လိုအင္ျပည့္ရာ ပေဒသာ ဂႏၶာရီအဓိ႒ာန္ အဆက္

႔"ဆရာဟိန္း။ လိုအင္ျပည့္ရာပေဒသာ အဓိ႒ာန္ ပုတီးစိပ္နည္းနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အေသးစိ္တ္ သိခ်င္ပါသည္ ရွင္းျပေပးပါ" လို႔ ကိုမ်ိဳးသန္႔က ကြ်န္ေတာ့္ရဲ့ စိေဘာက္ထဲမွာ ေမးထားလို႔ ကြ်န္ေတာ္ ဒိပို႔ေလးကို အနည္းငယ္ ျဖည့္စြက္ၿပီး ျပန္တင္လိုက္တာပါ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႔ကိစၥေတြက စာနဲ႔ ေရးျပလို႔ ထင္သေလာက္ မလြယ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႔ တစ္ခုေလာက္ေျပာခ်င္တာက ကိုယ္တိုင္ တကယ္လုပ္ၾကည့္ ေစခ်င္တယ္။ လုပ္ၾကည့္ရင္း လုပ္ၾကည့္ရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ အလိုလိုေနရင္း က်င့္ေနရင္း သေဘာေပါက္လာမယ္။ အဲဒါက ရွင္းျပတာထက္စာရင္ ပိုၿပီးေတာ့ လက္ေတြက်တယ္။

ေနာက္ အခု ဒီအဓိ႒ာန္က်င့္စဥ္ႀကီးက ဂႏၶာရီ က်င့္စဥ္ပါ။ စိတ္နဲ႔ဆိုင္တဲ့ က်င့္စဥ္ဆိိုပါေတာ့။ အဲဒိေတာ့ မိတ္ေဆြတို႔ဟာ ဒီက်င့္စဥ္ႀကီးကို ေလ့က်င့္ေတာ့မယ္ဆိုရင္ အရင္ဆံုးဦးဆံုး မိတ္ေဆြတို႔ရဲ့ စိတ္ကို (ဗလာ) ျဖစ္ေအာင္ ထားထားဖို႔လိုပါတယ္။ ဒါလည္း အရမ္းႀကီးေတာ့ မခက္ခဲပါဘူး။ ခနေလာက္ကေလး ၿငိမ္ၿငိမ္သက္ သက္ေလး ၊ ေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေလး ထိုင္ေနလိုက္႐ံုပါပဲ။ ထိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေနရာမွ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိ အ၀တ္အစားေလး ၀တ္၊ ၿပီးရင္ အေႏွာက္အယွက္ကင္းတဲ့ ေနရာေလးမွာ ကိုယ့္စိတ္ကို တင္းတင္းႀကီး မထားပဲ သက္ေတာင္သက္သာေလး ထုိင္ရမယ္။ ၿပီးရင္ အသက္ကို မွန္မွန္ေလး ႐ႈရမယ္။

ပထမဦးဆံုး အသက္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္း အဆံုးအထိ ႐ႈသြင္းလိုက္ရမယ္။ ေျဖးေျဖးခ်င္း ႐ႈသြင္းရမယ္ေနာ္။ အျမန္မဟုတ္ဘူး။ အဆုတ္ထဲမွာ ေလေတြ ျပည့္ေဖာင္းသြားတဲ့အထိ ႐ႈသြင္းရမယ္။ ဟုတ္ၿပီေနာ္။ အဲဒီလို ေလေတြကို ႐ႈသြင္းၿပီးသြားရင္ ခ်က္ခ်င္း ျပန္မထုပ္ရဘူး။ ခနေလာက္ ေအာင့္ထားရမယ္။ ဘယ္ေလာက္ၾကာ ၾကာေအာင့္ထားရမလဲဆိုေတာ့ စိတ္ထဲကေန နံပတ္စဥ္ေရတြက္ထားလိုက္။ တစ္ကေန တစ္ဆယ္အထိ။ ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ ရီေနလိုက္။ တစ္ဆယ္ကို ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔ ႐ႈသြင္းထားတဲ့ ေလေတြကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ထုပ္လုိက္။ ေလေတြကို ကုန္ေအာင္ ျပန္ထုပ္ရမယ္ေနာ္။ ဗိုက္ထဲက ေလေတါ ကုန္သြားလို႔ ဗိုက္ႀကီး ျပားခ်ပ္သြားတဲ့အထိ ႐ႈထုပ္ရမယ္။ အဲဒီလို ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ လုပ္ရမလဲဆိုေတာ့ (၁၀) ႀကိမ္ေလာက္ပဲ လုပ္ရမယ္။ ပိုမလုပ္နဲ႔။ ဒိေလာက္ဆို ရၿပီ။ အေရးႀကီးတာက အဲဒီလို ေလေတြကို ႐ႈသြင္း႐ႈထုပ္ လုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ရဲ့ စိတ္က ငါ့ရဲ့ စိတ္ေတြဟာ တည္ၿငိမ္သြားၿပီ။ ေရာက္ယက္ မခတ္ေတာ့ဘူး။ ေအးခ်မ္း သြားၿပီ။ စိတ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ညစ္ေထြးေနတဲ့ ေနာက္က်ိေနတဲ့ စိတ္ေတြဟာ ၇ွင္းလင္းသြားၿပီလို႔ ေတြးထင္ေနရမယ္။ အသက္တစ္ခါ ႐ႈသြင္းတုိင္း ႐ႈထုပ္တိုင္း ေတြးထင္ေနရမယ္။

လုပ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ အဲဒီလို အသက္႐ႈေလ့က်င့္ခန္းကို ဆယ္ႀကိမ္ေလာက္ေလး လုပ္လိုက္တာနဲ႔ မိတ္ေဆြရဲ့ စိတ္ဟာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေအးခ်မ္းသြားမယ္၊ ေပါ့ပါးသြားမယ္၊ လန္းဆန္းသြားမယ္ဆိုတာ လုပ္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ သိပါၿပီ။

အိုေက ... ဆက္မယ္ေနာ္။ ေနာက္တဆင့္ သြားမယ္ေနာ္။ အဲဒီလို မိတ္ေဆြရဲ့ စိတ္ေလးဟာ ပကတိ ေအးခ်မ္းသြားၿပီ တည္ၿငိမ္သြားၿပီ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးသြားၿပီ ဆိုတာနဲ႔ မိတ္ေဆြရဲ့ မ်က္လံုးကို အသာကေလး မွိတ္လိုက္ပါ။ ၿပီးရင္ ဒီစၾကာ၀ဠာႀကီးထဲက ဟိုး.... ေကာင္းကင္ကို အာ႐ံုျပဳလိုက္။ ေကာင္းကင္မွာ ေရကန္ႀကီး တစ္ကန္ရွိတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္ေနာ္။ အဲဒီေရကန္ႀကီးဟာ အင္မတန္ က်ယ္ေျပာတဲ့ ေရကန္ႀကီးေပါ့။ အဲဒီေရကန္ႀကီးထဲက ေရေတြဟာ ႐ိုး႐ိုးေရေတြမဟုတ္ဘူးေနာ္။ ေရႊေရာင္အဆင္းရွိတဲ့ ေရေတြ။ ေရႊေရေတြေပါ့။ အဲဒီေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ အဲဒီေရကန္ႀကီးထဲကေန မိတ္ေဆြရဲ့ ေခါင္းေပၚကို စီးဆင္းက် လာမယ္။ ေနာက္ မိတ္ေဆြရဲ့ ေခါင္းေပၚကေနတစ္ဆင့္ ခႏၶာကိုတစ္ခုလံုးကို စိမ့္၀င္သြားၿပီလို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ ၿပီးရင္ ေအာက္က ပုတီးစိပ္အတိုင္း တစ္ဆင့္ခ်င္းဆက္ၿပီး စိတ္သြား႐ုံပဲေပါ့။ မခက္ပါဘူး။ ေျဖးေျဖးခ်င္း ပုတီးတစ္လံုးခ်င္း စိပ္သြားလိုက္႐ံုပဲေပါ့။


လိုအင္ျပည့္ရာပေဒသာအဓိ႒ာန္ပုတီးစိပ္။

ဒီအဓိ႒ာန္မွာ ပုတီးစိပ္ရမယ့္ အဆင့္ (၉)ဆင့္ရွိပါတယ္။ ပုတီးကေတာ့ တစ္ရာ့ရွစ္လံုးပုတီးနဲ႔ စိပ္ရမယ္။ ပုတီးစိပ္ ရမယ့္ အဆင့္ကိုးဆင့္ကို အလြယ္မွတ္လို႔ရေအာင္ ေအာက္မွာ လကၤာေလးနဲ႔ လုပ္ထားတယ္။ တစ္ခ်က္ေလာက္ မွတ္ထားလိုက္ဗ်ာ။

အပ္ ၊ ဆက္ ၊ ျဖည့္ ၊ ၀င္ ၊ ရ ၊ ဖန္ ၊ မိန္႔ ၊ ရွင္ ၊(ႏွင့္) မိမိအလိုရွိရာ။

အပ္...ဆိုသည္မွာ
““ ငါဟာ စၾကာ၀ဠာ မေနာဓာတ္ႀကီးထံမွာ ငါ့ကိုယ့္ငါ အပ္ႏွံထားလိုက္ၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

ဆက္....ဆိုသည္မွာ
“ ငါနဲ႔ စၾကာ၀ဠာ မေနာဓာတ္ႀကီးဟာ ဆက္သြယ္မိေနၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

ျဖည့္...ဆိုသည္မွာ
“ ငါ့ ခႏၶာကိုယ္ထဲကို စၾကာ၀ဠာ မေနာဓာတ္ႀကီက တန္ခိုးသိဒၶိေတြ (သို႔) ငါအလိုရွိတာေတြကို ျဖည့္ဆည္း ေပးေန ၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

၀င္...ဆိုသည္မွာ
“ ငါ့တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ရွိတဲ့ ကလပ္စည္းတိုင္းကို စၾကာ၀ဠာ တန္ခုိး သိဒၶိေတြ (သို႔) ငါအလိုရွိတာေတြ ျဖတ္သန္း၀င္ ေရာက္ေနၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

ရ...ဆိုသည္မွာ
“ ဒါေၾကာင့္ ငါအလိုရွိရာေတြကို ရယူႏိုင္ၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

ဖန္...ဆိုသည္မွာ
“ ဒါေၾကာင့္ ငါ အလိုရွိတာေတြကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

မိန္႔..ဆိုသည္မွာ
“ ဒါေၾကာင့္ ငါ အလိုရွိတာေတြကို ဖန္ဆင္းႏိုင္ၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

ရွင္...ဆိုသည္မွာ
“ ဒါေၾကာင့္ ငါဟာ လူအေပါင္းကို ကယ္တင္ႏိုင္တဲ့ တန္ခိုး သိဒၶိရွင္ ျဖစ္ၿပီ ၊ (သို႔) ငါအလိုရွိတာေတြရဲ့ အရွင္ သခင္ျဖစ္ၿပီ ” ဟု ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။

မိမိအလိုရွိရာ...ဆိုသည္မွာ
လတ္တေလာ အလိုရွိရာ ကိစၥကို ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရမည္။ ဥပမာ “ ငါဟာ အိမ္တစ္လံုး ရရွိေနၿပီ ၊ ငါဟာ ကားတစ္ စီးရရွိေနၿပီ ၊ ငါ့ရဲ့ ေဗဒင္ ေဟာခန္းမွာ လူေတြတန္းစီေနၿပီ ၊ ငါ့ရဲလုပ္ငန္း အရမ္းေအာင္ျမင္ေနၿပီ အစရွိသည္ျဖင့္ ရြတ္ဆို၍ ပုတီးစိပ္ရပါမည္။

လူတိုင္း လူတိုင္းကေတာ့ ႀကီးပြားခ်မ္းသာ ေအာင္ျမင္ခ်င္ၾကတာခ်ဥ္းပဲ။ ကြ်န္ေတာ္ အပါအ၀င္ေပါ့။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စီးပြားေရး အေျခအေန အလုပ္အကိုင္ ေန႔ရပ္ေဒသသာ ကြာျခားခ်င္ ကြာျခားမယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ လူတိုင္းရဲ့ ဦးတည္ခ်က္ကေတာ့ ေအာင္ျမင္ဖို႔ ၊ ႀကီးပြားဖို႔ ၊ ခ်မ္းသာဖို႔ပါပဲ။ ေနာက္ဆံုး လူသားေတြရယ္လို႔ ျဖစ္လာရင္ တိုးတက္ေအာင္ျမင္ဖို႔ လုပ္တာကိုပင္ လူသားေတြရဲ့ သမိုင္းေပး တာ၀န္တစ္ခုလို႔ေတာင္ ေျပာဆိုၾကတယ္။

အဲဒီေတာ့ မခ်မ္းသာခ်င္ၾကတဲ့ လူရယ္လို႔ မရွိသေလာက္ပါပဲ။ မေအာင္ ျမင္ခ်င္ၾကတဲ့ လူရယ္လို႔ မရွိသေလာက္ပဲ။ ကိုယ့္ပါတ္၀န္းက်င္မွာ ရွိေနတဲ့ အလႊာအသီးသီးက လူေတြကို တစ္ေယာက္ျခင္း တစ္ေယာက္ခ်င္း လိုက္ေမးၾကည့္ပါလား။

မင္းသား မင္းသမီးေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား....?
စာေရးဆရာဆရာမေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
အဆိုေတာ္ေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
ေစ်းသည္ေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
ေက်ာင္းဆရာဆရာမေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
သူေ႒းႀကီးေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
သူေ႒းေလးေတြေကာဆရာမေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
ကန္ထ႐ိုက္တာႀကီးေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
အစိုးရ၀န္ထမ္းေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
လယ္သမားေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
ဆိုက္ကားသမားေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
သူေတာင္းစားေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
ေဗဒင္ဆရာေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?
ရဟန္းသံဃာေတြေကာ မေအာင္ျမင္ခ်င္ဘူးလား...?

အကုန္လံုး လိုက္ေမးၾကည့္လိုက္ရင္ အကုန္လံုးက တူညီတဲ့အေျဖတစ္ခုက အကုန္လံုး ေအာင္ျမင္ခ်င္ၾကတာပဲ။ လူခ်င္းမတူလို႔ မူျခင္းမတူတာေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ ခံယူခ်က္ျခင္း မတူလို႔ ေအာင္ျမင္ခ်င္တဲ့ ပံုစံျခင္း မတူတာေလာက္ပဲ ရွိမယ္။ ေသခ်ာတာ တစ္ခုကေတာ့ လူတိုင္းနီးပါးေလာက္က ေအာင္ျမင္ခ်င္ၾကတာပဲေလ။ ဒါကလည္း အျဖစ္သင့္ဆံုးပါပဲ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ေအာင္ျမင္ျခင္းဟာ ခ်ိဳၿမိန္တယ္။ က်႐ံႈးျခင္းဟာ ခါးသီးတယ္ေလ။ ျပည့္စံုျခင္းဟာ စိတ္ခ်မ္းသာမႈ႕ကို ျဖစ္ေစၿပီး ဆင္းရဲျခင္းဟာ စိတ္ေသာကေတြကို ေမြးဖြားေစတယ္။

ဆင္းရဲျခင္းဟာ အိပ္ပ်က္ညေတြကို ျဖစ္ေစၿပီး ခ်မ္းသာျခင္းကေတာ့ ေကာင္မြန္စြာ အိပ္စက္ႏိုင္ေစတယ္။ ခ်မ္းသာျခင္းက လူေတြကို ထမင္းၿမိန္ေစၿပီး ဆင္းရဲျခင္းကေတာ့ အစားအေသာက္ ပ်က္ေစတယ္။ ခ်မ္းသာျခင္း ကအေပါင္းအသင္း အေျခြအရံေတြကို ေပါမ်ားေစၿပီး ဆင္းရဲျခင္းကေတာ့ ဘ၀ကို အထီးက်န္ေစတယ္ ၊ တစ္ေယာက္ထဲ အေဖာ္မဲ့ေစတယ္။ ဆင္းးရဲျခင္းက ေရာဂါေတြကို ထူေျပာေစၿပီး ျပည့္စံုျခင္းက ေရာဂါေတြကို ကင္းေ၀းေပ်ာက္ကင္းေစတယ္။

အဲဒီေတာ့ ခ်မ္းသာတာ၊ ျပည္စံုတာ၊ အဆင္ေျပတာဟာ အရမ္းေကာင္းတယ္။ ေအာင္ျမင္တာဟာ အရမ္းေကာင္း တယ္ဆိုတာ သိရၿပီဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ခ်မ္းသာျခင္းဆိုတဲ့ အေၾကာင္ကို နည္းနည္းေလာက္ သုေတသနျပဳၾကည့္ဖို႔ လိုလိမ့္မယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ လူခ်မ္းသာဖို႔ မလိုဘူး ၊ စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ အေရးႀကီးတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ အဲဒီစကားေလး တစ္ခြန္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာပါက္လိုက္တစ္ခု ရွိတယ္။ အဲဒါက ဘာလဲဆိုေတာ့ ေအာ္.. ခ်မ္းသာျခင္းဆိုတာ ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါလား၊ တစ္ခုကေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းနဲ႔ ေနာက္တစ္ခုက လူခ်မ္းသာျခင္းဆိုတာပါလားလို႔ ကြ်န္ေတာ္ သေဘာေပါက္သြားတယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြက ခ်မ္းသာေအာင္ ႀကိဳးစားတဲ့အခါမွာ လူခ်မ္းသာဖို႔ခ်ဥ္း ႀကိဳးစားေနလို႔ မရဘူး။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရဲ့ ႏွလံုးသာ သို႔မဟုတ္ စိတ္ဓာတ္ အဲဒါကို ခ်မ္းသာေအာင္ လုပ္ဖို႔လဲ အေရးႀကီးတယ္ေပါ့။ အဲဒီ စိတ္ခ်မ္းသာ ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကေတာ့ ေနာက္မွ ကြ်န္ေတာ္ ေအးေအးေဆးေဆး ပို႔တင္ခ်င္ပါေသးတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ လူ႕ဘ၀မွာ ျပည့္ျပည့္စံံုစံု ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေနထိုင္သြားႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းကို ေျပာခ်င္တာ။

ခ်မ္းသာတယ္ဆိုတာ ေငြေတြအမ်ားႀကီး ရွိေနတဲ့လူကို ေခၚတယ္ထင္တာပဲ။ ေငြေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနတဲ့ လူက စာခ်င္တာေတြလဲ စားလို႔ရတယ္။ အိပ္ခ်င္တဲ့ေနရာမွာ အိပ္လို႔ရတယ္။ သြားခ်င္တဲ့ေနရာကို အစဥ္သင့္ သက္ေတာင့္သက္သာ သြားလို႔ရတယ္။ ၀ယ္ခ်င္တာေတြကို မစဥ္းစားဘဲ ၀ယ္လို႔ရတယ္။ လွဴခ်င္ရင္လဲ တန္းကနဲ လွဴလို႔ရတယ္ေနာ္။ ေျပာရရင္ေတာ့ မ်ားပါတယ္။ ပိုက္ဆံေတြ အမ်ားႀကီးရွိတဲ့ အမ်ားႀကီး ပိုင္ဆိုင္ထား တဲ့ လူကို သူေ႒းလို႔ေခၚၾကတာပဲ။

အဲဒီေတာ့ သူေ႒းဆိုတဲ့ ဘ၀က ဒီေလာက္ေကာင္းေနရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ေရာ ကြ်န္ေတာ္ေရာ လုပ္ရေအာင္ဗ်ာ။ ဒီေန႔ကစၿပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ သူေ႒းလုပ္ရေအာင္။ မေကာင္းဘူးလား။ ေကာင္းတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ေဟ့ေကာင္ရ သူေ႒းဆိုတာ လူတိုင္းလုပ္ခ်င္တိုင္း လုပ္လို႔ရတာမဟုတ္ဘူးကြ၊ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရွိမွ သူေ႒း လုပ္လို႔ရတာ၊ မင္းမွာ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ား ရွိလို႔လားလို႔ တစ္ေယာက္ကကြ်န္ေတာ္ကို ျပန္ေမးလာခဲ့ရင္ ဒါဆို ကြ်န္ေတာ္ ပိုက္ဆံမ်ားမ်ားရေအာင္ ရွာမယ္ဗ်ာ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီအခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္တို႔ တေတြအတြက္ အေရးႀကီးေနတာက သူေ႒ း ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖို႔ပဲေလ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရွာမယ္လို႔ေျပာတဲ့ ပိုက္ဆံဆိုတဲ့အရာက ေလာကႀကီးမွာ ရွိတဲ့အရာလား ၊ မရွိတဲ့အရာလား ခင္ဗ်ားစဥ္းစားေပါ့။ ေလာကႀကီးမွာ မရွိတဲ့ အရာဆိုရင္ေတာ့ ခင္ဗ်ား လိုက္ရွာေနလို႔လည္း အပိုပဲေနမွာ။ နဂိုကတည္းက ရွိမွမရွိတာ။ ေလာကႀကီးမွာ အရင္ကတည္းက ရွိေနတဲ့အရာဆိုရင္ေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ ေတြကိုေတြ႕မွာ ၊ ရကို ရမွာပါ။ အဲဒီေတာ့ ေလာကႀကီးမွာ ပိုက္ဆံေတြ ဒီေလာက္ေပါတာ ခင္ဗ်ား ရွာမယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ ရကိ္ုရမယ္။ ကြ်န္ေတာ္ အာမခံတယ္။

မိတ္ေဆြတို႔တေတြအတြက္ ကြ်န္ေတာ္က မုခ်ႀကီးပြားခ်မ္းသာေစမဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခုေလာက္ ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပခ်င္တယ္။ အဲဒါက အဓိ႒ာန္၀င္တဲ့နည္းပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီအဓိ႒ာန္က ဘာသာေရးနဲ႔ မပါတ္သက္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီအဓိ႒ာန္ကို မည္သည့္ဘာသာ၀င္မဆို ၀င္လို႔ရတယ္။ ေနာက္ ေဆာင္ရန္ ေရွာင္ရန္ေတြ ဘာမွမလိုဘူး။ လြတ္လတ္ေပါ့ပါးတဲ့ စိတ္နဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုရင္ ေသခ်ာေပါက္ တစ္ေန႔မွာ ေအာင္ျမင္တဲ့ ျပည့္စံုတဲ့ခ်မ္းသာတဲ့ လူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို ႀကိဳတင္ၿပီးေတာ့ ေျပာျပလိုက္ရပါတယ္။


ကဲ... မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ... မုခ် ႀကီးပြားတိုးတက္ ေအာင္ျမင္ခ်င္ၾကပါက ယခု ေဖာ္ျပထာားေသာ အဓိ႒ာန္ ပုတီးစိပ္နည္းျဖင့္ ႀကိဳးစားၾကပါကုန္။ ႀကိဳးစား အာထုပ္၍ ေအာင္ျမင္မႈ႕မ်ား ရရွိလာ၍ ေက်းဇူးတင္ခ်င္သည္ ဆိုျခားအံ့။ ကြ်ႏ္ုပ္ကို ေက်းဇူးမတင္ပါႏွင့္။ ဤနည္းကို သင္ၾကားျပသေပးခဲ့ေသာ ဆရာျဖစ္သည့္ အဘေဒါက္တာ မင္းသိခၤအား ေက်းဇူးတင္ၾကပါကုန္...........


သင္တို႔၏အက်ိဳးကိုထာ၀စဥ္လိုလားေသာ
ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္