အလုပ္ေနရာ လုပ္ငန္းေနရာ တည္တန္႔ခိုင္ၿမဲေစေသာယၾတာ

အင္း ဒီတစ္ခါ ကြ်န္ေတာ္ဆီ ေရာက္လာတဲ့ လူႀကီးက အသက္အားျဖင့္ (၅၅)ေလာက္ရွိတဲ့ ထား၀ယ္က အမ်ိဳးသားႀကီး တစ္ဦးပါ။ သူ႔နာမည္က ဦးေအးေမာင္တဲ့။ သူ႔မွာ မိသားစု အားလံုး(၅)ေယာက္ရွိတယ္။ သူရယ္ သူ႔အမ်ိဳးသမီးရယ္၊ သားသမီးသံုးေယာက္ရယ္ပါ။

ထိုင္းႏိုင္ငံကိုေရာက္ေနတာ ႏွစ္ေပါင္း အစိတ္ေက်ာ္ၿပီလို႔ သိရတယ္။ သူ႕ကေလးေတြေတာင္ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာပဲ ေမြး၊ ထိုင္းေက်ာင္းကိုပဲတက္တာ။ ျမန္မာျပည္က ဇာတိဆိုတာ ကေလးေတြက ဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္ေနမွန္းေတာင္ မသိၾကဘူးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္က ျမန္မာျပည္ကို မျပန္ခ်င္ဘူးလားလို႔ ေမးၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ျပန္ေျပာတယ္။ ဆရာရယ္တဲ့ ကြ်န္ေတာ္လည္း အသက္အားျဖင့္ ၅၀ေက်ာ္ၿပီ ဆိုေတာ့ ကိုယ္ၿမိဳ႔ကိုယ္ရြာမွာပဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ဘုရားအလုပ္တရားအလုပ္ေလးနဲ႔ ေနခ်င္လွပါၿပီတဲ့။ အဲဒီေတာ့ ဆရာရယ္ ျပန္ခ်င္တာမွ အရမ္းပဲလို႔ ကြ်န္ေတာ့္ကို ျပန္ေျပာတယ္။

ေနာက္ၿပီး သူက ဆက္ေျပာေသးတယ္။ အခုကြ်န္ေတာ္တို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာေရာက္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ သိန္ေပါင္း သန္းေပါင္းအမ်ားႀကီးရွိတယ္။ သူတို႔ေတြကို ဆရာေလး တစ္ေယာက္ခ်င္း လိုက္ေမးၾကည့္ပါလားတဲ့။ မျပန္ခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာတဲ့လူတစ္ေယာက္ေတြ႕ရင္ ကြ်န္ေတာ္ လည္ျဖတ္ခံတယ္လို႔ ။ အားလံုးက ကိုယ့္ႏိုင္ငံ ကိုယ့္ဇာတိ ကိုယ္အရပ္ ကိုယ္ေဒသမွာပဲ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္း ေနခ်င္တာေပါ့လို႔ ေျပာတယ္။

အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ျပန္ခ်င္တာပဲ ဦးေလးရယ္။ ျပန္ေပါ့။ ဘယ္သူက ဦးေလးကို အတင္းတားေနလို႔လည္း။ ေနာက္ၿပီး ဦးေလးတို႔ ဘယ္အခ်ိန္ပဲ ျပန္ျပန္ ကိုယ္ျပည္က အခ်ိန္မေရြး ျပန္လို႔ရတာပဲ။ ျပန္ေပါ့လို႔ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာလိုက္ေတာ့ ဦးေလးႀကီးက ကြ်န္ေတာ့္ကို ညင္ညင္သာသာေလး ၿပံဳးျပလိုက္တယ္။ ဘာမွေတာ့ ဆက္မေျပာေတာ့ပါဘူး။

သူ႔ရဲ့ အၿပံဳးကို ျမင္လိုက္ရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ တစ္စံုတစ္ခုကို သေဘာေပါက္သြားတယ္။ တစ္ခုခုကို နားလည္ သြားလိုက္တယ္။ ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ ၾကည့္ရတာေလးေတြရွိတယ္။ ဥပမာ ေကာင္မေလးေတြ တစ္သိုက္ေပါ့။ ထိုင္းႏိုင္ငံကို ထြက္လာတယ္။ လမ္းမွာ ဒုကၡေရာက္တယ္။ လူဆိုးေတြနဲ႔ေတြ႕တယ္။ ဇာတ္လိုက္က လိုက္ၿပီး ကူညီေပးတယ္။ ကယ္တင္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ဇာတ္လိုက္က ေကာင္မေလးေတြကို ေျပာျပတယ္။ နားခ်တယ္။ သူေျပာတာက ဘာတဲ့။ ဒီမွာတဲ့ မင္းတို႔က ျပည္ပႏိုင္ငံကို အထင္ႀကီးၿပီး ထြက္လာၾကတာ ဆိုတဲ့ စကားကို သူတို႔က သံုးႏံႈးလိုက္တယ္။

ကြ်န္ေတာ္ေျပာႏိုင္ပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ လူေပါင္းမ်ားစြာဟာ ထိုင္းႏိုင္ငံကို အထင္ႀကီးလို႔ ေလးစားလို႔ ေရာက္လာၾကတဲ့လူေတြ တစ္ေယာက္မွ မပါဘူစး။ မရွိဘူးဆိုတာပါပဲ။ ဘ၀ကံအေျခအေန အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ စား၀တ္ေနေရးေၾကာင့္ သမုဒၶရာ ၀မ္းတစ္ထြာေၾကာင့္ ေရာက္လာၾကတဲ့ လူေတြခ်ဥ္းပါပဲ။ ေနေနရတဲ့ ဘ၀မွာလည္း ေပ်ာိေနတယ္လို႔ မထင္ပါနဲ႔။ အားလံုးက တစ္ေန႔ေန႔ မွာ ကိုယ့္အိမ္ကို ျပန္မယ္ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ လူေတြခ်ဥ္းပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ႏိုင္ငံႀကီး တိုးတက္ေခတ္မွီဖြံ႕ၿဖိဳးတဲ့ ေန႔ရက္ေတြကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ လူေတြထဲမွာ အမ်ားဆံုးက ကြ်န္ေတာ္တို႔ ထိုင္းႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ျမန္မာျပည္သားေတြ အမ်ားဆံုးပါ။

ကဲ.... ဦးေလးရယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာကူညီေပးရမလဲဆိုေတာ့ ဦးေလးႀကီးကကြ်န္ေတာ္ဆရာေလးဆီက အကူအညီတစ္ခုေလာက္ေတာင္းခ်င္တယ္။ အခုတေလာ အလုပ္မွာ အၿပိဳင္ဆိုင္ေတြ ေပၚလာတယ္။ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္လုပ္လာတဲ့ သူေ႒းဆီက ေျပာင္းရမလိုလို ထြက္ရမလိုလို ျဖစ္ေနတယ္။ တကယ္လို႔ ေျပာင္းရေရြ႕ ရရင္ ကြ်န္ေတာ္တိုပ ကေလးေတြ အေျခပ်က္သြားမယ္ဆရာ။ ဒါေၾကာင့္ မေျပာင္းခ်င္ဘူး။ ဒီအလုပ္ ဒီသူေ႒း ဒီအခန္းကေန တစ္ျခား ဘယ္ေနရာကိုမွ မေျပာင္းခ်င္ဘူး။ တည္တန္႔ခိုင္ၿမဲေနခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ကို ယၾတာေပးပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္က ဦးေလးႀကီးကို အလုပ္ေနရာ အိမ္ေနရာခိုင္ၿမဲေစတဲ့ ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ယၾတာကို ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

အလုပ္ေနရာအိမ္ေနရာတည္ၿမဲေစသာယၾတာ

အိမ္မ်ားတြင္အလွဆင္ေသာ ေၾကြျပားတစ္ခ်ပ္မွာ မိမိ၏ နာမည္ေမြးသကၠရာဇ္ အျပည့္အစံုေရးပါ။ ၿပီးရင္ အလုပ္ေနရာ တည္တည့္ခိုင္ၿမဲပါေစ လို႔လည္းေရးပါ။ ၿပီးရင္ အဲဒီေၾကြျပားကို ဘုရားစင္ေပၚတင္ၿပီး အဲဒီေႀကြျပားေပၚမွာ ဖေယာင္းတိုင္စိုက္ၿပီး ဘုရားကို မီးထြန္း ပူေဇာ္ပါ။ အနည္းဆံုး (၇)ရက္ဆက္တိုက္ မီးထြန္းပါ။ အၿမဲတမ္း လုပ္ထားႏိုင္ရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းပါတယ္။


သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ဟိန္းတင့္ေဇာ္-ထိုင္းႏိုင္ငံ-မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕