ကိုယ့္နာမည္ကို ကိုယ္ေလးစားရမယ္ (မင္းသိခၤ)

စိတ္ပညာနဲ႔ ပါတ္သက္တဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းတစ္ခုကို ေျပာျပရဦးမယ္။ အဲဒါက ဘာလည္းဆိုေတာ့ မိမိနာမည္ကို မိမိအေလးအနက္ထားရမယ္ကြ။ မိဘကေပးတဲ့ နာမည္ကိုလည္း ကိုယ့္ဟာကို နာမည္ အသစ္တစ္ခု ေျပာင္းၿပီး ေပးေပါ့ကြာ။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီနာမည္ကိုေတာ့ အေလးအနက္ထားရမယ္။ ကိုယ့္နာမည္ မဟုတ္လား ”

အဲဒီလို လုပ္လို ေတာ္ပါမလားဗ်ာ။ နာမည္ရင္းကို ေဖ်ာက္ၿပီး နာမည္သစ္ေပးတယ္ဆိုတာ လုပ္ေကာင္းရဲ့လား”

လုပ္ေကင္းတဲ့ ဟိုဘက္ေတာင္ လြန္ေနေသးတယ္။ မင္းကို တစ္ခုေျပာျပမယ္။ ငါတို႔ တိုင္းျပည္ လြတ္လတ္ေရးရ ေအာင္ ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္သံုးက်ိတ္ဟာ နာမည္ရင္းနဲ႔ တစ္ေယာက္မွ မရွိဘူးကြ။ အကုန္လံုး ေနာက္ထပ္ေပးထားတဲ့ နာမည္ေတြႀကီးပဲ။ အဲဒီေတာ့ မူရင္းနာမည္ကို ႀကိဳက္ရင္လည္း မူရင္း နာမည္ထား။ မႀကိဳက္ရင္လဲ ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့သာ ေျပာင္းပစ္လိုက္။ ဒါေပမဲ့ အဲဒိ ေျပာင္းပစ္တဲ့ နာမည္ကိုေတာ့ အေလးအနက္ထားရမယ္။ အဲဒိနာမည္ဟာ မင္းရဲ့ ဘ၀မွာ တိုးတက္ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္မယ့္ နာမည္လို ခံယူရမယ္ ”

ငယ္နာမည္ - ထီးလွိဳင္ရွင္ ၊ ႀကီးေတာ့ က်န္စစ္သား။ ငယ္နာမည္- ေမာင္ျခတက္၊ ႀကီးေတာ့ -ဘုရင့္ေနာင္။ ငယ္နာမည္- ေမာင္လြင္၊ ႀကီးေတာ့- မင္းတုန္းမင္းတရား။ ငယ္နာမည္- ေမာင္ရစ္၊ ႀကီးေတာ့ - မဟာဗႏၶဳလ။ ငယ္နာမည္ - ေမာင္ထိန္လင္း၊ ႀကီးေတာ့ - ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။ ငယ္နာမည္ - ေမာင္မာ၊ ႀကီးေတာ့- မာန္လည္ ဆရာေတာ္။ ငယ္နာမည္- ေမာင္ထက္ေခါင္၊ ႀကီးေတာ့- လယ္တီဆရာေတာ္။ အဲဒီ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြကေတာ့ ငယ္နာမည္ကို ေဖ်ာက္ၿပီး ေျပာင္းတာ မဟုတ္ဘူးကြ။ သူတို႔ရဲ့ ဘုန္းကံနဲ႔ အလိုလို ေျပာင္းလဲၿပီး ေခၚလာခဲ့ၾကတာ။

အဲဒီေတာ့ မင္းအေနနဲ႔ နာမည္ရင္းကို မႀကိဳက္လို႔ ေျပာင္းမယ္ဆိိုရင္လည္း ေျပာင္းႏိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ သဲလြန္စေတြကို ေျပာျပတာပါကြာ။ သမိုင္းမွာလဲ အဲဒီလို နာမည္ ေျပာင္းသြားတာေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕က တမင္တကာ ေျပာင္းတာ။ တစ္ခ်ိဳ႕က အလိုအေလွ်ာက္ေျပာင္းတာ၊ ငယ္နာမည္က ဗညားႏြဲ႕ကြာ၊ ဘုရင္ ျဖစ္လာေတာ့ ရာဇာဓိ ရာဇ္ လို႔ ေျပာင္းတယ္။ အဲဒိေတာ့ ေျပာခ်င္တာက နာမည္ေျပာင္းရမယ္ မေျပာင္းရဘူးဆိုတာက အဓိက မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္နာမည္ကို အေလးအနက္ထားရမယ္။ ဂ႐ုစိုက္ရမယ္ဆိုတာကို ေျပာေနတာ။

အကယ္၍ သင္သည္ မိမိ၏ အမည္ကို အသံုးမျပဳလိုေတာ့ဘဲ နာမည္ အသစ္ ေပးလိုပါက ဒီေနရာတြင္ အဘမင္းသိခၤ၏ နာမည္ေပးနည္းကို တင္ျပထားပါတယ္။ ေလ့လာၾကည့္ပါ။

အေရးႀကီးတဲ့ အလုပ္ကို လုပ္မယ္ဆိုရင္ နာမည္ေဟာင္းကို စြန္႔ၿပီး နာမည္သစ္နဲ႔ လုပ္တာ အေကာင္းဆံုးပဲ။ ငါ့ဆီမွာ ေရထမ္းေနတဲ့ ဦးပုဆိုတဲ့ လူႀကီးဟာ ရဟန္း၀တ္သြားတဲ့အခါ ဦးပုဆိုတဲ့ နာမည္ကို စြန္႔ၿပီး ဦးပညာဓိပ ျဖစ္သြားတယ္ကြ။ နာမည္ေျပာင္းသြားသလို လူကလည္း အေတာ္ႀကီး ေျပာင္းလဲသြားတယ္။ အရင္က သူက ငါ့ကို ဆရာလို႔ေခၚတယ္။ အခုေတာ့ ငါက သူ႕ကို ဆရာေတာ္လို႔ ေခၚရတယ္။ သူ႕ကို ငါက ကိုးကြယ္ရတယ္။ ေတာရေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းမွာ ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ေနၿပီ။

နာမည္ရင္းက ကိုေက်ာ္ဒင္တဲ့။ ရဟန္း၀တ္တဲ့အခါမွာ ဦးကိတၱိျဖစ္သြားတယ္.။ ေနာင္ေတာ့ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ ရယ္လို႔ ျဖစ္လာေတာ့တာပဲ။ အဲဒီေတာ့ အေရးႀကီးတဲ့ လုပ္ငန္းေတြ လုပ္တဲ့အခါမွာ နာမည္ရင္းကိုစြန္႔ၿပီး နာမည္ရင္းနဲ႔ လုပ္ရတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားၿပီ မဟုတ္လား။ မ်ိဳးခ်စ္ေတာ္လွန္ေရး သမားေတြဟာ နာမည္ေဟာင္းေတြ စြန္႔ၿပီး နာမည္သစ္ေတြနဲ႔ တိုင္းျပည္အတြက္ ႀကိဳးပမ္းခဲ့ၾကတယ္။ စာေရးဆရာေတြဟာ ရာခိုင္ႏႈန္း (၉၀)ေလာက္ နာမည္ရင္းနဲ႔ မေရးဘဲ ကေလာင္နာမည္ဆိုၿပီး သီးျခားနာမည္ တစ္ခုယူၿပီး ေရးသားေလ့ ရွိၾကတယ္။

ေနာက္ငါတို႔ ဂမၻီရလမ္းမွာလဲ နာမည္ရင္းကို စြန္႔ၿပီး ဂမၻီရအမည္ဆိုတာ မွည့္ေလ့ရွိတယ္။ နာမည္ရင္းက ေမာင္ေအာင္၊ ဂမၻီရအမည္က ဘိုးဘုိးေအာင္။ နာမည္ရင္းက မင္းေခါင္။ ဂမၻီရအမည္က - ေအာင္မင္းေခါင္။ နာမည္ရင္းက ဆရာဆိုင္၊ ဂမၻီရအမည္က ေဗာဓိပင္ဆရာဆိုင္။ နာမည္ရင္းက ဦးၾသဘာသ၊ ဂမၻီရအမည္က - ရကၠန္းစင္ေတာင္ ဆရာေတာ္။ အခုေလာက္ ေျပာျပရရင္ အေရးႀကီးတဲ့ ေအာင္ျမင္မႈ႕ကိိုရဖို႔ နာမည္သစ္တစ္လံုး ဒါမွမဟုတ္ ဂမၻီရအမည္တစ္လံုး ေရြးခ်ယ္သင့္တယ္။

နာမည္သစ္ရွာၿပီး ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ

ေငြျပား၊ ေၾကးျပား၊ သံျပား၊ သစ္သားျပား၊ ပလပ္စတစ္ျပား ႀကိဳက္တဲ့ အျပားတစ္ျပားေပၚမွာ အဲဒီနာမည္သစ္ေပၚမွာ အဲဒီနာမည္သစ္ကို ခမ္းခမ္းနားနားေရးၿပီး ဘုရားစင္ေအာက္ ဒါမွမဟုတ္ ဧည့္ခန္းမွာ အက်အန ခ်ိပ္ဆြဲရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ေန႔စဥ္ စိတ္ဓာတ္တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း ေလ့က်င့္တဲ့အခါတို္င္းမွာ မင္းဟာ အဲဒီနာမည္သစ္နဲ႔ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ေနၿပီဆိုတာ စိတ္ထဲမွာ ျမင္ေအာင္ အာ႐ံုျပဳရမယ္။

ၿပီးေတာ့ ၿငိမ္ၿငိမ္ကေလးထိုင္ၿပီး မင္းရဲ့ နာမည္ကို တစ္စံုတစ္ေယာက္က လွမ္းၿပီး ေခၚေနၿပီ။ အဲဒီ တစ္စံုတစ္ေယာက္ ဆိုတာလဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိတယ္။ ေကာင္းကင္ဘံုနဲ႔ တင္စားခ်င္ တင္စား။ မေနာမယဓာတ္ႀကီးနဲ႔ တင္စားခ်င္တင္စား။ သိဒၶိဓာတ္ႀကီးနဲ႔ တင္စားခ်င္တင္စား ၊ ကိုယ္ေလးစားတဲ့ ဘိုးေတာ္တို႔ မယ္ေတာ္တို႔နဲ႔ တင္စားခ်င္တင္စား တင္စားခြင့္ရွိတယ္။

သူက ခ်စ္ခင္ရင္းႏွီးလို႔ မင္းနာမည္ကို ေခၚၿပီးရင္ သူတို႔က မင္းအတြက္ ဘာျဖစ္ပါေစဆိုၿပီး ဆုေတာင္းေပးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေကာင္းခ်ီးေပးတာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ဆက္ၿပီး ေျပာလိမ့္မယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ ဘယ္လို လုပ္လိုက္ပါလားလို႔ ညြန္ၾကားတာမ်ိဳးေတာင္ ရွိတယ္။ အဲဒိေတာ့ ကိုယ္ကမွ ကိုယ္နာမည္ကို ကိုယ့္နာမည္ကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူးဆိုရင္ သူတို႔က ဘယ္ေခဴမလဲ၊ ဘယ္ ဂ႐ုစိုက္မလဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္နာမည္ကို သိဒၶိဓာတ္ႀကီးက ေေခၚတဲ့အသံကို ၾကားရတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ဘ၀အတြက္ ေအာင္ျမင္တိုးတက္ဖို႔ “ ဂရန္တီလက္မွတ္” ရၿပီလို႔ သေဘာေပါက္ လိုက္ေပေတာ့။ အဲဒီအသံဟာ အျပင္က အသံျဖစ္ဖို႔ထက္ မင္းကိုယ္ထဲမွာရွိတဲ့ ပါရမီ ႐ုပ္လႊာက လွမ္းၿပီး ေခၚလိုက္ တဲ့ “ တိတ္ဆိပ္တဲ့ အသံ ” ( ဗိြဳက္ေအာ့ဖ္ဆိုင္းလင့္) VOICE OF SILENCE ” ျဖစ္ဖို႔ မ်ားတယ္။ အသံတကာ အသံထဲမွာ က်က္သေရမဂၤလာ အရွိဆံုး အသံျဖစ္တယ္။ အဲဒီအသံကို ၾကားလိုက္ရတဲ့ အခါမွာ “ဖရဏာပီတိ၊ ဂြမ္းဆီထိ ” သလို ဆြတ္ပ်ံ႕ၾကည္ႏူးသြားလိမ့္မယ္။

အားလံုးေက်နပ္ေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။
သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ဟိန္းတင့္ေဇာ္