤလာၿခံတြင္ သေႏၶတပည့္ အျဖစ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနထိုင္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ ရရွိခဲ့ရေသာ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားမွာ ကြ်ႏ္ုပ္အတြက္ မ်ားစြာ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေလ၏။ အဘသည္ သူ၏ မရမ္းတလင္းၿခံႀကီးကို ေအာင္ျမင္ေစရန္ ေန႔မအားညမနား ႀကိဳးစာျပခဲ့၏။ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေနရာစံုမွ ေရာက္ရွိလာၾကေသာ (၇)-ရက္သားသမီး အေပါင္းတို႔အား မေနာမယထမင္း၊ မေနာမယလဘက္ရည္မ်ားႏွင့္ ဧည့္ခံေကြ်းေမြး၍ အဘထံ ေရာက္လာၾကကုန္ေသာ လူအေပါင္းတို႔အား ယၾတာေၾကး အခေၾကးေငြ တစ္ျပားတစ္ခ်ပ္မွမေတာင္းခံပဲ ယၾတာေခ်ေပးခဲ့၏။ ထိုသည္မွာ အဘမင္းသိခၤ၏ လူအမ်ားအေပၚတြင္ ထားရွိခဲ့ေသာ ေစတနာေမတၱာေၾကာင့္ပင္ မဟုတ္ပါလား။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေဗဒင္လကၡဏာေဟာခန္းဖြင့္ရာတြင္ မ်ားစြာေသာ အခက္အခဲမ်ားကို ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရသည္သာ။ ထိုအခက္အခဲတိုင္း အခက္အခဲတိုင္းကို ေက်ာ္လႊားေျဖရွင္းခဲ့၏။ အဘမင္းသိခၤ၏ “ၿပီးေတာ့လည္းၿပီးသြားမွာပါ”ဟူေသာစကားႏွင့္ “ဘာပဲလုပ္လုပ္အျဖစ္ရွိေအာင္လုပ္” ဟူေသာ စကားႏွစ္ခြန္းသည္ ကြ်န္ုပ္အတြက္ လမ္းျပျဖစ္ခဲ့၏။ ထိုကဲ့သို႔ ေန႔မအားညမနား ႀကိဳးစားအားထုပ္လာခဲ့ရာ တစ္ႏွစ္ခြဲခန္႔အၾကာတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဆရာသခင္ျဖစ္ေသာ အဘမင္းသိခၤသည္ ဤေျမကမၻာမွ ျပန္လည္ထြက္ခြါသြားၿပီဟူေသာ သတင္းကို ၾကားရေလေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ လြန္စြာ ၀မ္းနည္းပူေဆြး ေသာကေရာက္ရ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ျမန္မာျပည္ အဘ၏စ်ာပနသို႔ ျပန္မည္ဟုၾကိဳးစားေသာ္လည္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ မျပန္ႏိုင္ခဲ့ပါ။

တစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ ေဗဒင္လကၡဏာသင္ယူလိုေသာ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္ရွိလာခဲ့ေလ၏။ ထိုသူ၏ အမည္မွာ ေမာင္၀င္းဟူ၍ျဖစ္ေလ၏။ လူနာမည္ကသာ ေမာင္၀င္းျဖစ္၍ ၎၏ အသားအရည္မွာ လူနာမည္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ လြန္စြာျပာႏွမ္းႏွမ္း ျဖစ္ေနေလ၏။ အသားအရည္ပင္ ျပာႏွမ္းႏွမ္း ျဖစ္သည္မဟုတ္။ ထိုသူ၏ အသံမွာလည္း ေခ်ာက္ကပ္ကပ္ျဖစ္ေန၏။ ထိုင္ေသာအခါ အုပ္နံရံကို မွီထိုင္တတ္၏။သူ၏ အမူအရာမ်ားသည္ ျပင္းရိေသာ ၀ိရိယမရွိေသာ ဇြဲမေကာင္းေသာ သူ၏ စ႐ိုက္လကၡဏာကို ျပသေလ၏။

သူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံတြင္ ေဗဒင္လကၡဏာပညာရပ္မ်ားကို သင္ယူလိုသူျဖစ္၏။ သူသည္ ကြ်ႏ္ုပ္ကို ဆရာတင္လို၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ကသူ႕ကို တပည့္အျဖစ္ လက္မခံလိုေပ။ သူ၏ ဥပဓိ႐ုပ္ႏွင့္ သူ၏ အမူအရာ အမူအက်င့္ ေနပံုထိုင္ပံုမ်ားကို အကဲခတ္ၾကည့္ေလရာ သူသည္မုခ် ေအာင္ျမင္ထြန္းေပါက္မည့္ လူသားတစ္ဦး အျဖစ္မျမင္။

ေနာက္ဆံုးတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ သူ၏ ညာဘက္လက္ဖ၀ါးကို အမွတ္မထင္ ၾကည့္မိေလ၏။ သူ၏ ညာဘက္လက္ဖ၀ါးကို ၾကည့္မိမွ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ထိုသူအား တပည့္တစ္ဦးအျဖစ္ လက္မခံလိုေသာ ကြ်န္ုပ္၏ ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားသည္ ပို၍မွန္ကန္ေၾကာင္း သိရေလေတာ့၏။ ထိုသူ၏ ညာဘက္လက္ဖ၀ါးတြင္ ညာဏ္လမ္းေၾကာင္းသည္ အဂၤါၿဂိဳဟ္ခံုမွစ၍ အသက္လမ္းေၾကာင္းကို ျဖတ္၍ဆင္းသြား၏။ ထိုလကၡဏာပိုင္ရွင္ အမ်ားစုသည္ အစေကာင္းေသာ္လည္း အေႏွာင္းမေသခ်ာေသာ လူစားမ်ိဳး ျဖစ္ေလ၏။ မည္သည့္ ပညာရပ္ကိုပဲသင္သင္ အစပိုင္းတြင္ ဟုတ္သလိုလို ရွိေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ အဖ်ား႐ူးသြား ေသာ လူးစာမ်ိဳးျဖစ္ေလေသာေၾကာင့္ ထိုသူကဲ့သို႔လူစားမ်ိဳးသည္ မည္သည့္ပညာရပ္တြင္မွ် ထြန္းေပါက္ေအာင္ျမင္မႈ႕ မရွိ။ ေအာက္ပါ လကၡဏာပံုကို ၾကည့္ၾကည့္ပါ။

အစေကာင္းၿပီးအေႏွာင္းမေသခ်ာေသာလကၡဏာပံုစံ

ထိုကဲ့သို႔ေသာ လကၡဏာပိုင္ရွင္မ်ားသည္ ေဗဒင္ပညာတစ္ခုတည္းတြင္ မဟုတ္ ၊ မည္သည္ ပညာရပ္ကိုပဲ သင္သင္ ၊ မည္သည္ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္း အလုပ္ကိုပဲ လုပ္လုပ္၊ အစပိုင္းတြင္ ဟုတ္သလိုလို ရွိေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးတြင္ အဖ်ား႐ႈးသြားတတ္ေလေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေအာက္ပါအတိုင္း ၎အား ေျပာျပလိုက္ေလေတာ့သတည္း။

ကို၀င္းေရ...။ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားကို ကြ်န္ေတာ္တပည့္အျဖစ္လက္မခံႏိုင္တာ စိတ္ေတာ့ မေကာင္းပါဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ေဗဒင္ပညာဂမၻီရပညာရပ္ေတြနဲ႔ ပါတ္သက္ၿပီး ခင္ဗ်ားသိခ်င္တာရွိရင္ အခ်ိန္မေရြး လာေမးပါဗ်ာ။ ကြ်န္ေတာ္သိသေလာက္ ျပန္ေျပာျပေပးပါ့မယ္ဟု ေျပာလိုက္ေလေတာ့သတည္။


ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္
ထိုင္းနိုင္ငံ