လိုခ်င္တာကိုရမွကိုေက်နပ္သည္ဆိုသည့္မူယာအတြက္

သာယာလွပေသာ ေန႔ေလးတစ္ေန႔၏ ညခ်မ္းတစ္ခုတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ အီးေမးလ္ပို႔၍ ေဗဒင္ေမးၾက ေသာ၊ ယၾတာေတာင္းၾကေသာႏိုင္ငံတကာမွ မိတ္ေဆြမ်ား ပို႔၍ ထားေသာ စာမ်ားကို ဖြင့္၍ ၾကည့္႐ႈ႕ေန၏။ ထိုစာမ်ားထဲတြင္ အင္မတန္မွကို ရွည္လ်ားလွေသာ စာတစ္ေဆာင္ကို ေတြ႕ရွိရေလ၏။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ ေရးသားေပးပို႔ၾကေသာ စာမ်ားသည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ ခပ္တိုတိုပင္ ျဖစ္ေလ၏။ လိုရင္းတိုရွင္းပင္ ျဖစ္ေလ၏။

ထိုစာမ်ားကို ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေအာက္ပါအတိုင္း (၃)အုပ္စု ခြဲျခားထားေလ၏။ နံပါတ္(၁)အုပ္စုကို ေတေဇာ ဟု အမည္ေပးထား၍ ထိုအုပ္စုထဲတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘေလာ့တြင္ ေရးသားထားေသာ အေဆာင္မ်ား ယၾတာမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ မရွင္းလင္းသည္မ်ားကို စာေရးသား၍ ေမးျမန္းၾကျခင္းျဖစ္ေလ၏။ ဥပမာ အင္းဖေယာင္းတိုင္က ဘယ္ေနရာမွာ ထြန္းရမလဲ၊ ယပ္ေတာင္နဲ႔ လက္ျပန္ခပ္တယ္ဆိုတာ ဘယ္လိုပါလဲတို႔ အစရွိသည္ျဖင့္ ေမးျမန္းၾကသူမ်ားကို ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ခ်က္ျခင္းပင္ ျပန္၍ အေၾကာင္းျပန္၏။ ထိုကိစၥသည္ ကြ်ႏ္ုပ္အတြက္ သီးသန္႔ေထြေထြထူးထူး ထပ္မံ၍စဥ္းစားစရာမလိုသည့္ ကိစၥမ်ား ျဖစ္ေနသည့္အတြက္ ခ်က္ခ်င္း အေၾကာင္းျပန္၏။

ဒုတိယအုပ္စု၏ အမည္ကိုမူ ၀ါေယာ ဟုအမည္ေပးထား၏။ ထိုအုပ္စုတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ ႏိုင္ငံတကာမွ ေဗဒင္ေမးၾကသူမ်ားကို ထည့္သြင္းထားေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေဗဒင္ေမးၾကေသာ သူမ်ားကို (၃) ရက္တိတိ ရက္ခ်ိန္းယူ၏။ ၃-ရက္အတြင္း ၿပီးစီးေအာင္ ျပည့္စံုေအာင္ ေဟာစာတမ္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္၍ ျပန္ပို႔ေပးေလ၏။ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္ ဂ်ီေတာ့ျဖင့္ တို႐ိုက္ေဗဒင္မေဟာပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ လူတစ္ေယာက္က ေဗဒင္ေမးၿပီဆိုသည္ႏွင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ (၃)ရက္တိတိ အခ်ိန္ယူ၍ ေကာင္းမြန္ျပည့္စံုစြာ ေဟာစာတမ္းမ်ားေရးသားေပးပို႔ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္ေရးသားေပးပို႔ေပးလိုက္ေသာ ေဗဒင္ေဟာစာတမ္း၏ ေအာက္ဆံုးတြင္ ေအာက္ပါအတိုင္း ေရးသားေပးပို႔ လိုက္၏။

မိတ္ေဆြခင္ဗ်ား... သင္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္ေရးသား ေပးပို႔ေပးလိုက္ေသာ ေဟာစာတမ္းမ်ားႏွင့္ ပါတ္သက္၍ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ျခင္း မရွိပါက ကြ်ႏ္ုပ္ကို ေျပာပါ။ အကယ္၍ ေက်နပ္ႏွစ္သက္ျခင္းရွိပါက ေဗဒင္ေမးျခင္းကို အလိုရွိၾကကုန္ေသာ သင္၏ မိတ္ေဆြမ်ားအား တဆင့္ျပန္လည္၍ ကြ်ႏ္ုပ္၏ နာမည္ကို ေျပာျပလိုက္ပါ ဟု ေရးသားေပးပို႔လိုက္ေလ၏။ ယေန႔အထိ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ မေကာင္းေၾကာင္း ျပန္လည္၍ ေရးသားေပးပို႔လိုက္ေသာ ေမးလ္မ်ား တစ္ေစာင္တစ္ေလမွ် မေရာက္လာဖူးေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ လက္ရွိ ေရးသားေနေသာ ေဟာစာတမ္း မူမ်ားကို ေက်နပ္ႏွစ္သက္မိေလ၏။

အျပင္ေဗဒင္ေဟာခန္းမ်ားတြင္လည္း မိမိ၏ ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ လူရင္းမ်ားက သူတို႔၏ အသိမိတ္ေဆြမ်ားကို တစ္ဆင့္ျပန္လည္ ေခၚေဆာင္လာၾက၏။ ဒါက ကြ်န္ေတာ္မိတ္ေဆြပါဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္က ဆရာ့အေၾကာင္းကို ေျပာျပေတာ့ သူက စိတ္၀င္စားတယ္။ လိုက္ပို႔ပါဆိုလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ေခၚလာတာပါ၊ ဒါက ကြ်န္မ အမ၀မ္းကြဲေလဆရာ။ တစ္ေန႔တစ္ေန႔ အပူေတြမ်ားလြန္းလို႔ ကြ်န္မလည္း မၾကည့္ရက္တာနဲ႔ ဆရာဆီေခၚလာတာဆရာေရ။ ကူညီေပးပါဦး အစရွိသည္ျဖင့္ တစ္ဆင့္ ေခၚလာၾကျခင္းမ်ား ရွိသကဲ့သို႔ အြန္လိုင္းေပၚတြင္လည္း ထိုကဲ့သို႔ရွိေလ၏။ ဆရာ ကြ်န္ေတာ့္ကိုဘယ္သူက ဆရာ့ဆိုက္လိပ္စာ ေပးလိုက္လို႔ပါ။ ဘယ္သူက ညြန္လိုက္လို႔ပါ အစရွိသည္ျဖင့္ တစ္ဆင့္စကားတစ္ဆင့္နားျဖင့္ သိၾကျခင္းလည္း ျဖစ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ထံသို႔ အီးလ္ေမးပို႔၍ ေဗဒင္ေမးၾကေသာ သူမ်ား၏ စာမ်ားကို နံပါတ္နံအုပ္စု ျဖစ္ေသာ ၀ါေယာဟူေသာ အုပ္စုတြင္ ထည့္ထားလိုက္၏။

တတိယအုပ္စုကိုမူ ပထ၀ီ ဟု အမည္ေပးထား၍ အမည္ေပးေဟာစာတမ္းမ်ားကို ထည့္ထားလိုက္၏။ ကေလးအမည္ေပးေဟာစာတမ္း လုပ္ငန္းအမည္ေပးေဟာစာတမ္း၊ အႏုပညာအမည္ေပး ေဟာစာတမ္းမ်ားကို ထည့္သြင္းထား၍ ေဟာစာတမ္းမွာယူသူမ်ားကို (၅)ရက္တိတိ အခ်ိန္ယူ၏။ ထို႔ေနာက္ မိုက္က႐ိုေဆာ့ဖိုင္ႏွင့္ စာစီထားသည္မ်ားကို PDF ဖိုင္းအျဖစ္ ျပန္ေျပာင္း၍ ပို႔ေပးလိုက္၏။ ေမးလ္ႏွင့္လည္း ပို႔ေပးလိုက္ေလ၏။ ထိုအုပ္စုကိုမူ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ပထ၀ီဟု အမည္ေပးထားလိုက္ေလ၏။

ယခုလည္း ကြ်ႏ္ုပ္သည္ မည္သည့္ အုပ္စုတြင္ ထည့္ထားရမည္ကို ကြ်ႏု္ပ္ကိုယ္တိုင္း မစဥ္းစားတတ္ေအာင္ ျဖစ္ရေသာ ေအာက္ပါစာတစ္ေဆာင္သည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဂ်ီေမးအတြင္းသို႔ ၀င္ေရာက္လာေလေတာ့၏။ ထိုစာမွာ ေအာက္ပါအတိုင္းပင္ ျဖစ္ေလ၏။

ဆရာရွင့္...

ကြ်န္မနာမည္က မူယာခ်ိဳလို႔ ေခၚပါတယ္။ ငယ္စဥ္ေတာင္ေက်း ကေလးဘ၀ အရြယ္ကတည္းက စၿပီး ကြ်န္မရဲ့ အက်င့္က ကုိယ္လိုခ်င္တဲ့ အရာကိုရမွကို ေက်နပ္တတ္တဲ့ အက်င့္ရွိတယ္။ မရလို႔ကေတာ့ ကြ်န္မစိတ္က ဘယ္လိုမွကို မရေတာ့ဘူးဆရာေရ...။ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးမို႔လားေတာ့ မသိဘူး။ အားလံုးကလည္း အလိုလိုက္ထားေတာ့ ကြ်န္မက ဆိုးေကာင္းတိုင္း ဆိုးေနတာေပါ့ဆရာ။ ကြ်န္မသိတတ္တဲ့ အရြယ္ေရာက္လာ တဲ့အခါက်ေတာ့ ကြ်န္မကို ကြ်န္မေကာင္းေကာင္း သိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဆရာရယ္ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အျမစ္တြယ္လာတဲ့ ဗီဇစိတ္မို႔လားေတာ့ မသိဘူး။ ဘယ္လိုမွကို ျပင္လို႔ မရဘူး။

ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘ၀တေလွ်ာက္ အသက္အပိုင္းအျခားအလိုက္ ကြ်န္မ ေတာ္ေတာ္ကို ဆိုးခဲ့ပါတယ္ဆရာ ရယ္။ ဘုရားပြဲက မုန္႔ေလေပြကို မရအရပူဆာခဲ့လို႔ ေဖေဖနဲ႔ေမေမ မဂၤလာဒံုမွာမရလို႔ ေထာက္ႀကံ႕အထိ ဆင္းၿပီး၀ယ္ေပးခဲ့ရတာေတြ၊ ေျပာရရင္ေတာ့ အမ်ားႀကီးပဲ ဆရာရယ္။ ေအာ္ ဆရာေတာင္ ကြ်န္မအတြက္နဲ႔ ဆရာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါေနာ္။

ကြ်န္မအရြယ္ေရာက္လာၿပီး ခ်စ္တတ္တဲ့ ရင္ခုန္တတ္တဲ့ အရြယ္ကိုေရာက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့လည္း ကံမေကာင္းစြာနဲ႔ ကြ်န္မခ်စ္သူျဖစ္လာတဲ့ သူဟာလည္း ကြ်န္မရဲ့ တစ္ယူသန္ႏိုင္မႈ႕ကို ေတာ္ေတာ္ေလး သီးခံခဲ့ရတယ္။ အရာရာမွာ ဒါမွ ဒါျဖစ္တတ္တဲ့ ဒါရမွ ေက်နပ္တတ္တဲ့ ကြ်န္မရဲ့ စိတ္ေၾကာင့္ ကြ်န္မရဲ့ ခ်စ္သူေကာင္ေလးဟာ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္ဆရာ။ ဒါေပမယ့္ သူက ကြ်န္မအေပၚမွာ ေတာ္ေတာ္ေလး သည္းညည္းခံရွာပါတယ္။

ဆရာေရ.. စာကေတာ္ေတာ္ေလး ရွည္ေနေတာ့ ဆရာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဒုကၡ ျဖစ္မိမွာပဲ။ ဒီလိုပါပဲ ဆရာရယ္။ ေလာကႀကီးမွာ ကြ်န္မနဲ႔ လာေရာက္ထိေတြ႕ ပါတ္သက္မိတဲ့ လူသားတိုင္းဟာ အနည္းနဲ႔အမ်ား ဆိုသလို စိတ္အေႏွာက္အယွက္ေတာ့ ျဖစ္ၾကရတာပါပဲ။ ဆရာလည္း အပါအ၀င္ေပါ့ေနာ္။ အခုေလာက္ေျပာရရင္ေတာ့ ဆရာ ကြ်န္မစိတ္ကို နားလည္ေလာက္ပါၿပီေနာ္။ ဆိုလိုတာက ကြ်န္မရဲ့ စိတ္က ကိုယ္လိုခ်င္တာကို ရမွ ေက်နပ္တတ္တဲ့ စိတ္ေပါ့ဆရာရယ္။

အခု ကြ်န္မျဖစ္ေနတာက အလုပ္ေလွ်ာက္မလို႔ပါဆရာ။ ေလာေလာဆယ္ အလုပ္တစ္ခုကို မရအရ လိုခ်င္ေနတယ္ဆရာ။ မရလို႔ကို မျဖစ္ဘူး။ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္ေတြကေတာ့ ေပါပါတယ္။ ကြ်န္မအရည္အခ်င္း နဲ႔ ဘယ္အလုပ္ကိုပဲ ၀င္ေလွ်ာက္ေလွ်ာက္ ရပါတယ္ဆရာ။ ဒါေပမယ့္ ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ဆရာရယ္။ ကြ်န္မက ဒီအလုပ္မွ ဒီအလုပ္ ျဖစ္ေနေတာ့လည္း ဆရာဆီ လွမ္းၿပီး အကူအညီေတာင္းလိုက္ရတာပဲ။ အဓိကကေတာ့ ကြ်န္မလိုခ်င္တဲ့ အလုပ္ကို မရရေအာင္ လုပ္ေပးပါလားဆရာရယ္။ စာထဲမွာ အမွားပါရင္ ခြင့္လႊတ္ေပးပါဆရာ။


ႀကိဳတင္ေက်းဇူးတင္စြာျဖင့္
မူယာခ်ိဳ
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕...

ကြ်ႏ္ုပ္သည္ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ စာတစ္ေဆာင္ကို မည္သည့္အုပ္စုတြင္ ထည့္ရမည္ကို မခန္႔မွန္းတတ္ ေအာင္ ျဖစ္ေနမိ၏။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ သေဘာေပါက္လိုက္သည္ကား မူယာခ်ိဳဆိုသည့္ မိန္းကေလး ေတာင္းဆိုသည္ကား အလုပ္ရေစသည့္ ယၾတာပင္ျဖစ္ေလ၏။ ထိုအလုပ္ကလည္း သူလိုေနေသာ အလုပ္ပင္ ျဖစ္ေလ၏။ ထိုအလုပ္ကိုမွ မရလွ်င္ မူယာခ်ိဳသည့္ မည္သည့္အလုပ္ကိုမွ လုပ္မည့္ပံု မေပၚေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ မူယာခ်ိဳဆိုသည့္ မိန္းကေလးအတြက္ ကိုယ္လိုခ်င္သည့္ အလုပ္ကို ရေအာင္ေလွ်ာက္ႏိုင္ေသာ ယၾတာနည္းကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေဖာ္ျပလိုက္ေလေတာ့သတည္။

မရမရွိအလုပ္ရေသာနည္း

သို႔....
မူယာခ်ိဳေရ...

ဒီလိုလုပ္ပါဗ်ာ။ အရင္ဆံုး မူယာခ်ိဳ အလုပ္လိုခ်င္တဲ့ အလုပ္ေနရာကို ျမင္ေလာက္တဲ့ ေနရာကိုသြားပါ။ အဲဒိေနရာက ေျမႀကီး လက္တစ္ဆုပ္ ယူလာခဲ့ပါ။ ေနာက္ၿပီး ဘဏ္တိုက္အနီးအနားက ေျမႀကီး လက္တစ္ဆုပ္ ယူလာခဲ့။ ေနာက္ အင္မတန္ လူစည္ကားေရာင္းေကာင္းတဲ့ စတိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္ အနီးအနားက ေျမႀကီးက လက္တစ္ဆုပ္၊ ေနာက္ ေတာင္ေျမာက္တန္းေနတဲ့ ရထားလမ္းက ေျမႀကီး လက္တစ္ဆုပ္ရယ္ အဲဒီ ေျမေလးမ်ိဳးကို ေရာပစ္လိုက္။ ၿပီးရင္ စားပြဲတစ္ခုေပၚမွာ စက္၀ိုင္းပံုပံုလိုက္။ အဲဒီ စက္၀ိုင္းရဲ့ အလယ္ေခါင္တည့္ တည့္မွာ ဖေယာင္းတိုင္ တစ္တိုင္ထြန္း။ ၿပီးေတာ့ မူယာခ်ိဳ အလိုရွိတဲ့ အလုပ္ေသခ်ာေပါက္ ရၿပီလို႔ အာ႐ံုျပဳၿပီး

အ-အာ-၏-ဤ-အု-အူ-ေအ-အဲ-ေအာ့-ေအာ္-အံ-အား ဆိုတဲ့ သရ(၁၂)လံုးကို (၂၇)ႀကိမ္ရြတ္လိုက္။ ၿပီးရင္ ထြန္းထားတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ အလုပ္ရၿပီဆိုၿပီး ႐ိုက္သတ္လိုက္။ ၿပီးရင္ ေျမႀကီးေတြကို ျပန္စုၿပီး စာအိပ္ႀကီး တစ္အိပ္ထဲကိုထည့္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ စာအိတ္ႀကီးကို ေဆာင္သြားၿပီး အလုပ္ကိစၥ သြားေျပာေပေတာ့ မူယာခ်ိဳေရ...။ ဒီနည္းကေတာ့ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ အုပ္ကို ေသခ်ာေပါက္ရေစတဲ့နည္းပဲ ...

ေနာက္တစ္လခန္႔အၾကာတြင္ မူယာခ်ိဳသည္ အထက္ပါစာကဲ့သို႔ ရွည္လွ်ားေသာ စာတစ္ေဆာင္ကို ကြ်ႏ္ုပ္၏ အီးေမးလ္လိပ္စာျဖင့္ ေရးသားေပးပို႔ခဲ့ျပန္ေလေတာ့၏။ ထိုစာသည္ မူယာခ်ိဳထံမွ သူလိုခ်င္ေသာအလုပ္ ရသြးၿပီ ျဖစ္သည့္အတြက္ အရမ္းေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းႏွင့္ ပညာပူေဇာ္ခကိုလည္း အဆင္ေျပသလို ပို႔ေပးလိုက္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္းေရးထားေသာ စာျဖစ္ေၾကာင္းကို ကြ်ႏ္ုပ္၏ စာဖတ္သူမ်ားအား တကူးတက ေျပာျပစရာလိုမည္ မထင္ပါေၾကာင္း.............

သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ဟိန္းတင့္ေဇာ္-ထိုင္းႏိုင္ငံ-မဟာခ်ိဳင္ၿမိဳ႕