Subscribe:

Instructions

ဤ၀က္ဆုိက္အတြင္း ေရးသားထားေသာ စာေပမ်ားသည္ ေဗဒင္ပညာရပ္ ၊ ဂမၻီရ ပညာရပ္မ်ားကို အေျခခံ၍ ေရးသားထားေသာ စာေပမ်ား ျဖစ္ေသာေၾကာင္႔ ထပ္ဆင္႔ ကူးယူၿပီး တျခားေနရာမွာ ေဖာ္ျပခ်င္သူမ်ား အေနႏွင့္ စာရဲ့ေအာက္ဆံုး ေနရာမွာဆရာ ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ” ႏွင္႔ “ http://www.heintinzaw.com/ဆိုတာေလး ကိုေတာ႔ ထည့္ေပးပါလို႔ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။
Powered By Blogger

Text

AD DESCRIPTION
AD DESCRIPTION
AD DESCRIPTION
AD DESCRIPTION

လြယ္ကူစြာရွာေဖြရန္

v

Labels


Blog Archive

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္(၂)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာက မႏၱာန္ျဖင့္ႏွိဳးဆြျခင္း

ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းမွာလည္းေကာင္း ၊ ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ ပတ္ပတ္လည္မွာလည္းေကာင္း တန္ခိုးသိဒၶိဓာတ္ မ်ား ၊ ေမတၱာဓာတ္မ်ား ၊ ပညာဓာတ္မ်ား ျပည့္လွ်ံေနပါေစသတည္း..... အဲဒီလို (၈)ၾကိမ္ ရြတ္ရမယ္။ ျမန္မာလို မရြတ္ခ်င္ဘူး။ အဂၤလိပ္လို ရြတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေဟာဒီလို ရြတ္ရမယ္။

Within Me And
Around Me Is The Fullness
Of Power, Love And Wisdom.

အခုလို လုပ္တာက  ယၾတာဆရာက မႏၱာန္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏိႈးဆြလိုက္တာပါပဲ။

ယၾတာျပဳလုပ္ရန္ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္း

ယၾတာျပဳလုပ္မယ့္ဆရာဟာ ထိုင္ၿပီးစားလို႔ရတဲ့ ထမင္းစား စားပြဲေလာက္အရြယ္ စားပြဲေလးတစ္လံုးေတာ့ ထားရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးမွာလည္း ယၾတာ အစီအရင္ေတြ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးကို “ ယၾတာ လုပ္ရန္ ၀တ္ျပဳတဲ့ေက်ာင္း ” တန္ပဲလ္ (Temple) လို႔ သေဘာေပါက္ရမယ္။ အဲဒီ တန္ပဲလ္ေလးကိုလည္း ကိုယ့္ဟာကို ႏွစ္သက္ရာ နာမည္ေပးထားရမယ္။ ဥပမာ....

မေနာၾကာျဖဴတန္ပဲလ္
ဣစၦာသယတန္ပဲလ္

စသည္ျဖင့္ အမည္ေပးထားရမယ္။ အဲဒီစားပြဲေလးကိုေတာ့ ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ သန္ျပန္ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေနရာမွာ ထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစားပြဲေလး ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ပစၥည္းေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ပြေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူး။ စာပြဲေလးေပၚမွာေတာ့  မွန္အၾကည္တစ္ခ်ပ္ တင္ထားရမယ္။ မွန္ေအာက္ထဲမွာ အႀကီးဆံုး တန္ဖိုးအရွိဆံုး ပိုက္ဆံတစ္ရြက္လည္း ထည့္ထားရမယ္။

စာပြဲေပၚမွာ မရွိမျဖစ္ ထားရမယ့္ ပစၥည္းကေတာ့ အားေကာင္းတဲ့ သံလိုက္တံုးတစ္တံုး ၊ သလင္းေက်ာက္ တစ္တံုး ၊ အျဖဴေရာင္ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ၊ နံ႔သာဆီပုလင္းေတြ ၊ ေရေမႊးပုလင္းေတြ ၊ ၿပီးေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ပုလင္းထဲမွာ ႏွင္းဆီပန္း တစ္ပြင့္ဆိုက္ထားတာကိုလည္း တင္ထားရမယ္။ မၾကာၾကာ အဲဒီပတ္၀န္းက်င္ကို ဆားေရနဲ႔ ေတာက္ေပးရမယ္။ အခုလုပ္တာကေတာ့ ယၾတာျပဳလုပ္ဖို႔အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္းပါပဲ။

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္(၂)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာက မႏၱာန္ျဖင့္ႏွိဳးဆြျခင္း

ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းမွာလည္းေကာင္း ၊ ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ ပတ္ပတ္လည္မွာလည္းေကာင္း တန္ခိုးသိဒၶိဓာတ္ မ်ား ၊ ေမတၱာဓာတ္မ်ား ၊ ပညာဓာတ္မ်ား ျပည့္လွ်ံေနပါေစသတည္း..... အဲဒီလို (၈)ၾကိမ္ ရြတ္ရမယ္။ ျမန္မာလို မရြတ္ခ်င္ဘူး။ အဂၤလိပ္လို ရြတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေဟာဒီလို ရြတ္ရမယ္။

Within Me And
Around Me Is The Fullness
Of Power, Love And Wisdom.

အခုလို လုပ္တာက  ယၾတာဆရာက မႏၱာန္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏိႈးဆြလိုက္တာပါပဲ။

ယၾတာျပဳလုပ္ရန္ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္း

ယၾတာျပဳလုပ္မယ့္ဆရာဟာ ထိုင္ၿပီးစားလို႔ရတဲ့ ထမင္းစား စားပြဲေလာက္အရြယ္ စားပြဲေလးတစ္လံုးေတာ့ ထားရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးမွာလည္း ယၾတာ အစီအရင္ေတြ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးကို “ ယၾတာ လုပ္ရန္ ၀တ္ျပဳတဲ့ေက်ာင္း ” တန္ပဲလ္ (Temple) လို႔ သေဘာေပါက္ရမယ္။ အဲဒီ တန္ပဲလ္ေလးကိုလည္း ကိုယ့္ဟာကို ႏွစ္သက္ရာ နာမည္ေပးထားရမယ္။ ဥပမာ....

မေနာၾကာျဖဴတန္ပဲလ္
ဣစၦာသယတန္ပဲလ္

စသည္ျဖင့္ အမည္ေပးထားရမယ္။ အဲဒီစားပြဲေလးကိုေတာ့ ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ သန္ျပန္ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေနရာမွာ ထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစားပြဲေလး ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ပစၥည္းေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ပြေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူး။ စာပြဲေလးေပၚမွာေတာ့  မွန္အၾကည္တစ္ခ်ပ္ တင္ထားရမယ္။ မွန္ေအာက္ထဲမွာ အႀကီးဆံုး တန္ဖိုးအရွိဆံုး ပိုက္ဆံတစ္ရြက္လည္း ထည့္ထားရမယ္။

စာပြဲေပၚမွာ မရွိမျဖစ္ ထားရမယ့္ ပစၥည္းကေတာ့ အားေကာင္းတဲ့ သံလိုက္တံုးတစ္တံုး ၊ သလင္းေက်ာက္ တစ္တံုး ၊ အျဖဴေရာင္ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ၊ နံ႔သာဆီပုလင္းေတြ ၊ ေရေမႊးပုလင္းေတြ ၊ ၿပီးေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ပုလင္းထဲမွာ ႏွင္းဆီပန္း တစ္ပြင့္ဆိုက္ထားတာကိုလည္း တင္ထားရမယ္။ မၾကာၾကာ အဲဒီပတ္၀န္းက်င္ကို ဆားေရနဲ႔ ေတာက္ေပးရမယ္။ အခုလုပ္တာကေတာ့ ယၾတာျပဳလုပ္ဖို႔အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္းပါပဲ။

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္ (၁)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာဂမၻီရေရခ်ိဳးနည္း

ကိုယ့္ရဲ့ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရခ်ိဳးကန္ရွိရင္ေတာ့ အဲဒီေရခ်ိဳးကန္နဲ႔ပဲ လုပ္ေပါ့။ မရွိရင္ေတာ့ သစ္သားစည္ တစ္လံုး ၀ယ္ၿပီး ေရအျပည့္ျဖည့္ရမယ္။ အဲဒီေရထဲကို မီးဖိုေခ်ာင္မွာ သံုးတဲ့ ဆားဇြန္း(၂၀) ခပ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆပ္ျပာ မွဳန္႔ထည့္ၿပီး ေမႊရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ သစ္သားစည္ထဲ၀င္စိမ္ၿပီး ခ်ိဳးရမယ္။ ခ်ိဳးတဲ့အခါမွာလည္း ျငိမ္ျငိမ္ေလး မခ်ိဳးရဘူး။ ေရသံၾကားေအာင္ လွဳပ္႐ြၿပီး ခ်ိးရမယ္။ 
အဲဒီလိုေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာ အနားမွာ ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ ထြန္ထားရမယ္။ ဆပ္ျပာေရေတြ ဆားေရေတြ   ေျပာင္စင္ေအာင္ ေရသန္နဲ႔တစ္ခါ ေရခ်ိဳးရမယ္။ ေရသန္႔နဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ထြန္းထားတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ကို မွဳတ္ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကို ေျခာက္ေသြ႕သြားေအာင္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ ပြတ္တိုက္ပစ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီး သား အ၀တ္အစားကို လဲၿပီး ယၾတာေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္။

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းျခင္း

အဲဒီလို ဂမၻီရ ေရခ်ိဳးနည္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးတဲ့အခါ အ၀တ္မစားလဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂမၻီရ စားပြဲေလးေ႐ွ႕မွာ သြားၿပီး ထိုင္မယ္။ အဲဒီလို ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကိုယ့္ရဲ့ေက်ာ႐ိုးကို သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ့ ပင္စည္လို သေဘာထားရမယ္။ ေရႊေရာင္အတိ ၿပီးေနရမယ္။
အဲဒီပင္စည္ဟာ ၿမီးေညွာင့္႐ိုးကေန ငယ္ထိပ္အထိ ေရာက္ေနရမယ္။ အဲဒီ ေရႊေ၇ာင္ပင္စည္ အတြင္းကေန ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ပန္းထြက္ၿပီး ေျခေထာက္ကေန ၾကမ္းျပင္ ၊ ၾကမ္းျပင္ကေန ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြား တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ 
တစ္ခါ ေျမႀကီးထဲက ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ေျခေထာက္ကေန၀င္လာၿပီး ေက်ာ႐ိုးပင္စည္ထဲကေန ငယ္ ထိပ္အထိ ပန္းထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီလို အာ႐ံုျပဳတဲ့အခါ ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ တစ္ျခမ္းစီကို တစ္လႇည့္စီလုပ္ရမယ္။ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳ ရမယ္။ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီအ လုပ္ဟာ ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမယ့္ ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းတာပဲ။ အနည္ဆံုး (၁၀)ႀကိမ္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါေတြမလုပ္ဘဲနဲ႔ ယၾတာအစီအရင္ေတြ လုပ္မေပးရဘူး။ 

ယၾတာဆရာ၏ေျခကုတ္ယူျခင္း

အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ဟာေတြ လုပ္ၿပီးတဲ႔အခါ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ့မွာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ မွန္ထဲမွာ ကိုယ္ပံုကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ပါ။ အဲဒီလိုၾကည့္ရင္း တစ္ကိုယ္လံုးမွာရွိတဲ့ ၾကြက္သားေတြ ေလ်ာ့က်လာၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲက အလင္းေရာင္တန္းတစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ျဖတ္ၿပီး ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြားၿပီလို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္ အဲဒါ ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေျမႀကီးထဲက အလင္းေရာင္တစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ေဖာက္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္ထဲ ၀င္လာ တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒါကိုလည္း (၁၀)ခါေလာက္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါကေတာ့ ယၾတာလုပ္မယ့္ ဆရာဟာ ေျမဓာတ္ကို ေျခကုတ္ယူတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳနားလည္ရမယ္။

အဘမင္းသိခၤ၏ပညာမူ

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္ (၁)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာဂမၻီရေရခ်ိဳးနည္း

ကိုယ့္ရဲ့ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရခ်ိဳးကန္ရွိရင္ေတာ့ အဲဒီေရခ်ိဳးကန္နဲ႔ပဲ လုပ္ေပါ့။ မရွိရင္ေတာ့ သစ္သားစည္ တစ္လံုး ၀ယ္ၿပီး ေရအျပည့္ျဖည့္ရမယ္။ အဲဒီေရထဲကို မီးဖိုေခ်ာင္မွာ သံုးတဲ့ ဆားဇြန္း(၂၀) ခပ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆပ္ျပာ မွဳန္႔ထည့္ၿပီး ေမႊရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ သစ္သားစည္ထဲ၀င္စိမ္ၿပီး ခ်ိဳးရမယ္။ ခ်ိဳးတဲ့အခါမွာလည္း ျငိမ္ျငိမ္ေလး မခ်ိဳးရဘူး။ ေရသံၾကားေအာင္ လွဳပ္႐ြၿပီး ခ်ိးရမယ္။ 
အဲဒီလိုေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာ အနားမွာ ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ ထြန္ထားရမယ္။ ဆပ္ျပာေရေတြ ဆားေရေတြ   ေျပာင္စင္ေအာင္ ေရသန္နဲ႔တစ္ခါ ေရခ်ိဳးရမယ္။ ေရသန္႔နဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ထြန္းထားတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ကို မွဳတ္ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကို ေျခာက္ေသြ႕သြားေအာင္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ ပြတ္တိုက္ပစ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီး သား အ၀တ္အစားကို လဲၿပီး ယၾတာေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္။

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းျခင္း

အဲဒီလို ဂမၻီရ ေရခ်ိဳးနည္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးတဲ့အခါ အ၀တ္မစားလဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂမၻီရ စားပြဲေလးေ႐ွ႕မွာ သြားၿပီး ထိုင္မယ္။ အဲဒီလို ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကိုယ့္ရဲ့ေက်ာ႐ိုးကို သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ့ ပင္စည္လို သေဘာထားရမယ္။ ေရႊေရာင္အတိ ၿပီးေနရမယ္။
အဲဒီပင္စည္ဟာ ၿမီးေညွာင့္႐ိုးကေန ငယ္ထိပ္အထိ ေရာက္ေနရမယ္။ အဲဒီ ေရႊေ၇ာင္ပင္စည္ အတြင္းကေန ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ပန္းထြက္ၿပီး ေျခေထာက္ကေန ၾကမ္းျပင္ ၊ ၾကမ္းျပင္ကေန ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြား တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ 
တစ္ခါ ေျမႀကီးထဲက ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ေျခေထာက္ကေန၀င္လာၿပီး ေက်ာ႐ိုးပင္စည္ထဲကေန ငယ္ ထိပ္အထိ ပန္းထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီလို အာ႐ံုျပဳတဲ့အခါ ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ တစ္ျခမ္းစီကို တစ္လႇည့္စီလုပ္ရမယ္။ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳ ရမယ္။ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီအ လုပ္ဟာ ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမယ့္ ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းတာပဲ။ အနည္ဆံုး (၁၀)ႀကိမ္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါေတြမလုပ္ဘဲနဲ႔ ယၾတာအစီအရင္ေတြ လုပ္မေပးရဘူး။ 

ယၾတာဆရာ၏ေျခကုတ္ယူျခင္း

အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ဟာေတြ လုပ္ၿပီးတဲ႔အခါ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ့မွာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ မွန္ထဲမွာ ကိုယ္ပံုကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ပါ။ အဲဒီလိုၾကည့္ရင္း တစ္ကိုယ္လံုးမွာရွိတဲ့ ၾကြက္သားေတြ ေလ်ာ့က်လာၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲက အလင္းေရာင္တန္းတစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ျဖတ္ၿပီး ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြားၿပီလို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္ အဲဒါ ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေျမႀကီးထဲက အလင္းေရာင္တစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ေဖာက္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္ထဲ ၀င္လာ တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒါကိုလည္း (၁၀)ခါေလာက္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါကေတာ့ ယၾတာလုပ္မယ့္ ဆရာဟာ ေျမဓာတ္ကို ေျခကုတ္ယူတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳနားလည္ရမယ္။

အဘမင္းသိခၤ၏ပညာမူ

ဘ၀အေျခခိုင္ၿမဲေစဖို႔ အစီအရင္

ႏွစ္သစ္ကူးလ၏ ေန႔ေလးတစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ငယ္စဥ္ကာလမွစ၍ ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ျပန္လည္၍ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ စဥ္းစားေနမိေလ၏။ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ဘ၀ဆိုသည္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္၏အသက္ ဆယ္ႏွစ္သား ေလာက္မွစ၍ ယေန႔ အသက္အားျဖင့္ သံုးဆယ္ႏွစ္ဆိုေသာ အရြယ္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုပ္ပမာ အမ်ိဳးအစား စံုလွ၏။ အရသာ စံုလွေလ၏။

ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္မွစ၍ ယေန႔အထိ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ကာလတစ္ေလွ်က္လံုးကို ျပန္လည္ေတြးေတာ စဥ္းစားၾကည့္ေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ကာလ မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ သနားဂ႐ုဏာ သက္ဖြယ္ ကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ ခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ တရားဓမၼႏွင့္အတူ ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ ထို႔အတူ မတရားမွဳ႕မ်ားၽႏွင့္ ပူေလာင္ျပင္းျပစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ေက်းဇူးတရားကို အသက္ႏွင့္ရင္း၍ ဆပ္ခဲ့ရေသာေန႔ရက္မ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ေက်းဇူးကန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေပသည္။

ေလာဘကို တဒဂၤပဟန္ စြန္႔ပယ္၍ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ေလာဘေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ရင္းျဖင့္ ေခ်ာက္ထဲသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရ ေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေၾကကြဲခဲ့ရေသာ နာက်င္ခဲ့ရေသာ ထိခိုက္ကြဲရွခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၍ ထိုအခ်စ္ေၾကာင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာ တက္ၾကြခဲ့ရေသာ လန္းဆန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါ၏။
ေအာက္ဖက္တြင္ ေရးသားထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တစ္စိပ္ တစ္ပိုင္းအား ေရးသားထားျခင္း  ျဖစ္ေသာေၾကာင့္  သင္ဖတ္လိုက ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ မဖတ္လိုက ေအာက္ဆံုးတြင္ ယၾတာရွိပါသည္။ ေက်ာ္ဖတ္လိုက္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါေၾကာင္း...........



ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုတ္ကဲ့သို႔ အမ်ိဳးအမည္ စံုလင္လွသကဲ့သို႔ အရသာစံုလင္လွေပ၏ ဟု ေျပာျပရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဤေနရာ၌ အလ်င္းသင့္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ ဘ၀တစိပ္တစ္ပိုင္းကို အနည္းငယ္မွ် ေျပာျပရေပဦးမည္။ 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ စံပယ္ပန္းေရာင္းျခင္း
ဧရာ၀တီတိုင္း၏ ေတာၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕တြင္ စံပယ္ပန္းေရာင္းခ်ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ ေလ ၏။ ထိုေကာင္ေလး၏ အမည္မွာ ေပါက္ေက်ာ္ ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုေတာၿမိဳ႕ ကေလးႏွင့္ ၁၅-မိုင္မွ် ေ၀းကြာေသာ အရပ္မွ ရြာကေလးမွ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလး၏ မိဘမ်ား သည္ လြန္စြာ ဆင္းရဲလွေသာ လယ္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကေလ၏။ မိုးတြင္း တစ္တြင္းလံုး လယ္လုပ္စဥ္ကာလ၌ စိုက္ထုပ္စရာ အရင္းအႏွီး မရွိေသာေၾကာင့္ သူမ်ားထံမွ စပါးေပး ပိုက္ဆံ ေခ်းငွားရေလ၏။ ေႏြစပါးေပၚေသာ အခ်ိန္တြင္ ရေသာ စပါးမ်ားကို ျပန္လည္၍ ေပးဆပ္ရေလသည္။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ (၄)တန္းေအာင္ကပင္ ေက်ာင္းထြက္၍ ၿခံထဲမွ ထြက္ေသာ စံပယ္ ပန္မ်ားႏွင့္ အိမ္းနည္းနားခ်င္း ၿခံမ်ားမွ စံယ္ပန္းမ်ားကို သိမ္းယူၿပီး စက္ဘီးႏွင့္တင္ကာ မနက္(၄)နာရီ ေလာက္ကပင္ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ သြားေရာက္ကာ ေဖာက္သည္ေပးသည္ကိုေပး မကုန္သည္မ်ားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ ေရာင္းခ်ရေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးအား ထိုမ်ိဳ႕မွ လူအမ်ားသည္ စံပယ္ပန္သည္ ဟူ၍သာ ေခၚေ၀ၚ သမုတ္ၾကေလေတာ့၏။
 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကိုရင္၀တ္ၿပီ
တစ္ႏွစ္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးတို႔ ရြာတြင္ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ (၇)ရက္ တရားစခန္းပြဲ က်င့္ပရာ ၿမိဳ႕မွ သက္ေတာ္(၃၅) ႏွစ္ခန္႔ ရခိုင္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး တရားလာျပေလ၏။ ထိုဘုန္းႀကီးသည္ ရခိုင္သံ၀ဲ၀ဲႏွင့္ တရားျပ အလြန္ေကာင္းေလ၏။ ကြမ္းကို လြန္စြာႀကိဳက္ေလ၏။ အိပ္ခ်ိန္တြင္ေတာင္ ကြမ္းငံု၍ အိပ္မွ အိပ္ေပ်ာ္သည္ ဟူ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုဘုန္းႀကီးအား ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ား သြားေရာက္လုပ္ေပးရေလ၏။ ေထြးခံ ေဆးေပးရ၏။ တံမ်က္စည္း လွည္းေပးရေလ၏။ ဘုန္းႀကီးအား တံေတာင္ျဖင့္ အေညာင္းေျပ ေထာင္းေပးရေလ၏။

ထိုရခိုင္ဦးဇင္းသည္ တရားစခန္းပြဲ မၿပီးခင္ တစ္ရက္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူအား ေခၚ၍  ကြ်ႏ္ုပ္ကို သူႏွင့္ ထည့္လိုက္ရန္ ရြာမွာေနရင္ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႔ကို သူေခၚသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို ေလ၏။  ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူကလည္း သေဘာတူေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဟု အမည္ရေသာ ေတာစံပယ္ပန္းသည္ေလးသည္ ဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသား အျဖစ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕သို႔ပါသြား ေလေတာ့ေလ၏။ ထိုဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ လက္ေထာက္ဦးဇင္းတစ္ပါးကို ကြ်ႏ္ုပ္အား အပ္ႏွံ၍ ကိုရင္၀တ္ေပးလိုက္ေလေတာ့ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ပညာသင္ၾကားျခင္း
ထိုေပါက္ေက်ာ္သည္ ကိုရင္၀တ္ေသာအခါ၌ လွ်ပ္စီးလက္သကဲ့သို႔ အေဆာ့သန္ေသာ္ေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီး ဟု အမည္တြင္ျပန္ေလ၏။  ထိုကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ဘုန္းႀကီးသည္ တရားေဟာထြက္သည့္အခါ ေက်ာင္းတြင္ ထာမခဲ့ရဲေသာေၾကာင့္ (ကိုရင္ လွ်ပ္စီးကို ေက်ာင္းမွာထားခဲ့လိုကေတာ့ ျပန္လာရင္ ထိုင္စရာ ေက်ာင္း ေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဟု ဆရာေတာ္ ေျပာေနက် စကားျဖစ္ေလ၏) ႏိုင္ငံအႏွံ တရားဓမၼေဟာေျပာ ရာေနရာ အားလံုးသို႔ ေခၚသြားေလ့ရွိ၏။ ထိုဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ေတာသား စံပယ္ပန္းသည္ ေလးေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ တစ္ျဖစ္လဲ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ ျမန္မာျပည့္အႏွံ႔သို႔ ေရာက္ဖူးေလေတာ့သည္။

ထိုဆရာေတာ္၏ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို  ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေပးရင္း တစ္ဖက္မွလည္း ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္ ။ ေလာကနီတိ ၊ သၿဂိဳဟ္ ၊သဒၵါ စေသာ အေျခခံ စာေပမ်ားကို သင္အံရေလသည္။ ထိုသို႔ ေနလာခဲ့ရာ တစ္ႏွစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားရွိ စာသင္တိုက္မ်ားသို႔ ပိုေဆာင္ေပးလိုက္ေလ၏။ အတိုခ်ဳပ္ရေသာ္ အသက္အားျဖင့္ ၁၇-ႏွစ္တြင္ ပထမႀကီးတန္းေအာင္ျမင္၍ ဓမၼာစရိယအတန္းကို စတင္၍ပင္ စာ၀ါလိုက္ေနရ ၿပီ ျဖစ္ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္လူထြက္ျခင္း
တစ္ႏွစ္တြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္  ေႏြရာသီ စာ၀ါနားရက္မ်ားတြင္ မိမိ၏ ဇာတိေျမရြာကေလးသို႔ ျပန္လာခဲ့ေလ ၏။ ရြာျပန္ေရာက္ေသာအခါ ဆင္းရဲပင္ပန္စြာ လုပ္ကိုင္ အသက္ေမြးေနရေသာ မိဘညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ လြန္စြာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေလ၏။ လြန္စြာမွလည္း ယူႀကံဳးမရ ျဖစ္မိေလေတာ့၏။ ထို႔အတူ ဆင္းရဲေသာ မိဘညီအကိုေမာင္ႏွမ မ်ားကိုလည္း လုပ္ကိုေကြ်းေမြးခ်င္စိတ္ ေပါက္လာေလေတာ့၏။ ထိုေႏြတြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ မိဘႏွင့္ ဆရာဘုန္းႀကီး မ်ားတားေနသည့္ႀကားမွ သာသနာ႔ေဘာင္မွ လြန္စြာပူျပင္း ပူေလာင္လွေသာ လူဘ၀ လူ႕ေဘာင္သို႔ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ ဦးတည္၍ လူ၀တ္လဲခဲ့ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ကိုရင္လူထြက္ ငါးပိခ်က္ ဟူေသာ အမည္တစ္ခု တိုး၍လာေလေတာ့ေလ၏။

ထိုကိုရင္လူထြက္သည္ ဇာတိေမြးရပ္ေျမတြင္ မိဘ႐ိုးရာ ေတာင္ယာအလုပ္လုပ္ျခင္း ၊ တစ္ဖက္တြင္လည္း ရြာနီးေခ်ာင္းစပ္မွ ကုန္စိမ္းမ်ားကို သိမ္းယူ၍ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ ပို႔၍ ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ အသက္ေမြးရေလ၏။ ထို႔အတူ တစ္ဖက္မွလည္း အရြယ္ေရာက္လာၿပီျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္က်ာ္ကေလး၏ ႏွလံုးသားေလးသည္လည္း မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားႏွင့္ ေတြ႕သည့္အခါတိုင္း ေလျပင္းတိုက္ခတ္ေသာ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ကဲ့သို႔ တျဖတ္ျဖတ္လွဳတ္ခတ္လာေလေတာ့၏။ ထိုေၾကာင့္ အခ်ိန္ အားေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ေတာရြာဓေလ့ အရ မိန္းမပိုးျခင္း ၊ အပ်ိဳအိမ္မ်ားသို႔ ညအခ်ိန္ အလည္အပတ္ သြားျခင္း ၊ ဖိုသံေပးျခင္း ၊ စသည္ျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ အခ်ိန္းျဖဳန္း၍ ေနခဲ့ေလ၏။

ထိုႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ခ်စ္သူတစ္ဦးရရွိခဲ့ေလ၏။ သူ၏ခ်စ္သူအမည္မွာ မိုးသႏၱာ ဟု အမည္ရေလ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိုသႏၱာအား လြန္စြာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေလ၏။ သူ၏ အခ်စ္ဦးလည္း ျဖစ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ ခ်စ္သူႏွင့္ ပတ္သက္၍ လြန္စြာ ေမ်ာ္လင့္၍ လြန္စြာမွလည္း အိပ္မက္မက္ခဲ့ေလသည္။ မည္မွ်ေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသနည္းမူ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ယူမည္။ ကေလးအနည္းဆံုး (၁၀) ေယာက္ေလာက္ေမြးမည္။ အႀကီးဆံုးကို ဘုန္းႀကီး၀တ္ခိုင္းမည္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ၀န္ ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ၊ မင္းသား ၊အဆိုေတာ္ စသည္ျဖင္ ့ အစဥ္အတိုင္း လုပ္ခိုင္းမည္ စသည္ျဖင့္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စိတ္ကူယဥ္ထားေလ၏။ အလုပ္ကိုလည္း အခါတိုင္းထက္ပို၍ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အသဲကြဲ၍အရက္သမားျဖစ္ျခင္း
ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ မိုးသႏၱာတို႔ လက္ထပ္မည့္ (၃)လေလာက္အလိုတြင္ ရြာ၌ဘုရားပြဲျဖစ္၏။ ထိုဘုရား ပြဲတြင္ ဘုရားေဂါပက မ်ားက ၿမိဳ႕မွ ဇာတ္ပဲြတစ္ပဲြ ငွားသြင္းေလ၏၊ ထိုဇာတ္ပြဲသည္ ရြာတြင္ (၅)ရက္ဆက္တိုက္ ကျပေလ၏။ ဘုရားပြဲသည္ လြန္စြာ စည္ကားေသာၾကာင့္ တိုး၍ မေပါက္ေလေအာင္ ရွိေလေတာ့၏။ ဘုရားပြဲ၏ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ညတြင္ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အခ်စ္ဦးလည္းျဖစ္ အခ်စ္ဆံုးလည္းျဖစ္ေသာ မိုးသႏၱာသည္  ဘုရားပြဲတြင္ (၃)ညမွ်သာေတြ႕ရေသာ တရြာသား ေမာင္စိန္ေသာင္းဆိုေသာ သူႏွင့္ ခိုးရာလိုက္ေျပး ေလေတာ့၏။ ထိုေန႔မွစ၍ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အသဲကြဲ သည္ေ၀ဒနာကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ အရက္သမားႀကီးလံုးလံုး ျဖစ္သြားေလေတာ့၏။

ေနာက္ပိုင္းမ်ားတြင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ၍တင္ျပေပးပါေတာ့မည္။


ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရြာမွထြက္သြား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အသိဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ ေက်ာင္းတြင္ တည္းခို၍ ရရာအလုပ္မ်ိဳးစံုကို လုပ္ေလေတာ့၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ လုပ္ခဲ့ေသာ အလုပ္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပရ ေသာ္ လမ္းေဘးတြင္လည္း ကြမ္းယာေရာင္းဖူး၏။ေရႊရင္ေအး ေရာင္းဖူး၏။ အညာ မုန္ဟင္းခါး ေရာင္းဖူး၏။ သီရိမဂၤလာေစ်း ကုန္စိမ္းဒိုင္တြင္ ေန႔စား၀င္လုပ္ဖူး၏။  ပြဲစားေယာင္ေယာင္ လုပ္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုအလုပ္မ်ားျဖင့္ အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ ဘုရားပြဲမ်ားတြင္ ေလာင္းကစား၀ိုင္းမ်ား လိုက္ဖြင့္ၿပီး ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ ေငြရွာခဲ့ ဘူး၏။ ဘုရားပြဲတြင္ ရန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္တေထာင္ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ (၃)ရက္ခန္႔ အိပ္ခဲ့ဘူး၏။

ကုန္သည္ေပါက္ေက်ာ္

ထိုအခ်ဳပ္ခန္းမွ လြတ္ေသာအခါတြင္  ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ပဲ လုပ္စားေတာ့မည္ဟု ေရေက်ာ္ ေရႊဘုန္းပြင့္ ဘုရားတြင္ သစၥာဆို၍ ရန္ကုန္ မဂၤလာေစ်းႀကီး၏ ဖိနပ္ဆိုင္ အ႐ုပ္ဆိုင္ ပလပ္စတစ္ဆိုင္ စေသာ ဆိုင္မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္၍ လုပ္ကိုင္ ျပန္ေလသည္။ တစ္ႏွစ္ခန္႔ ၾကာေသာအခါတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ သူလုပ္ေသာ ဆိုင္၏ ယံုၾကည္အားကိုးျခင္းကို ခံရကာ ျမ၀တီလိုင္းတြင္ ကုန္သည္ျဖစ္လာေလေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အလုပ္သမားသာ ျဖစ္ေနေသး၏။ ဆိုင္မွ ေပးထားေသာ လခ(၆၀၀၀) ျဖင့္ စားမေလာက္ေသာေၾကာင့္ လခတိုးေတာင္းရာ ဆိုင္ရွင္က မေပးသျဖင့္  မဂၤလာေစ်းကို စိတ္နာနာႏွင့္ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြါခဲ့ရေလ၏။

တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိမိ၏႐ုပ္ကို ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ႕တြင္ ၾကည့္မိေလ၏။ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ သူ၏ အသားမ်ားသည္ မဲေျပာင္လွ်က္ရွိ၏။ မ်က္ႏွာတြင္ အဆီမ်ားျပန္ေန၏။ ၀က္ၿခံမ်ားလည္း အလံုးႀကီးမ်ားေပါက္ေန၏။ လြန္စြာ အ႐ုပ္ ဆိုးေသာေၾကာင့္ ညဖက္ေတြ႕လွ်င္ သရဲလိုေတာင္ အထင္ခံရဖြယ္ရွိေလ၏။ တစ္ခါတြင္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး တြင္ မေကာင္းတာ လုပ္စားေသာ လမ္းေဘးမိန္းကေလးတစ္ဦးကို ရီးစားစကား လိုက္ေျပာၾကည့္ေလရာ မသာ.... ကိုယ့္႐ုပ္ကိုမွ အားမနာ ဟု အေျပာခံရေလ၏။ မေကာင္းေသာ မိန္းမေတာင္ ျငင္းေသးရင္ ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ ဟု စိတ္ဓာတ္မ်ားက်ကာ ထိုအခ်ိန္မ်စ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ မိန္းကေလးမ်ား၏ အနားသို႔ လံုး၀မကပ္ေတာ့ေပ။

မၾကာမီ၌ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ညီကာရန္ ဟူေသာအမည္ကို မိမိဘာသာ ကင္ပြန္းတပ္ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အဆင့္ျမင့္႐ုပ္ရွင္႐ံု တစ္႐ံုတြင္ တန္းျပအျဖစ္ ၀င္ေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေလ၏။ အဲယားကြန္းထဲတြင္ တစ္ေန ကုန္ ေနမထိ ေလမထိေနရေသာေၾကာင့္ အလုပ္၀င္၍ (၆)လေလာက္ အၾကာတြင္ ေတာသားေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္၏ အသားအရည္မ်ားသည္ စတင္ေျပာင္းလဲလာေလ၏။ သူ၏ အသားအရည္တို႔သည္ ျဖဴ၀င္း၍ လာေလ၏။ အေၾကာစိမ္းစိမ္းကေလးမ်ားပင္ ျမင္ရ၏။ ႏုတ္ခမ္းေမြးေရးေရးကေလးႏွင့္ လြန္စြာ ေယာက္်ားပီသ ၍လြန္စြာမွလည္း ၾကည့္၍ေကာင္း၏။ ယခုအခါ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတာမွလာစဥ္တုန္းကလို ဆံပင္တိုႏွံ႕ ႏွံ႕ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ထိုေခတ္အခါက လူငည္အမ်ားစု၏ ဆံပင္ပံုစံအတိုင္း အလယ္ခြဲပင္ ထားထားၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူ၏ ဆံပင္ကိုလည္း လံုး၀ မညွပ္ပဲထားရာ ဂုတ္ေတာင္ေထာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ႐ုပ္ရည္သည္ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားေလ၏။ မည္မွ်ေျပာင္လဲသြားသနည္းဟုမူ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ၎အား လမ္းတြင္ေတြ႕ပါက လံုး၀ မွတ္မိျခင္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္လာၾကည့္ၾကေသာ မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ လုပ္သြားျခင္း ၊ ဒီဘဲမိုက္တယ္ ဟု မၾကားတၾကား ေျပာသြားျခင္း။ ႐ုပ္ရွင္တစ္ပြဲကို ထပ္ခါထပ္ခါၾကည့္၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံု သံုး၍ ႀကိဳးစားၾကေလ၏။

ထိုကဲ့သို႔ ရုပ္ရွင္႐ံုတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္၍ ေနေလေတာ့၏။ တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္သည္ ႐ံုအားခ်ိန္တြင္ အဆိုေတာ္တစ္ဦးအား ကာရာအိုေက သီခ်င္းလာ႐ိုက္ ေလ၏။ ထိုဒါ႐ိုက္တာႏွင့္အတူ ထုပ္လုပ္သူတစ္ဦးလည္းပါလာေလ၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူသူ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ အားျမင္သည္ႏွင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ မင္း မင္းသားလုပ္မလားဟု ေမးေလရာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနေလေတာ့၏။

မင္းသား႐ူးေပါက္ေက်ာ္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဖာ္ျပရပါမူ  ထိုထုပ္လုပ္သူသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အား အိမ္သို႔ ေခၚသြားေလ၏။ မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ တင္ေပးမည္ဟုလည္း ေျပာေလရာ ေတာသားေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အ႐ူး ဗံုေျမွာက္သည္ႏွယ္.. ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူ၏အမည္ကို ဤေနရာ၌ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခိုက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ အစပထမတြင္ ကာရာအိုေက သီခ်င္းမ်ားတြင္ ထည့္၍ သ႐ုပ္ေဆာင္ ခိုင္းမည္။ ေနာက္တျဖည္းျဖည္း သ႐ုပ္ေဆာင္သက္ရလာေသာအခါတြင္ မင္းသား တင္႐ိုက္မည္ဟု ေျပာျပထားရာ ေတာသား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္တြင္ ငါကား မုခ်႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေတာ့မွာပါလား ဟုအေတြးမ်ားျဖင့္နယ္ခ်ဲ႕ကာ ေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ ရွိေလေတာ့၏။

ထိုအိမ္၌ေန၍ (၆)လခန္႔အၾကာတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အဖြားဆံုးေသာေၾကာင့္ ရြာသို႔ျပန္လာေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ဘ၀သည္ တစ္ဆစ္ခ်ိဳးျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားမည္ကို ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိေပ။ ရြာသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ ၎၏မိသားစုမ်ားသည္ ေတာ္ေတာ္ေလး စီးပြားေရး အေျခအေန ဆိုးရြားလွ်က္ရွိေလ၏။ အေၾကြးမ်ားစြာ တင္ေန၏။ ေငြရွင္မ်ားႏွင့္ အမွဳ႔ေျဖရွင္းေနရ၏။ အတိုးေတြအရင္းေရာ (၆)လအတြင္း မေပးပါက အိမ္ကို သိမ္းယူမည္ဟု စီစဥ္ေနၾက၏ တက္ၾကြေနေသာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္ဓာတ္သည္ ဟိုးယူဇနာတစ္ရာေအာက္ထိ ထိုးဆိုက္ၾကေလ ေတာ့၏။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ ၎၏ စိတ္သည္ မဲေမွာင္ေနေလ၏။ ဆက္ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းသည္ မျမင္မ ဆန္း အကန္းလို ျဖစ္ေနေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဘယ္လမ္းေရြးမည္နည္း

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတြေ၀လွ်က္ရွိ၏။ အမွန္မွာမူ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ေန၏။ တဖက္တြင္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး ။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု။ တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ပါက တစ္ခုကို ေသခ်ာေပါက္စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ နင္းေခ် ထားခဲ့ရမည္။ စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ မိဘေတြအ တြက္လည္း ေငြေသခ်ာေပါက္လိုေနၿပီ။ တစ္ဖက္က ရလာေသာ အခြင့္အေရးေတြကိုလည္း မစြန္႔လႊတ္ခ်င္ မင္းသားျဖစ္ဖို႔အတြက္ဆိုေသာ လမ္းကို လိုက္မည္ဆိုလ််င္ ေလာေလာဆယ္ ေငြမရ။ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆိုေသာ လမ္းမထက္သို႔ မေရာက္မခ်င္း အနစ္နာခံရမည္။ ေပးဆပ္ရမည္။ အခ်ိန္ေတြ ရင္းႏွီးရမည္။ ဒါေတာင္ ေအာင္ျမင္လာမယ္ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ မေျပာႏိုင္ေပ။

တစ္ထက္က မိဘမ်ားဘက္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း (၆)လအတြင္း ဒီအေၾကြးေတြ ေက်ေအာင္မဆပ္ႏိုင္ ပါက ေနစရာမရွိေသာ ဘ၀သို႔ေရာက္ရွိသြားလိမ့္မည္။ အိမ္ေျခယာေျခ မဲ့ေသာ ဘ၀သို႔ က်ေရာက္သြား လိမ့္မည္။မိဘမ်ား အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ဤေနရာတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ ခံစားခဲ့ရေသာ ခံစားခ်က္မ်ားကိုသာ အျပည့္အစံု ျဖစ္ေအာင္ ေဖာ္ျပရပါမူ ေဂၚဂီ၏ ဘ၀တကၠသိုလ္ စာအုပ္ ေလာက္ ရွည္လ်ားသြားမည္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အတိုခ်ဳပ္၍ ေရးသားရမည္ ဆိုလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္သည္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားမည္ ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ကို ရင္နာနာႏွင့္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ ကာ လတ္တေလာေငြရဖို႔အတြက္ ေနပူပူေအာက္သို႔ ျပန္လည္က်ေရာက္သြားေလေတာ့သတည္း။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အလုပ္ၾကမ္းသမားဘ၀

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္တက္လာခဲ့ေလသည္။ ပထမက်င္လည္ က်က္စားခဲ့ေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားရွိရာသို႔ လံုး၀မသြားေတာ့ေပ။ ရန္ကုန္ၿမီဳ႕ အုပ္က်င္းရွိ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းတစ္ခု တြင္ ၀င္ေရာက္၍ လက္သမားလုပ္၏။ ညဘက္တြင္ ရပ္ကြက္အတြင္း လွည့္လည္၍ သိၾကားမုန္႔ဖက္ထုပ္ ေရာင္းရ၏။ ထိုသို႔ ေန႔မအား ညမနား အလုပ္လုပ္၍ ေငြကို ႀကိဳးစားရွာေဖြရာ (၆)လခန္႔ အၾကာတြင္ မိဘမ်ားတြင္ တင္ရွိေနေသာ အေၾကြးမ်ားကို ဆပ္ႏိုင္ေလေတာ့၏။ ထိုအတူ ေမာင္ေပါက္က်ာ္၏ ေယာက္်ား ပီသလွေသာ ႐ုပ္ရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ ျဖဴ၀င္းေနေသာ အသားအရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ေနဒဏ္ ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္ေအာက္တြင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကာ အဖိုးႀကီး တစ္ပိုင္း ျဖစ္သြားေလေတာ့သတည္။

ဤကား ကြ်ႏ္ုပ္ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ေဗဒင္ဆရာ မျဖစ္ခင္ ဘ၀တစ္စိပ္တစ္ပိုင္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့၏။
ထို႔ေနာက္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေမွာ္ဘီမရမ္းတလင္း ပဘဆရာႀကီးမင္းသိခၤ၏ အထံတြင္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရရွိခဲ့ေလ၏။ ထိုအခါတြင္မွ သိရသည္မွာ ...

အဘက... အဲဒါ မင္းဘ၀အေျခမခိုင္လို႔ ျဖစ္ရတာ။ အဲလိုဆိုရင္ ဘ၀အေျခခိုင္ေအာင္ ဓာတ္ဆင္ထားရမယ္ ဟုေျပာဆိုကာ ေအာက္ပါ ဘ၀အေျခခိုင္ေစေသာ နည္စနစ္ေလးအား ေျပာျပေလေတာ့သနည္။

ကေလးေတြအတြက္ ထုပ္ထားတဲ့ ကႀကီး ခေခြ အကၡရာ သင္ပုန္း ႀကီးပိုစတာ စာရြက္ တစ္ရြက္ကို မိမိ၏ ေမြးေန႔ နံက္ ၉နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ မိမိေနအိမ္ ဧည့္ခန္းမွာ ခ်ိပ္ဆြဲထားလိုက္ပါတဲ....

မွတ္ခ်က္။    ။ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ  ကြ်န္ေတာ္သည္ မရမ္းတလင္း ၊ အယူေတာ္မဂၤလာၿခံ၌ ေဗဒင္ပညာရပ္မ်ားကို ႏွစ္မ်ားစြာေနထိုင္သင္ယူခဲ့ရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဇာတာတြင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေသာ ဇာတာမပါေပ ။ ေဗဒင္ဆရာ ျဖစ္မည့္ ဇာတာသာပါ၀င္ေၾကာင္း သိခဲ့ရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေရခဲတုန္းကို အ႐ုပ္ထုခဲ့ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ယခုအခါတြင္ အဘ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေဗဒင္ဆရာဘ၀ႏွင့္ ဘ၀အေျခ က်ေနၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း.

ဘ၀အေျခခိုင္ၿမဲေစဖို႔ အစီအရင္

ႏွစ္သစ္ကူးလ၏ ေန႔ေလးတစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ငယ္စဥ္ကာလမွစ၍ ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ျပန္လည္၍ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ စဥ္းစားေနမိေလ၏။ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ဘ၀ဆိုသည္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္၏အသက္ ဆယ္ႏွစ္သား ေလာက္မွစ၍ ယေန႔ အသက္အားျဖင့္ သံုးဆယ္ႏွစ္ဆိုေသာ အရြယ္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုပ္ပမာ အမ်ိဳးအစား စံုလွ၏။ အရသာ စံုလွေလ၏။

ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္မွစ၍ ယေန႔အထိ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ကာလတစ္ေလွ်က္လံုးကို ျပန္လည္ေတြးေတာ စဥ္းစားၾကည့္ေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ကာလ မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ သနားဂ႐ုဏာ သက္ဖြယ္ ကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ ခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ တရားဓမၼႏွင့္အတူ ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ ထို႔အတူ မတရားမွဳ႕မ်ားၽႏွင့္ ပူေလာင္ျပင္းျပစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ေက်းဇူးတရားကို အသက္ႏွင့္ရင္း၍ ဆပ္ခဲ့ရေသာေန႔ရက္မ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ေက်းဇူးကန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေပသည္။

ေလာဘကို တဒဂၤပဟန္ စြန္႔ပယ္၍ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ေလာဘေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ရင္းျဖင့္ ေခ်ာက္ထဲသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရ ေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေၾကကြဲခဲ့ရေသာ နာက်င္ခဲ့ရေသာ ထိခိုက္ကြဲရွခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၍ ထိုအခ်စ္ေၾကာင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာ တက္ၾကြခဲ့ရေသာ လန္းဆန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါ၏။
ေအာက္ဖက္တြင္ ေရးသားထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တစ္စိပ္ တစ္ပိုင္းအား ေရးသားထားျခင္း  ျဖစ္ေသာေၾကာင့္  သင္ဖတ္လိုက ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ မဖတ္လိုက ေအာက္ဆံုးတြင္ ယၾတာရွိပါသည္။ ေက်ာ္ဖတ္လိုက္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါေၾကာင္း...........



ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုတ္ကဲ့သို႔ အမ်ိဳးအမည္ စံုလင္လွသကဲ့သို႔ အရသာစံုလင္လွေပ၏ ဟု ေျပာျပရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဤေနရာ၌ အလ်င္းသင့္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ ဘ၀တစိပ္တစ္ပိုင္းကို အနည္းငယ္မွ် ေျပာျပရေပဦးမည္။ 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ စံပယ္ပန္းေရာင္းျခင္း
ဧရာ၀တီတိုင္း၏ ေတာၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕တြင္ စံပယ္ပန္းေရာင္းခ်ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ ေလ ၏။ ထိုေကာင္ေလး၏ အမည္မွာ ေပါက္ေက်ာ္ ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုေတာၿမိဳ႕ ကေလးႏွင့္ ၁၅-မိုင္မွ် ေ၀းကြာေသာ အရပ္မွ ရြာကေလးမွ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလး၏ မိဘမ်ား သည္ လြန္စြာ ဆင္းရဲလွေသာ လယ္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကေလ၏။ မိုးတြင္း တစ္တြင္းလံုး လယ္လုပ္စဥ္ကာလ၌ စိုက္ထုပ္စရာ အရင္းအႏွီး မရွိေသာေၾကာင့္ သူမ်ားထံမွ စပါးေပး ပိုက္ဆံ ေခ်းငွားရေလ၏။ ေႏြစပါးေပၚေသာ အခ်ိန္တြင္ ရေသာ စပါးမ်ားကို ျပန္လည္၍ ေပးဆပ္ရေလသည္။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ (၄)တန္းေအာင္ကပင္ ေက်ာင္းထြက္၍ ၿခံထဲမွ ထြက္ေသာ စံပယ္ ပန္မ်ားႏွင့္ အိမ္းနည္းနားခ်င္း ၿခံမ်ားမွ စံယ္ပန္းမ်ားကို သိမ္းယူၿပီး စက္ဘီးႏွင့္တင္ကာ မနက္(၄)နာရီ ေလာက္ကပင္ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ သြားေရာက္ကာ ေဖာက္သည္ေပးသည္ကိုေပး မကုန္သည္မ်ားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ ေရာင္းခ်ရေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးအား ထိုမ်ိဳ႕မွ လူအမ်ားသည္ စံပယ္ပန္သည္ ဟူ၍သာ ေခၚေ၀ၚ သမုတ္ၾကေလေတာ့၏။
 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကိုရင္၀တ္ၿပီ
တစ္ႏွစ္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးတို႔ ရြာတြင္ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ (၇)ရက္ တရားစခန္းပြဲ က်င့္ပရာ ၿမိဳ႕မွ သက္ေတာ္(၃၅) ႏွစ္ခန္႔ ရခိုင္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး တရားလာျပေလ၏။ ထိုဘုန္းႀကီးသည္ ရခိုင္သံ၀ဲ၀ဲႏွင့္ တရားျပ အလြန္ေကာင္းေလ၏။ ကြမ္းကို လြန္စြာႀကိဳက္ေလ၏။ အိပ္ခ်ိန္တြင္ေတာင္ ကြမ္းငံု၍ အိပ္မွ အိပ္ေပ်ာ္သည္ ဟူ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုဘုန္းႀကီးအား ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ား သြားေရာက္လုပ္ေပးရေလ၏။ ေထြးခံ ေဆးေပးရ၏။ တံမ်က္စည္း လွည္းေပးရေလ၏။ ဘုန္းႀကီးအား တံေတာင္ျဖင့္ အေညာင္းေျပ ေထာင္းေပးရေလ၏။

ထိုရခိုင္ဦးဇင္းသည္ တရားစခန္းပြဲ မၿပီးခင္ တစ္ရက္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူအား ေခၚ၍  ကြ်ႏ္ုပ္ကို သူႏွင့္ ထည့္လိုက္ရန္ ရြာမွာေနရင္ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႔ကို သူေခၚသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို ေလ၏။  ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူကလည္း သေဘာတူေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဟု အမည္ရေသာ ေတာစံပယ္ပန္းသည္ေလးသည္ ဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသား အျဖစ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕သို႔ပါသြား ေလေတာ့ေလ၏။ ထိုဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ လက္ေထာက္ဦးဇင္းတစ္ပါးကို ကြ်ႏ္ုပ္အား အပ္ႏွံ၍ ကိုရင္၀တ္ေပးလိုက္ေလေတာ့ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ပညာသင္ၾကားျခင္း
ထိုေပါက္ေက်ာ္သည္ ကိုရင္၀တ္ေသာအခါ၌ လွ်ပ္စီးလက္သကဲ့သို႔ အေဆာ့သန္ေသာ္ေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီး ဟု အမည္တြင္ျပန္ေလ၏။  ထိုကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ဘုန္းႀကီးသည္ တရားေဟာထြက္သည့္အခါ ေက်ာင္းတြင္ ထာမခဲ့ရဲေသာေၾကာင့္ (ကိုရင္ လွ်ပ္စီးကို ေက်ာင္းမွာထားခဲ့လိုကေတာ့ ျပန္လာရင္ ထိုင္စရာ ေက်ာင္း ေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဟု ဆရာေတာ္ ေျပာေနက် စကားျဖစ္ေလ၏) ႏိုင္ငံအႏွံ တရားဓမၼေဟာေျပာ ရာေနရာ အားလံုးသို႔ ေခၚသြားေလ့ရွိ၏။ ထိုဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ေတာသား စံပယ္ပန္းသည္ ေလးေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ တစ္ျဖစ္လဲ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ ျမန္မာျပည့္အႏွံ႔သို႔ ေရာက္ဖူးေလေတာ့သည္။

ထိုဆရာေတာ္၏ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို  ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေပးရင္း တစ္ဖက္မွလည္း ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္ ။ ေလာကနီတိ ၊ သၿဂိဳဟ္ ၊သဒၵါ စေသာ အေျခခံ စာေပမ်ားကို သင္အံရေလသည္။ ထိုသို႔ ေနလာခဲ့ရာ တစ္ႏွစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားရွိ စာသင္တိုက္မ်ားသို႔ ပိုေဆာင္ေပးလိုက္ေလ၏။ အတိုခ်ဳပ္ရေသာ္ အသက္အားျဖင့္ ၁၇-ႏွစ္တြင္ ပထမႀကီးတန္းေအာင္ျမင္၍ ဓမၼာစရိယအတန္းကို စတင္၍ပင္ စာ၀ါလိုက္ေနရ ၿပီ ျဖစ္ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္လူထြက္ျခင္း
တစ္ႏွစ္တြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္  ေႏြရာသီ စာ၀ါနားရက္မ်ားတြင္ မိမိ၏ ဇာတိေျမရြာကေလးသို႔ ျပန္လာခဲ့ေလ ၏။ ရြာျပန္ေရာက္ေသာအခါ ဆင္းရဲပင္ပန္စြာ လုပ္ကိုင္ အသက္ေမြးေနရေသာ မိဘညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ လြန္စြာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေလ၏။ လြန္စြာမွလည္း ယူႀကံဳးမရ ျဖစ္မိေလေတာ့၏။ ထို႔အတူ ဆင္းရဲေသာ မိဘညီအကိုေမာင္ႏွမ မ်ားကိုလည္း လုပ္ကိုေကြ်းေမြးခ်င္စိတ္ ေပါက္လာေလေတာ့၏။ ထိုေႏြတြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ မိဘႏွင့္ ဆရာဘုန္းႀကီး မ်ားတားေနသည့္ႀကားမွ သာသနာ႔ေဘာင္မွ လြန္စြာပူျပင္း ပူေလာင္လွေသာ လူဘ၀ လူ႕ေဘာင္သို႔ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ ဦးတည္၍ လူ၀တ္လဲခဲ့ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ကိုရင္လူထြက္ ငါးပိခ်က္ ဟူေသာ အမည္တစ္ခု တိုး၍လာေလေတာ့ေလ၏။

ထိုကိုရင္လူထြက္သည္ ဇာတိေမြးရပ္ေျမတြင္ မိဘ႐ိုးရာ ေတာင္ယာအလုပ္လုပ္ျခင္း ၊ တစ္ဖက္တြင္လည္း ရြာနီးေခ်ာင္းစပ္မွ ကုန္စိမ္းမ်ားကို သိမ္းယူ၍ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ ပို႔၍ ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ အသက္ေမြးရေလ၏။ ထို႔အတူ တစ္ဖက္မွလည္း အရြယ္ေရာက္လာၿပီျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္က်ာ္ကေလး၏ ႏွလံုးသားေလးသည္လည္း မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားႏွင့္ ေတြ႕သည့္အခါတိုင္း ေလျပင္းတိုက္ခတ္ေသာ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ကဲ့သို႔ တျဖတ္ျဖတ္လွဳတ္ခတ္လာေလေတာ့၏။ ထိုေၾကာင့္ အခ်ိန္ အားေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ေတာရြာဓေလ့ အရ မိန္းမပိုးျခင္း ၊ အပ်ိဳအိမ္မ်ားသို႔ ညအခ်ိန္ အလည္အပတ္ သြားျခင္း ၊ ဖိုသံေပးျခင္း ၊ စသည္ျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ အခ်ိန္းျဖဳန္း၍ ေနခဲ့ေလ၏။

ထိုႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ခ်စ္သူတစ္ဦးရရွိခဲ့ေလ၏။ သူ၏ခ်စ္သူအမည္မွာ မိုးသႏၱာ ဟု အမည္ရေလ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိုသႏၱာအား လြန္စြာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေလ၏။ သူ၏ အခ်စ္ဦးလည္း ျဖစ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ ခ်စ္သူႏွင့္ ပတ္သက္၍ လြန္စြာ ေမ်ာ္လင့္၍ လြန္စြာမွလည္း အိပ္မက္မက္ခဲ့ေလသည္။ မည္မွ်ေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသနည္းမူ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ယူမည္။ ကေလးအနည္းဆံုး (၁၀) ေယာက္ေလာက္ေမြးမည္။ အႀကီးဆံုးကို ဘုန္းႀကီး၀တ္ခိုင္းမည္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ၀န္ ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ၊ မင္းသား ၊အဆိုေတာ္ စသည္ျဖင္ ့ အစဥ္အတိုင္း လုပ္ခိုင္းမည္ စသည္ျဖင့္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စိတ္ကူယဥ္ထားေလ၏။ အလုပ္ကိုလည္း အခါတိုင္းထက္ပို၍ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အသဲကြဲ၍အရက္သမားျဖစ္ျခင္း
ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ မိုးသႏၱာတို႔ လက္ထပ္မည့္ (၃)လေလာက္အလိုတြင္ ရြာ၌ဘုရားပြဲျဖစ္၏။ ထိုဘုရား ပြဲတြင္ ဘုရားေဂါပက မ်ားက ၿမိဳ႕မွ ဇာတ္ပဲြတစ္ပဲြ ငွားသြင္းေလ၏၊ ထိုဇာတ္ပြဲသည္ ရြာတြင္ (၅)ရက္ဆက္တိုက္ ကျပေလ၏။ ဘုရားပြဲသည္ လြန္စြာ စည္ကားေသာၾကာင့္ တိုး၍ မေပါက္ေလေအာင္ ရွိေလေတာ့၏။ ဘုရားပြဲ၏ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ညတြင္ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အခ်စ္ဦးလည္းျဖစ္ အခ်စ္ဆံုးလည္းျဖစ္ေသာ မိုးသႏၱာသည္  ဘုရားပြဲတြင္ (၃)ညမွ်သာေတြ႕ရေသာ တရြာသား ေမာင္စိန္ေသာင္းဆိုေသာ သူႏွင့္ ခိုးရာလိုက္ေျပး ေလေတာ့၏။ ထိုေန႔မွစ၍ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အသဲကြဲ သည္ေ၀ဒနာကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ အရက္သမားႀကီးလံုးလံုး ျဖစ္သြားေလေတာ့၏။

ေနာက္ပိုင္းမ်ားတြင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ၍တင္ျပေပးပါေတာ့မည္။


ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရြာမွထြက္သြား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အသိဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ ေက်ာင္းတြင္ တည္းခို၍ ရရာအလုပ္မ်ိဳးစံုကို လုပ္ေလေတာ့၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ လုပ္ခဲ့ေသာ အလုပ္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပရ ေသာ္ လမ္းေဘးတြင္လည္း ကြမ္းယာေရာင္းဖူး၏။ေရႊရင္ေအး ေရာင္းဖူး၏။ အညာ မုန္ဟင္းခါး ေရာင္းဖူး၏။ သီရိမဂၤလာေစ်း ကုန္စိမ္းဒိုင္တြင္ ေန႔စား၀င္လုပ္ဖူး၏။  ပြဲစားေယာင္ေယာင္ လုပ္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုအလုပ္မ်ားျဖင့္ အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ ဘုရားပြဲမ်ားတြင္ ေလာင္းကစား၀ိုင္းမ်ား လိုက္ဖြင့္ၿပီး ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ ေငြရွာခဲ့ ဘူး၏။ ဘုရားပြဲတြင္ ရန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္တေထာင္ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ (၃)ရက္ခန္႔ အိပ္ခဲ့ဘူး၏။

ကုန္သည္ေပါက္ေက်ာ္

ထိုအခ်ဳပ္ခန္းမွ လြတ္ေသာအခါတြင္  ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ပဲ လုပ္စားေတာ့မည္ဟု ေရေက်ာ္ ေရႊဘုန္းပြင့္ ဘုရားတြင္ သစၥာဆို၍ ရန္ကုန္ မဂၤလာေစ်းႀကီး၏ ဖိနပ္ဆိုင္ အ႐ုပ္ဆိုင္ ပလပ္စတစ္ဆိုင္ စေသာ ဆိုင္မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္၍ လုပ္ကိုင္ ျပန္ေလသည္။ တစ္ႏွစ္ခန္႔ ၾကာေသာအခါတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ သူလုပ္ေသာ ဆိုင္၏ ယံုၾကည္အားကိုးျခင္းကို ခံရကာ ျမ၀တီလိုင္းတြင္ ကုန္သည္ျဖစ္လာေလေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အလုပ္သမားသာ ျဖစ္ေနေသး၏။ ဆိုင္မွ ေပးထားေသာ လခ(၆၀၀၀) ျဖင့္ စားမေလာက္ေသာေၾကာင့္ လခတိုးေတာင္းရာ ဆိုင္ရွင္က မေပးသျဖင့္  မဂၤလာေစ်းကို စိတ္နာနာႏွင့္ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြါခဲ့ရေလ၏။

တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိမိ၏႐ုပ္ကို ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ႕တြင္ ၾကည့္မိေလ၏။ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ သူ၏ အသားမ်ားသည္ မဲေျပာင္လွ်က္ရွိ၏။ မ်က္ႏွာတြင္ အဆီမ်ားျပန္ေန၏။ ၀က္ၿခံမ်ားလည္း အလံုးႀကီးမ်ားေပါက္ေန၏။ လြန္စြာ အ႐ုပ္ ဆိုးေသာေၾကာင့္ ညဖက္ေတြ႕လွ်င္ သရဲလိုေတာင္ အထင္ခံရဖြယ္ရွိေလ၏။ တစ္ခါတြင္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး တြင္ မေကာင္းတာ လုပ္စားေသာ လမ္းေဘးမိန္းကေလးတစ္ဦးကို ရီးစားစကား လိုက္ေျပာၾကည့္ေလရာ မသာ.... ကိုယ့္႐ုပ္ကိုမွ အားမနာ ဟု အေျပာခံရေလ၏။ မေကာင္းေသာ မိန္းမေတာင္ ျငင္းေသးရင္ ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ ဟု စိတ္ဓာတ္မ်ားက်ကာ ထိုအခ်ိန္မ်စ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ မိန္းကေလးမ်ား၏ အနားသို႔ လံုး၀မကပ္ေတာ့ေပ။

မၾကာမီ၌ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ညီကာရန္ ဟူေသာအမည္ကို မိမိဘာသာ ကင္ပြန္းတပ္ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အဆင့္ျမင့္႐ုပ္ရွင္႐ံု တစ္႐ံုတြင္ တန္းျပအျဖစ္ ၀င္ေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေလ၏။ အဲယားကြန္းထဲတြင္ တစ္ေန ကုန္ ေနမထိ ေလမထိေနရေသာေၾကာင့္ အလုပ္၀င္၍ (၆)လေလာက္ အၾကာတြင္ ေတာသားေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္၏ အသားအရည္မ်ားသည္ စတင္ေျပာင္းလဲလာေလ၏။ သူ၏ အသားအရည္တို႔သည္ ျဖဴ၀င္း၍ လာေလ၏။ အေၾကာစိမ္းစိမ္းကေလးမ်ားပင္ ျမင္ရ၏။ ႏုတ္ခမ္းေမြးေရးေရးကေလးႏွင့္ လြန္စြာ ေယာက္်ားပီသ ၍လြန္စြာမွလည္း ၾကည့္၍ေကာင္း၏။ ယခုအခါ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတာမွလာစဥ္တုန္းကလို ဆံပင္တိုႏွံ႕ ႏွံ႕ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ထိုေခတ္အခါက လူငည္အမ်ားစု၏ ဆံပင္ပံုစံအတိုင္း အလယ္ခြဲပင္ ထားထားၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူ၏ ဆံပင္ကိုလည္း လံုး၀ မညွပ္ပဲထားရာ ဂုတ္ေတာင္ေထာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ႐ုပ္ရည္သည္ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားေလ၏။ မည္မွ်ေျပာင္လဲသြားသနည္းဟုမူ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ၎အား လမ္းတြင္ေတြ႕ပါက လံုး၀ မွတ္မိျခင္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္လာၾကည့္ၾကေသာ မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ လုပ္သြားျခင္း ၊ ဒီဘဲမိုက္တယ္ ဟု မၾကားတၾကား ေျပာသြားျခင္း။ ႐ုပ္ရွင္တစ္ပြဲကို ထပ္ခါထပ္ခါၾကည့္၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံု သံုး၍ ႀကိဳးစားၾကေလ၏။

ထိုကဲ့သို႔ ရုပ္ရွင္႐ံုတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္၍ ေနေလေတာ့၏။ တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္သည္ ႐ံုအားခ်ိန္တြင္ အဆိုေတာ္တစ္ဦးအား ကာရာအိုေက သီခ်င္းလာ႐ိုက္ ေလ၏။ ထိုဒါ႐ိုက္တာႏွင့္အတူ ထုပ္လုပ္သူတစ္ဦးလည္းပါလာေလ၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူသူ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ အားျမင္သည္ႏွင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ မင္း မင္းသားလုပ္မလားဟု ေမးေလရာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနေလေတာ့၏။

မင္းသား႐ူးေပါက္ေက်ာ္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဖာ္ျပရပါမူ  ထိုထုပ္လုပ္သူသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အား အိမ္သို႔ ေခၚသြားေလ၏။ မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ တင္ေပးမည္ဟုလည္း ေျပာေလရာ ေတာသားေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အ႐ူး ဗံုေျမွာက္သည္ႏွယ္.. ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူ၏အမည္ကို ဤေနရာ၌ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခိုက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ အစပထမတြင္ ကာရာအိုေက သီခ်င္းမ်ားတြင္ ထည့္၍ သ႐ုပ္ေဆာင္ ခိုင္းမည္။ ေနာက္တျဖည္းျဖည္း သ႐ုပ္ေဆာင္သက္ရလာေသာအခါတြင္ မင္းသား တင္႐ိုက္မည္ဟု ေျပာျပထားရာ ေတာသား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္တြင္ ငါကား မုခ်႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေတာ့မွာပါလား ဟုအေတြးမ်ားျဖင့္နယ္ခ်ဲ႕ကာ ေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ ရွိေလေတာ့၏။

ထိုအိမ္၌ေန၍ (၆)လခန္႔အၾကာတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အဖြားဆံုးေသာေၾကာင့္ ရြာသို႔ျပန္လာေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ဘ၀သည္ တစ္ဆစ္ခ်ိဳးျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားမည္ကို ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိေပ။ ရြာသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ ၎၏မိသားစုမ်ားသည္ ေတာ္ေတာ္ေလး စီးပြားေရး အေျခအေန ဆိုးရြားလွ်က္ရွိေလ၏။ အေၾကြးမ်ားစြာ တင္ေန၏။ ေငြရွင္မ်ားႏွင့္ အမွဳ႔ေျဖရွင္းေနရ၏။ အတိုးေတြအရင္းေရာ (၆)လအတြင္း မေပးပါက အိမ္ကို သိမ္းယူမည္ဟု စီစဥ္ေနၾက၏ တက္ၾကြေနေသာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္ဓာတ္သည္ ဟိုးယူဇနာတစ္ရာေအာက္ထိ ထိုးဆိုက္ၾကေလ ေတာ့၏။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ ၎၏ စိတ္သည္ မဲေမွာင္ေနေလ၏။ ဆက္ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းသည္ မျမင္မ ဆန္း အကန္းလို ျဖစ္ေနေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဘယ္လမ္းေရြးမည္နည္း

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတြေ၀လွ်က္ရွိ၏။ အမွန္မွာမူ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ေန၏။ တဖက္တြင္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး ။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု။ တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ပါက တစ္ခုကို ေသခ်ာေပါက္စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ နင္းေခ် ထားခဲ့ရမည္။ စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ မိဘေတြအ တြက္လည္း ေငြေသခ်ာေပါက္လိုေနၿပီ။ တစ္ဖက္က ရလာေသာ အခြင့္အေရးေတြကိုလည္း မစြန္႔လႊတ္ခ်င္ မင္းသားျဖစ္ဖို႔အတြက္ဆိုေသာ လမ္းကို လိုက္မည္ဆိုလ််င္ ေလာေလာဆယ္ ေငြမရ။ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆိုေသာ လမ္းမထက္သို႔ မေရာက္မခ်င္း အနစ္နာခံရမည္။ ေပးဆပ္ရမည္။ အခ်ိန္ေတြ ရင္းႏွီးရမည္။ ဒါေတာင္ ေအာင္ျမင္လာမယ္ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ မေျပာႏိုင္ေပ။

တစ္ထက္က မိဘမ်ားဘက္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း (၆)လအတြင္း ဒီအေၾကြးေတြ ေက်ေအာင္မဆပ္ႏိုင္ ပါက ေနစရာမရွိေသာ ဘ၀သို႔ေရာက္ရွိသြားလိမ့္မည္။ အိမ္ေျခယာေျခ မဲ့ေသာ ဘ၀သို႔ က်ေရာက္သြား လိမ့္မည္။မိဘမ်ား အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ဤေနရာတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ ခံစားခဲ့ရေသာ ခံစားခ်က္မ်ားကိုသာ အျပည့္အစံု ျဖစ္ေအာင္ ေဖာ္ျပရပါမူ ေဂၚဂီ၏ ဘ၀တကၠသိုလ္ စာအုပ္ ေလာက္ ရွည္လ်ားသြားမည္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အတိုခ်ဳပ္၍ ေရးသားရမည္ ဆိုလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္သည္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားမည္ ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ကို ရင္နာနာႏွင့္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ ကာ လတ္တေလာေငြရဖို႔အတြက္ ေနပူပူေအာက္သို႔ ျပန္လည္က်ေရာက္သြားေလေတာ့သတည္း။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အလုပ္ၾကမ္းသမားဘ၀

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္တက္လာခဲ့ေလသည္။ ပထမက်င္လည္ က်က္စားခဲ့ေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားရွိရာသို႔ လံုး၀မသြားေတာ့ေပ။ ရန္ကုန္ၿမီဳ႕ အုပ္က်င္းရွိ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းတစ္ခု တြင္ ၀င္ေရာက္၍ လက္သမားလုပ္၏။ ညဘက္တြင္ ရပ္ကြက္အတြင္း လွည့္လည္၍ သိၾကားမုန္႔ဖက္ထုပ္ ေရာင္းရ၏။ ထိုသို႔ ေန႔မအား ညမနား အလုပ္လုပ္၍ ေငြကို ႀကိဳးစားရွာေဖြရာ (၆)လခန္႔ အၾကာတြင္ မိဘမ်ားတြင္ တင္ရွိေနေသာ အေၾကြးမ်ားကို ဆပ္ႏိုင္ေလေတာ့၏။ ထိုအတူ ေမာင္ေပါက္က်ာ္၏ ေယာက္်ား ပီသလွေသာ ႐ုပ္ရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ ျဖဴ၀င္းေနေသာ အသားအရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ေနဒဏ္ ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္ေအာက္တြင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကာ အဖိုးႀကီး တစ္ပိုင္း ျဖစ္သြားေလေတာ့သတည္။

ဤကား ကြ်ႏ္ုပ္ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ေဗဒင္ဆရာ မျဖစ္ခင္ ဘ၀တစ္စိပ္တစ္ပိုင္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့၏။
ထို႔ေနာက္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေမွာ္ဘီမရမ္းတလင္း ပဘဆရာႀကီးမင္းသိခၤ၏ အထံတြင္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရရွိခဲ့ေလ၏။ ထိုအခါတြင္မွ သိရသည္မွာ ...

အဘက... အဲဒါ မင္းဘ၀အေျခမခိုင္လို႔ ျဖစ္ရတာ။ အဲလိုဆိုရင္ ဘ၀အေျခခိုင္ေအာင္ ဓာတ္ဆင္ထားရမယ္ ဟုေျပာဆိုကာ ေအာက္ပါ ဘ၀အေျခခိုင္ေစေသာ နည္စနစ္ေလးအား ေျပာျပေလေတာ့သနည္။

ကေလးေတြအတြက္ ထုပ္ထားတဲ့ ကႀကီး ခေခြ အကၡရာ သင္ပုန္း ႀကီးပိုစတာ စာရြက္ တစ္ရြက္ကို မိမိ၏ ေမြးေန႔ နံက္ ၉နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ မိမိေနအိမ္ ဧည့္ခန္းမွာ ခ်ိပ္ဆြဲထားလိုက္ပါတဲ....

မွတ္ခ်က္။    ။ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ  ကြ်န္ေတာ္သည္ မရမ္းတလင္း ၊ အယူေတာ္မဂၤလာၿခံ၌ ေဗဒင္ပညာရပ္မ်ားကို ႏွစ္မ်ားစြာေနထိုင္သင္ယူခဲ့ရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဇာတာတြင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေသာ ဇာတာမပါေပ ။ ေဗဒင္ဆရာ ျဖစ္မည့္ ဇာတာသာပါ၀င္ေၾကာင္း သိခဲ့ရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေရခဲတုန္းကို အ႐ုပ္ထုခဲ့ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ယခုအခါတြင္ အဘ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေဗဒင္ဆရာဘ၀ႏွင့္ ဘ၀အေျခ က်ေနၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း.

ေအာက္လမ္းတိုက္-အင္းတိုက္-စုန္းတိုက္

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်န္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာေဟာခန္းအ တြင္းသို႔ လြန္စြာ အေႀကာက္ ႀကီးေသာ ေဒၚသတၱိဟူေသာ အဖြားႀကီး တစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီး သည္ စကားေျပာလွ်င္ အက်ယ္ႀကီး ေျပာတတ္၏။ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေျပာတတ္၏။ သူ၏ခါးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္မွတို႔၍ စလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရ ထ၍ ေယာင္တတ္ေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးလာလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္အခန္းမွ တပည့္မ်ားသည္ ထိုအဖြားႀကီး၏ ခါးကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ တို႔၍ ထိုအဖြားႀကီး ေပါက္တတ္ကရ ေယာင္သည္ကို ၀ိုင္း၀န္းသေဘာက်ရီေမာႀကေလ၏

ထိုအဖြားႀကီးသည္ သူ႔အား ဘယ္ေလာက္ပင္စစ ၊ ဘယ္ေလာက္ ပင္ေနာက္ေနာက္ စိတ္ဆိုးသည္ ဟူ၍မရွိေပ။ လြန္စြာ သေဘာေကာင္း၍ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းတြင္းမွ တပည့္ကေလး မ်ားႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးခင္မင္ ေနေလ၏။ သို႔ေသာ္ ထိုအဖြားႀကီးတြင္ အားနည္း ခ်က္တစ္ခုေတာ့ရွိ၏။ ထိုအားနည္း ခ်က္မွာ တျခား မဟုတ္ေပ။ အလြန္အမင္း ေႀကာက္တတ္ျခင္း ပင္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ လူအခ်င္းခ်င္း ေႀကာက္ သည္ကား မဟုတ္ေပ။ သူေႀကာက္သည္ကား မျမင္ရေသာ ပရေလာက နာနာဘာ၀၊ ၀ိနာဘာ၀၊ တ ေစၦ၊သရဲ မ်ားႏွင့္ စုန္းကေ၀စေသာ ေအာက္ လမ္းတိုက္မ်ဳိးစံုတို႔ကို အစြဲအလမ္းႀကီး စြာ ေႀကာက္လန္႔တတ္သည္ဟူ၏။

သူ႔အား သူမ်ားေတြက မေကာင္းတဲ့ အတတ္ေတြနဲ႔ ျပဳစားစီရင္မွာကို အျမဲတမ္း ေတြး၍ ေႀကာက္ေနသည္ဟု သူက ေျပာျပဖူးေလ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ေဒၚသတၱိဟု ေနာက္ေျပာင္၍ နာမည္ေပးထားျခင္း ျဖစ္၏။ ေဒၚသတၱိဟု အမည္ရေသာ အလြန္ ေႀကာက္တတ္ေသာ အဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာျပီးလွ်င္ ေရာက္မဆိုက္ တစ္ေယာက္ေတာ့ သြာျပန္ျပီ ဆရာေလးေရ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္ဟု အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ လွမ္း၍ေျပာရင္း ၀င္ထိုင္ေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က ဘယ္လိုျဖစ္တာလည္း ေဒၚသတၱိရယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ပဲ ထိုင္စမ္းပါဦး။ ဘယ္သူသြားတာလဲ။ ဟို…ေဒၚသတၱိ သမီး အငယ္ ဆံုးေလး လင္ေနာက္လိုက္သြား တာကို ေျပာတာလားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က လွမ္းေနာက္လိုက္ရာ မဟုတ္ဘူး ဆရာေလးေရ။ မဟုတ္ဘူး။ အခုဟာက ကြ်န္မတို႔ အလုပ္ရံုမွာ ေကာင္းမေလး တစ္ေယာက္ သူမ်ားက ေအာက္လမ္းနဲ႔ တိုက္သတ္လို႔ ေသသြားတာ။ ပူပူေႏြး ေႏြးပဲ ရွိေသးတယ္ ဟုေျပာေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္ကဟုတ္ရဲ႕လား ေဒၚသတၱိရယ္ သူဟာသူေသြးရိုးသားရိုး ဆံုးသြားရွာ တာျဖစ္မယ္ထင္ ပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားမလဲ တစ္ဆိပ္ရွိ ဒီေအာက္လမ္းပဲ စိတ္စြဲေနေတာ့ တာပဲဟုကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေအာ္…..ေဗဒင္ဆရာက မယံုဘူးလား။ မယံုရင္ လိုက္ခဲ့ပါလား။ မေန႔ကမွ သူ႔အေလာင္းကို ေဆးရံု ပို႔လိုက္တာ။ ေဆးရံုက ဆရာ၀န္ေတြ စမ္းသတ္ခြဲစိပ္ ႀကည့္ေတာ ဒီေကာင္မေလး ရင္ဘတ္ထဲက ကလီစာေတြ အကုန္ေႀကြက်ေနတာ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္ အံႀသသြားတယ္ ။ငါေတာ့ ညက တစ္ညလံုး မ်က္လံုးေႀကာင္းျပီး လံုး၀ကို အိပ္မရဘူး။ ေႀကာက္လိုက္တာဟယ္

ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ နင္ ရန္ကုန္ျပန္ေနတုန္းက ငါတို႔ရံုကို ေဗဒင္ဆရာမတစ္ေယာက္ ေဗ ဒင္လာႀကည္တယ္။အဲဒီေဗဒင္ဆ ရာမက ငါ့ကိုေဟာတယ္။သူမ်ား မေကာင္းႀကံထားတာ ရွိတယ္တဲ။ အဲဒါကုရမယ္။ မကုပဲထားရင္ ေသကိန္းျမင္တယ္ တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ငါက ကုရင္ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲဆိုေတာ့ သိတ္မမ်ားပါဘူး (၁) ေသာင္းေလာက္ ကုန္မယ္ဆိုလို႔ ပိုက္ဆံမရွိတာနဲ႔မနည္းေအာင့္ေနလိုက္ရတယ္ဟု မဲ့ကာရြဲ႕ကာျဖင့္ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က သိပ္လည္း အစြဲအလမ္း မႀကီးပါနဲ႔ ေဒၚသတၱိရယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ ကိုယ့္စိတ္က စြဲလမ္းေနလို႔လည္း ဥပါဒ္ ေရာက္တတ္ပါတယ္။ ႀကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား ဥပါဒါန္ေႀကာင့္-ဥပါဒ္ေရာက္ဆို တာေလ။ ကိုယ္စိတ္က ဒီမေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခုကို အလြန္အကြ်န္ စြဲလမ္းေနျပီ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း မ ေကာင္းတဲ့ ဆိုးႀကိဳးေတြ အျဖစ္ မ်ားတတ္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ ေရွးတုန္းက ပညာရွင္ေတြက ဥပါဒါန္ေႀကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ တတ္တယ္။ မေကာင္းတာေတြ သိပ္အစြဲအလမ္း မထားႀကနဲ႔လို႔ ဆံုးမထားခဲ့တာေပါ့။ ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတိုက ေဗဒင္ သြားေမးတယ္ဆိုရင္ ေဗဒင္ ဆရာေျပာတာ မ်က္စိမွိတ္ ယံုႀကတာပဲ။

တကယ္ ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလား နည္းနည္းေလးေတာင္ မစဥ္းစားဘူး ။ တစ္ ခ်ဳိ႕စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ႀကေတာ့ တမင္ ေငြေတြ အလြန္အကြ်န္ မတရားလိုခ်င္လို႔ လုပ္စား ေနႀကတဲ့ လူေတြ လည္းရွိတာပဲ။ ဒါေတြကေတာ့ ေနရာတကာမွာ ရွိတယ္။ အေရးႀကီး တာက ခင္ဗ်ားတို႔က ဒါ…ဟုတ္သလား။ မဟုတ္ဘူးလား။ မွန္သလား။ မမွန္ဘူးလား ဆိုတာက ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားရမယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဒီလိုေဟာထားခဲ့ ေသးတာပဲ။ ငါဘုရား ေဟာတယ္ ဆိုျပီးေတာ့လည္း မယံုန႔ဲတဲ။ ကိုယ္ကို တိုင္ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ျပီးမွ ယံုသင့္မွ ယံုတဲ့။ ဒါေတာင္ ဘုရားက ယံု သင့္မွ ယံုလိုပဲ ေဟာတာေနာ္။ ယံုကိုယံုရမယ္လို႔ ေဟာတာမဟုတ္ ေသးဘူဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ ေဒၚသတၱိက .....

ဆရာဟာေလ….၊ေတာ္ေတာ္ကို လွွ်ာရွည္တာပဲ။ ဒီက ဒါေတြကို ေႀကာက္လို႔ ယႀတာ ေတာင္းပါ တယ္ဆိုမွ စကားေျပာတာ မျပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လိုရင္းတိုရွင္းေျပာေပါ့ဟု ေျပာလိုက္ေသာေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က

ဒါေလးမ်ား ေဒၚသတၱိရယ္….၊ ေျမစေလာင္းဖံုး ပါတဲ့ ေျမအိုးေလးတစ္လံုး ၀ယ္လိုက္ဗ်ာ။ ဓါတ္မိသြားေအာင္ သံုးေလးရက္ေလာက္ ခ်က္တဲ့ ျပဳတ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးလိုက္ေပါ့။ ျပီးေတာ့ အဲဒီစေလာင္းဖံုးကို ပက္ လက္လွန္ျပီး အခြက္ေလးထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းရမယ္။ ဘာမေကာင္းတဲ့ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ လုပ္ထား လုပ္ထား အားလံုး ပ်က္ပ်ယ္ သြားပါလိမ္မယ္ဟု ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ....ေဒၚသတၱိက

ဆရာ့ စေလာင္းဖံုး ေလးက ေအာက္လမ္းကို ေရာႏိုင္ရဲ႕လားဟု အထြန္႔တက္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ဒီလိုေလဗ်ာ။ ေလာကႀကီးမွာ ရွိရွိသမွ် သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးဟာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေပၚမွာ အမွီျပဳျပီး ရပ္တည္ေနႀကရတာ မဟုတ္လား။ ျပီးေတာ့ ဒီေလာကႀကီးမွာ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးဆိုတာ အရာအားလံုးထက္ အတည္တန္႔ဆံုး အခိုင္ျမဲဆံုး အရာမဟုတ္ဘူးလား။ စေလာင္းဖံုးဆိုတာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီနဲ႔ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး လားေဒၚသတၱိရဲ႕။ သူကို ပက္လက္ လွန္လိုက္တဲ့ အခါ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ လိုက္သလို ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့။
ေျမလွန္ပစ္လိုက္မယ္.. ဆိုတဲ့စကားကို ႀကားဘူးတယ္ မဟုတ္လား။ အင္မတန္ တည္တန္႔ခိုင္ျမဲ ပါတယ္ဆိုတဲ့ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေတာင္ အထက္ေအာက္ ေျပာင္းျပန္လန္သြားျပီဆိုတဲ့ ေနာက္ေတာ့ ဒီမေကာင္းတဲ့ ေအာက္လမ္းတိုက္ အင္းတိုက္ ၊ စုန္းတိုက္စတဲ့မ ေကာင္းတဲ့အတတ္ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာေတြ ေလာက္ေတာ့ အသာေလးႏိုင္ တာေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီ စေလာင္းဖံုးကို ပက္လက္ လွန္ျပီး မနက္တစ္ႀကိမ္ ၊ ညတစ္ႀကိမ္ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းျပီး ဆုေတာင္း လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ (၉)ရက္ ဆက္တိုက္ ထြန္းလိုက္ရင္ အားလံုး အႀကြင္းအက်ံ မရွိ ေျပေျပာက္ သြားပါတယ္ ဗ်ာဟု ကြ်ႏ္ုပ္က အေသးစိပ္ ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ေဒၚသတၱိႀကီးက ေကာင္းတယ္ ဆရာေရ… ေကာင္းတယ္ ၊ ေကာင္းတယ္ ။ အခုဆိုရင္ ဘာမွ ေႀကာက္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ေဒၚသတၱိတို႔ကေတာ့ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ သတၱိ ေကာင္းေတာ့မွာပဲ။ ျပန္မွ ေန၀စ္ေစ်းမွာ ၀င္ျပီး အိုးနဲ႔ စေလာင္းဖံုး တစ္ခါထဲ ၀င္၀ယ္ သြားမယ္။

စေလာင္းဖံုး တစ္ခ်ပ္နဲ႔ တစ္ရံုလံုးက ေအာက္လမ္းေတြကို လိုက္ျပီး စိန္ေခၚ ပစ္လိုက္မယ္။ ေငြလည္း ေထာင္နဲ႕ ေသာင္းနဲ႕ခ်ီျပီး ကုန္စရာမလို ေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔ကစျပီး ေဒၚသတၱိ ဘယ္ေအာက္လမ္းကိုမွ မေႀကာက္ ေတာ့ဘူးေဟ့….၊ ေအာက္လမ္းေတြ စုန္းမေတြ ကေ၀မေတြ စေလာင္းဖံုးနဲ႔ေတြ႕ မယ္ေဟ့ ဟုေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္ ေျပာ၍ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းမွျပန္သြား ေလေတာ့သတည္း။



ေအာက္လမ္းတိုက္-အင္းတိုက္-စုန္းတိုက္

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်န္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာေဟာခန္းအ တြင္းသို႔ လြန္စြာ အေႀကာက္ ႀကီးေသာ ေဒၚသတၱိဟူေသာ အဖြားႀကီး တစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီး သည္ စကားေျပာလွ်င္ အက်ယ္ႀကီး ေျပာတတ္၏။ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေျပာတတ္၏။ သူ၏ခါးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္မွတို႔၍ စလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရ ထ၍ ေယာင္တတ္ေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးလာလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္အခန္းမွ တပည့္မ်ားသည္ ထိုအဖြားႀကီး၏ ခါးကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ တို႔၍ ထိုအဖြားႀကီး ေပါက္တတ္ကရ ေယာင္သည္ကို ၀ိုင္း၀န္းသေဘာက်ရီေမာႀကေလ၏

ထိုအဖြားႀကီးသည္ သူ႔အား ဘယ္ေလာက္ပင္စစ ၊ ဘယ္ေလာက္ ပင္ေနာက္ေနာက္ စိတ္ဆိုးသည္ ဟူ၍မရွိေပ။ လြန္စြာ သေဘာေကာင္း၍ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းတြင္းမွ တပည့္ကေလး မ်ားႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးခင္မင္ ေနေလ၏။ သို႔ေသာ္ ထိုအဖြားႀကီးတြင္ အားနည္း ခ်က္တစ္ခုေတာ့ရွိ၏။ ထိုအားနည္း ခ်က္မွာ တျခား မဟုတ္ေပ။ အလြန္အမင္း ေႀကာက္တတ္ျခင္း ပင္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ လူအခ်င္းခ်င္း ေႀကာက္ သည္ကား မဟုတ္ေပ။ သူေႀကာက္သည္ကား မျမင္ရေသာ ပရေလာက နာနာဘာ၀၊ ၀ိနာဘာ၀၊ တ ေစၦ၊သရဲ မ်ားႏွင့္ စုန္းကေ၀စေသာ ေအာက္ လမ္းတိုက္မ်ဳိးစံုတို႔ကို အစြဲအလမ္းႀကီး စြာ ေႀကာက္လန္႔တတ္သည္ဟူ၏။

သူ႔အား သူမ်ားေတြက မေကာင္းတဲ့ အတတ္ေတြနဲ႔ ျပဳစားစီရင္မွာကို အျမဲတမ္း ေတြး၍ ေႀကာက္ေနသည္ဟု သူက ေျပာျပဖူးေလ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ေဒၚသတၱိဟု ေနာက္ေျပာင္၍ နာမည္ေပးထားျခင္း ျဖစ္၏။ ေဒၚသတၱိဟု အမည္ရေသာ အလြန္ ေႀကာက္တတ္ေသာ အဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာျပီးလွ်င္ ေရာက္မဆိုက္ တစ္ေယာက္ေတာ့ သြာျပန္ျပီ ဆရာေလးေရ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္ဟု အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ လွမ္း၍ေျပာရင္း ၀င္ထိုင္ေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က ဘယ္လိုျဖစ္တာလည္း ေဒၚသတၱိရယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ပဲ ထိုင္စမ္းပါဦး။ ဘယ္သူသြားတာလဲ။ ဟို…ေဒၚသတၱိ သမီး အငယ္ ဆံုးေလး လင္ေနာက္လိုက္သြား တာကို ေျပာတာလားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က လွမ္းေနာက္လိုက္ရာ မဟုတ္ဘူး ဆရာေလးေရ။ မဟုတ္ဘူး။ အခုဟာက ကြ်န္မတို႔ အလုပ္ရံုမွာ ေကာင္းမေလး တစ္ေယာက္ သူမ်ားက ေအာက္လမ္းနဲ႔ တိုက္သတ္လို႔ ေသသြားတာ။ ပူပူေႏြး ေႏြးပဲ ရွိေသးတယ္ ဟုေျပာေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္ကဟုတ္ရဲ႕လား ေဒၚသတၱိရယ္ သူဟာသူေသြးရိုးသားရိုး ဆံုးသြားရွာ တာျဖစ္မယ္ထင္ ပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားမလဲ တစ္ဆိပ္ရွိ ဒီေအာက္လမ္းပဲ စိတ္စြဲေနေတာ့ တာပဲဟုကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေအာ္…..ေဗဒင္ဆရာက မယံုဘူးလား။ မယံုရင္ လိုက္ခဲ့ပါလား။ မေန႔ကမွ သူ႔အေလာင္းကို ေဆးရံု ပို႔လိုက္တာ။ ေဆးရံုက ဆရာ၀န္ေတြ စမ္းသတ္ခြဲစိပ္ ႀကည့္ေတာ ဒီေကာင္မေလး ရင္ဘတ္ထဲက ကလီစာေတြ အကုန္ေႀကြက်ေနတာ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္ အံႀသသြားတယ္ ။ငါေတာ့ ညက တစ္ညလံုး မ်က္လံုးေႀကာင္းျပီး လံုး၀ကို အိပ္မရဘူး။ ေႀကာက္လိုက္တာဟယ္

ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ နင္ ရန္ကုန္ျပန္ေနတုန္းက ငါတို႔ရံုကို ေဗဒင္ဆရာမတစ္ေယာက္ ေဗ ဒင္လာႀကည္တယ္။အဲဒီေဗဒင္ဆ ရာမက ငါ့ကိုေဟာတယ္။သူမ်ား မေကာင္းႀကံထားတာ ရွိတယ္တဲ။ အဲဒါကုရမယ္။ မကုပဲထားရင္ ေသကိန္းျမင္တယ္ တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ငါက ကုရင္ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲဆိုေတာ့ သိတ္မမ်ားပါဘူး (၁) ေသာင္းေလာက္ ကုန္မယ္ဆိုလို႔ ပိုက္ဆံမရွိတာနဲ႔မနည္းေအာင့္ေနလိုက္ရတယ္ဟု မဲ့ကာရြဲ႕ကာျဖင့္ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က သိပ္လည္း အစြဲအလမ္း မႀကီးပါနဲ႔ ေဒၚသတၱိရယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ ကိုယ့္စိတ္က စြဲလမ္းေနလို႔လည္း ဥပါဒ္ ေရာက္တတ္ပါတယ္။ ႀကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား ဥပါဒါန္ေႀကာင့္-ဥပါဒ္ေရာက္ဆို တာေလ။ ကိုယ္စိတ္က ဒီမေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခုကို အလြန္အကြ်န္ စြဲလမ္းေနျပီ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း မ ေကာင္းတဲ့ ဆိုးႀကိဳးေတြ အျဖစ္ မ်ားတတ္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ ေရွးတုန္းက ပညာရွင္ေတြက ဥပါဒါန္ေႀကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ တတ္တယ္။ မေကာင္းတာေတြ သိပ္အစြဲအလမ္း မထားႀကနဲ႔လို႔ ဆံုးမထားခဲ့တာေပါ့။ ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတိုက ေဗဒင္ သြားေမးတယ္ဆိုရင္ ေဗဒင္ ဆရာေျပာတာ မ်က္စိမွိတ္ ယံုႀကတာပဲ။

တကယ္ ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလား နည္းနည္းေလးေတာင္ မစဥ္းစားဘူး ။ တစ္ ခ်ဳိ႕စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ႀကေတာ့ တမင္ ေငြေတြ အလြန္အကြ်န္ မတရားလိုခ်င္လို႔ လုပ္စား ေနႀကတဲ့ လူေတြ လည္းရွိတာပဲ။ ဒါေတြကေတာ့ ေနရာတကာမွာ ရွိတယ္။ အေရးႀကီး တာက ခင္ဗ်ားတို႔က ဒါ…ဟုတ္သလား။ မဟုတ္ဘူးလား။ မွန္သလား။ မမွန္ဘူးလား ဆိုတာက ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားရမယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဒီလိုေဟာထားခဲ့ ေသးတာပဲ။ ငါဘုရား ေဟာတယ္ ဆိုျပီးေတာ့လည္း မယံုန႔ဲတဲ။ ကိုယ္ကို တိုင္ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ျပီးမွ ယံုသင့္မွ ယံုတဲ့။ ဒါေတာင္ ဘုရားက ယံု သင့္မွ ယံုလိုပဲ ေဟာတာေနာ္။ ယံုကိုယံုရမယ္လို႔ ေဟာတာမဟုတ္ ေသးဘူဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ ေဒၚသတၱိက .....

ဆရာဟာေလ….၊ေတာ္ေတာ္ကို လွွ်ာရွည္တာပဲ။ ဒီက ဒါေတြကို ေႀကာက္လို႔ ယႀတာ ေတာင္းပါ တယ္ဆိုမွ စကားေျပာတာ မျပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လိုရင္းတိုရွင္းေျပာေပါ့ဟု ေျပာလိုက္ေသာေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က

ဒါေလးမ်ား ေဒၚသတၱိရယ္….၊ ေျမစေလာင္းဖံုး ပါတဲ့ ေျမအိုးေလးတစ္လံုး ၀ယ္လိုက္ဗ်ာ။ ဓါတ္မိသြားေအာင္ သံုးေလးရက္ေလာက္ ခ်က္တဲ့ ျပဳတ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးလိုက္ေပါ့။ ျပီးေတာ့ အဲဒီစေလာင္းဖံုးကို ပက္ လက္လွန္ျပီး အခြက္ေလးထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းရမယ္။ ဘာမေကာင္းတဲ့ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ လုပ္ထား လုပ္ထား အားလံုး ပ်က္ပ်ယ္ သြားပါလိမ္မယ္ဟု ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ....ေဒၚသတၱိက

ဆရာ့ စေလာင္းဖံုး ေလးက ေအာက္လမ္းကို ေရာႏိုင္ရဲ႕လားဟု အထြန္႔တက္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ဒီလိုေလဗ်ာ။ ေလာကႀကီးမွာ ရွိရွိသမွ် သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးဟာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေပၚမွာ အမွီျပဳျပီး ရပ္တည္ေနႀကရတာ မဟုတ္လား။ ျပီးေတာ့ ဒီေလာကႀကီးမွာ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးဆိုတာ အရာအားလံုးထက္ အတည္တန္႔ဆံုး အခိုင္ျမဲဆံုး အရာမဟုတ္ဘူးလား။ စေလာင္းဖံုးဆိုတာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီနဲ႔ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး လားေဒၚသတၱိရဲ႕။ သူကို ပက္လက္ လွန္လိုက္တဲ့ အခါ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ လိုက္သလို ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့။
ေျမလွန္ပစ္လိုက္မယ္.. ဆိုတဲ့စကားကို ႀကားဘူးတယ္ မဟုတ္လား။ အင္မတန္ တည္တန္႔ခိုင္ျမဲ ပါတယ္ဆိုတဲ့ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေတာင္ အထက္ေအာက္ ေျပာင္းျပန္လန္သြားျပီဆိုတဲ့ ေနာက္ေတာ့ ဒီမေကာင္းတဲ့ ေအာက္လမ္းတိုက္ အင္းတိုက္ ၊ စုန္းတိုက္စတဲ့မ ေကာင္းတဲ့အတတ္ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာေတြ ေလာက္ေတာ့ အသာေလးႏိုင္ တာေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီ စေလာင္းဖံုးကို ပက္လက္ လွန္ျပီး မနက္တစ္ႀကိမ္ ၊ ညတစ္ႀကိမ္ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းျပီး ဆုေတာင္း လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ (၉)ရက္ ဆက္တိုက္ ထြန္းလိုက္ရင္ အားလံုး အႀကြင္းအက်ံ မရွိ ေျပေျပာက္ သြားပါတယ္ ဗ်ာဟု ကြ်ႏ္ုပ္က အေသးစိပ္ ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ေဒၚသတၱိႀကီးက ေကာင္းတယ္ ဆရာေရ… ေကာင္းတယ္ ၊ ေကာင္းတယ္ ။ အခုဆိုရင္ ဘာမွ ေႀကာက္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ေဒၚသတၱိတို႔ကေတာ့ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ သတၱိ ေကာင္းေတာ့မွာပဲ။ ျပန္မွ ေန၀စ္ေစ်းမွာ ၀င္ျပီး အိုးနဲ႔ စေလာင္းဖံုး တစ္ခါထဲ ၀င္၀ယ္ သြားမယ္။

စေလာင္းဖံုး တစ္ခ်ပ္နဲ႔ တစ္ရံုလံုးက ေအာက္လမ္းေတြကို လိုက္ျပီး စိန္ေခၚ ပစ္လိုက္မယ္။ ေငြလည္း ေထာင္နဲ႕ ေသာင္းနဲ႕ခ်ီျပီး ကုန္စရာမလို ေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔ကစျပီး ေဒၚသတၱိ ဘယ္ေအာက္လမ္းကိုမွ မေႀကာက္ ေတာ့ဘူးေဟ့….၊ ေအာက္လမ္းေတြ စုန္းမေတြ ကေ၀မေတြ စေလာင္းဖံုးနဲ႔ေတြ႕ မယ္ေဟ့ ဟုေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္ ေျပာ၍ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းမွျပန္သြား ေလေတာ့သတည္း။



ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ေဗဒင္ဆရာထက္ တတ္တဲ့ လူေတြ ေဗဒင္လာေမးမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ အံ့ၾသသြားတယ္ ဟုတ္။ မဟုတ္တာ မေျပာပါနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာရယ္ မတတ္လို႔ပဲ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလားလို႔ အဲဒီလို ျပန္ေမးၾကလိမ့္မယ္ဗ်..။ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လူတိုင္းကို အဲလို ပံုေသတြက္လို႔မရဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ေဗဒင္ဆရာ ဘ၀နဲ႔ ေဗဒင္ေဟာသက္ေလး ေတာ္ေတာ္ ၾကာလာေတာ့ သတိထားမိတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က ေဗဒင္ေမးတာ ႐ိုး႐ိုးပဲ ေမးတာ။ ေဗဒင္ ေမးခ်င္တယ္။ ကံဇာတာ စစ္ေပးပါ။ ကံေကာင္း မေကာင္း တြက္ၾကည့္ေပးပါ။ ဒါ ႐ိုး႐ိုး ေဗဒင္ေမးတာ ။ သူတို႔ သိခ်င္တာကို ဒဲ့ ေမးတာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဗဒင္ဆရာေတြ အတြက္ အဲဒါက သိပ္မခက္ဘူး။ ကိုယ္ ႀကိဳက္တဲ့ ပညာရပ္ တစ္ခုခုနဲ႔ တြက္ႀကည့္ေပးလိုက္။ ေကာင္းရင္ ေကာင္းတယ္။ မေကာင္းဘူး ဆိုရင္ မေကာင္းဘူး ေျပာျပလိုက္။ သူတို႔ ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို စိတ္ ရွည္ရွည္နဲ႔ ေျဖေပးလိုက္ ၊ ယၾတာလိုရင္ ယၾတာ ေဆာင္ရြက္ေပး ။ ဒါဆိုရင္ အိုေကသြားၿပီ။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးၾကေတာ့ အစလာကတည္းက သူတို႔ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြက တစ္မ်ိဳး။ ကြ်န္မ စေနသက္ ေရာက္ ေရာက္ေနလို႔ ။ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡ ေရာက္ေနတယ္တဲ့ ။ အဲဒါ ေဗဒင္ေလး ဘာေလး တြက္ၾကည့္ ေပးပါ ဦးတဲ့။ ေနာက္ ကြ်န္မက စေနၿဂိဳဟ္က ေနာက္ ၁၀-ႏွစ္ႀကာမွ လြတ္မွာ ဒုကၡပဲ ဆရာရယ္။ အဲဒါ အေဆာင္ေလး ဘာေလး ေပးပါဦးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲ ဘုရားတမိတယ္။ ဘုရားေရ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ စေနၿဂိဳဟ္မွာ ၁၀-ႏွစ္ေတာင္ ေနရမွာဆိုေတာ့ မလြယ္ပါလားေပါ့။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း နာမည္ ပကၡတ္မိေနလို႔တဲ့။ နိစ္မိေနလို႔တဲ့။ ရွားမီးကိန္း ဘာညာ အို အစံုပါပဲ။ ကိုယ္ကလည္း ဘာေဟာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ။

ဆရာတဲ့။ ကြ်န္မ ေယာက္က်ားက ေသာၾကာ ၊ ကြ်န္မက တနလၤာ ဆိုေတာ့ ဒီေယာက္်ားလည္း ၿမဲမယ္ မထင္ပါဘူးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ေအာ္... ဆရာကလည္း ဓမၼာ ေသာက အင္း၀ ရာဇာ ေလဆရာရဲ့။ ေသာၾကာနဲ႔ တနလၤာက ရန္ဘက္က်တယ္ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ ဒုကၡ... ကိုယ္လည္း ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ သူတို႔ရဲ့ အဲဒီ အစြဲေတြ ျဖဳတ္ေနရတာနဲပဲ ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ယူရတယ္။

အမ်ားႀကီးပဲ။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဇာတာမကိုက္တာတို႔ ၊ နကၡတ္ မကိုက္ တာတို႔။ ေန႔နံ မသင့္တာတို႔ ။ ဘာပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန အိမ္ေထာင္ေရး ဆိုႀကိဳးကင္းေအာင္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ အစီအရင္ကို ေျပာခ်င္တာပါ။

တစ္ခ်ိဳ႕ ေဗဒင္ဆရာေတြကလည္း အိမ္ေထာင္ဖက္ ေန႔နံ မသင့္ဘူး ဆိုးႀကိဳး ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ေဟာထည့္လိုက္ တယ္။ ဒီမွာက အိမ္ေထာင္က်တာ ၁၀-ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ကေလးေတာင္ ၃-ေယာက္ေလာက္ ရေနၿပီ။ ေဗဒင္ ဆရာ ေဟာတာနဲ႔ အဲဒီ ေယာက်္ားကို ပစ္ထားခဲ့ရမွာလား။ ကြဲပစ္လိုက္ရမလား။ ဘယ္ရမလဲ။ ထားပါေတာ့ ေလ။

အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာခ်င္တယ္။ ခ်မ္းေျမ့ခ်င္တယ္ ၊ စည္ပင္ခ်င္တယ္။ သားသမီးေတြလည္း လိမၼာၿပီး ေအာင္ျမင္ တိုးတက္တဲ့ မိသားစု ဘ၀ တစ္ခုကို ေကာင္းမြန္စြာ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခု ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပတဲ့ အစီအရင္ဟာ အေကာင္းဆံုး အမြန္ျမတ္ဆံုး ၊ အသင့္ေတာ္ဆံုး၊ အျပစ္အကင္းဆံုး ျဖစ္ပါေၾကာင္း....

ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ဇနီးမယား၏ ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားပလႅင္ ထုပါ။ အမ်ိဳးသား ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားထုလုပ္ပါ။ ထိုပလႅင္ႏွင့္ ဘုရားကို တြဲ၍ အေနကဇာတင္ၿပီး မိမိေနအိမ္တြင္ ကိုးကြယ္ပါေလ....

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ေဗဒင္ဆရာထက္ တတ္တဲ့ လူေတြ ေဗဒင္လာေမးမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ အံ့ၾသသြားတယ္ ဟုတ္။ မဟုတ္တာ မေျပာပါနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာရယ္ မတတ္လို႔ပဲ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလားလို႔ အဲဒီလို ျပန္ေမးၾကလိမ့္မယ္ဗ်..။ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လူတိုင္းကို အဲလို ပံုေသတြက္လို႔မရဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ေဗဒင္ဆရာ ဘ၀နဲ႔ ေဗဒင္ေဟာသက္ေလး ေတာ္ေတာ္ ၾကာလာေတာ့ သတိထားမိတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က ေဗဒင္ေမးတာ ႐ိုး႐ိုးပဲ ေမးတာ။ ေဗဒင္ ေမးခ်င္တယ္။ ကံဇာတာ စစ္ေပးပါ။ ကံေကာင္း မေကာင္း တြက္ၾကည့္ေပးပါ။ ဒါ ႐ိုး႐ိုး ေဗဒင္ေမးတာ ။ သူတို႔ သိခ်င္တာကို ဒဲ့ ေမးတာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဗဒင္ဆရာေတြ အတြက္ အဲဒါက သိပ္မခက္ဘူး။ ကိုယ္ ႀကိဳက္တဲ့ ပညာရပ္ တစ္ခုခုနဲ႔ တြက္ႀကည့္ေပးလိုက္။ ေကာင္းရင္ ေကာင္းတယ္။ မေကာင္းဘူး ဆိုရင္ မေကာင္းဘူး ေျပာျပလိုက္။ သူတို႔ ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို စိတ္ ရွည္ရွည္နဲ႔ ေျဖေပးလိုက္ ၊ ယၾတာလိုရင္ ယၾတာ ေဆာင္ရြက္ေပး ။ ဒါဆိုရင္ အိုေကသြားၿပီ။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးၾကေတာ့ အစလာကတည္းက သူတို႔ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြက တစ္မ်ိဳး။ ကြ်န္မ စေနသက္ ေရာက္ ေရာက္ေနလို႔ ။ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡ ေရာက္ေနတယ္တဲ့ ။ အဲဒါ ေဗဒင္ေလး ဘာေလး တြက္ၾကည့္ ေပးပါ ဦးတဲ့။ ေနာက္ ကြ်န္မက စေနၿဂိဳဟ္က ေနာက္ ၁၀-ႏွစ္ႀကာမွ လြတ္မွာ ဒုကၡပဲ ဆရာရယ္။ အဲဒါ အေဆာင္ေလး ဘာေလး ေပးပါဦးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲ ဘုရားတမိတယ္။ ဘုရားေရ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ စေနၿဂိဳဟ္မွာ ၁၀-ႏွစ္ေတာင္ ေနရမွာဆိုေတာ့ မလြယ္ပါလားေပါ့။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း နာမည္ ပကၡတ္မိေနလို႔တဲ့။ နိစ္မိေနလို႔တဲ့။ ရွားမီးကိန္း ဘာညာ အို အစံုပါပဲ။ ကိုယ္ကလည္း ဘာေဟာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ။

ဆရာတဲ့။ ကြ်န္မ ေယာက္က်ားက ေသာၾကာ ၊ ကြ်န္မက တနလၤာ ဆိုေတာ့ ဒီေယာက္်ားလည္း ၿမဲမယ္ မထင္ပါဘူးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ေအာ္... ဆရာကလည္း ဓမၼာ ေသာက အင္း၀ ရာဇာ ေလဆရာရဲ့။ ေသာၾကာနဲ႔ တနလၤာက ရန္ဘက္က်တယ္ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ ဒုကၡ... ကိုယ္လည္း ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ သူတို႔ရဲ့ အဲဒီ အစြဲေတြ ျဖဳတ္ေနရတာနဲပဲ ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ယူရတယ္။

အမ်ားႀကီးပဲ။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဇာတာမကိုက္တာတို႔ ၊ နကၡတ္ မကိုက္ တာတို႔။ ေန႔နံ မသင့္တာတို႔ ။ ဘာပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန အိမ္ေထာင္ေရး ဆိုႀကိဳးကင္းေအာင္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ အစီအရင္ကို ေျပာခ်င္တာပါ။

တစ္ခ်ိဳ႕ ေဗဒင္ဆရာေတြကလည္း အိမ္ေထာင္ဖက္ ေန႔နံ မသင့္ဘူး ဆိုးႀကိဳး ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ေဟာထည့္လိုက္ တယ္။ ဒီမွာက အိမ္ေထာင္က်တာ ၁၀-ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ကေလးေတာင္ ၃-ေယာက္ေလာက္ ရေနၿပီ။ ေဗဒင္ ဆရာ ေဟာတာနဲ႔ အဲဒီ ေယာက်္ားကို ပစ္ထားခဲ့ရမွာလား။ ကြဲပစ္လိုက္ရမလား။ ဘယ္ရမလဲ။ ထားပါေတာ့ ေလ။

အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာခ်င္တယ္။ ခ်မ္းေျမ့ခ်င္တယ္ ၊ စည္ပင္ခ်င္တယ္။ သားသမီးေတြလည္း လိမၼာၿပီး ေအာင္ျမင္ တိုးတက္တဲ့ မိသားစု ဘ၀ တစ္ခုကို ေကာင္းမြန္စြာ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခု ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပတဲ့ အစီအရင္ဟာ အေကာင္းဆံုး အမြန္ျမတ္ဆံုး ၊ အသင့္ေတာ္ဆံုး၊ အျပစ္အကင္းဆံုး ျဖစ္ပါေၾကာင္း....

ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ဇနီးမယား၏ ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားပလႅင္ ထုပါ။ အမ်ိဳးသား ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားထုလုပ္ပါ။ ထိုပလႅင္ႏွင့္ ဘုရားကို တြဲ၍ အေနကဇာတင္ၿပီး မိမိေနအိမ္တြင္ ကိုးကြယ္ပါေလ....

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

အိမ္ေထာင္ေရးဇာတာတိုက္ျခင္း

အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ေပးပါတဲ့..။ သမီး ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ အဆင္ေျပမွာလားတဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ ဘ၀ တစ္သက္လံုး သာယာမွာလား။ စီးပြား တိုးတက္မွာလား ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ မိသားစု တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ အတူ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ အခု ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ့္ အေၾကာင္းပါ။ အဲဒီလို အိမ္ေထာင္ ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာမွာ မဟာဘုတ္ အထြန္းလံုးကေန တစ္ဆင့္ ယူၿပီး တိုင္ထူရတဲ့ နာမကၡရတိုင္ (၀ဲယာတိုင္လို႔လည္း ေခၚပါတယ္) ကို အရင္ သိရမယ္။ နာမကၡရ တိုင္ဆိုတာ မခက္ပါဘူး။ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္သိရင္ ရပါၿပီ။ ေအာက္မွာ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ႏွင့္ နာမကၡရတိုင္ကို အသင့္ ၾကည့္လို႔ရေအာင္ ေရးေပးထားပါတယ္။

အဲဒီမွာ ကိုယ့္ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္ဟာ ဘယ္နာမကၡရတိုင္လည္း ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ စာရြက္တစ္ရြက္မွာ (၂)ခု ယွဥ္ေရးထားေပါ့။ ရၿပီေနာ္။

ဘယ္လို ၾကည့္ရမွာလဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ နာမကၡတိုင္မွာ ကိုယ္ခ်စ္သူရဲ့ ေန႔နံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္လံုးမွာ တစ္လံုးလံုး ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့ နာမကၡရတိုင္မွာ ကိုယ့္ေမြးနံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္ လံုးမွာ ေရာက္ေနခဲ့မယ္ ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး မေကာင္းဘူး ၊ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)ပါး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ေကာက္ယူပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မကိုက္ပဲ ယူလိုက္မယ္ဆိုရင္ ေအာက္ေဖာ္ျပ ပါ အျပစ္(၆)မ်ိဳး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
(၁)...အိမ္ေထာင္မၿမဲတတ္ျခင္း။
(၂)...သားေကာင္း ၊ သမီးေကာင္း မထြန္းကားျခင္း။
(၃)...စီးပြားေရး မတိုးတက္ျခင္း။
(၄)လင္မယားႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးဦး က်န္းမာေရး အလြန္ညံ့ျခင္း။
(၅)အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္ျခင္း။
(၆)အိမ္ေထာင္ဖက္ ႏွစ္ဦးစလံုးအား ပတ္၀န္းက်င္က မေလးစားျခင္း ဆိုတာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပထမဆံုး ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ နာမကၡရတိုင္ကို တြဲစပ္၍ အရင္ဆံုး ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။




၁၂၈၃ ၊ ၁၂၉၀ ၊ ၁၂၉၇ ၊ ၁၃၀၄ ၊ ၁၃၁၁ ၊ ၁၃၁၈ ၊ ၁၃၂၅ ။
၁၃၃၂ ၊ ၁၃၃၉ ၊ ၁၃၄၆ ၊ ၁၃၅၃ ၊ ၁၃၆၀ ၊ ၁၃၆၇ ၊ ၁၃၇၄။
၁၃၈၁ ၊ ၁၃၈၈ ၊ ၁၃၉၅ ၊ ၁၄၀၂ ၊ ၁၄၀၉ ၊ ၁၄၁၆ ၊ ၁၄၂၃ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၄ ၊ ၁၄၅၁ ၊ ၁၄၅၈ ၊ ၁၄၆၅ ၊ ၁၄၇၂။






၁၂၈၄ ၊ ၁၂၉၁ ၊ ၁၂၉၈ ၊ ၁၃၀၅ ၊ ၁၃၁၂ ၊ ၁၃၁၉ ၊ ၁၃၂၆ ။
၁၃၃၃ ၊ ၁၃၄၀ ၊ ၁၃၄၇ ၊ ၁၃၅၄ ၊ ၁၃၆၁ ၊ ၁၃၆၈ ၊ ၁၃၇၅။
၁၃၈၂ ၊ ၁၃၈၉ ၊ ၁၃၉၆ ၊ ၁၄၀၃ ၊ ၁၄၁၀ ၊ ၁၄၁၇ ၊ ၁၄၂၄ ။
၁၄၃၁ ၊ ၁၄၃၈ ၊ ၁၄၄၅ ၊ ၁၄၅၂ ၊ ၁၄၅၉ ၊ ၁၄၆၆ ၊ ၁၄၇၃။





၁၂၈၅ ၊ ၁၂၉၂ ၊ ၁၂၉၉ ၊ ၁၃၀၆ ၊ ၁၃၁၃ ၊ ၁၃၂၀ ၊ ၁၃၂၇ ။
၁၃၃၄ ၊ ၁၃၄၁ ၊ ၁၃၄၈ ၊ ၁၃၅၅ ၊ ၁၃၆၂ ၊ ၁၃၆၉ ၊ ၁၃၇၆။
၁၃၈၃ ၊ ၁၃၉၀ ၊ ၁၃၉၇ ၊ ၁၄၀၄ ၊ ၁၄၁၁ ၊ ၁၄၁၈ ၊ ၁၄၂၅ ။
၁၄၃၂ ၊ ၁၄၃၉ ၊ ၁၄၄၆ ၊ ၁၄၅၃ ၊ ၁၄၆၀ ၊ ၁၄၆၇ ၊ ၁၄၇၄။





၁၂၈၆ ၊ ၁၂၉၃ ၊ ၁၃၀၀ ၊ ၁၃၀၇ ၊ ၁၃၁၄ ၊ ၁၃၂၁ ၊ ၁၃၂၈ ။
၁၃၃၅ ၊ ၁၃၄၂ ၊ ၁၃၄၉ ၊ ၁၃၅၆ ၊ ၁၃၆၃ ၊ ၁၃၇၀ ၊ ၁၃၇၇။
၁၃၈၄ ၊ ၁၃၉၁ ၊ ၁၃၉၈ ၊ ၁၄၀၅ ၊ ၁၄၁၂ ၊ ၁၄၁၉ ၊ ၁၄၂၆ ။
၁၄၃၃ ၊ ၁၄၃၀ ၊ ၁၄၄၇ ၊ ၁၄၅၄ ၊ ၁၄၆၁ ၊ ၁၄၆၈ ၊ ၁၄၇၅။





၁၂၈၇ ၊ ၁၂၉၄ ၊ ၁၃၀၁ ၊ ၁၃၀၈ ၊ ၁၃၁၅ ၊ ၁၃၂၂ ၊ ၁၃၂၉ ။
၁၃၃၆ ၊ ၁၃၄၃ ၊ ၁၃၅၀ ၊ ၁၃၅၇ ၊ ၁၃၆၄ ၊ ၁၃၇၁ ၊ ၁၃၇၈။
၁၃၈၅ ၊ ၁၃၉၂ ၊ ၁၃၉၉ ၊ ၁၄၀၆ ၊ ၁၄၁၃ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၂၇ ။
၁၄၃၄ ၊ ၁၄၃၁ ၊ ၁၄၄၈ ၊ ၁၄၅၆ ၊ ၁၄၆၂ ၊ ၁၄၆၉ ၊ ၁၄၇၆။






၁၂၈၈ ၊ ၁၂၉၅ ၊ ၁၃၀၂ ၊ ၁၃၀၉ ၊ ၁၃၁၆ ၊ ၁၃၂၃ ၊ ၁၃၃၀ ။
၁၃၃၇ ၊ ၁၃၄၄ ၊ ၁၃၅၁ ၊ ၁၃၅၈ ၊ ၁၃၆၅ ၊ ၁၃၇၂ ၊ ၁၃၇၉။
၁၃၈၆ ၊ ၁၃၉၃ ၊ ၁၄၀၀ ၊ ၁၄၀၇ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၈ ။
၁၄၃၅ ၊ ၁၄၃၂ ၊ ၁၄၄၉ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၃ ၊ ၁၄၇၀ ၊ ၁၄၇၇။





၁၂၈၂ ၊ ၁၂၈၉ ၊ ၁၂၉၆ ၊ ၁၃၀၃ ၊ ၁၃၁၀ ၊ ၁၃၁၇ ၊ ၁၃၂၄ ။
၁၃၃၁ ၊ ၁၃၃၈ ၊ ၁၃၄၅ ၊ ၁၃၅၂ ၊ ၁၃၅၉ ၊ ၁၃၆၆ ၊ ၁၃၇၃။
၁၃၈၀ ၊ ၁၃၈၇ ၊ ၁၃၉၄ ၊ ၁၄၀၁ ၊ ၁၄၀၈ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၂ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၃ ၊ ၁၄၅၀ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၄ ၊ ၁၄၇၁။



ေကာင္းၿပီေနာ္..။ အဲဒီလို ၾကည့္လို႔ရၿပီဆိုရင္ ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ့ နာမကၡရတိုင္ကို ေအာက္မွာလို ယွဥ္ခ်ထားေပါ့။ ေအာက္မွာ ေတြ႕တဲ့ အတိုင္း နာမကၡရတိုင္မွာ ၾကည့္လိုက္လို႔ (က) နဲ႔ (ခ) မွာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ မေကာင္းဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး ။အက်ိဳး မျဖစ္ဘူးလို႔ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာက ဆိုပါေၾကာင္း......



အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးတဲ့ေနာက္ ဤကဲ့သို႔ ဇာတာမတိုက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)မ်ိဳးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေအးခ်မ္းေသာအိမ္ ဆိုေသာ ယၾတာကို မၾကာခင္ ေရးသား ေဖာ္ျပေပးသြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း...

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

အိမ္ေထာင္ေရးဇာတာတိုက္ျခင္း

အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ေပးပါတဲ့..။ သမီး ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ အဆင္ေျပမွာလားတဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ ဘ၀ တစ္သက္လံုး သာယာမွာလား။ စီးပြား တိုးတက္မွာလား ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ မိသားစု တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ အတူ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ အခု ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ့္ အေၾကာင္းပါ။ အဲဒီလို အိမ္ေထာင္ ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာမွာ မဟာဘုတ္ အထြန္းလံုးကေန တစ္ဆင့္ ယူၿပီး တိုင္ထူရတဲ့ နာမကၡရတိုင္ (၀ဲယာတိုင္လို႔လည္း ေခၚပါတယ္) ကို အရင္ သိရမယ္။ နာမကၡရ တိုင္ဆိုတာ မခက္ပါဘူး။ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္သိရင္ ရပါၿပီ။ ေအာက္မွာ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ႏွင့္ နာမကၡရတိုင္ကို အသင့္ ၾကည့္လို႔ရေအာင္ ေရးေပးထားပါတယ္။

အဲဒီမွာ ကိုယ့္ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္ဟာ ဘယ္နာမကၡရတိုင္လည္း ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ စာရြက္တစ္ရြက္မွာ (၂)ခု ယွဥ္ေရးထားေပါ့။ ရၿပီေနာ္။

ဘယ္လို ၾကည့္ရမွာလဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ နာမကၡတိုင္မွာ ကိုယ္ခ်စ္သူရဲ့ ေန႔နံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္လံုးမွာ တစ္လံုးလံုး ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့ နာမကၡရတိုင္မွာ ကိုယ့္ေမြးနံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္ လံုးမွာ ေရာက္ေနခဲ့မယ္ ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး မေကာင္းဘူး ၊ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)ပါး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ေကာက္ယူပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မကိုက္ပဲ ယူလိုက္မယ္ဆိုရင္ ေအာက္ေဖာ္ျပ ပါ အျပစ္(၆)မ်ိဳး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
(၁)...အိမ္ေထာင္မၿမဲတတ္ျခင္း။
(၂)...သားေကာင္း ၊ သမီးေကာင္း မထြန္းကားျခင္း။
(၃)...စီးပြားေရး မတိုးတက္ျခင္း။
(၄)လင္မယားႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးဦး က်န္းမာေရး အလြန္ညံ့ျခင္း။
(၅)အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္ျခင္း။
(၆)အိမ္ေထာင္ဖက္ ႏွစ္ဦးစလံုးအား ပတ္၀န္းက်င္က မေလးစားျခင္း ဆိုတာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပထမဆံုး ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ နာမကၡရတိုင္ကို တြဲစပ္၍ အရင္ဆံုး ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။




၁၂၈၃ ၊ ၁၂၉၀ ၊ ၁၂၉၇ ၊ ၁၃၀၄ ၊ ၁၃၁၁ ၊ ၁၃၁၈ ၊ ၁၃၂၅ ။
၁၃၃၂ ၊ ၁၃၃၉ ၊ ၁၃၄၆ ၊ ၁၃၅၃ ၊ ၁၃၆၀ ၊ ၁၃၆၇ ၊ ၁၃၇၄။
၁၃၈၁ ၊ ၁၃၈၈ ၊ ၁၃၉၅ ၊ ၁၄၀၂ ၊ ၁၄၀၉ ၊ ၁၄၁၆ ၊ ၁၄၂၃ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၄ ၊ ၁၄၅၁ ၊ ၁၄၅၈ ၊ ၁၄၆၅ ၊ ၁၄၇၂။






၁၂၈၄ ၊ ၁၂၉၁ ၊ ၁၂၉၈ ၊ ၁၃၀၅ ၊ ၁၃၁၂ ၊ ၁၃၁၉ ၊ ၁၃၂၆ ။
၁၃၃၃ ၊ ၁၃၄၀ ၊ ၁၃၄၇ ၊ ၁၃၅၄ ၊ ၁၃၆၁ ၊ ၁၃၆၈ ၊ ၁၃၇၅။
၁၃၈၂ ၊ ၁၃၈၉ ၊ ၁၃၉၆ ၊ ၁၄၀၃ ၊ ၁၄၁၀ ၊ ၁၄၁၇ ၊ ၁၄၂၄ ။
၁၄၃၁ ၊ ၁၄၃၈ ၊ ၁၄၄၅ ၊ ၁၄၅၂ ၊ ၁၄၅၉ ၊ ၁၄၆၆ ၊ ၁၄၇၃။





၁၂၈၅ ၊ ၁၂၉၂ ၊ ၁၂၉၉ ၊ ၁၃၀၆ ၊ ၁၃၁၃ ၊ ၁၃၂၀ ၊ ၁၃၂၇ ။
၁၃၃၄ ၊ ၁၃၄၁ ၊ ၁၃၄၈ ၊ ၁၃၅၅ ၊ ၁၃၆၂ ၊ ၁၃၆၉ ၊ ၁၃၇၆။
၁၃၈၃ ၊ ၁၃၉၀ ၊ ၁၃၉၇ ၊ ၁၄၀၄ ၊ ၁၄၁၁ ၊ ၁၄၁၈ ၊ ၁၄၂၅ ။
၁၄၃၂ ၊ ၁၄၃၉ ၊ ၁၄၄၆ ၊ ၁၄၅၃ ၊ ၁၄၆၀ ၊ ၁၄၆၇ ၊ ၁၄၇၄။





၁၂၈၆ ၊ ၁၂၉၃ ၊ ၁၃၀၀ ၊ ၁၃၀၇ ၊ ၁၃၁၄ ၊ ၁၃၂၁ ၊ ၁၃၂၈ ။
၁၃၃၅ ၊ ၁၃၄၂ ၊ ၁၃၄၉ ၊ ၁၃၅၆ ၊ ၁၃၆၃ ၊ ၁၃၇၀ ၊ ၁၃၇၇။
၁၃၈၄ ၊ ၁၃၉၁ ၊ ၁၃၉၈ ၊ ၁၄၀၅ ၊ ၁၄၁၂ ၊ ၁၄၁၉ ၊ ၁၄၂၆ ။
၁၄၃၃ ၊ ၁၄၃၀ ၊ ၁၄၄၇ ၊ ၁၄၅၄ ၊ ၁၄၆၁ ၊ ၁၄၆၈ ၊ ၁၄၇၅။





၁၂၈၇ ၊ ၁၂၉၄ ၊ ၁၃၀၁ ၊ ၁၃၀၈ ၊ ၁၃၁၅ ၊ ၁၃၂၂ ၊ ၁၃၂၉ ။
၁၃၃၆ ၊ ၁၃၄၃ ၊ ၁၃၅၀ ၊ ၁၃၅၇ ၊ ၁၃၆၄ ၊ ၁၃၇၁ ၊ ၁၃၇၈။
၁၃၈၅ ၊ ၁၃၉၂ ၊ ၁၃၉၉ ၊ ၁၄၀၆ ၊ ၁၄၁၃ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၂၇ ။
၁၄၃၄ ၊ ၁၄၃၁ ၊ ၁၄၄၈ ၊ ၁၄၅၆ ၊ ၁၄၆၂ ၊ ၁၄၆၉ ၊ ၁၄၇၆။






၁၂၈၈ ၊ ၁၂၉၅ ၊ ၁၃၀၂ ၊ ၁၃၀၉ ၊ ၁၃၁၆ ၊ ၁၃၂၃ ၊ ၁၃၃၀ ။
၁၃၃၇ ၊ ၁၃၄၄ ၊ ၁၃၅၁ ၊ ၁၃၅၈ ၊ ၁၃၆၅ ၊ ၁၃၇၂ ၊ ၁၃၇၉။
၁၃၈၆ ၊ ၁၃၉၃ ၊ ၁၄၀၀ ၊ ၁၄၀၇ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၈ ။
၁၄၃၅ ၊ ၁၄၃၂ ၊ ၁၄၄၉ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၃ ၊ ၁၄၇၀ ၊ ၁၄၇၇။





၁၂၈၂ ၊ ၁၂၈၉ ၊ ၁၂၉၆ ၊ ၁၃၀၃ ၊ ၁၃၁၀ ၊ ၁၃၁၇ ၊ ၁၃၂၄ ။
၁၃၃၁ ၊ ၁၃၃၈ ၊ ၁၃၄၅ ၊ ၁၃၅၂ ၊ ၁၃၅၉ ၊ ၁၃၆၆ ၊ ၁၃၇၃။
၁၃၈၀ ၊ ၁၃၈၇ ၊ ၁၃၉၄ ၊ ၁၄၀၁ ၊ ၁၄၀၈ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၂ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၃ ၊ ၁၄၅၀ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၄ ၊ ၁၄၇၁။



ေကာင္းၿပီေနာ္..။ အဲဒီလို ၾကည့္လို႔ရၿပီဆိုရင္ ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ့ နာမကၡရတိုင္ကို ေအာက္မွာလို ယွဥ္ခ်ထားေပါ့။ ေအာက္မွာ ေတြ႕တဲ့ အတိုင္း နာမကၡရတိုင္မွာ ၾကည့္လိုက္လို႔ (က) နဲ႔ (ခ) မွာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ မေကာင္းဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး ။အက်ိဳး မျဖစ္ဘူးလို႔ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာက ဆိုပါေၾကာင္း......



အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးတဲ့ေနာက္ ဤကဲ့သို႔ ဇာတာမတိုက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)မ်ိဳးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေအးခ်မ္းေသာအိမ္ ဆိုေသာ ယၾတာကို မၾကာခင္ ေရးသား ေဖာ္ျပေပးသြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း...

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

အသက္ကယ္ယၾတာ

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်ႏု္ပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းကေလးရွိရာသုိ႔ အသက္သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္ ခန္႔ရွိေသာ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။
ေဗဒင္ဆရာရွိသလား...ဟုေလသံခပ္မာမာျဖင့္ေမး၍ ကြ်ႏ္ုပ္ အခန္းထဲသို႔၀င္ထိုင္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း မ်က္ႏွာေႀကာ ခပ္တင္းတင္းျဖင့္ တစ္ေလာကလံုး သူ၏ လုပ္စာကိုထိုင္ စားေနရေသာ မ်က္ႏွာမ်ိဳး ျဖစ္ေန ေသာ အႏွီသတၱ၀ါကို မသက္မသာ အကဲခပ္ ႀကည့္ရွဳရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္းမွ

အင္း……ဒီလူ ့ရုပ္ႀကည့္ရတာ ေဗဒင္ ေဟာခန္းေတြကို ေရာက္ဖူးပံု မေပၚဘူး။ ေဗဒင္ေတြ ဘာေတြကိုလည္း ယံုႀကည္မယ့္ပံုမရဘူး။သူ ့၀တ္ပုံစားပံုႀကည့္ရတာ အဆင့္အတန္းေတာ့ ရွိပုံရတယ္။သူ ့စိတ္နဲ ့သူဆိုရင္ေတာ့ ေဗဒင္ဆရာဆီ လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္က အတင္းလႊတ္လိုက္လို႔သာ မလာခ်င္ လာခ်င္နဲ ့လာရတာေနမွာ ဟုေတြးလိုက္မိ၏။ 

ထိုအမ်ိဳးသားသည္ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ေနေသာ ကြ်ႏု္ပ္ကို ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ႀကည့္ကာ ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာ ဘယ္သြားလဲဟု ရင့္ရင့္သီးသီး ထပ္၍ ေမးေလ၏။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ၎ကို ႀကည့္၍စိတ္ထဲ တြင္း ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္လာ၏။ မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္မိ၏ ။ ဒီေလာက္ေတာင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့မွဳ မရွိတဲ့ လူကို ကိုယ္က ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာေနလို႔ လည္းအပိုပဲ။ သူ႔ေလသံမာေတာ့လည္း ကိုယ့္ေလသံလည္း မာရတာ ေပါ့ဟု ေတြးရင္း.........

ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာက က်ဳပ္ပဲ။ ဒီအခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနတာက်ဳပ္ တစ္ေယာက္ထဲပဲရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား မျမင္ ဘူးလား...ဟု ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ေလသံခပ္မာမာျဖင့္ ျပန္၍ ဘုေတာ ေတာလိုက္ေလ၏။ ထိုပုဂၢဳိလ္သည္ ကြ်ႏု္ပ္၏ စကားႏွင့္ ေလသံေႀကာင့္ ေခတၱခဏမွ် ေႀကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားေလ၏။ အံ့လည္အံ့ႀသ သြားပံုရ၏။ သူႀကိဳေတြးထားေသာ ေဗဒင္ဆရာဆိုတာ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး၊ တုိက္ပံု အင္က်ီနဲ ့၊က်က္သေရ ေခါင္း ေပါင္းႀကီးနဲ႔ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ ပိတ္ျဖဴစင္ ႀကယ္၀တ္ျပီးအသက္ ခပ္ႀကီးႀကီးနဲ ့ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ သမားဆိုအိုမွ…ဟူေသာ ေရွးရုိး အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ထဲစြဲေနေလသ လားမသိ။ 

တိုးတက္ေနေသာ ဒီေန ့မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလႀကီးထဲမွာတစ္ကမၻာလံုး လူႀကီး လူငယ္မေရြး ေဗဒင္ ပညာနဲ႔အဆင့္ အတန္း ရွိရွိသိကၡာ ရွိရိွရပ္ တည္ေနႀကတာ ဒီလူႀကီး သိပံုမရ ေဗဒင္ဆရာေတြ အင္တာနက္ ေပၚတက္ျပီး ကိုယ္ပိုင္၀ဘ္ဆိုက္ေတြ တည္ေထာင္၍ တစ္ကမၻာလံုးကို အြန္လိုင္းကေနေဗဒင္ ေဟာေပး ေနႀကတာ ဒီိလူႀကီးသိလိမ့္ မည္မထင္။

ကဲ…ေျပာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေမးလိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ၎က ကြ်န္ေတာ့္ မိန္းမ ေနမေကာင္းလို ့ပါ…ဟု ေျပာေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္က

ခင္ဗ်ား မိန္းမ ေနမေကာင္းရင္ ေဆးခန္းပို ့ေပးလိုက္ေပါ့ဗ်။ ေဆးခန္းနဲ ့ မရရင္ ေဆးရုံ တင္လိုက္ေပါ့။ အဲဒီ မွာ ေဆးပညာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြရွိတာပဲ။သူတို ့ကု ေပးမွာေပါ့။ ေဗဒင္ဆရာက ေဆးပညာေတာ့ ဘယ္နားလည္မလဲ…မဟုတ္ဘူးလား ဟုေျပာလိုက္ရာ ၎အမ်ဳိးသားက

ေဆးခန္းေတြ ေဆးရုံေတြလည္း စံုေနျပီ။ ေကာင္းတယ္ ေတာ္တယ္ဆိုတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔လည္း လိုက္ကု ေနတာပဲ။ ေငြဘယ္ေလာက္ ကုန္ကုန္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ရင္ျပီးေရာဆိုျပီး လိုက္ကု ေနတာလဲႀကာေန ထူးျခား မလာဘူး။ ေရာဂါက သက္သာ မလာဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေရာဂါနဲ ့ေဆးမတိုးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ 

အဲဒါ အသိတစ္ေယာက္က ဆရာဟိန္းတင့္ေဇာ္ဆီ သြားႀကည့္ပါလား။ သူ ့တုန္းကလည္းဆရာ ၀န္ကုသတာ ေဆးမတိုးဘူး။ ျမန္ မာျပည္ ေတာင္ျပန္ေတာ့မလို ့။အဲဒါတခါပဲ ယႀတာေခ်ရတယ္ ။ေဆးတိုးျပီး ရက္ပိုင္း အတြင္းေရာဂါေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။

အဲဒါရွင္လည္း ရွင့္မိန္းမ အတြက္ သြားေမးႀကည့္ ပါလားလို ့လမ္းညြန္လိုက္လို ့ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာခဲ့တာပါ ဟုေျပာေလ၏
ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုက
ခင္ဗ်ားႀကည့္ရတာ ဘုဆတ္ဆတ္နဲ ့ေဗဒင္ေတြဘာေတြေကာယံု ႀကည္မွဳ ့ရွိမယ္မထင္ဘူး။ခင္ဗ်ား ဆက္ဆံ ေရး ကလည္း မလြဲသာမ ေရွာင္သာလို ့ဆက္ဆံေနရတဲ့ပံုပဲဟု... ကြ်ႏ္္ုပ္၏ စိတ္ထဲတြင္ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္လြန္းသျဖင္ ့ထုတ္ေဖာ္ေျပာမိေလ၏ ထိုအခါ ထိုလူက

ေအာ္…ဆရာႀကည့္ရတာကြ်န္ေတာ့္ကို အထင္လြဲေနပံုရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကို ယံု ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေဗဒင္ဆရာေတြ ကိုသာ မယံုတာ"ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။

ဟုတ္တယ္ေလ… ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကိုယံုပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာဆိုတာ ေတြကလည္း အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့တာပဲမဟုတ္လားဆရာရဲ့။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္ ကမၻာသမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္၊ ရာဇ၀င္မွာပဲႀကည့္ႀကည့္၊ သာသနာ၀င္ ကိုပဲႀကည့္ႀကည့္ ေဗဒင္ပညာနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ့အခန္း ကဏၭဟာ အထင္ကရ ပါ၀င္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ျပီး အထြတ္အျမတ္ ထားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား သခင္လည္း ေဗဒင္ပညာကို မပစ္ပယ္ခဲ့ပါဘူး။ မဆန္႔က်င္ခဲ့ပါဘူး။ ေလာက၀တ္ တစ္ခု အေနနဲ့ ထားခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။ 

ရာဇ၀င္ေတြထဲမွာ ဆိုရင္လည္း တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့ ဘုရင္ေတြရဲ အနားမွာ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေတြခ်ဖို ့အတြက္ အႀကံေပး ပုဂၢိဳလ္ ေတြအျဖစ္ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ႀကတာ စာေပဗဟုသုတရွိတဲ့ လူတိုင္းအသိပဲ။ ကမၻာ့သမိုင္းစာ မ်က္ႏွာ ေတြကိုေရာႀကည့္ဦးမ လား။ စစ္ဘုရင္ နပိုလီယံရဲ ့ဂမၻီရ ပညာရပ္ေတြ၊ ဇာဘုရင္ေတြရဲ ့ေဗဒင္ယံုႀကည္မွဳ ့ေတြ ကမၻာေက်ာ္ လကၡဏာဆရာ ႀကီး ကိုင္ရိုရဲ ့ ေဟာကိန္းေတြ၊ သာဓကျဖစ္ရပ္ ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ေျပာျပရရင္ ေတာ့ ကုန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို အစဥ္အလာႀကီးမားခဲ့တဲ ေဗဒင္ပညာကို မယံုႀကည္ဘူးလို ့ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ရီစရာေကာင္းတဲ့ အရူးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ ဟု ရွည္လွ်ားစြာ ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္း၌ ေအာ္ ဤသူသည္ကားေဗဒင္သမိုင္းေႀကာင္းကို ေဗဒင္ဆရာေတြ ထက္ေတာင္ ပိုသိေအာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေလ့လာ ထားတဲ့ သူပါလား။ ေတာရံုတန္ရံု သာမန္ ေဗဒင္ဆရာ တစ္ဦးေတာင္ သူေလာက္ သိမွာမဟုတ္ဘူး…ဟုစိတ္ထဲမွာ ေတြးမိေလ၏။ ထို ့ေႀကာင့္ကြ်ႏ္ုပ္က

အင္းဟုတ္တယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ား ေျပာျပမွပဲက်ဳပ္တို ့ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ ့ ဘ၀ဟာ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ သိကၡာ ရွိတဲ့ အတတ္ပညာ တစ္ခုနဲ ရပ္တည္ေနတဲ့ လူေတြဆိုတာကို အခုခင္ဗ်ားေျပာမွပဲ သိေတာ့တယ္ အမွန္အတိုင္း ၀င္ခံရရင္ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ခင္ဗ်ားေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ မသိဘူးလို႔ ၀န္ခံရမွာပဲ…  ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာရေလ၏။

မွန္ပါတယ္ဆရာရယ္။ အဲဒီလို အစဥ္အလာ ႀကီးမားတဲ့ ေဗဒင္ပညာရပ္ေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ေသး သိမ္ျပီး သေဘာထား အျမင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့၊ ကိုယ္အတၱကိုသာ ေရွ ့တန္းတင္ေလ့ရွိတဲ့ ၊ ေငြရဖို ့ တစ္ခုထဲကိုသာ ႀကည့္တတ္တဲ့ လူေတြ လက္ထဲကိုလည္း ေရာက္သြားေရာ အရမ္းကိုလူေတြ အထင္ေသးစ ရာျဖစ္သြား တာေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္ဘူးလား ။ ဒါေတြ ထားလိုက္ပါဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္လာရင္း ကိစၥကိုေျပာႀကရ ေအာင္ေနာ္ ဟုေျပာေလ၏။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္းထိုလူႏွင့္ စကား ႀကာႀကာ ေျပာမိသျဖင့္ ၎၏ အတြင္း စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို ျမင္လိုက္ ရျပီျဖစ္ရာ မေက်မနပ္ျဖစ္ေန ေသာစိတ္မ်ားလည္း အေစာကပင္ ေျပေပ်ာက္သြးျပီျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ား အမ်ိဳးသမီး အေႀကာင္းေျပာႀကရေအာင္ဗ်ာ။ မေျပာခင္ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီးရဲ ့ ဇာတာကို အရင္ စစ္ႀကည့္ရမယ္။ တစ္ခါတေလ လူေတြရဲ ့စိုမိုးေနတဲ့ သက္ေရာက္ ကံဇာတာေတြ အရမ္းညံ့ေနျပီဆို ရင္ေတာ့ အဲဒီလို ေရာဂါကုသလို ့ မရတာ ျဖစ္တတ္တယ္။ ေနာက္ျပီး သူတပါးက မေကာင္းတဲ့အတတ္ ေတြ ေအာက္လမ္း အတတ္ စုန္းအတတ္ ပေယာဂ အတတ္ေတြနဲ ့ျပဳစားခံ ေနရျပီဆိုရင္လည္း ေနမေကာင္း ျဖစ္တတ္တယ္ ေရာဂါႏွင့္ ေဆးမတိုးဘူး။ မသက္သာဘူး။ အဲဒီလို အခါမ်ိဳး ျဖစ္ေနျပီ ဆိုရင္ လည္း ဘာမွမပူပါနဲ ့။ ကြ်န္ေတာ္တို ့အဘမင္းသိခၤ လူနာေတြကို အျမဲ ယႀတာ ေခ်ေပးေလ့ရွိတဲ့ အသက္ကယ္ ယႀတာေတြရွိပါ တယ္။ကြ်န္ေတာ္ အျပည့္ အစံု ေဆာင္ရြက္ေပးလိုက္ပါမယ္ ဟုအားေပး စကား ေျပာရေလ၏။ထိုအ ခါ ၎က

ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးရမလဲ။ ဘာေတြ လိုအပ္လဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဆရာပဲ ေဆာင္ရြက္္ေပးပါဟု ေျပာေလ၏။
အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဘမင္းသိခၤရဲ့ သေဘၤသီးႀကက္လွ်ာ -အသက္ကယ္ ယႀတာ ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ပါ့မယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းေစတဲ့ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း ေစတဲ့အေဆာင္ လက္ဖြဲ႕တစ္ခု လည္း စီရင္ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္မယ္။ ေနာက္ေန႔ႀကရင္ ေတာ့ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီး အတြက္တစ္ ေခါက္ျပန္လာခဲ့ပါ။ မကာရ ေလာပ မတစ္လံုးေက် ဆရာေတာ္ ခင္ႀကီးေဖ်ာ္ရဲ ့ အထက္ေဆာင္ပန္း ေအာက္နင္းႀကမ္း ယႀတာနဲ့ေခ်ေပးပါဦးမယ္
ဟုေျပာကာတဖက္တြင္ေဖာ္ျပထား
ေသာ သေဘၤာသီး ႀကက္လွ်ာ အသက္ကယ္ ယႀတာကိုေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ေလ၏။ ထိုသူလည္း အလာတုန္း ကလို မ်က္ႏွာႀကီး သုန္သုန္မွဳန္မွဳန္ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ျပံဳးရြင္ေသာ သေဘာ ေကာင္း၍ ေဖာ္ေရြေသာ မ်က္ ႏွာထားျဖင့္ လြတ္လတ္ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းအတြင္းမွ ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း။

သေဘၤာသီးႀကက္လွ်ာအသက္ကယ္ယႀတာ
ယႀတာေခ်ရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ ႀကက္လွ်ာေရာင္စံု ၉လက္တြင္ လူနာ၏ ေန႔သား အမည္တို႔ကို ထည့္၍ ဆုေတာင္းစာ ေရးပါ။
ဥပမာ တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ က်န္းမာေရးေကာင္းပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဖ်ားေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဆုတ္ေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ေရာဂါႏွင့္ေဆးတိုးပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ဆရာေကာင္းသမာေကာင္းေတြ႕ပါေစ
အစရွိသည္ျဖင့္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္စလံုး ျပည္ေအာင္ေရးပါ။

ထိုေနာက္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္ကို သေဘၤသီး အညွာဘက္မွာ စိုက္ပါ။ ျပီးရင္ ေအာက္ဘက္မွာ ေႀကြပုဂံလံုး တစ္လံုးခံ၍ ေထာင္ပါ။ ျပီးရင္ အညွာေပၚတြင္ ဖေယာင္းတိုင္ မနက္တစ္တိုင္ ညတစ္တိုင္ထြန္းပါ။ ထိုယႀတာကို ျပဳလုပ္ပါက ဆရာ၀န္ လက္ေလွ်ာေသာ လူနာမ်ားပင္ ျပန္ေကာင္းလာ တတ္ပါသည္။ ႀကီးႀကီးမားမား ေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းဖူးသည္မွာ အေတာ္ပင္ မ်ားျပားစြာ ေတြ႕ႀကံဳဖူးပါ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ က်န္းမာေရးကိစၥကို အေႀကာင္းျပဳ၍ အခက္အခဲႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။

အသက္ကယ္ယၾတာ

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်ႏု္ပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းကေလးရွိရာသုိ႔ အသက္သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္ ခန္႔ရွိေသာ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။
ေဗဒင္ဆရာရွိသလား...ဟုေလသံခပ္မာမာျဖင့္ေမး၍ ကြ်ႏ္ုပ္ အခန္းထဲသို႔၀င္ထိုင္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း မ်က္ႏွာေႀကာ ခပ္တင္းတင္းျဖင့္ တစ္ေလာကလံုး သူ၏ လုပ္စာကိုထိုင္ စားေနရေသာ မ်က္ႏွာမ်ိဳး ျဖစ္ေန ေသာ အႏွီသတၱ၀ါကို မသက္မသာ အကဲခပ္ ႀကည့္ရွဳရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္းမွ

အင္း……ဒီလူ ့ရုပ္ႀကည့္ရတာ ေဗဒင္ ေဟာခန္းေတြကို ေရာက္ဖူးပံု မေပၚဘူး။ ေဗဒင္ေတြ ဘာေတြကိုလည္း ယံုႀကည္မယ့္ပံုမရဘူး။သူ ့၀တ္ပုံစားပံုႀကည့္ရတာ အဆင့္အတန္းေတာ့ ရွိပုံရတယ္။သူ ့စိတ္နဲ ့သူဆိုရင္ေတာ့ ေဗဒင္ဆရာဆီ လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္က အတင္းလႊတ္လိုက္လို႔သာ မလာခ်င္ လာခ်င္နဲ ့လာရတာေနမွာ ဟုေတြးလိုက္မိ၏။ 

ထိုအမ်ိဳးသားသည္ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ေနေသာ ကြ်ႏု္ပ္ကို ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ႀကည့္ကာ ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာ ဘယ္သြားလဲဟု ရင့္ရင့္သီးသီး ထပ္၍ ေမးေလ၏။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ၎ကို ႀကည့္၍စိတ္ထဲ တြင္း ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္လာ၏။ မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္မိ၏ ။ ဒီေလာက္ေတာင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့မွဳ မရွိတဲ့ လူကို ကိုယ္က ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာေနလို႔ လည္းအပိုပဲ။ သူ႔ေလသံမာေတာ့လည္း ကိုယ့္ေလသံလည္း မာရတာ ေပါ့ဟု ေတြးရင္း.........

ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာက က်ဳပ္ပဲ။ ဒီအခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနတာက်ဳပ္ တစ္ေယာက္ထဲပဲရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား မျမင္ ဘူးလား...ဟု ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ေလသံခပ္မာမာျဖင့္ ျပန္၍ ဘုေတာ ေတာလိုက္ေလ၏။ ထိုပုဂၢဳိလ္သည္ ကြ်ႏု္ပ္၏ စကားႏွင့္ ေလသံေႀကာင့္ ေခတၱခဏမွ် ေႀကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားေလ၏။ အံ့လည္အံ့ႀသ သြားပံုရ၏။ သူႀကိဳေတြးထားေသာ ေဗဒင္ဆရာဆိုတာ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး၊ တုိက္ပံု အင္က်ီနဲ ့၊က်က္သေရ ေခါင္း ေပါင္းႀကီးနဲ႔ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ ပိတ္ျဖဴစင္ ႀကယ္၀တ္ျပီးအသက္ ခပ္ႀကီးႀကီးနဲ ့ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ သမားဆိုအိုမွ…ဟူေသာ ေရွးရုိး အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ထဲစြဲေနေလသ လားမသိ။ 

တိုးတက္ေနေသာ ဒီေန ့မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလႀကီးထဲမွာတစ္ကမၻာလံုး လူႀကီး လူငယ္မေရြး ေဗဒင္ ပညာနဲ႔အဆင့္ အတန္း ရွိရွိသိကၡာ ရွိရိွရပ္ တည္ေနႀကတာ ဒီလူႀကီး သိပံုမရ ေဗဒင္ဆရာေတြ အင္တာနက္ ေပၚတက္ျပီး ကိုယ္ပိုင္၀ဘ္ဆိုက္ေတြ တည္ေထာင္၍ တစ္ကမၻာလံုးကို အြန္လိုင္းကေနေဗဒင္ ေဟာေပး ေနႀကတာ ဒီိလူႀကီးသိလိမ့္ မည္မထင္။

ကဲ…ေျပာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေမးလိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ၎က ကြ်န္ေတာ့္ မိန္းမ ေနမေကာင္းလို ့ပါ…ဟု ေျပာေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္က

ခင္ဗ်ား မိန္းမ ေနမေကာင္းရင္ ေဆးခန္းပို ့ေပးလိုက္ေပါ့ဗ်။ ေဆးခန္းနဲ ့ မရရင္ ေဆးရုံ တင္လိုက္ေပါ့။ အဲဒီ မွာ ေဆးပညာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြရွိတာပဲ။သူတို ့ကု ေပးမွာေပါ့။ ေဗဒင္ဆရာက ေဆးပညာေတာ့ ဘယ္နားလည္မလဲ…မဟုတ္ဘူးလား ဟုေျပာလိုက္ရာ ၎အမ်ဳိးသားက

ေဆးခန္းေတြ ေဆးရုံေတြလည္း စံုေနျပီ။ ေကာင္းတယ္ ေတာ္တယ္ဆိုတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔လည္း လိုက္ကု ေနတာပဲ။ ေငြဘယ္ေလာက္ ကုန္ကုန္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ရင္ျပီးေရာဆိုျပီး လိုက္ကု ေနတာလဲႀကာေန ထူးျခား မလာဘူး။ ေရာဂါက သက္သာ မလာဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေရာဂါနဲ ့ေဆးမတိုးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ 

အဲဒါ အသိတစ္ေယာက္က ဆရာဟိန္းတင့္ေဇာ္ဆီ သြားႀကည့္ပါလား။ သူ ့တုန္းကလည္းဆရာ ၀န္ကုသတာ ေဆးမတိုးဘူး။ ျမန္ မာျပည္ ေတာင္ျပန္ေတာ့မလို ့။အဲဒါတခါပဲ ယႀတာေခ်ရတယ္ ။ေဆးတိုးျပီး ရက္ပိုင္း အတြင္းေရာဂါေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။

အဲဒါရွင္လည္း ရွင့္မိန္းမ အတြက္ သြားေမးႀကည့္ ပါလားလို ့လမ္းညြန္လိုက္လို ့ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာခဲ့တာပါ ဟုေျပာေလ၏
ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုက
ခင္ဗ်ားႀကည့္ရတာ ဘုဆတ္ဆတ္နဲ ့ေဗဒင္ေတြဘာေတြေကာယံု ႀကည္မွဳ ့ရွိမယ္မထင္ဘူး။ခင္ဗ်ား ဆက္ဆံ ေရး ကလည္း မလြဲသာမ ေရွာင္သာလို ့ဆက္ဆံေနရတဲ့ပံုပဲဟု... ကြ်ႏ္္ုပ္၏ စိတ္ထဲတြင္ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္လြန္းသျဖင္ ့ထုတ္ေဖာ္ေျပာမိေလ၏ ထိုအခါ ထိုလူက

ေအာ္…ဆရာႀကည့္ရတာကြ်န္ေတာ့္ကို အထင္လြဲေနပံုရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကို ယံု ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေဗဒင္ဆရာေတြ ကိုသာ မယံုတာ"ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။

ဟုတ္တယ္ေလ… ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကိုယံုပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာဆိုတာ ေတြကလည္း အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့တာပဲမဟုတ္လားဆရာရဲ့။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္ ကမၻာသမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္၊ ရာဇ၀င္မွာပဲႀကည့္ႀကည့္၊ သာသနာ၀င္ ကိုပဲႀကည့္ႀကည့္ ေဗဒင္ပညာနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ့အခန္း ကဏၭဟာ အထင္ကရ ပါ၀င္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ျပီး အထြတ္အျမတ္ ထားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား သခင္လည္း ေဗဒင္ပညာကို မပစ္ပယ္ခဲ့ပါဘူး။ မဆန္႔က်င္ခဲ့ပါဘူး။ ေလာက၀တ္ တစ္ခု အေနနဲ့ ထားခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။ 

ရာဇ၀င္ေတြထဲမွာ ဆိုရင္လည္း တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့ ဘုရင္ေတြရဲ အနားမွာ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေတြခ်ဖို ့အတြက္ အႀကံေပး ပုဂၢိဳလ္ ေတြအျဖစ္ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ႀကတာ စာေပဗဟုသုတရွိတဲ့ လူတိုင္းအသိပဲ။ ကမၻာ့သမိုင္းစာ မ်က္ႏွာ ေတြကိုေရာႀကည့္ဦးမ လား။ စစ္ဘုရင္ နပိုလီယံရဲ ့ဂမၻီရ ပညာရပ္ေတြ၊ ဇာဘုရင္ေတြရဲ ့ေဗဒင္ယံုႀကည္မွဳ ့ေတြ ကမၻာေက်ာ္ လကၡဏာဆရာ ႀကီး ကိုင္ရိုရဲ ့ ေဟာကိန္းေတြ၊ သာဓကျဖစ္ရပ္ ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ေျပာျပရရင္ ေတာ့ ကုန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို အစဥ္အလာႀကီးမားခဲ့တဲ ေဗဒင္ပညာကို မယံုႀကည္ဘူးလို ့ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ရီစရာေကာင္းတဲ့ အရူးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ ဟု ရွည္လွ်ားစြာ ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္း၌ ေအာ္ ဤသူသည္ကားေဗဒင္သမိုင္းေႀကာင္းကို ေဗဒင္ဆရာေတြ ထက္ေတာင္ ပိုသိေအာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေလ့လာ ထားတဲ့ သူပါလား။ ေတာရံုတန္ရံု သာမန္ ေဗဒင္ဆရာ တစ္ဦးေတာင္ သူေလာက္ သိမွာမဟုတ္ဘူး…ဟုစိတ္ထဲမွာ ေတြးမိေလ၏။ ထို ့ေႀကာင့္ကြ်ႏ္ုပ္က

အင္းဟုတ္တယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ား ေျပာျပမွပဲက်ဳပ္တို ့ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ ့ ဘ၀ဟာ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ သိကၡာ ရွိတဲ့ အတတ္ပညာ တစ္ခုနဲ ရပ္တည္ေနတဲ့ လူေတြဆိုတာကို အခုခင္ဗ်ားေျပာမွပဲ သိေတာ့တယ္ အမွန္အတိုင္း ၀င္ခံရရင္ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ခင္ဗ်ားေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ မသိဘူးလို႔ ၀န္ခံရမွာပဲ…  ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာရေလ၏။

မွန္ပါတယ္ဆရာရယ္။ အဲဒီလို အစဥ္အလာ ႀကီးမားတဲ့ ေဗဒင္ပညာရပ္ေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ေသး သိမ္ျပီး သေဘာထား အျမင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့၊ ကိုယ္အတၱကိုသာ ေရွ ့တန္းတင္ေလ့ရွိတဲ့ ၊ ေငြရဖို ့ တစ္ခုထဲကိုသာ ႀကည့္တတ္တဲ့ လူေတြ လက္ထဲကိုလည္း ေရာက္သြားေရာ အရမ္းကိုလူေတြ အထင္ေသးစ ရာျဖစ္သြား တာေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္ဘူးလား ။ ဒါေတြ ထားလိုက္ပါဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္လာရင္း ကိစၥကိုေျပာႀကရ ေအာင္ေနာ္ ဟုေျပာေလ၏။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္းထိုလူႏွင့္ စကား ႀကာႀကာ ေျပာမိသျဖင့္ ၎၏ အတြင္း စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို ျမင္လိုက္ ရျပီျဖစ္ရာ မေက်မနပ္ျဖစ္ေန ေသာစိတ္မ်ားလည္း အေစာကပင္ ေျပေပ်ာက္သြးျပီျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ား အမ်ိဳးသမီး အေႀကာင္းေျပာႀကရေအာင္ဗ်ာ။ မေျပာခင္ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီးရဲ ့ ဇာတာကို အရင္ စစ္ႀကည့္ရမယ္။ တစ္ခါတေလ လူေတြရဲ ့စိုမိုးေနတဲ့ သက္ေရာက္ ကံဇာတာေတြ အရမ္းညံ့ေနျပီဆို ရင္ေတာ့ အဲဒီလို ေရာဂါကုသလို ့ မရတာ ျဖစ္တတ္တယ္။ ေနာက္ျပီး သူတပါးက မေကာင္းတဲ့အတတ္ ေတြ ေအာက္လမ္း အတတ္ စုန္းအတတ္ ပေယာဂ အတတ္ေတြနဲ ့ျပဳစားခံ ေနရျပီဆိုရင္လည္း ေနမေကာင္း ျဖစ္တတ္တယ္ ေရာဂါႏွင့္ ေဆးမတိုးဘူး။ မသက္သာဘူး။ အဲဒီလို အခါမ်ိဳး ျဖစ္ေနျပီ ဆိုရင္ လည္း ဘာမွမပူပါနဲ ့။ ကြ်န္ေတာ္တို ့အဘမင္းသိခၤ လူနာေတြကို အျမဲ ယႀတာ ေခ်ေပးေလ့ရွိတဲ့ အသက္ကယ္ ယႀတာေတြရွိပါ တယ္။ကြ်န္ေတာ္ အျပည့္ အစံု ေဆာင္ရြက္ေပးလိုက္ပါမယ္ ဟုအားေပး စကား ေျပာရေလ၏။ထိုအ ခါ ၎က

ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးရမလဲ။ ဘာေတြ လိုအပ္လဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဆရာပဲ ေဆာင္ရြက္္ေပးပါဟု ေျပာေလ၏။
အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဘမင္းသိခၤရဲ့ သေဘၤသီးႀကက္လွ်ာ -အသက္ကယ္ ယႀတာ ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ပါ့မယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းေစတဲ့ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း ေစတဲ့အေဆာင္ လက္ဖြဲ႕တစ္ခု လည္း စီရင္ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္မယ္။ ေနာက္ေန႔ႀကရင္ ေတာ့ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီး အတြက္တစ္ ေခါက္ျပန္လာခဲ့ပါ။ မကာရ ေလာပ မတစ္လံုးေက် ဆရာေတာ္ ခင္ႀကီးေဖ်ာ္ရဲ ့ အထက္ေဆာင္ပန္း ေအာက္နင္းႀကမ္း ယႀတာနဲ့ေခ်ေပးပါဦးမယ္
ဟုေျပာကာတဖက္တြင္ေဖာ္ျပထား
ေသာ သေဘၤာသီး ႀကက္လွ်ာ အသက္ကယ္ ယႀတာကိုေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ေလ၏။ ထိုသူလည္း အလာတုန္း ကလို မ်က္ႏွာႀကီး သုန္သုန္မွဳန္မွဳန္ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ျပံဳးရြင္ေသာ သေဘာ ေကာင္း၍ ေဖာ္ေရြေသာ မ်က္ ႏွာထားျဖင့္ လြတ္လတ္ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းအတြင္းမွ ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း။

သေဘၤာသီးႀကက္လွ်ာအသက္ကယ္ယႀတာ
ယႀတာေခ်ရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ ႀကက္လွ်ာေရာင္စံု ၉လက္တြင္ လူနာ၏ ေန႔သား အမည္တို႔ကို ထည့္၍ ဆုေတာင္းစာ ေရးပါ။
ဥပမာ တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ က်န္းမာေရးေကာင္းပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဖ်ားေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဆုတ္ေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ေရာဂါႏွင့္ေဆးတိုးပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ဆရာေကာင္းသမာေကာင္းေတြ႕ပါေစ
အစရွိသည္ျဖင့္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္စလံုး ျပည္ေအာင္ေရးပါ။

ထိုေနာက္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္ကို သေဘၤသီး အညွာဘက္မွာ စိုက္ပါ။ ျပီးရင္ ေအာက္ဘက္မွာ ေႀကြပုဂံလံုး တစ္လံုးခံ၍ ေထာင္ပါ။ ျပီးရင္ အညွာေပၚတြင္ ဖေယာင္းတိုင္ မနက္တစ္တိုင္ ညတစ္တိုင္ထြန္းပါ။ ထိုယႀတာကို ျပဳလုပ္ပါက ဆရာ၀န္ လက္ေလွ်ာေသာ လူနာမ်ားပင္ ျပန္ေကာင္းလာ တတ္ပါသည္။ ႀကီးႀကီးမားမား ေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းဖူးသည္မွာ အေတာ္ပင္ မ်ားျပားစြာ ေတြ႕ႀကံဳဖူးပါ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ က်န္းမာေရးကိစၥကို အေႀကာင္းျပဳ၍ အခက္အခဲႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။

Tuesday, March 30, 2010

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္(၂)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာက မႏၱာန္ျဖင့္ႏွိဳးဆြျခင္း

ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းမွာလည္းေကာင္း ၊ ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ ပတ္ပတ္လည္မွာလည္းေကာင္း တန္ခိုးသိဒၶိဓာတ္ မ်ား ၊ ေမတၱာဓာတ္မ်ား ၊ ပညာဓာတ္မ်ား ျပည့္လွ်ံေနပါေစသတည္း..... အဲဒီလို (၈)ၾကိမ္ ရြတ္ရမယ္။ ျမန္မာလို မရြတ္ခ်င္ဘူး။ အဂၤလိပ္လို ရြတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေဟာဒီလို ရြတ္ရမယ္။

Within Me And
Around Me Is The Fullness
Of Power, Love And Wisdom.

အခုလို လုပ္တာက  ယၾတာဆရာက မႏၱာန္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏိႈးဆြလိုက္တာပါပဲ။

ယၾတာျပဳလုပ္ရန္ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္း

ယၾတာျပဳလုပ္မယ့္ဆရာဟာ ထိုင္ၿပီးစားလို႔ရတဲ့ ထမင္းစား စားပြဲေလာက္အရြယ္ စားပြဲေလးတစ္လံုးေတာ့ ထားရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးမွာလည္း ယၾတာ အစီအရင္ေတြ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးကို “ ယၾတာ လုပ္ရန္ ၀တ္ျပဳတဲ့ေက်ာင္း ” တန္ပဲလ္ (Temple) လို႔ သေဘာေပါက္ရမယ္။ အဲဒီ တန္ပဲလ္ေလးကိုလည္း ကိုယ့္ဟာကို ႏွစ္သက္ရာ နာမည္ေပးထားရမယ္။ ဥပမာ....

မေနာၾကာျဖဴတန္ပဲလ္
ဣစၦာသယတန္ပဲလ္

စသည္ျဖင့္ အမည္ေပးထားရမယ္။ အဲဒီစားပြဲေလးကိုေတာ့ ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ သန္ျပန္ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေနရာမွာ ထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစားပြဲေလး ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ပစၥည္းေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ပြေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူး။ စာပြဲေလးေပၚမွာေတာ့  မွန္အၾကည္တစ္ခ်ပ္ တင္ထားရမယ္။ မွန္ေအာက္ထဲမွာ အႀကီးဆံုး တန္ဖိုးအရွိဆံုး ပိုက္ဆံတစ္ရြက္လည္း ထည့္ထားရမယ္။

စာပြဲေပၚမွာ မရွိမျဖစ္ ထားရမယ့္ ပစၥည္းကေတာ့ အားေကာင္းတဲ့ သံလိုက္တံုးတစ္တံုး ၊ သလင္းေက်ာက္ တစ္တံုး ၊ အျဖဴေရာင္ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ၊ နံ႔သာဆီပုလင္းေတြ ၊ ေရေမႊးပုလင္းေတြ ၊ ၿပီးေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ပုလင္းထဲမွာ ႏွင္းဆီပန္း တစ္ပြင့္ဆိုက္ထားတာကိုလည္း တင္ထားရမယ္။ မၾကာၾကာ အဲဒီပတ္၀န္းက်င္ကို ဆားေရနဲ႔ ေတာက္ေပးရမယ္။ အခုလုပ္တာကေတာ့ ယၾတာျပဳလုပ္ဖို႔အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္းပါပဲ။

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္(၂)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာက မႏၱာန္ျဖင့္ႏွိဳးဆြျခင္း

ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းမွာလည္းေကာင္း ၊ ငါရဲ့ခႏၶာကိုယ္ ပတ္ပတ္လည္မွာလည္းေကာင္း တန္ခိုးသိဒၶိဓာတ္ မ်ား ၊ ေမတၱာဓာတ္မ်ား ၊ ပညာဓာတ္မ်ား ျပည့္လွ်ံေနပါေစသတည္း..... အဲဒီလို (၈)ၾကိမ္ ရြတ္ရမယ္။ ျမန္မာလို မရြတ္ခ်င္ဘူး။ အဂၤလိပ္လို ရြတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း ေဟာဒီလို ရြတ္ရမယ္။

Within Me And
Around Me Is The Fullness
Of Power, Love And Wisdom.

အခုလို လုပ္တာက  ယၾတာဆရာက မႏၱာန္နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႏိႈးဆြလိုက္တာပါပဲ။

ယၾတာျပဳလုပ္ရန္ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္း

ယၾတာျပဳလုပ္မယ့္ဆရာဟာ ထိုင္ၿပီးစားလို႔ရတဲ့ ထမင္းစား စားပြဲေလာက္အရြယ္ စားပြဲေလးတစ္လံုးေတာ့ ထားရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးမွာလည္း ယၾတာ အစီအရင္ေတြ လုပ္ရမယ္။ အဲဒီ စားပြဲေလးကို “ ယၾတာ လုပ္ရန္ ၀တ္ျပဳတဲ့ေက်ာင္း ” တန္ပဲလ္ (Temple) လို႔ သေဘာေပါက္ရမယ္။ အဲဒီ တန္ပဲလ္ေလးကိုလည္း ကိုယ့္ဟာကို ႏွစ္သက္ရာ နာမည္ေပးထားရမယ္။ ဥပမာ....

မေနာၾကာျဖဴတန္ပဲလ္
ဣစၦာသယတန္ပဲလ္

စသည္ျဖင့္ အမည္ေပးထားရမယ္။ အဲဒီစားပြဲေလးကိုေတာ့ ကိုယ့္အိမ္မွာရွိတဲ့ သန္ျပန္ေျခာက္ေသြ႕တဲ့ ေနရာမွာ ထားရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီစားပြဲေလး ပတ္၀န္းက်င္မွာလည္း ပစၥည္းေတြနဲ႔ ႐ႈပ္ပြေနတာမ်ိဳး မျဖစ္ေစရဘူး။ စာပြဲေလးေပၚမွာေတာ့  မွန္အၾကည္တစ္ခ်ပ္ တင္ထားရမယ္။ မွန္ေအာက္ထဲမွာ အႀကီးဆံုး တန္ဖိုးအရွိဆံုး ပိုက္ဆံတစ္ရြက္လည္း ထည့္ထားရမယ္။

စာပြဲေပၚမွာ မရွိမျဖစ္ ထားရမယ့္ ပစၥည္းကေတာ့ အားေကာင္းတဲ့ သံလိုက္တံုးတစ္တံုး ၊ သလင္းေက်ာက္ တစ္တံုး ၊ အျဖဴေရာင္ဖေယာင္းတိုင္ေတြ ၊ နံ႔သာဆီပုလင္းေတြ ၊ ေရေမႊးပုလင္းေတြ ၊ ၿပီးေတာ့ အစိမ္းေရာင္ ပုလင္းထဲမွာ ႏွင္းဆီပန္း တစ္ပြင့္ဆိုက္ထားတာကိုလည္း တင္ထားရမယ္။ မၾကာၾကာ အဲဒီပတ္၀န္းက်င္ကို ဆားေရနဲ႔ ေတာက္ေပးရမယ္။ အခုလုပ္တာကေတာ့ ယၾတာျပဳလုပ္ဖို႔အတြက္ ေနရာထိုင္ခင္း စီမံျခင္းပါပဲ။

Monday, March 29, 2010

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္ (၁)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာဂမၻီရေရခ်ိဳးနည္း

ကိုယ့္ရဲ့ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရခ်ိဳးကန္ရွိရင္ေတာ့ အဲဒီေရခ်ိဳးကန္နဲ႔ပဲ လုပ္ေပါ့။ မရွိရင္ေတာ့ သစ္သားစည္ တစ္လံုး ၀ယ္ၿပီး ေရအျပည့္ျဖည့္ရမယ္။ အဲဒီေရထဲကို မီးဖိုေခ်ာင္မွာ သံုးတဲ့ ဆားဇြန္း(၂၀) ခပ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆပ္ျပာ မွဳန္႔ထည့္ၿပီး ေမႊရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ သစ္သားစည္ထဲ၀င္စိမ္ၿပီး ခ်ိဳးရမယ္။ ခ်ိဳးတဲ့အခါမွာလည္း ျငိမ္ျငိမ္ေလး မခ်ိဳးရဘူး။ ေရသံၾကားေအာင္ လွဳပ္႐ြၿပီး ခ်ိးရမယ္။ 
အဲဒီလိုေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာ အနားမွာ ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ ထြန္ထားရမယ္။ ဆပ္ျပာေရေတြ ဆားေရေတြ   ေျပာင္စင္ေအာင္ ေရသန္နဲ႔တစ္ခါ ေရခ်ိဳးရမယ္။ ေရသန္႔နဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ထြန္းထားတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ကို မွဳတ္ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကို ေျခာက္ေသြ႕သြားေအာင္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ ပြတ္တိုက္ပစ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီး သား အ၀တ္အစားကို လဲၿပီး ယၾတာေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္။

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းျခင္း

အဲဒီလို ဂမၻီရ ေရခ်ိဳးနည္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးတဲ့အခါ အ၀တ္မစားလဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂမၻီရ စားပြဲေလးေ႐ွ႕မွာ သြားၿပီး ထိုင္မယ္။ အဲဒီလို ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကိုယ့္ရဲ့ေက်ာ႐ိုးကို သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ့ ပင္စည္လို သေဘာထားရမယ္။ ေရႊေရာင္အတိ ၿပီးေနရမယ္။
အဲဒီပင္စည္ဟာ ၿမီးေညွာင့္႐ိုးကေန ငယ္ထိပ္အထိ ေရာက္ေနရမယ္။ အဲဒီ ေရႊေ၇ာင္ပင္စည္ အတြင္းကေန ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ပန္းထြက္ၿပီး ေျခေထာက္ကေန ၾကမ္းျပင္ ၊ ၾကမ္းျပင္ကေန ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြား တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ 
တစ္ခါ ေျမႀကီးထဲက ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ေျခေထာက္ကေန၀င္လာၿပီး ေက်ာ႐ိုးပင္စည္ထဲကေန ငယ္ ထိပ္အထိ ပန္းထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီလို အာ႐ံုျပဳတဲ့အခါ ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ တစ္ျခမ္းစီကို တစ္လႇည့္စီလုပ္ရမယ္။ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳ ရမယ္။ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီအ လုပ္ဟာ ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမယ့္ ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းတာပဲ။ အနည္ဆံုး (၁၀)ႀကိမ္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါေတြမလုပ္ဘဲနဲ႔ ယၾတာအစီအရင္ေတြ လုပ္မေပးရဘူး။ 

ယၾတာဆရာ၏ေျခကုတ္ယူျခင္း

အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ဟာေတြ လုပ္ၿပီးတဲ႔အခါ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ့မွာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ မွန္ထဲမွာ ကိုယ္ပံုကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ပါ။ အဲဒီလိုၾကည့္ရင္း တစ္ကိုယ္လံုးမွာရွိတဲ့ ၾကြက္သားေတြ ေလ်ာ့က်လာၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲက အလင္းေရာင္တန္းတစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ျဖတ္ၿပီး ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြားၿပီလို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္ အဲဒါ ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေျမႀကီးထဲက အလင္းေရာင္တစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ေဖာက္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္ထဲ ၀င္လာ တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒါကိုလည္း (၁၀)ခါေလာက္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါကေတာ့ ယၾတာလုပ္မယ့္ ဆရာဟာ ေျမဓာတ္ကို ေျခကုတ္ယူတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳနားလည္ရမယ္။

အဘမင္းသိခၤ၏ပညာမူ

ကိုယ္တိုင္ယၾတာျပဳလုပ္မယ္ဆိုရင္ (၁)

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာဂမၻီရေရခ်ိဳးနည္း

ကိုယ့္ရဲ့ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရခ်ိဳးကန္ရွိရင္ေတာ့ အဲဒီေရခ်ိဳးကန္နဲ႔ပဲ လုပ္ေပါ့။ မရွိရင္ေတာ့ သစ္သားစည္ တစ္လံုး ၀ယ္ၿပီး ေရအျပည့္ျဖည့္ရမယ္။ အဲဒီေရထဲကို မီးဖိုေခ်ာင္မွာ သံုးတဲ့ ဆားဇြန္း(၂၀) ခပ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆပ္ျပာ မွဳန္႔ထည့္ၿပီး ေမႊရမယ္။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ သစ္သားစည္ထဲ၀င္စိမ္ၿပီး ခ်ိဳးရမယ္။ ခ်ိဳးတဲ့အခါမွာလည္း ျငိမ္ျငိမ္ေလး မခ်ိဳးရဘူး။ ေရသံၾကားေအာင္ လွဳပ္႐ြၿပီး ခ်ိးရမယ္။ 
အဲဒီလိုေရခ်ိဳးေနစဥ္မွာ အနားမွာ ဖေယာင္းတိုင္တစ္တိုင္ ထြန္ထားရမယ္။ ဆပ္ျပာေရေတြ ဆားေရေတြ   ေျပာင္စင္ေအာင္ ေရသန္နဲ႔တစ္ခါ ေရခ်ိဳးရမယ္။ ေရသန္႔နဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ထြန္းထားတဲ့ ဖေယာင္းတိုင္ကို မွဳတ္ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကို ေျခာက္ေသြ႕သြားေအာင္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ ပြတ္တိုက္ပစ္ရမယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ေလွ်ာ္ဖြတ္ၿပီး သား အ၀တ္အစားကို လဲၿပီး ယၾတာေဆာင္ရြက္ေပးရမယ္။

ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမည့္ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းျခင္း

အဲဒီလို ဂမၻီရ ေရခ်ိဳးနည္းနဲ႔ ေရခ်ိဳးၿပီးတဲ့အခါ အ၀တ္မစားလဲမယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂမၻီရ စားပြဲေလးေ႐ွ႕မွာ သြားၿပီး ထိုင္မယ္။ အဲဒီလို ထိုင္လိုက္တာနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္နက္ ကိုယ့္ရဲ့ေက်ာ႐ိုးကို သစ္ပင္တစ္ပင္ရဲ့ ပင္စည္လို သေဘာထားရမယ္။ ေရႊေရာင္အတိ ၿပီးေနရမယ္။
အဲဒီပင္စည္ဟာ ၿမီးေညွာင့္႐ိုးကေန ငယ္ထိပ္အထိ ေရာက္ေနရမယ္။ အဲဒီ ေရႊေ၇ာင္ပင္စည္ အတြင္းကေန ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ပန္းထြက္ၿပီး ေျခေထာက္ကေန ၾကမ္းျပင္ ၊ ၾကမ္းျပင္ကေန ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြား တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ 
တစ္ခါ ေျမႀကီးထဲက ေရႊေရာင္အရည္ေတြဟာ ေျခေထာက္ကေန၀င္လာၿပီး ေက်ာ႐ိုးပင္စည္ထဲကေန ငယ္ ထိပ္အထိ ပန္းထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီလို အာ႐ံုျပဳတဲ့အခါ ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ တစ္ျခမ္းစီကို တစ္လႇည့္စီလုပ္ရမယ္။ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳ ရမယ္။ ညာဘက္ခ်မ္းက စိမ့္တက္လာရင္ ဘယ္ဘက္ခ်မ္းက စိမ့္ထြက္သြားတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒီအ လုပ္ဟာ ယၾတာျပဳလုပ္ေပးမယ့္ ဆရာအတြက္ ဓာတ္သြင္းတာပဲ။ အနည္ဆံုး (၁၀)ႀကိမ္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါေတြမလုပ္ဘဲနဲ႔ ယၾတာအစီအရင္ေတြ လုပ္မေပးရဘူး။ 

ယၾတာဆရာ၏ေျခကုတ္ယူျခင္း

အေစာကေျပာခဲ့တဲ့ဟာေတြ လုပ္ၿပီးတဲ႔အခါ ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ့မွာ မတ္တပ္ရပ္လိုက္ပါ။ ၿပီးေတာ့ မွန္ထဲမွာ ကိုယ္ပံုကို ေသခ်ာၾကည့္လိုက္ပါ။ အဲဒီလိုၾကည့္ရင္း တစ္ကိုယ္လံုးမွာရွိတဲ့ ၾကြက္သားေတြ ေလ်ာ့က်လာၿပီး ခႏၶာကိုယ္ထဲက အလင္းေရာင္တန္းတစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ျဖတ္ၿပီး ေျမႀကီးထဲကို ၀င္သြားၿပီလို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္ အဲဒါ ၿပီးတဲ့အခါမွာ ေျမႀကီးထဲက အလင္းေရာင္တစ္ခုဟာ ေျခဖ၀ါးက ေဖာက္ၿပီး ခႏၶာကုိယ္ထဲ ၀င္လာ တယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳရမယ္။ အဲဒါကိုလည္း (၁၀)ခါေလာက္ လုပ္ရမယ္။ အဲဒါကေတာ့ ယၾတာလုပ္မယ့္ ဆရာဟာ ေျမဓာတ္ကို ေျခကုတ္ယူတယ္လို႔ အာ႐ံုျပဳနားလည္ရမယ္။

အဘမင္းသိခၤ၏ပညာမူ

Friday, March 26, 2010

ဘ၀အေျခခိုင္ၿမဲေစဖို႔ အစီအရင္

ႏွစ္သစ္ကူးလ၏ ေန႔ေလးတစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ငယ္စဥ္ကာလမွစ၍ ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ျပန္လည္၍ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ စဥ္းစားေနမိေလ၏။ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ဘ၀ဆိုသည္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္၏အသက္ ဆယ္ႏွစ္သား ေလာက္မွစ၍ ယေန႔ အသက္အားျဖင့္ သံုးဆယ္ႏွစ္ဆိုေသာ အရြယ္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုပ္ပမာ အမ်ိဳးအစား စံုလွ၏။ အရသာ စံုလွေလ၏။

ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္မွစ၍ ယေန႔အထိ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ကာလတစ္ေလွ်က္လံုးကို ျပန္လည္ေတြးေတာ စဥ္းစားၾကည့္ေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ကာလ မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ သနားဂ႐ုဏာ သက္ဖြယ္ ကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ ခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ တရားဓမၼႏွင့္အတူ ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ ထို႔အတူ မတရားမွဳ႕မ်ားၽႏွင့္ ပူေလာင္ျပင္းျပစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ေက်းဇူးတရားကို အသက္ႏွင့္ရင္း၍ ဆပ္ခဲ့ရေသာေန႔ရက္မ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ေက်းဇူးကန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေပသည္။

ေလာဘကို တဒဂၤပဟန္ စြန္႔ပယ္၍ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ေလာဘေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ရင္းျဖင့္ ေခ်ာက္ထဲသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရ ေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေၾကကြဲခဲ့ရေသာ နာက်င္ခဲ့ရေသာ ထိခိုက္ကြဲရွခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၍ ထိုအခ်စ္ေၾကာင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာ တက္ၾကြခဲ့ရေသာ လန္းဆန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါ၏။
ေအာက္ဖက္တြင္ ေရးသားထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တစ္စိပ္ တစ္ပိုင္းအား ေရးသားထားျခင္း  ျဖစ္ေသာေၾကာင့္  သင္ဖတ္လိုက ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ မဖတ္လိုက ေအာက္ဆံုးတြင္ ယၾတာရွိပါသည္။ ေက်ာ္ဖတ္လိုက္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါေၾကာင္း...........



ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုတ္ကဲ့သို႔ အမ်ိဳးအမည္ စံုလင္လွသကဲ့သို႔ အရသာစံုလင္လွေပ၏ ဟု ေျပာျပရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဤေနရာ၌ အလ်င္းသင့္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ ဘ၀တစိပ္တစ္ပိုင္းကို အနည္းငယ္မွ် ေျပာျပရေပဦးမည္။ 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ စံပယ္ပန္းေရာင္းျခင္း
ဧရာ၀တီတိုင္း၏ ေတာၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕တြင္ စံပယ္ပန္းေရာင္းခ်ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ ေလ ၏။ ထိုေကာင္ေလး၏ အမည္မွာ ေပါက္ေက်ာ္ ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုေတာၿမိဳ႕ ကေလးႏွင့္ ၁၅-မိုင္မွ် ေ၀းကြာေသာ အရပ္မွ ရြာကေလးမွ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလး၏ မိဘမ်ား သည္ လြန္စြာ ဆင္းရဲလွေသာ လယ္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကေလ၏။ မိုးတြင္း တစ္တြင္းလံုး လယ္လုပ္စဥ္ကာလ၌ စိုက္ထုပ္စရာ အရင္းအႏွီး မရွိေသာေၾကာင့္ သူမ်ားထံမွ စပါးေပး ပိုက္ဆံ ေခ်းငွားရေလ၏။ ေႏြစပါးေပၚေသာ အခ်ိန္တြင္ ရေသာ စပါးမ်ားကို ျပန္လည္၍ ေပးဆပ္ရေလသည္။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ (၄)တန္းေအာင္ကပင္ ေက်ာင္းထြက္၍ ၿခံထဲမွ ထြက္ေသာ စံပယ္ ပန္မ်ားႏွင့္ အိမ္းနည္းနားခ်င္း ၿခံမ်ားမွ စံယ္ပန္းမ်ားကို သိမ္းယူၿပီး စက္ဘီးႏွင့္တင္ကာ မနက္(၄)နာရီ ေလာက္ကပင္ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ သြားေရာက္ကာ ေဖာက္သည္ေပးသည္ကိုေပး မကုန္သည္မ်ားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ ေရာင္းခ်ရေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးအား ထိုမ်ိဳ႕မွ လူအမ်ားသည္ စံပယ္ပန္သည္ ဟူ၍သာ ေခၚေ၀ၚ သမုတ္ၾကေလေတာ့၏။
 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကိုရင္၀တ္ၿပီ
တစ္ႏွစ္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးတို႔ ရြာတြင္ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ (၇)ရက္ တရားစခန္းပြဲ က်င့္ပရာ ၿမိဳ႕မွ သက္ေတာ္(၃၅) ႏွစ္ခန္႔ ရခိုင္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး တရားလာျပေလ၏။ ထိုဘုန္းႀကီးသည္ ရခိုင္သံ၀ဲ၀ဲႏွင့္ တရားျပ အလြန္ေကာင္းေလ၏။ ကြမ္းကို လြန္စြာႀကိဳက္ေလ၏။ အိပ္ခ်ိန္တြင္ေတာင္ ကြမ္းငံု၍ အိပ္မွ အိပ္ေပ်ာ္သည္ ဟူ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုဘုန္းႀကီးအား ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ား သြားေရာက္လုပ္ေပးရေလ၏။ ေထြးခံ ေဆးေပးရ၏။ တံမ်က္စည္း လွည္းေပးရေလ၏။ ဘုန္းႀကီးအား တံေတာင္ျဖင့္ အေညာင္းေျပ ေထာင္းေပးရေလ၏။

ထိုရခိုင္ဦးဇင္းသည္ တရားစခန္းပြဲ မၿပီးခင္ တစ္ရက္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူအား ေခၚ၍  ကြ်ႏ္ုပ္ကို သူႏွင့္ ထည့္လိုက္ရန္ ရြာမွာေနရင္ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႔ကို သူေခၚသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို ေလ၏။  ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူကလည္း သေဘာတူေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဟု အမည္ရေသာ ေတာစံပယ္ပန္းသည္ေလးသည္ ဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသား အျဖစ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕သို႔ပါသြား ေလေတာ့ေလ၏။ ထိုဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ လက္ေထာက္ဦးဇင္းတစ္ပါးကို ကြ်ႏ္ုပ္အား အပ္ႏွံ၍ ကိုရင္၀တ္ေပးလိုက္ေလေတာ့ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ပညာသင္ၾကားျခင္း
ထိုေပါက္ေက်ာ္သည္ ကိုရင္၀တ္ေသာအခါ၌ လွ်ပ္စီးလက္သကဲ့သို႔ အေဆာ့သန္ေသာ္ေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီး ဟု အမည္တြင္ျပန္ေလ၏။  ထိုကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ဘုန္းႀကီးသည္ တရားေဟာထြက္သည့္အခါ ေက်ာင္းတြင္ ထာမခဲ့ရဲေသာေၾကာင့္ (ကိုရင္ လွ်ပ္စီးကို ေက်ာင္းမွာထားခဲ့လိုကေတာ့ ျပန္လာရင္ ထိုင္စရာ ေက်ာင္း ေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဟု ဆရာေတာ္ ေျပာေနက် စကားျဖစ္ေလ၏) ႏိုင္ငံအႏွံ တရားဓမၼေဟာေျပာ ရာေနရာ အားလံုးသို႔ ေခၚသြားေလ့ရွိ၏။ ထိုဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ေတာသား စံပယ္ပန္းသည္ ေလးေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ တစ္ျဖစ္လဲ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ ျမန္မာျပည့္အႏွံ႔သို႔ ေရာက္ဖူးေလေတာ့သည္။

ထိုဆရာေတာ္၏ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို  ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေပးရင္း တစ္ဖက္မွလည္း ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္ ။ ေလာကနီတိ ၊ သၿဂိဳဟ္ ၊သဒၵါ စေသာ အေျခခံ စာေပမ်ားကို သင္အံရေလသည္။ ထိုသို႔ ေနလာခဲ့ရာ တစ္ႏွစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားရွိ စာသင္တိုက္မ်ားသို႔ ပိုေဆာင္ေပးလိုက္ေလ၏။ အတိုခ်ဳပ္ရေသာ္ အသက္အားျဖင့္ ၁၇-ႏွစ္တြင္ ပထမႀကီးတန္းေအာင္ျမင္၍ ဓမၼာစရိယအတန္းကို စတင္၍ပင္ စာ၀ါလိုက္ေနရ ၿပီ ျဖစ္ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္လူထြက္ျခင္း
တစ္ႏွစ္တြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္  ေႏြရာသီ စာ၀ါနားရက္မ်ားတြင္ မိမိ၏ ဇာတိေျမရြာကေလးသို႔ ျပန္လာခဲ့ေလ ၏။ ရြာျပန္ေရာက္ေသာအခါ ဆင္းရဲပင္ပန္စြာ လုပ္ကိုင္ အသက္ေမြးေနရေသာ မိဘညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ လြန္စြာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေလ၏။ လြန္စြာမွလည္း ယူႀကံဳးမရ ျဖစ္မိေလေတာ့၏။ ထို႔အတူ ဆင္းရဲေသာ မိဘညီအကိုေမာင္ႏွမ မ်ားကိုလည္း လုပ္ကိုေကြ်းေမြးခ်င္စိတ္ ေပါက္လာေလေတာ့၏။ ထိုေႏြတြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ မိဘႏွင့္ ဆရာဘုန္းႀကီး မ်ားတားေနသည့္ႀကားမွ သာသနာ႔ေဘာင္မွ လြန္စြာပူျပင္း ပူေလာင္လွေသာ လူဘ၀ လူ႕ေဘာင္သို႔ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ ဦးတည္၍ လူ၀တ္လဲခဲ့ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ကိုရင္လူထြက္ ငါးပိခ်က္ ဟူေသာ အမည္တစ္ခု တိုး၍လာေလေတာ့ေလ၏။

ထိုကိုရင္လူထြက္သည္ ဇာတိေမြးရပ္ေျမတြင္ မိဘ႐ိုးရာ ေတာင္ယာအလုပ္လုပ္ျခင္း ၊ တစ္ဖက္တြင္လည္း ရြာနီးေခ်ာင္းစပ္မွ ကုန္စိမ္းမ်ားကို သိမ္းယူ၍ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ ပို႔၍ ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ အသက္ေမြးရေလ၏။ ထို႔အတူ တစ္ဖက္မွလည္း အရြယ္ေရာက္လာၿပီျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္က်ာ္ကေလး၏ ႏွလံုးသားေလးသည္လည္း မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားႏွင့္ ေတြ႕သည့္အခါတိုင္း ေလျပင္းတိုက္ခတ္ေသာ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ကဲ့သို႔ တျဖတ္ျဖတ္လွဳတ္ခတ္လာေလေတာ့၏။ ထိုေၾကာင့္ အခ်ိန္ အားေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ေတာရြာဓေလ့ အရ မိန္းမပိုးျခင္း ၊ အပ်ိဳအိမ္မ်ားသို႔ ညအခ်ိန္ အလည္အပတ္ သြားျခင္း ၊ ဖိုသံေပးျခင္း ၊ စသည္ျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ အခ်ိန္းျဖဳန္း၍ ေနခဲ့ေလ၏။

ထိုႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ခ်စ္သူတစ္ဦးရရွိခဲ့ေလ၏။ သူ၏ခ်စ္သူအမည္မွာ မိုးသႏၱာ ဟု အမည္ရေလ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိုသႏၱာအား လြန္စြာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေလ၏။ သူ၏ အခ်စ္ဦးလည္း ျဖစ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ ခ်စ္သူႏွင့္ ပတ္သက္၍ လြန္စြာ ေမ်ာ္လင့္၍ လြန္စြာမွလည္း အိပ္မက္မက္ခဲ့ေလသည္။ မည္မွ်ေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသနည္းမူ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ယူမည္။ ကေလးအနည္းဆံုး (၁၀) ေယာက္ေလာက္ေမြးမည္။ အႀကီးဆံုးကို ဘုန္းႀကီး၀တ္ခိုင္းမည္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ၀န္ ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ၊ မင္းသား ၊အဆိုေတာ္ စသည္ျဖင္ ့ အစဥ္အတိုင္း လုပ္ခိုင္းမည္ စသည္ျဖင့္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စိတ္ကူယဥ္ထားေလ၏။ အလုပ္ကိုလည္း အခါတိုင္းထက္ပို၍ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အသဲကြဲ၍အရက္သမားျဖစ္ျခင္း
ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ မိုးသႏၱာတို႔ လက္ထပ္မည့္ (၃)လေလာက္အလိုတြင္ ရြာ၌ဘုရားပြဲျဖစ္၏။ ထိုဘုရား ပြဲတြင္ ဘုရားေဂါပက မ်ားက ၿမိဳ႕မွ ဇာတ္ပဲြတစ္ပဲြ ငွားသြင္းေလ၏၊ ထိုဇာတ္ပြဲသည္ ရြာတြင္ (၅)ရက္ဆက္တိုက္ ကျပေလ၏။ ဘုရားပြဲသည္ လြန္စြာ စည္ကားေသာၾကာင့္ တိုး၍ မေပါက္ေလေအာင္ ရွိေလေတာ့၏။ ဘုရားပြဲ၏ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ညတြင္ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အခ်စ္ဦးလည္းျဖစ္ အခ်စ္ဆံုးလည္းျဖစ္ေသာ မိုးသႏၱာသည္  ဘုရားပြဲတြင္ (၃)ညမွ်သာေတြ႕ရေသာ တရြာသား ေမာင္စိန္ေသာင္းဆိုေသာ သူႏွင့္ ခိုးရာလိုက္ေျပး ေလေတာ့၏။ ထိုေန႔မွစ၍ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အသဲကြဲ သည္ေ၀ဒနာကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ အရက္သမားႀကီးလံုးလံုး ျဖစ္သြားေလေတာ့၏။

ေနာက္ပိုင္းမ်ားတြင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ၍တင္ျပေပးပါေတာ့မည္။


ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရြာမွထြက္သြား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အသိဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ ေက်ာင္းတြင္ တည္းခို၍ ရရာအလုပ္မ်ိဳးစံုကို လုပ္ေလေတာ့၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ လုပ္ခဲ့ေသာ အလုပ္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပရ ေသာ္ လမ္းေဘးတြင္လည္း ကြမ္းယာေရာင္းဖူး၏။ေရႊရင္ေအး ေရာင္းဖူး၏။ အညာ မုန္ဟင္းခါး ေရာင္းဖူး၏။ သီရိမဂၤလာေစ်း ကုန္စိမ္းဒိုင္တြင္ ေန႔စား၀င္လုပ္ဖူး၏။  ပြဲစားေယာင္ေယာင္ လုပ္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုအလုပ္မ်ားျဖင့္ အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ ဘုရားပြဲမ်ားတြင္ ေလာင္းကစား၀ိုင္းမ်ား လိုက္ဖြင့္ၿပီး ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ ေငြရွာခဲ့ ဘူး၏။ ဘုရားပြဲတြင္ ရန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္တေထာင္ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ (၃)ရက္ခန္႔ အိပ္ခဲ့ဘူး၏။

ကုန္သည္ေပါက္ေက်ာ္

ထိုအခ်ဳပ္ခန္းမွ လြတ္ေသာအခါတြင္  ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ပဲ လုပ္စားေတာ့မည္ဟု ေရေက်ာ္ ေရႊဘုန္းပြင့္ ဘုရားတြင္ သစၥာဆို၍ ရန္ကုန္ မဂၤလာေစ်းႀကီး၏ ဖိနပ္ဆိုင္ အ႐ုပ္ဆိုင္ ပလပ္စတစ္ဆိုင္ စေသာ ဆိုင္မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္၍ လုပ္ကိုင္ ျပန္ေလသည္။ တစ္ႏွစ္ခန္႔ ၾကာေသာအခါတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ သူလုပ္ေသာ ဆိုင္၏ ယံုၾကည္အားကိုးျခင္းကို ခံရကာ ျမ၀တီလိုင္းတြင္ ကုန္သည္ျဖစ္လာေလေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အလုပ္သမားသာ ျဖစ္ေနေသး၏။ ဆိုင္မွ ေပးထားေသာ လခ(၆၀၀၀) ျဖင့္ စားမေလာက္ေသာေၾကာင့္ လခတိုးေတာင္းရာ ဆိုင္ရွင္က မေပးသျဖင့္  မဂၤလာေစ်းကို စိတ္နာနာႏွင့္ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြါခဲ့ရေလ၏။

တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိမိ၏႐ုပ္ကို ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ႕တြင္ ၾကည့္မိေလ၏။ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ သူ၏ အသားမ်ားသည္ မဲေျပာင္လွ်က္ရွိ၏။ မ်က္ႏွာတြင္ အဆီမ်ားျပန္ေန၏။ ၀က္ၿခံမ်ားလည္း အလံုးႀကီးမ်ားေပါက္ေန၏။ လြန္စြာ အ႐ုပ္ ဆိုးေသာေၾကာင့္ ညဖက္ေတြ႕လွ်င္ သရဲလိုေတာင္ အထင္ခံရဖြယ္ရွိေလ၏။ တစ္ခါတြင္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး တြင္ မေကာင္းတာ လုပ္စားေသာ လမ္းေဘးမိန္းကေလးတစ္ဦးကို ရီးစားစကား လိုက္ေျပာၾကည့္ေလရာ မသာ.... ကိုယ့္႐ုပ္ကိုမွ အားမနာ ဟု အေျပာခံရေလ၏။ မေကာင္းေသာ မိန္းမေတာင္ ျငင္းေသးရင္ ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ ဟု စိတ္ဓာတ္မ်ားက်ကာ ထိုအခ်ိန္မ်စ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ မိန္းကေလးမ်ား၏ အနားသို႔ လံုး၀မကပ္ေတာ့ေပ။

မၾကာမီ၌ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ညီကာရန္ ဟူေသာအမည္ကို မိမိဘာသာ ကင္ပြန္းတပ္ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အဆင့္ျမင့္႐ုပ္ရွင္႐ံု တစ္႐ံုတြင္ တန္းျပအျဖစ္ ၀င္ေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေလ၏။ အဲယားကြန္းထဲတြင္ တစ္ေန ကုန္ ေနမထိ ေလမထိေနရေသာေၾကာင့္ အလုပ္၀င္၍ (၆)လေလာက္ အၾကာတြင္ ေတာသားေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္၏ အသားအရည္မ်ားသည္ စတင္ေျပာင္းလဲလာေလ၏။ သူ၏ အသားအရည္တို႔သည္ ျဖဴ၀င္း၍ လာေလ၏။ အေၾကာစိမ္းစိမ္းကေလးမ်ားပင္ ျမင္ရ၏။ ႏုတ္ခမ္းေမြးေရးေရးကေလးႏွင့္ လြန္စြာ ေယာက္်ားပီသ ၍လြန္စြာမွလည္း ၾကည့္၍ေကာင္း၏။ ယခုအခါ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတာမွလာစဥ္တုန္းကလို ဆံပင္တိုႏွံ႕ ႏွံ႕ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ထိုေခတ္အခါက လူငည္အမ်ားစု၏ ဆံပင္ပံုစံအတိုင္း အလယ္ခြဲပင္ ထားထားၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူ၏ ဆံပင္ကိုလည္း လံုး၀ မညွပ္ပဲထားရာ ဂုတ္ေတာင္ေထာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ႐ုပ္ရည္သည္ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားေလ၏။ မည္မွ်ေျပာင္လဲသြားသနည္းဟုမူ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ၎အား လမ္းတြင္ေတြ႕ပါက လံုး၀ မွတ္မိျခင္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္လာၾကည့္ၾကေသာ မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ လုပ္သြားျခင္း ၊ ဒီဘဲမိုက္တယ္ ဟု မၾကားတၾကား ေျပာသြားျခင္း။ ႐ုပ္ရွင္တစ္ပြဲကို ထပ္ခါထပ္ခါၾကည့္၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံု သံုး၍ ႀကိဳးစားၾကေလ၏။

ထိုကဲ့သို႔ ရုပ္ရွင္႐ံုတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္၍ ေနေလေတာ့၏။ တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္သည္ ႐ံုအားခ်ိန္တြင္ အဆိုေတာ္တစ္ဦးအား ကာရာအိုေက သီခ်င္းလာ႐ိုက္ ေလ၏။ ထိုဒါ႐ိုက္တာႏွင့္အတူ ထုပ္လုပ္သူတစ္ဦးလည္းပါလာေလ၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူသူ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ အားျမင္သည္ႏွင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ မင္း မင္းသားလုပ္မလားဟု ေမးေလရာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနေလေတာ့၏။

မင္းသား႐ူးေပါက္ေက်ာ္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဖာ္ျပရပါမူ  ထိုထုပ္လုပ္သူသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အား အိမ္သို႔ ေခၚသြားေလ၏။ မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ တင္ေပးမည္ဟုလည္း ေျပာေလရာ ေတာသားေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အ႐ူး ဗံုေျမွာက္သည္ႏွယ္.. ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူ၏အမည္ကို ဤေနရာ၌ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခိုက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ အစပထမတြင္ ကာရာအိုေက သီခ်င္းမ်ားတြင္ ထည့္၍ သ႐ုပ္ေဆာင္ ခိုင္းမည္။ ေနာက္တျဖည္းျဖည္း သ႐ုပ္ေဆာင္သက္ရလာေသာအခါတြင္ မင္းသား တင္႐ိုက္မည္ဟု ေျပာျပထားရာ ေတာသား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္တြင္ ငါကား မုခ်႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေတာ့မွာပါလား ဟုအေတြးမ်ားျဖင့္နယ္ခ်ဲ႕ကာ ေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ ရွိေလေတာ့၏။

ထိုအိမ္၌ေန၍ (၆)လခန္႔အၾကာတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အဖြားဆံုးေသာေၾကာင့္ ရြာသို႔ျပန္လာေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ဘ၀သည္ တစ္ဆစ္ခ်ိဳးျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားမည္ကို ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိေပ။ ရြာသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ ၎၏မိသားစုမ်ားသည္ ေတာ္ေတာ္ေလး စီးပြားေရး အေျခအေန ဆိုးရြားလွ်က္ရွိေလ၏။ အေၾကြးမ်ားစြာ တင္ေန၏။ ေငြရွင္မ်ားႏွင့္ အမွဳ႔ေျဖရွင္းေနရ၏။ အတိုးေတြအရင္းေရာ (၆)လအတြင္း မေပးပါက အိမ္ကို သိမ္းယူမည္ဟု စီစဥ္ေနၾက၏ တက္ၾကြေနေသာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္ဓာတ္သည္ ဟိုးယူဇနာတစ္ရာေအာက္ထိ ထိုးဆိုက္ၾကေလ ေတာ့၏။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ ၎၏ စိတ္သည္ မဲေမွာင္ေနေလ၏။ ဆက္ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းသည္ မျမင္မ ဆန္း အကန္းလို ျဖစ္ေနေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဘယ္လမ္းေရြးမည္နည္း

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတြေ၀လွ်က္ရွိ၏။ အမွန္မွာမူ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ေန၏။ တဖက္တြင္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး ။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု။ တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ပါက တစ္ခုကို ေသခ်ာေပါက္စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ နင္းေခ် ထားခဲ့ရမည္။ စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ မိဘေတြအ တြက္လည္း ေငြေသခ်ာေပါက္လိုေနၿပီ။ တစ္ဖက္က ရလာေသာ အခြင့္အေရးေတြကိုလည္း မစြန္႔လႊတ္ခ်င္ မင္းသားျဖစ္ဖို႔အတြက္ဆိုေသာ လမ္းကို လိုက္မည္ဆိုလ််င္ ေလာေလာဆယ္ ေငြမရ။ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆိုေသာ လမ္းမထက္သို႔ မေရာက္မခ်င္း အနစ္နာခံရမည္။ ေပးဆပ္ရမည္။ အခ်ိန္ေတြ ရင္းႏွီးရမည္။ ဒါေတာင္ ေအာင္ျမင္လာမယ္ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ မေျပာႏိုင္ေပ။

တစ္ထက္က မိဘမ်ားဘက္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း (၆)လအတြင္း ဒီအေၾကြးေတြ ေက်ေအာင္မဆပ္ႏိုင္ ပါက ေနစရာမရွိေသာ ဘ၀သို႔ေရာက္ရွိသြားလိမ့္မည္။ အိမ္ေျခယာေျခ မဲ့ေသာ ဘ၀သို႔ က်ေရာက္သြား လိမ့္မည္။မိဘမ်ား အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ဤေနရာတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ ခံစားခဲ့ရေသာ ခံစားခ်က္မ်ားကိုသာ အျပည့္အစံု ျဖစ္ေအာင္ ေဖာ္ျပရပါမူ ေဂၚဂီ၏ ဘ၀တကၠသိုလ္ စာအုပ္ ေလာက္ ရွည္လ်ားသြားမည္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အတိုခ်ဳပ္၍ ေရးသားရမည္ ဆိုလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္သည္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားမည္ ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ကို ရင္နာနာႏွင့္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ ကာ လတ္တေလာေငြရဖို႔အတြက္ ေနပူပူေအာက္သို႔ ျပန္လည္က်ေရာက္သြားေလေတာ့သတည္း။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အလုပ္ၾကမ္းသမားဘ၀

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္တက္လာခဲ့ေလသည္။ ပထမက်င္လည္ က်က္စားခဲ့ေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားရွိရာသို႔ လံုး၀မသြားေတာ့ေပ။ ရန္ကုန္ၿမီဳ႕ အုပ္က်င္းရွိ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းတစ္ခု တြင္ ၀င္ေရာက္၍ လက္သမားလုပ္၏။ ညဘက္တြင္ ရပ္ကြက္အတြင္း လွည့္လည္၍ သိၾကားမုန္႔ဖက္ထုပ္ ေရာင္းရ၏။ ထိုသို႔ ေန႔မအား ညမနား အလုပ္လုပ္၍ ေငြကို ႀကိဳးစားရွာေဖြရာ (၆)လခန္႔ အၾကာတြင္ မိဘမ်ားတြင္ တင္ရွိေနေသာ အေၾကြးမ်ားကို ဆပ္ႏိုင္ေလေတာ့၏။ ထိုအတူ ေမာင္ေပါက္က်ာ္၏ ေယာက္်ား ပီသလွေသာ ႐ုပ္ရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ ျဖဴ၀င္းေနေသာ အသားအရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ေနဒဏ္ ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္ေအာက္တြင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကာ အဖိုးႀကီး တစ္ပိုင္း ျဖစ္သြားေလေတာ့သတည္။

ဤကား ကြ်ႏ္ုပ္ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ေဗဒင္ဆရာ မျဖစ္ခင္ ဘ၀တစ္စိပ္တစ္ပိုင္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့၏။
ထို႔ေနာက္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေမွာ္ဘီမရမ္းတလင္း ပဘဆရာႀကီးမင္းသိခၤ၏ အထံတြင္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရရွိခဲ့ေလ၏။ ထိုအခါတြင္မွ သိရသည္မွာ ...

အဘက... အဲဒါ မင္းဘ၀အေျခမခိုင္လို႔ ျဖစ္ရတာ။ အဲလိုဆိုရင္ ဘ၀အေျခခိုင္ေအာင္ ဓာတ္ဆင္ထားရမယ္ ဟုေျပာဆိုကာ ေအာက္ပါ ဘ၀အေျခခိုင္ေစေသာ နည္စနစ္ေလးအား ေျပာျပေလေတာ့သနည္။

ကေလးေတြအတြက္ ထုပ္ထားတဲ့ ကႀကီး ခေခြ အကၡရာ သင္ပုန္း ႀကီးပိုစတာ စာရြက္ တစ္ရြက္ကို မိမိ၏ ေမြးေန႔ နံက္ ၉နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ မိမိေနအိမ္ ဧည့္ခန္းမွာ ခ်ိပ္ဆြဲထားလိုက္ပါတဲ....

မွတ္ခ်က္။    ။ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ  ကြ်န္ေတာ္သည္ မရမ္းတလင္း ၊ အယူေတာ္မဂၤလာၿခံ၌ ေဗဒင္ပညာရပ္မ်ားကို ႏွစ္မ်ားစြာေနထိုင္သင္ယူခဲ့ရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဇာတာတြင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေသာ ဇာတာမပါေပ ။ ေဗဒင္ဆရာ ျဖစ္မည့္ ဇာတာသာပါ၀င္ေၾကာင္း သိခဲ့ရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေရခဲတုန္းကို အ႐ုပ္ထုခဲ့ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ယခုအခါတြင္ အဘ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေဗဒင္ဆရာဘ၀ႏွင့္ ဘ၀အေျခ က်ေနၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း.

ဘ၀အေျခခိုင္ၿမဲေစဖို႔ အစီအရင္

ႏွစ္သစ္ကူးလ၏ ေန႔ေလးတစ္ေန႔တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ငယ္စဥ္ကာလမွစ၍ ယေန႔ထိတိုင္ေအာင္ ျပန္လည္၍ ေနာက္ေၾကာင္းျပန္ စဥ္းစားေနမိေလ၏။ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ဘ၀ဆိုသည္မွာ ကြ်ႏ္ုပ္၏အသက္ ဆယ္ႏွစ္သား ေလာက္မွစ၍ ယေန႔ အသက္အားျဖင့္ သံုးဆယ္ႏွစ္ဆိုေသာ အရြယ္တိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုပ္ပမာ အမ်ိဳးအစား စံုလွ၏။ အရသာ စံုလွေလ၏။

ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ အရြယ္မွစ၍ ယေန႔အထိ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ကာလတစ္ေလွ်က္လံုးကို ျပန္လည္ေတြးေတာ စဥ္းစားၾကည့္ေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စရာကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ၀မ္းနည္း ေၾကကြဲစရာ ကာလ မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ သနားဂ႐ုဏာ သက္ဖြယ္ ကာလမ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ ခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ တရားဓမၼႏွင့္အတူ ေအးခ်မ္းစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ ထို႔အတူ မတရားမွဳ႕မ်ားၽႏွင့္ ပူေလာင္ျပင္းျပစြာ ျဖတ္သန္းခဲ့ ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေလ၏။ေက်းဇူးတရားကို အသက္ႏွင့္ရင္း၍ ဆပ္ခဲ့ရေသာေန႔ရက္မ်ား ရွိသကဲ့သို႔ ေက်းဇူးကန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ေပသည္။

ေလာဘကို တဒဂၤပဟန္ စြန္႔ပယ္၍ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ေသာ စိတ္ျဖင့္ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ ထို႔အတူ ေလာဘေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ရင္းျဖင့္ ေခ်ာက္ထဲသို႔ က်ေရာက္ခဲ့ရ ေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၏။ အခ်စ္ေၾကာင့္ ေၾကကြဲခဲ့ရေသာ နာက်င္ခဲ့ရေသာ ထိခိုက္ကြဲရွခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့၍ ထိုအခ်စ္ေၾကာင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ရေသာ တက္ၾကြခဲ့ရေသာ လန္းဆန္းခဲ့ရေသာ ေန႔ရက္မ်ားလည္း ရွိခဲ့ပါ၏။
ေအာက္ဖက္တြင္ ေရးသားထားေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တစ္စိပ္ တစ္ပိုင္းအား ေရးသားထားျခင္း  ျဖစ္ေသာေၾကာင့္  သင္ဖတ္လိုက ဖတ္ႏိုင္ပါသည္။ မဖတ္လိုက ေအာက္ဆံုးတြင္ ယၾတာရွိပါသည္။ ေက်ာ္ဖတ္လိုက္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါေၾကာင္း...........



ထို႔ေၾကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ဘ၀သည္ အညာဂ်င္းသုတ္ကဲ့သို႔ အမ်ိဳးအမည္ စံုလင္လွသကဲ့သို႔ အရသာစံုလင္လွေပ၏ ဟု ေျပာျပရျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ဤေနရာ၌ အလ်င္းသင့္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္ ဘ၀တစိပ္တစ္ပိုင္းကို အနည္းငယ္မွ် ေျပာျပရေပဦးမည္။ 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ စံပယ္ပန္းေရာင္းျခင္း
ဧရာ၀တီတိုင္း၏ ေတာၿမိဳ႕ေလး တစ္ၿမိဳ႕တြင္ စံပယ္ပန္းေရာင္းခ်ေနေသာ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ ေလ ၏။ ထိုေကာင္ေလး၏ အမည္မွာ ေပါက္ေက်ာ္ ဟူ၍ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုေတာၿမိဳ႕ ကေလးႏွင့္ ၁၅-မိုင္မွ် ေ၀းကြာေသာ အရပ္မွ ရြာကေလးမွ ျဖစ္ေလသည္။ ေပါက္ေက်ာ္ကေလး၏ မိဘမ်ား သည္ လြန္စြာ ဆင္းရဲလွေသာ လယ္သမားမ်ား ျဖစ္ၾကေလ၏။ မိုးတြင္း တစ္တြင္းလံုး လယ္လုပ္စဥ္ကာလ၌ စိုက္ထုပ္စရာ အရင္းအႏွီး မရွိေသာေၾကာင့္ သူမ်ားထံမွ စပါးေပး ပိုက္ဆံ ေခ်းငွားရေလ၏။ ေႏြစပါးေပၚေသာ အခ်ိန္တြင္ ရေသာ စပါးမ်ားကို ျပန္လည္၍ ေပးဆပ္ရေလသည္။ 

ထို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ (၄)တန္းေအာင္ကပင္ ေက်ာင္းထြက္၍ ၿခံထဲမွ ထြက္ေသာ စံပယ္ ပန္မ်ားႏွင့္ အိမ္းနည္းနားခ်င္း ၿခံမ်ားမွ စံယ္ပန္းမ်ားကို သိမ္းယူၿပီး စက္ဘီးႏွင့္တင္ကာ မနက္(၄)နာရီ ေလာက္ကပင္ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ သြားေရာက္ကာ ေဖာက္သည္ေပးသည္ကိုေပး မကုန္သည္မ်ားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ ေရာင္းခ်ရေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးအား ထိုမ်ိဳ႕မွ လူအမ်ားသည္ စံပယ္ပန္သည္ ဟူ၍သာ ေခၚေ၀ၚ သမုတ္ၾကေလေတာ့၏။
 
ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကိုရင္၀တ္ၿပီ
တစ္ႏွစ္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးတို႔ ရြာတြင္ မိုးကုတ္၀ိပႆနာ (၇)ရက္ တရားစခန္းပြဲ က်င့္ပရာ ၿမိဳ႕မွ သက္ေတာ္(၃၅) ႏွစ္ခန္႔ ရခိုင္ဘုန္းႀကီးတစ္ပါး တရားလာျပေလ၏။ ထိုဘုန္းႀကီးသည္ ရခိုင္သံ၀ဲ၀ဲႏွင့္ တရားျပ အလြန္ေကာင္းေလ၏။ ကြမ္းကို လြန္စြာႀကိဳက္ေလ၏။ အိပ္ခ်ိန္တြင္ေတာင္ ကြမ္းငံု၍ အိပ္မွ အိပ္ေပ်ာ္သည္ ဟူ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကေလးသည္ ထိုဘုန္းႀကီးအား ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ား သြားေရာက္လုပ္ေပးရေလ၏။ ေထြးခံ ေဆးေပးရ၏။ တံမ်က္စည္း လွည္းေပးရေလ၏။ ဘုန္းႀကီးအား တံေတာင္ျဖင့္ အေညာင္းေျပ ေထာင္းေပးရေလ၏။

ထိုရခိုင္ဦးဇင္းသည္ တရားစခန္းပြဲ မၿပီးခင္ တစ္ရက္တြင္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူအား ေခၚ၍  ကြ်ႏ္ုပ္ကို သူႏွင့္ ထည့္လိုက္ရန္ ရြာမွာေနရင္ ဘာမွ ျဖစ္လာမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ၿမိဳ႔ကို သူေခၚသြားမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို ေလ၏။  ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဖခင္ျဖစ္သူကလည္း သေဘာတူေလ၏။ ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဟု အမည္ရေသာ ေတာစံပယ္ပန္းသည္ေလးသည္ ဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသား အျဖစ္ႏွင့္ ၿမိဳ႕သို႔ပါသြား ေလေတာ့ေလ၏။ ထိုဘုန္ႀကီးေက်ာင္းသို႔ ေရာက္ေသာအခါ လက္ေထာက္ဦးဇင္းတစ္ပါးကို ကြ်ႏ္ုပ္အား အပ္ႏွံ၍ ကိုရင္၀တ္ေပးလိုက္ေလေတာ့ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ပညာသင္ၾကားျခင္း
ထိုေပါက္ေက်ာ္သည္ ကိုရင္၀တ္ေသာအခါ၌ လွ်ပ္စီးလက္သကဲ့သို႔ အေဆာ့သန္ေသာ္ေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီး ဟု အမည္တြင္ျပန္ေလ၏။  ထိုကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ဘုန္းႀကီးသည္ တရားေဟာထြက္သည့္အခါ ေက်ာင္းတြင္ ထာမခဲ့ရဲေသာေၾကာင့္ (ကိုရင္ လွ်ပ္စီးကို ေက်ာင္းမွာထားခဲ့လိုကေတာ့ ျပန္လာရင္ ထိုင္စရာ ေက်ာင္း ေတာင္ ရွိမွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး ဟု ဆရာေတာ္ ေျပာေနက် စကားျဖစ္ေလ၏) ႏိုင္ငံအႏွံ တရားဓမၼေဟာေျပာ ရာေနရာ အားလံုးသို႔ ေခၚသြားေလ့ရွိ၏။ ထိုဆရာေတာ္၏ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ ေတာသား စံပယ္ပန္းသည္ ေလးေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ တစ္ျဖစ္လဲ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ ျမန္မာျပည့္အႏွံ႔သို႔ ေရာက္ဖူးေလေတာ့သည္။

ထိုဆရာေတာ္၏ ေ၀ယ်ာ၀စၥမ်ားကို  ေဆာင္ရြက္လုပ္ကိုင္ေပးရင္း တစ္ဖက္မွလည္း ပရိတ္ႀကီး(၁၁)သုတ္ ။ ေလာကနီတိ ၊ သၿဂိဳဟ္ ၊သဒၵါ စေသာ အေျခခံ စာေပမ်ားကို သင္အံရေလသည္။ ထိုသို႔ ေနလာခဲ့ရာ တစ္ႏွစ္ခန္႔ အၾကာတြင္ ၿမိဳ႕ႀကီးမ်ားရွိ စာသင္တိုက္မ်ားသို႔ ပိုေဆာင္ေပးလိုက္ေလ၏။ အတိုခ်ဳပ္ရေသာ္ အသက္အားျဖင့္ ၁၇-ႏွစ္တြင္ ပထမႀကီးတန္းေအာင္ျမင္၍ ဓမၼာစရိယအတန္းကို စတင္၍ပင္ စာ၀ါလိုက္ေနရ ၿပီ ျဖစ္ေလ၏။

ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္လူထြက္ျခင္း
တစ္ႏွစ္တြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္  ေႏြရာသီ စာ၀ါနားရက္မ်ားတြင္ မိမိ၏ ဇာတိေျမရြာကေလးသို႔ ျပန္လာခဲ့ေလ ၏။ ရြာျပန္ေရာက္ေသာအခါ ဆင္းရဲပင္ပန္စြာ လုပ္ကိုင္ အသက္ေမြးေနရေသာ မိဘညီအကို ေမာင္ႏွမမ်ားကို ေတြ႕ျမင္ရေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ လြန္စြာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိေလ၏။ လြန္စြာမွလည္း ယူႀကံဳးမရ ျဖစ္မိေလေတာ့၏။ ထို႔အတူ ဆင္းရဲေသာ မိဘညီအကိုေမာင္ႏွမ မ်ားကိုလည္း လုပ္ကိုေကြ်းေမြးခ်င္စိတ္ ေပါက္လာေလေတာ့၏။ ထိုေႏြတြင္ ကိုရင္လွ်ပ္စီးသည္ မိဘႏွင့္ ဆရာဘုန္းႀကီး မ်ားတားေနသည့္ႀကားမွ သာသနာ႔ေဘာင္မွ လြန္စြာပူျပင္း ပူေလာင္လွေသာ လူဘ၀ လူ႕ေဘာင္သို႔ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာျဖင့္ ဦးတည္၍ လူ၀တ္လဲခဲ့ေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကိုရင္လွ်ပ္စီးအား ကိုရင္လူထြက္ ငါးပိခ်က္ ဟူေသာ အမည္တစ္ခု တိုး၍လာေလေတာ့ေလ၏။

ထိုကိုရင္လူထြက္သည္ ဇာတိေမြးရပ္ေျမတြင္ မိဘ႐ိုးရာ ေတာင္ယာအလုပ္လုပ္ျခင္း ၊ တစ္ဖက္တြင္လည္း ရြာနီးေခ်ာင္းစပ္မွ ကုန္စိမ္းမ်ားကို သိမ္းယူ၍ ၿမိဳ႕ေစ်းသို႔ ပို႔၍ ေရာင္းခ်ျခင္းျဖင့္ ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ အသက္ေမြးရေလ၏။ ထို႔အတူ တစ္ဖက္မွလည္း အရြယ္ေရာက္လာၿပီျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္က်ာ္ကေလး၏ ႏွလံုးသားေလးသည္လည္း မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားႏွင့္ ေတြ႕သည့္အခါတိုင္း ေလျပင္းတိုက္ခတ္ေသာ ေညာင္ဗုဒၶေဟပင္ကဲ့သို႔ တျဖတ္ျဖတ္လွဳတ္ခတ္လာေလေတာ့၏။ ထိုေၾကာင့္ အခ်ိန္ အားေသာအခ်ိန္မ်ားတြင္လည္း ေတာရြာဓေလ့ အရ မိန္းမပိုးျခင္း ၊ အပ်ိဳအိမ္မ်ားသို႔ ညအခ်ိန္ အလည္အပတ္ သြားျခင္း ၊ ဖိုသံေပးျခင္း ၊ စသည္ျဖင့္ ႏွစ္ႏွစ္ခန္႔ အခ်ိန္းျဖဳန္း၍ ေနခဲ့ေလ၏။

ထိုႏွစ္ႏွစ္အတြင္း ကိုရင္လူထြက္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ခ်စ္သူတစ္ဦးရရွိခဲ့ေလ၏။ သူ၏ခ်စ္သူအမည္မွာ မိုးသႏၱာ ဟု အမည္ရေလ၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိုသႏၱာအား လြန္စြာ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေလ၏။ သူ၏ အခ်စ္ဦးလည္း ျဖစ္ေလ၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ၏ ခ်စ္သူႏွင့္ ပတ္သက္၍ လြန္စြာ ေမ်ာ္လင့္၍ လြန္စြာမွလည္း အိပ္မက္မက္ခဲ့ေလသည္။ မည္မွ်ေလာက္ ေမွ်ာ္လင့္ထားသနည္းမူ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ယူမည္။ ကေလးအနည္းဆံုး (၁၀) ေယာက္ေလာက္ေမြးမည္။ အႀကီးဆံုးကို ဘုန္းႀကီး၀တ္ခိုင္းမည္။ ၿပီးေတာ့ ဆရာ၀န္ ၊ အင္ဂ်င္နီယာ ၊ မင္းသား ၊အဆိုေတာ္ စသည္ျဖင္ ့ အစဥ္အတိုင္း လုပ္ခိုင္းမည္ စသည္ျဖင့္ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ စိတ္ကူယဥ္ထားေလ၏။ အလုပ္ကိုလည္း အခါတိုင္းထက္ပို၍ ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အသဲကြဲ၍အရက္သမားျဖစ္ျခင္း
ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ မိုးသႏၱာတို႔ လက္ထပ္မည့္ (၃)လေလာက္အလိုတြင္ ရြာ၌ဘုရားပြဲျဖစ္၏။ ထိုဘုရား ပြဲတြင္ ဘုရားေဂါပက မ်ားက ၿမိဳ႕မွ ဇာတ္ပဲြတစ္ပဲြ ငွားသြင္းေလ၏၊ ထိုဇာတ္ပြဲသည္ ရြာတြင္ (၅)ရက္ဆက္တိုက္ ကျပေလ၏။ ဘုရားပြဲသည္ လြန္စြာ စည္ကားေသာၾကာင့္ တိုး၍ မေပါက္ေလေအာင္ ရွိေလေတာ့၏။ ဘုရားပြဲ၏ ေလးရက္ေျမာက္ေန႔ညတြင္ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အခ်စ္ဦးလည္းျဖစ္ အခ်စ္ဆံုးလည္းျဖစ္ေသာ မိုးသႏၱာသည္  ဘုရားပြဲတြင္ (၃)ညမွ်သာေတြ႕ရေသာ တရြာသား ေမာင္စိန္ေသာင္းဆိုေသာ သူႏွင့္ ခိုးရာလိုက္ေျပး ေလေတာ့၏။ ထိုေန႔မွစ၍ ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အသဲကြဲ သည္ေ၀ဒနာကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ေသာေၾကာင့္ အရက္သမားႀကီးလံုးလံုး ျဖစ္သြားေလေတာ့၏။

ေနာက္ပိုင္းမ်ားတြင္ အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ၍တင္ျပေပးပါေတာ့မည္။


ကိုရင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရြာမွထြက္သြား၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ အသိဘုန္းေတာ္ႀကီးတစ္ ေက်ာင္းတြင္ တည္းခို၍ ရရာအလုပ္မ်ိဳးစံုကို လုပ္ေလေတာ့၏။ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ လုပ္ခဲ့ေသာ အလုပ္မ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳပ္ ေဖာ္ျပရ ေသာ္ လမ္းေဘးတြင္လည္း ကြမ္းယာေရာင္းဖူး၏။ေရႊရင္ေအး ေရာင္းဖူး၏။ အညာ မုန္ဟင္းခါး ေရာင္းဖူး၏။ သီရိမဂၤလာေစ်း ကုန္စိမ္းဒိုင္တြင္ ေန႔စား၀င္လုပ္ဖူး၏။  ပြဲစားေယာင္ေယာင္ လုပ္ခဲ့ဖူး၏။ ထိုအလုပ္မ်ားျဖင့္ အဆင္မေျပေသာေၾကာင့္ ဘုရားပြဲမ်ားတြင္ ေလာင္းကစား၀ိုင္းမ်ား လိုက္ဖြင့္ၿပီး ျဖတ္လမ္းနည္းျဖင့္ ေငြရွာခဲ့ ဘူး၏။ ဘုရားပြဲတြင္ ရန္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္တေထာင္ အခ်ဳပ္ခန္းတြင္ (၃)ရက္ခန္႔ အိပ္ခဲ့ဘူး၏။

ကုန္သည္ေပါက္ေက်ာ္

ထိုအခ်ဳပ္ခန္းမွ လြတ္ေသာအခါတြင္  ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ပဲ လုပ္စားေတာ့မည္ဟု ေရေက်ာ္ ေရႊဘုန္းပြင့္ ဘုရားတြင္ သစၥာဆို၍ ရန္ကုန္ မဂၤလာေစ်းႀကီး၏ ဖိနပ္ဆိုင္ အ႐ုပ္ဆိုင္ ပလပ္စတစ္ဆိုင္ စေသာ ဆိုင္မ်ားတြင္ ၀င္ေရာက္၍ လုပ္ကိုင္ ျပန္ေလသည္။ တစ္ႏွစ္ခန္႔ ၾကာေသာအခါတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ သူလုပ္ေသာ ဆိုင္၏ ယံုၾကည္အားကိုးျခင္းကို ခံရကာ ျမ၀တီလိုင္းတြင္ ကုန္သည္ျဖစ္လာေလေတာ့၏။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အလုပ္သမားသာ ျဖစ္ေနေသး၏။ ဆိုင္မွ ေပးထားေသာ လခ(၆၀၀၀) ျဖင့္ စားမေလာက္ေသာေၾကာင့္ လခတိုးေတာင္းရာ ဆိုင္ရွင္က မေပးသျဖင့္  မဂၤလာေစ်းကို စိတ္နာနာႏွင့္ ေက်ာခိုင္းထြက္ခြါခဲ့ရေလ၏။

တစ္ေန႔တြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ မိမိ၏႐ုပ္ကို ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ႕တြင္ ၾကည့္မိေလ၏။ႏွစ္ရွည္လမ်ား ေနပူမေရွာင္ မိုးရြာမေရွာင္ အလုပ္လုပ္ခဲ့ရေသာေၾကာင့္ သူ၏ အသားမ်ားသည္ မဲေျပာင္လွ်က္ရွိ၏။ မ်က္ႏွာတြင္ အဆီမ်ားျပန္ေန၏။ ၀က္ၿခံမ်ားလည္း အလံုးႀကီးမ်ားေပါက္ေန၏။ လြန္စြာ အ႐ုပ္ ဆိုးေသာေၾကာင့္ ညဖက္ေတြ႕လွ်င္ သရဲလိုေတာင္ အထင္ခံရဖြယ္ရွိေလ၏။ တစ္ခါတြင္ ရန္ကုန္ဘူတာႀကီး တြင္ မေကာင္းတာ လုပ္စားေသာ လမ္းေဘးမိန္းကေလးတစ္ဦးကို ရီးစားစကား လိုက္ေျပာၾကည့္ေလရာ မသာ.... ကိုယ့္႐ုပ္ကိုမွ အားမနာ ဟု အေျပာခံရေလ၏။ မေကာင္းေသာ မိန္းမေတာင္ ျငင္းေသးရင္ ေကာင္းတဲ့ မိန္းကေလး ဆိုရင္ေတာ့ မေျပာခ်င္ေတာ့ ဟု စိတ္ဓာတ္မ်ားက်ကာ ထိုအခ်ိန္မ်စ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ မိန္းကေလးမ်ား၏ အနားသို႔ လံုး၀မကပ္ေတာ့ေပ။

မၾကာမီ၌ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ညီကာရန္ ဟူေသာအမည္ကို မိမိဘာသာ ကင္ပြန္းတပ္ကာ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ အဆင့္ျမင့္႐ုပ္ရွင္႐ံု တစ္႐ံုတြင္ တန္းျပအျဖစ္ ၀င္ေရာက္အလုပ္လုပ္ကိုင္ေလ၏။ အဲယားကြန္းထဲတြင္ တစ္ေန ကုန္ ေနမထိ ေလမထိေနရေသာေၾကာင့္ အလုပ္၀င္၍ (၆)လေလာက္ အၾကာတြင္ ေတာသားေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္၏ အသားအရည္မ်ားသည္ စတင္ေျပာင္းလဲလာေလ၏။ သူ၏ အသားအရည္တို႔သည္ ျဖဴ၀င္း၍ လာေလ၏။ အေၾကာစိမ္းစိမ္းကေလးမ်ားပင္ ျမင္ရ၏။ ႏုတ္ခမ္းေမြးေရးေရးကေလးႏွင့္ လြန္စြာ ေယာက္်ားပီသ ၍လြန္စြာမွလည္း ၾကည့္၍ေကာင္း၏။ ယခုအခါ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတာမွလာစဥ္တုန္းကလို ဆံပင္တိုႏွံ႕ ႏွံ႕ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ထိုေခတ္အခါက လူငည္အမ်ားစု၏ ဆံပင္ပံုစံအတိုင္း အလယ္ခြဲပင္ ထားထားၿပီ ျဖစ္ေလသည္။ သူ၏ ဆံပင္ကိုလည္း လံုး၀ မညွပ္ပဲထားရာ ဂုတ္ေတာင္ေထာက္ေနၿပီ ျဖစ္ေလသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ႐ုပ္ရည္သည္ လံုး၀ေျပာင္းလဲသြားေလ၏။ မည္မွ်ေျပာင္လဲသြားသနည္းဟုမူ ငယ္သူငယ္ခ်င္း တစ္စံုတစ္ေယာက္သည္ ၎အား လမ္းတြင္ေတြ႕ပါက လံုး၀ မွတ္မိျခင္းရွိမည္ မဟုတ္ေပ။ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္လာၾကည့္ၾကေသာ မိန္းမပ်ိဳကေလးမ်ားသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္ လုပ္သြားျခင္း ၊ ဒီဘဲမိုက္တယ္ ဟု မၾကားတၾကား ေျပာသြားျခင္း။ ႐ုပ္ရွင္တစ္ပြဲကို ထပ္ခါထပ္ခါၾကည့္၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ႏွင့္ရင္းႏွီးေအာင္ နည္းမ်ိဳးစံု သံုး၍ ႀကိဳးစားၾကေလ၏။

ထိုကဲ့သို႔ ရုပ္ရွင္႐ံုတြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ အလုပ္လုပ္ကိုင္၍ ေနေလေတာ့၏။ တစ္ေန႔ေသာအခါတြင္ ထို႐ုပ္ရွင္႐ံုသို႔ ႐ုပ္ရွင္ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္သည္ ႐ံုအားခ်ိန္တြင္ အဆိုေတာ္တစ္ဦးအား ကာရာအိုေက သီခ်င္းလာ႐ိုက္ ေလ၏။ ထိုဒါ႐ိုက္တာႏွင့္အတူ ထုပ္လုပ္သူတစ္ဦးလည္းပါလာေလ၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူသူ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ အားျမင္သည္ႏွင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီးလွ်င္ မင္း မင္းသားလုပ္မလားဟု ေမးေလရာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္လည္း ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိ ၊ ေၾကာင္အမ္းအမ္းျဖစ္ေနေလေတာ့၏။

မင္းသား႐ူးေပါက္ေက်ာ္

အက်ဥ္းခ်ဳပ္ေဖာ္ျပရပါမူ  ထိုထုပ္လုပ္သူသည္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အား အိမ္သို႔ ေခၚသြားေလ၏။ မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ တင္ေပးမည္ဟုလည္း ေျပာေလရာ ေတာသားေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ အ႐ူး ဗံုေျမွာက္သည္ႏွယ္.. ေျမာက္ၾကြ ေျမာက္ၾကြ ျဖစ္ေနေလေတာ့၏။ ထိုထုပ္လုပ္သူ၏အမည္ကို ဤေနရာ၌ ပုဂၢိဳလ္ေရး ထိခိုက္မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေဖာ္ျပေတာ့ပါ။ အစပထမတြင္ ကာရာအိုေက သီခ်င္းမ်ားတြင္ ထည့္၍ သ႐ုပ္ေဆာင္ ခိုင္းမည္။ ေနာက္တျဖည္းျဖည္း သ႐ုပ္ေဆာင္သက္ရလာေသာအခါတြင္ မင္းသား တင္႐ိုက္မည္ဟု ေျပာျပထားရာ ေတာသား ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္တြင္ ငါကား မုခ်႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေတာ့မွာပါလား ဟုအေတြးမ်ားျဖင့္နယ္ခ်ဲ႕ကာ ေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ ရွိေလေတာ့၏။

ထိုအိမ္၌ေန၍ (၆)လခန္႔အၾကာတြင္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ အဖြားဆံုးေသာေၾကာင့္ ရြာသို႔ျပန္လာေလ၏။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ဘ၀သည္ တစ္ဆစ္ခ်ိဳးျပန္လည္ေျပာင္းလဲသြားမည္ကို ကာယကံရွင္ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိေပ။ ရြာသို႔ေရာက္ေသာအခါတြင္ ၎၏မိသားစုမ်ားသည္ ေတာ္ေတာ္ေလး စီးပြားေရး အေျခအေန ဆိုးရြားလွ်က္ရွိေလ၏။ အေၾကြးမ်ားစြာ တင္ေန၏။ ေငြရွင္မ်ားႏွင့္ အမွဳ႔ေျဖရွင္းေနရ၏။ အတိုးေတြအရင္းေရာ (၆)လအတြင္း မေပးပါက အိမ္ကို သိမ္းယူမည္ဟု စီစဥ္ေနၾက၏ တက္ၾကြေနေသာ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ စိတ္ဓာတ္သည္ ဟိုးယူဇနာတစ္ရာေအာက္ထိ ထိုးဆိုက္ၾကေလ ေတာ့၏။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနေသာ ၎၏ စိတ္သည္ မဲေမွာင္ေနေလ၏။ ဆက္ေလွ်ာက္ရမည့္လမ္းသည္ မျမင္မ ဆန္း အကန္းလို ျဖစ္ေနေလ၏။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ဘယ္လမ္းေရြးမည္နည္း

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ေတြေ၀လွ်က္ရွိ၏။ အမွန္မွာမူ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ေန၏။ တဖက္တြင္ ေက်းဇူးရွင္ မိဘႏွစ္ပါး ။ တစ္ဖက္တြင္လည္း ဘ၀ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခု။ တစ္ခုကို ေရြးခ်ယ္ပါက တစ္ခုကို ေသခ်ာေပါက္စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ နင္းေခ် ထားခဲ့ရမည္။ စြန္လႊတ္လိုက္ရမည္။ မိဘေတြအ တြက္လည္း ေငြေသခ်ာေပါက္လိုေနၿပီ။ တစ္ဖက္က ရလာေသာ အခြင့္အေရးေတြကိုလည္း မစြန္႔လႊတ္ခ်င္ မင္းသားျဖစ္ဖို႔အတြက္ဆိုေသာ လမ္းကို လိုက္မည္ဆိုလ််င္ ေလာေလာဆယ္ ေငြမရ။ ေအာင္ျမင္ျခင္း ဆိုေသာ လမ္းမထက္သို႔ မေရာက္မခ်င္း အနစ္နာခံရမည္။ ေပးဆပ္ရမည္။ အခ်ိန္ေတြ ရင္းႏွီးရမည္။ ဒါေတာင္ ေအာင္ျမင္လာမယ္ မေအာင္ျမင္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ မေျပာႏိုင္ေပ။

တစ္ထက္က မိဘမ်ားဘက္ကိုၾကည့္မယ္ဆိုရင္လည္း (၆)လအတြင္း ဒီအေၾကြးေတြ ေက်ေအာင္မဆပ္ႏိုင္ ပါက ေနစရာမရွိေသာ ဘ၀သို႔ေရာက္ရွိသြားလိမ့္မည္။ အိမ္ေျခယာေျခ မဲ့ေသာ ဘ၀သို႔ က်ေရာက္သြား လိမ့္မည္။မိဘမ်ား အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနည္း ျဖစ္သြားလိမ့္မည္။ဤေနရာတြင္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္ ခံစားခဲ့ရေသာ ခံစားခ်က္မ်ားကိုသာ အျပည့္အစံု ျဖစ္ေအာင္ ေဖာ္ျပရပါမူ ေဂၚဂီ၏ ဘ၀တကၠသိုလ္ စာအုပ္ ေလာက္ ရွည္လ်ားသြားမည္ ျဖစ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ အတိုခ်ဳပ္၍ ေရးသားရမည္ ဆိုလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္ ေမာင္ေပါက္ ေက်ာ္သည္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေအာင္ႀကိဳးစားမည္ ဟူေသာ ရည္မွန္းခ်က္ကို ရင္နာနာႏွင့္ စြန္႔လႊတ္လိုက္ ကာ လတ္တေလာေငြရဖို႔အတြက္ ေနပူပူေအာက္သို႔ ျပန္လည္က်ေရာက္သြားေလေတာ့သတည္း။

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္အလုပ္ၾကမ္းသမားဘ၀

ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္သည္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕သို႔ ျပန္တက္လာခဲ့ေလသည္။ ပထမက်င္လည္ က်က္စားခဲ့ေသာ အသိုင္းအ၀ိုင္းမ်ားရွိရာသို႔ လံုး၀မသြားေတာ့ေပ။ ရန္ကုန္ၿမီဳ႕ အုပ္က်င္းရွိ ေဆာက္လုပ္ေရး လုပ္ငန္းတစ္ခု တြင္ ၀င္ေရာက္၍ လက္သမားလုပ္၏။ ညဘက္တြင္ ရပ္ကြက္အတြင္း လွည့္လည္၍ သိၾကားမုန္႔ဖက္ထုပ္ ေရာင္းရ၏။ ထိုသို႔ ေန႔မအား ညမနား အလုပ္လုပ္၍ ေငြကို ႀကိဳးစားရွာေဖြရာ (၆)လခန္႔ အၾကာတြင္ မိဘမ်ားတြင္ တင္ရွိေနေသာ အေၾကြးမ်ားကို ဆပ္ႏိုင္ေလေတာ့၏။ ထိုအတူ ေမာင္ေပါက္က်ာ္၏ ေယာက္်ား ပီသလွေသာ ႐ုပ္ရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ၊ ျဖဴ၀င္းေနေသာ အသားအရည္တို႔သည္လည္းေကာင္း ေနဒဏ္ ေလဒဏ္ မိုးဒဏ္ေအာက္တြင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ေပ်ာက္ကာ အဖိုးႀကီး တစ္ပိုင္း ျဖစ္သြားေလေတာ့သတည္။

ဤကား ကြ်ႏ္ုပ္ေမာင္ေပါက္ေက်ာ္၏ ေဗဒင္ဆရာ မျဖစ္ခင္ ဘ၀တစ္စိပ္တစ္ပိုင္းပင္ ျဖစ္ေလေတာ့၏။
ထို႔ေနာက္ ကြ်ႏ္ုပ္သည္ ေမွာ္ဘီမရမ္းတလင္း ပဘဆရာႀကီးမင္းသိခၤ၏ အထံတြင္ ပညာသင္ၾကားခြင့္ ရရွိခဲ့ေလ၏။ ထိုအခါတြင္မွ သိရသည္မွာ ...

အဘက... အဲဒါ မင္းဘ၀အေျခမခိုင္လို႔ ျဖစ္ရတာ။ အဲလိုဆိုရင္ ဘ၀အေျခခိုင္ေအာင္ ဓာတ္ဆင္ထားရမယ္ ဟုေျပာဆိုကာ ေအာက္ပါ ဘ၀အေျခခိုင္ေစေသာ နည္စနစ္ေလးအား ေျပာျပေလေတာ့သနည္။

ကေလးေတြအတြက္ ထုပ္ထားတဲ့ ကႀကီး ခေခြ အကၡရာ သင္ပုန္း ႀကီးပိုစတာ စာရြက္ တစ္ရြက္ကို မိမိ၏ ေမြးေန႔ နံက္ ၉နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ မိမိေနအိမ္ ဧည့္ခန္းမွာ ခ်ိပ္ဆြဲထားလိုက္ပါတဲ....

မွတ္ခ်က္။    ။ မိတ္ေဆြမ်ားခင္ဗ်ာ  ကြ်န္ေတာ္သည္ မရမ္းတလင္း ၊ အယူေတာ္မဂၤလာၿခံ၌ ေဗဒင္ပညာရပ္မ်ားကို ႏွစ္မ်ားစြာေနထိုင္သင္ယူခဲ့ရာ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဇာတာတြင္ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား ျဖစ္ေသာ ဇာတာမပါေပ ။ ေဗဒင္ဆရာ ျဖစ္မည့္ ဇာတာသာပါ၀င္ေၾကာင္း သိခဲ့ရေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၿပီးခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ဘ၀တြင္ ေရခဲတုန္းကို အ႐ုပ္ထုခဲ့ျခင္းမွ်သာ ျဖစ္ပါေၾကာင္းႏွင့္ ယခုအခါတြင္ အဘ၏ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ေဗဒင္ဆရာဘ၀ႏွင့္ ဘ၀အေျခ က်ေနၿပီျဖစ္ပါေၾကာင္း.

Sunday, March 21, 2010

ေအာက္လမ္းတိုက္-အင္းတိုက္-စုန္းတိုက္

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်န္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာေဟာခန္းအ တြင္းသို႔ လြန္စြာ အေႀကာက္ ႀကီးေသာ ေဒၚသတၱိဟူေသာ အဖြားႀကီး တစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီး သည္ စကားေျပာလွ်င္ အက်ယ္ႀကီး ေျပာတတ္၏။ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေျပာတတ္၏။ သူ၏ခါးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္မွတို႔၍ စလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရ ထ၍ ေယာင္တတ္ေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးလာလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္အခန္းမွ တပည့္မ်ားသည္ ထိုအဖြားႀကီး၏ ခါးကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ တို႔၍ ထိုအဖြားႀကီး ေပါက္တတ္ကရ ေယာင္သည္ကို ၀ိုင္း၀န္းသေဘာက်ရီေမာႀကေလ၏

ထိုအဖြားႀကီးသည္ သူ႔အား ဘယ္ေလာက္ပင္စစ ၊ ဘယ္ေလာက္ ပင္ေနာက္ေနာက္ စိတ္ဆိုးသည္ ဟူ၍မရွိေပ။ လြန္စြာ သေဘာေကာင္း၍ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းတြင္းမွ တပည့္ကေလး မ်ားႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးခင္မင္ ေနေလ၏။ သို႔ေသာ္ ထိုအဖြားႀကီးတြင္ အားနည္း ခ်က္တစ္ခုေတာ့ရွိ၏။ ထိုအားနည္း ခ်က္မွာ တျခား မဟုတ္ေပ။ အလြန္အမင္း ေႀကာက္တတ္ျခင္း ပင္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ လူအခ်င္းခ်င္း ေႀကာက္ သည္ကား မဟုတ္ေပ။ သူေႀကာက္သည္ကား မျမင္ရေသာ ပရေလာက နာနာဘာ၀၊ ၀ိနာဘာ၀၊ တ ေစၦ၊သရဲ မ်ားႏွင့္ စုန္းကေ၀စေသာ ေအာက္ လမ္းတိုက္မ်ဳိးစံုတို႔ကို အစြဲအလမ္းႀကီး စြာ ေႀကာက္လန္႔တတ္သည္ဟူ၏။

သူ႔အား သူမ်ားေတြက မေကာင္းတဲ့ အတတ္ေတြနဲ႔ ျပဳစားစီရင္မွာကို အျမဲတမ္း ေတြး၍ ေႀကာက္ေနသည္ဟု သူက ေျပာျပဖူးေလ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ေဒၚသတၱိဟု ေနာက္ေျပာင္၍ နာမည္ေပးထားျခင္း ျဖစ္၏။ ေဒၚသတၱိဟု အမည္ရေသာ အလြန္ ေႀကာက္တတ္ေသာ အဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာျပီးလွ်င္ ေရာက္မဆိုက္ တစ္ေယာက္ေတာ့ သြာျပန္ျပီ ဆရာေလးေရ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္ဟု အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ လွမ္း၍ေျပာရင္း ၀င္ထိုင္ေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က ဘယ္လိုျဖစ္တာလည္း ေဒၚသတၱိရယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ပဲ ထိုင္စမ္းပါဦး။ ဘယ္သူသြားတာလဲ။ ဟို…ေဒၚသတၱိ သမီး အငယ္ ဆံုးေလး လင္ေနာက္လိုက္သြား တာကို ေျပာတာလားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က လွမ္းေနာက္လိုက္ရာ မဟုတ္ဘူး ဆရာေလးေရ။ မဟုတ္ဘူး။ အခုဟာက ကြ်န္မတို႔ အလုပ္ရံုမွာ ေကာင္းမေလး တစ္ေယာက္ သူမ်ားက ေအာက္လမ္းနဲ႔ တိုက္သတ္လို႔ ေသသြားတာ။ ပူပူေႏြး ေႏြးပဲ ရွိေသးတယ္ ဟုေျပာေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္ကဟုတ္ရဲ႕လား ေဒၚသတၱိရယ္ သူဟာသူေသြးရိုးသားရိုး ဆံုးသြားရွာ တာျဖစ္မယ္ထင္ ပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားမလဲ တစ္ဆိပ္ရွိ ဒီေအာက္လမ္းပဲ စိတ္စြဲေနေတာ့ တာပဲဟုကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေအာ္…..ေဗဒင္ဆရာက မယံုဘူးလား။ မယံုရင္ လိုက္ခဲ့ပါလား။ မေန႔ကမွ သူ႔အေလာင္းကို ေဆးရံု ပို႔လိုက္တာ။ ေဆးရံုက ဆရာ၀န္ေတြ စမ္းသတ္ခြဲစိပ္ ႀကည့္ေတာ ဒီေကာင္မေလး ရင္ဘတ္ထဲက ကလီစာေတြ အကုန္ေႀကြက်ေနတာ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္ အံႀသသြားတယ္ ။ငါေတာ့ ညက တစ္ညလံုး မ်က္လံုးေႀကာင္းျပီး လံုး၀ကို အိပ္မရဘူး။ ေႀကာက္လိုက္တာဟယ္

ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ နင္ ရန္ကုန္ျပန္ေနတုန္းက ငါတို႔ရံုကို ေဗဒင္ဆရာမတစ္ေယာက္ ေဗ ဒင္လာႀကည္တယ္။အဲဒီေဗဒင္ဆ ရာမက ငါ့ကိုေဟာတယ္။သူမ်ား မေကာင္းႀကံထားတာ ရွိတယ္တဲ။ အဲဒါကုရမယ္။ မကုပဲထားရင္ ေသကိန္းျမင္တယ္ တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ငါက ကုရင္ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲဆိုေတာ့ သိတ္မမ်ားပါဘူး (၁) ေသာင္းေလာက္ ကုန္မယ္ဆိုလို႔ ပိုက္ဆံမရွိတာနဲ႔မနည္းေအာင့္ေနလိုက္ရတယ္ဟု မဲ့ကာရြဲ႕ကာျဖင့္ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က သိပ္လည္း အစြဲအလမ္း မႀကီးပါနဲ႔ ေဒၚသတၱိရယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ ကိုယ့္စိတ္က စြဲလမ္းေနလို႔လည္း ဥပါဒ္ ေရာက္တတ္ပါတယ္။ ႀကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား ဥပါဒါန္ေႀကာင့္-ဥပါဒ္ေရာက္ဆို တာေလ။ ကိုယ္စိတ္က ဒီမေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခုကို အလြန္အကြ်န္ စြဲလမ္းေနျပီ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း မ ေကာင္းတဲ့ ဆိုးႀကိဳးေတြ အျဖစ္ မ်ားတတ္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ ေရွးတုန္းက ပညာရွင္ေတြက ဥပါဒါန္ေႀကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ တတ္တယ္။ မေကာင္းတာေတြ သိပ္အစြဲအလမ္း မထားႀကနဲ႔လို႔ ဆံုးမထားခဲ့တာေပါ့။ ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတိုက ေဗဒင္ သြားေမးတယ္ဆိုရင္ ေဗဒင္ ဆရာေျပာတာ မ်က္စိမွိတ္ ယံုႀကတာပဲ။

တကယ္ ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလား နည္းနည္းေလးေတာင္ မစဥ္းစားဘူး ။ တစ္ ခ်ဳိ႕စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ႀကေတာ့ တမင္ ေငြေတြ အလြန္အကြ်န္ မတရားလိုခ်င္လို႔ လုပ္စား ေနႀကတဲ့ လူေတြ လည္းရွိတာပဲ။ ဒါေတြကေတာ့ ေနရာတကာမွာ ရွိတယ္။ အေရးႀကီး တာက ခင္ဗ်ားတို႔က ဒါ…ဟုတ္သလား။ မဟုတ္ဘူးလား။ မွန္သလား။ မမွန္ဘူးလား ဆိုတာက ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားရမယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဒီလိုေဟာထားခဲ့ ေသးတာပဲ။ ငါဘုရား ေဟာတယ္ ဆိုျပီးေတာ့လည္း မယံုန႔ဲတဲ။ ကိုယ္ကို တိုင္ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ျပီးမွ ယံုသင့္မွ ယံုတဲ့။ ဒါေတာင္ ဘုရားက ယံု သင့္မွ ယံုလိုပဲ ေဟာတာေနာ္။ ယံုကိုယံုရမယ္လို႔ ေဟာတာမဟုတ္ ေသးဘူဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ ေဒၚသတၱိက .....

ဆရာဟာေလ….၊ေတာ္ေတာ္ကို လွွ်ာရွည္တာပဲ။ ဒီက ဒါေတြကို ေႀကာက္လို႔ ယႀတာ ေတာင္းပါ တယ္ဆိုမွ စကားေျပာတာ မျပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လိုရင္းတိုရွင္းေျပာေပါ့ဟု ေျပာလိုက္ေသာေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က

ဒါေလးမ်ား ေဒၚသတၱိရယ္….၊ ေျမစေလာင္းဖံုး ပါတဲ့ ေျမအိုးေလးတစ္လံုး ၀ယ္လိုက္ဗ်ာ။ ဓါတ္မိသြားေအာင္ သံုးေလးရက္ေလာက္ ခ်က္တဲ့ ျပဳတ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးလိုက္ေပါ့။ ျပီးေတာ့ အဲဒီစေလာင္းဖံုးကို ပက္ လက္လွန္ျပီး အခြက္ေလးထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းရမယ္။ ဘာမေကာင္းတဲ့ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ လုပ္ထား လုပ္ထား အားလံုး ပ်က္ပ်ယ္ သြားပါလိမ္မယ္ဟု ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ....ေဒၚသတၱိက

ဆရာ့ စေလာင္းဖံုး ေလးက ေအာက္လမ္းကို ေရာႏိုင္ရဲ႕လားဟု အထြန္႔တက္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ဒီလိုေလဗ်ာ။ ေလာကႀကီးမွာ ရွိရွိသမွ် သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးဟာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေပၚမွာ အမွီျပဳျပီး ရပ္တည္ေနႀကရတာ မဟုတ္လား။ ျပီးေတာ့ ဒီေလာကႀကီးမွာ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးဆိုတာ အရာအားလံုးထက္ အတည္တန္႔ဆံုး အခိုင္ျမဲဆံုး အရာမဟုတ္ဘူးလား။ စေလာင္းဖံုးဆိုတာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီနဲ႔ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး လားေဒၚသတၱိရဲ႕။ သူကို ပက္လက္ လွန္လိုက္တဲ့ အခါ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ လိုက္သလို ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့။
ေျမလွန္ပစ္လိုက္မယ္.. ဆိုတဲ့စကားကို ႀကားဘူးတယ္ မဟုတ္လား။ အင္မတန္ တည္တန္႔ခိုင္ျမဲ ပါတယ္ဆိုတဲ့ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေတာင္ အထက္ေအာက္ ေျပာင္းျပန္လန္သြားျပီဆိုတဲ့ ေနာက္ေတာ့ ဒီမေကာင္းတဲ့ ေအာက္လမ္းတိုက္ အင္းတိုက္ ၊ စုန္းတိုက္စတဲ့မ ေကာင္းတဲ့အတတ္ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာေတြ ေလာက္ေတာ့ အသာေလးႏိုင္ တာေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီ စေလာင္းဖံုးကို ပက္လက္ လွန္ျပီး မနက္တစ္ႀကိမ္ ၊ ညတစ္ႀကိမ္ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းျပီး ဆုေတာင္း လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ (၉)ရက္ ဆက္တိုက္ ထြန္းလိုက္ရင္ အားလံုး အႀကြင္းအက်ံ မရွိ ေျပေျပာက္ သြားပါတယ္ ဗ်ာဟု ကြ်ႏ္ုပ္က အေသးစိပ္ ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ေဒၚသတၱိႀကီးက ေကာင္းတယ္ ဆရာေရ… ေကာင္းတယ္ ၊ ေကာင္းတယ္ ။ အခုဆိုရင္ ဘာမွ ေႀကာက္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ေဒၚသတၱိတို႔ကေတာ့ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ သတၱိ ေကာင္းေတာ့မွာပဲ။ ျပန္မွ ေန၀စ္ေစ်းမွာ ၀င္ျပီး အိုးနဲ႔ စေလာင္းဖံုး တစ္ခါထဲ ၀င္၀ယ္ သြားမယ္။

စေလာင္းဖံုး တစ္ခ်ပ္နဲ႔ တစ္ရံုလံုးက ေအာက္လမ္းေတြကို လိုက္ျပီး စိန္ေခၚ ပစ္လိုက္မယ္။ ေငြလည္း ေထာင္နဲ႕ ေသာင္းနဲ႕ခ်ီျပီး ကုန္စရာမလို ေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔ကစျပီး ေဒၚသတၱိ ဘယ္ေအာက္လမ္းကိုမွ မေႀကာက္ ေတာ့ဘူးေဟ့….၊ ေအာက္လမ္းေတြ စုန္းမေတြ ကေ၀မေတြ စေလာင္းဖံုးနဲ႔ေတြ႕ မယ္ေဟ့ ဟုေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္ ေျပာ၍ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းမွျပန္သြား ေလေတာ့သတည္း။



ေအာက္လမ္းတိုက္-အင္းတိုက္-စုန္းတိုက္

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်န္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာေဟာခန္းအ တြင္းသို႔ လြန္စြာ အေႀကာက္ ႀကီးေသာ ေဒၚသတၱိဟူေသာ အဖြားႀကီး တစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီး သည္ စကားေျပာလွ်င္ အက်ယ္ႀကီး ေျပာတတ္၏။ ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေျပာတတ္၏။ သူ၏ခါးကို တစ္စံုတစ္ေယာက္မွတို႔၍ စလွ်င္ ေပါက္တတ္ကရ ထ၍ ေယာင္တတ္ေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးလာလွ်င္ ကြ်ႏ္ုပ္အခန္းမွ တပည့္မ်ားသည္ ထိုအဖြားႀကီး၏ ခါးကို တစ္ေယာက္ျပီး တစ္ေယာက္ တို႔၍ ထိုအဖြားႀကီး ေပါက္တတ္ကရ ေယာင္သည္ကို ၀ိုင္း၀န္းသေဘာက်ရီေမာႀကေလ၏

ထိုအဖြားႀကီးသည္ သူ႔အား ဘယ္ေလာက္ပင္စစ ၊ ဘယ္ေလာက္ ပင္ေနာက္ေနာက္ စိတ္ဆိုးသည္ ဟူ၍မရွိေပ။ လြန္စြာ သေဘာေကာင္း၍ ကြ်ႏ္ုပ္၏ အခန္းတြင္းမွ တပည့္ကေလး မ်ားႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးခင္မင္ ေနေလ၏။ သို႔ေသာ္ ထိုအဖြားႀကီးတြင္ အားနည္း ခ်က္တစ္ခုေတာ့ရွိ၏။ ထိုအားနည္း ခ်က္မွာ တျခား မဟုတ္ေပ။ အလြန္အမင္း ေႀကာက္တတ္ျခင္း ပင္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ သူသည္ လူအခ်င္းခ်င္း ေႀကာက္ သည္ကား မဟုတ္ေပ။ သူေႀကာက္သည္ကား မျမင္ရေသာ ပရေလာက နာနာဘာ၀၊ ၀ိနာဘာ၀၊ တ ေစၦ၊သရဲ မ်ားႏွင့္ စုန္းကေ၀စေသာ ေအာက္ လမ္းတိုက္မ်ဳိးစံုတို႔ကို အစြဲအလမ္းႀကီး စြာ ေႀကာက္လန္႔တတ္သည္ဟူ၏။

သူ႔အား သူမ်ားေတြက မေကာင္းတဲ့ အတတ္ေတြနဲ႔ ျပဳစားစီရင္မွာကို အျမဲတမ္း ေတြး၍ ေႀကာက္ေနသည္ဟု သူက ေျပာျပဖူးေလ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ေဒၚသတၱိဟု ေနာက္ေျပာင္၍ နာမည္ေပးထားျခင္း ျဖစ္၏။ ေဒၚသတၱိဟု အမည္ရေသာ အလြန္ ေႀကာက္တတ္ေသာ အဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းသို႔ ေရာက္ရွိလာေလ၏။ ထိုအဖြားႀကီးသည္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဟာခန္းအတြင္းသို႔ ၀င္လာျပီးလွ်င္ ေရာက္မဆိုက္ တစ္ေယာက္ေတာ့ သြာျပန္ျပီ ဆရာေလးေရ။ အသက္ငယ္ငယ္ေလးပဲ ရွိေသးတယ္ဟု အသံက်ယ္က်ယ္ျဖင့္ လွမ္း၍ေျပာရင္း ၀င္ထိုင္ေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က ဘယ္လိုျဖစ္တာလည္း ေဒၚသတၱိရယ္။ ေအးေအးေဆးေဆး ထိုင္ပဲ ထိုင္စမ္းပါဦး။ ဘယ္သူသြားတာလဲ။ ဟို…ေဒၚသတၱိ သမီး အငယ္ ဆံုးေလး လင္ေနာက္လိုက္သြား တာကို ေျပာတာလားဟု ကြ်ႏ္ုပ္က လွမ္းေနာက္လိုက္ရာ မဟုတ္ဘူး ဆရာေလးေရ။ မဟုတ္ဘူး။ အခုဟာက ကြ်န္မတို႔ အလုပ္ရံုမွာ ေကာင္းမေလး တစ္ေယာက္ သူမ်ားက ေအာက္လမ္းနဲ႔ တိုက္သတ္လို႔ ေသသြားတာ။ ပူပူေႏြး ေႏြးပဲ ရွိေသးတယ္ ဟုေျပာေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္ကဟုတ္ရဲ႕လား ေဒၚသတၱိရယ္ သူဟာသူေသြးရိုးသားရိုး ဆံုးသြားရွာ တာျဖစ္မယ္ထင္ ပါတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားမလဲ တစ္ဆိပ္ရွိ ဒီေအာက္လမ္းပဲ စိတ္စြဲေနေတာ့ တာပဲဟုကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာလိုက္လွ်င္ ေအာ္…..ေဗဒင္ဆရာက မယံုဘူးလား။ မယံုရင္ လိုက္ခဲ့ပါလား။ မေန႔ကမွ သူ႔အေလာင္းကို ေဆးရံု ပို႔လိုက္တာ။ ေဆးရံုက ဆရာ၀န္ေတြ စမ္းသတ္ခြဲစိပ္ ႀကည့္ေတာ ဒီေကာင္မေလး ရင္ဘတ္ထဲက ကလီစာေတြ အကုန္ေႀကြက်ေနတာ ဆရာ၀န္ေတြေတာင္ အံႀသသြားတယ္ ။ငါေတာ့ ညက တစ္ညလံုး မ်က္လံုးေႀကာင္းျပီး လံုး၀ကို အိပ္မရဘူး။ ေႀကာက္လိုက္တာဟယ္

ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ နင္ ရန္ကုန္ျပန္ေနတုန္းက ငါတို႔ရံုကို ေဗဒင္ဆရာမတစ္ေယာက္ ေဗ ဒင္လာႀကည္တယ္။အဲဒီေဗဒင္ဆ ရာမက ငါ့ကိုေဟာတယ္။သူမ်ား မေကာင္းႀကံထားတာ ရွိတယ္တဲ။ အဲဒါကုရမယ္။ မကုပဲထားရင္ ေသကိန္းျမင္တယ္ တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ငါက ကုရင္ ဘယ္ေလာက္ကုန္မလဲဆိုေတာ့ သိတ္မမ်ားပါဘူး (၁) ေသာင္းေလာက္ ကုန္မယ္ဆိုလို႔ ပိုက္ဆံမရွိတာနဲ႔မနည္းေအာင့္ေနလိုက္ရတယ္ဟု မဲ့ကာရြဲ႕ကာျဖင့္ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္က သိပ္လည္း အစြဲအလမ္း မႀကီးပါနဲ႔ ေဒၚသတၱိရယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ က်ေတာ ကိုယ့္စိတ္က စြဲလမ္းေနလို႔လည္း ဥပါဒ္ ေရာက္တတ္ပါတယ္။ ႀကားဖူးတယ္ မဟုတ္လား ဥပါဒါန္ေႀကာင့္-ဥပါဒ္ေရာက္ဆို တာေလ။ ကိုယ္စိတ္က ဒီမေကာင္းတဲ့ အရာတစ္ခုကို အလြန္အကြ်န္ စြဲလမ္းေနျပီ ဆိုလို႔ရွိရင္လည္း မ ေကာင္းတဲ့ ဆိုးႀကိဳးေတြ အျဖစ္ မ်ားတတ္တယ္။ ဒါေႀကာင့္ ေရွးတုန္းက ပညာရွင္ေတြက ဥပါဒါန္ေႀကာင့္ ဥပါဒ္ေရာက္ တတ္တယ္။ မေကာင္းတာေတြ သိပ္အစြဲအလမ္း မထားႀကနဲ႔လို႔ ဆံုးမထားခဲ့တာေပါ့။ ျပီးေတာ့ ရွိေသးတယ္။ ခင္ဗ်ားတိုက ေဗဒင္ သြားေမးတယ္ဆိုရင္ ေဗဒင္ ဆရာေျပာတာ မ်က္စိမွိတ္ ယံုႀကတာပဲ။

တကယ္ ဟုတ္သလား မဟုတ္ဘူးလား နည္းနည္းေလးေတာင္ မစဥ္းစားဘူး ။ တစ္ ခ်ဳိ႕စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ရွိပါတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕ႀကေတာ့ တမင္ ေငြေတြ အလြန္အကြ်န္ မတရားလိုခ်င္လို႔ လုပ္စား ေနႀကတဲ့ လူေတြ လည္းရွိတာပဲ။ ဒါေတြကေတာ့ ေနရာတကာမွာ ရွိတယ္။ အေရးႀကီး တာက ခင္ဗ်ားတို႔က ဒါ…ဟုတ္သလား။ မဟုတ္ဘူးလား။ မွန္သလား။ မမွန္ဘူးလား ဆိုတာက ေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ စဥ္းစားရမယ္။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ျမတ္စြာဘုရားေတာင္ ဒီလိုေဟာထားခဲ့ ေသးတာပဲ။ ငါဘုရား ေဟာတယ္ ဆိုျပီးေတာ့လည္း မယံုန႔ဲတဲ။ ကိုယ္ကို တိုင္ စဥ္းစား ခ်င့္ခ်ိန္ျပီးမွ ယံုသင့္မွ ယံုတဲ့။ ဒါေတာင္ ဘုရားက ယံု သင့္မွ ယံုလိုပဲ ေဟာတာေနာ္။ ယံုကိုယံုရမယ္လို႔ ေဟာတာမဟုတ္ ေသးဘူဟု ေျပာလိုက္လွ်င္ ေဒၚသတၱိက .....

ဆရာဟာေလ….၊ေတာ္ေတာ္ကို လွွ်ာရွည္တာပဲ။ ဒီက ဒါေတြကို ေႀကာက္လို႔ ယႀတာ ေတာင္းပါ တယ္ဆိုမွ စကားေျပာတာ မျပီးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လိုရင္းတိုရွင္းေျပာေပါ့ဟု ေျပာလိုက္ေသာေႀကာင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က

ဒါေလးမ်ား ေဒၚသတၱိရယ္….၊ ေျမစေလာင္းဖံုး ပါတဲ့ ေျမအိုးေလးတစ္လံုး ၀ယ္လိုက္ဗ်ာ။ ဓါတ္မိသြားေအာင္ သံုးေလးရက္ေလာက္ ခ်က္တဲ့ ျပဳတ္တဲ့ေနရာမွာ သံုးလိုက္ေပါ့။ ျပီးေတာ့ အဲဒီစေလာင္းဖံုးကို ပက္ လက္လွန္ျပီး အခြက္ေလးထဲမွာ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းရမယ္။ ဘာမေကာင္းတဲ့ အတတ္ပညာေတြနဲ႔ လုပ္ထား လုပ္ထား အားလံုး ပ်က္ပ်ယ္ သြားပါလိမ္မယ္ဟု ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ....ေဒၚသတၱိက

ဆရာ့ စေလာင္းဖံုး ေလးက ေအာက္လမ္းကို ေရာႏိုင္ရဲ႕လားဟု အထြန္႔တက္သျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္က ဒီလိုေလဗ်ာ။ ေလာကႀကီးမွာ ရွိရွိသမွ် သက္ရွိသက္မဲ့ အရာအားလံုးဟာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေပၚမွာ အမွီျပဳျပီး ရပ္တည္ေနႀကရတာ မဟုတ္လား။ ျပီးေတာ့ ဒီေလာကႀကီးမွာ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးဆိုတာ အရာအားလံုးထက္ အတည္တန္႔ဆံုး အခိုင္ျမဲဆံုး အရာမဟုတ္ဘူးလား။ စေလာင္းဖံုးဆိုတာ ဒီမဟာပထ၀ီ ေျမႀကီနဲ႔ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူး လားေဒၚသတၱိရဲ႕။ သူကို ပက္လက္ လွန္လိုက္တဲ့ အခါ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီကို ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ လိုက္သလို ျဖစ္သြားေတာ့တာေပါ့။
ေျမလွန္ပစ္လိုက္မယ္.. ဆိုတဲ့စကားကို ႀကားဘူးတယ္ မဟုတ္လား။ အင္မတန္ တည္တန္႔ခိုင္ျမဲ ပါတယ္ဆိုတဲ့ မဟာပထ၀ီ ေျမႀကီးေတာင္ အထက္ေအာက္ ေျပာင္းျပန္လန္သြားျပီဆိုတဲ့ ေနာက္ေတာ့ ဒီမေကာင္းတဲ့ ေအာက္လမ္းတိုက္ အင္းတိုက္ ၊ စုန္းတိုက္စတဲ့မ ေကာင္းတဲ့အတတ္ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာ ၊ မေကာင္းတဲ့ ပညာေတြ ေလာက္ေတာ့ အသာေလးႏိုင္ တာေပါ့ဗ်ာ။

အဲဒီ စေလာင္းဖံုးကို ပက္လက္ လွန္ျပီး မနက္တစ္ႀကိမ္ ၊ ညတစ္ႀကိမ္ ဖေယာင္းတိုင္ ထြန္းျပီး ဆုေတာင္း လိုက္ေပါ့ဗ်ာ။ (၉)ရက္ ဆက္တိုက္ ထြန္းလိုက္ရင္ အားလံုး အႀကြင္းအက်ံ မရွိ ေျပေျပာက္ သြားပါတယ္ ဗ်ာဟု ကြ်ႏ္ုပ္က အေသးစိပ္ ေျပာျပလိုက္ေလလွ်င္ ေဒၚသတၱိႀကီးက ေကာင္းတယ္ ဆရာေရ… ေကာင္းတယ္ ၊ ေကာင္းတယ္ ။ အခုဆိုရင္ ဘာမွ ေႀကာက္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ေဒၚသတၱိတို႔ကေတာ့ နာမည္နဲ႔ လိုက္ေအာင္ သတၱိ ေကာင္းေတာ့မွာပဲ။ ျပန္မွ ေန၀စ္ေစ်းမွာ ၀င္ျပီး အိုးနဲ႔ စေလာင္းဖံုး တစ္ခါထဲ ၀င္၀ယ္ သြားမယ္။

စေလာင္းဖံုး တစ္ခ်ပ္နဲ႔ တစ္ရံုလံုးက ေအာက္လမ္းေတြကို လိုက္ျပီး စိန္ေခၚ ပစ္လိုက္မယ္။ ေငြလည္း ေထာင္နဲ႕ ေသာင္းနဲ႕ခ်ီျပီး ကုန္စရာမလို ေတာ့ဘူး။ ဒီေန႔ကစျပီး ေဒၚသတၱိ ဘယ္ေအာက္လမ္းကိုမွ မေႀကာက္ ေတာ့ဘူးေဟ့….၊ ေအာက္လမ္းေတြ စုန္းမေတြ ကေ၀မေတြ စေလာင္းဖံုးနဲ႔ေတြ႕ မယ္ေဟ့ ဟုေအာ္ႀကီး ဟစ္က်ယ္ ေျပာ၍ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္ေဟာခန္း အတြင္းမွျပန္သြား ေလေတာ့သတည္း။



ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ေဗဒင္ဆရာထက္ တတ္တဲ့ လူေတြ ေဗဒင္လာေမးမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ အံ့ၾသသြားတယ္ ဟုတ္။ မဟုတ္တာ မေျပာပါနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာရယ္ မတတ္လို႔ပဲ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလားလို႔ အဲဒီလို ျပန္ေမးၾကလိမ့္မယ္ဗ်..။ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လူတိုင္းကို အဲလို ပံုေသတြက္လို႔မရဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ေဗဒင္ဆရာ ဘ၀နဲ႔ ေဗဒင္ေဟာသက္ေလး ေတာ္ေတာ္ ၾကာလာေတာ့ သတိထားမိတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က ေဗဒင္ေမးတာ ႐ိုး႐ိုးပဲ ေမးတာ။ ေဗဒင္ ေမးခ်င္တယ္။ ကံဇာတာ စစ္ေပးပါ။ ကံေကာင္း မေကာင္း တြက္ၾကည့္ေပးပါ။ ဒါ ႐ိုး႐ိုး ေဗဒင္ေမးတာ ။ သူတို႔ သိခ်င္တာကို ဒဲ့ ေမးတာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဗဒင္ဆရာေတြ အတြက္ အဲဒါက သိပ္မခက္ဘူး။ ကိုယ္ ႀကိဳက္တဲ့ ပညာရပ္ တစ္ခုခုနဲ႔ တြက္ႀကည့္ေပးလိုက္။ ေကာင္းရင္ ေကာင္းတယ္။ မေကာင္းဘူး ဆိုရင္ မေကာင္းဘူး ေျပာျပလိုက္။ သူတို႔ ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို စိတ္ ရွည္ရွည္နဲ႔ ေျဖေပးလိုက္ ၊ ယၾတာလိုရင္ ယၾတာ ေဆာင္ရြက္ေပး ။ ဒါဆိုရင္ အိုေကသြားၿပီ။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးၾကေတာ့ အစလာကတည္းက သူတို႔ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြက တစ္မ်ိဳး။ ကြ်န္မ စေနသက္ ေရာက္ ေရာက္ေနလို႔ ။ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡ ေရာက္ေနတယ္တဲ့ ။ အဲဒါ ေဗဒင္ေလး ဘာေလး တြက္ၾကည့္ ေပးပါ ဦးတဲ့။ ေနာက္ ကြ်န္မက စေနၿဂိဳဟ္က ေနာက္ ၁၀-ႏွစ္ႀကာမွ လြတ္မွာ ဒုကၡပဲ ဆရာရယ္။ အဲဒါ အေဆာင္ေလး ဘာေလး ေပးပါဦးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲ ဘုရားတမိတယ္။ ဘုရားေရ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ စေနၿဂိဳဟ္မွာ ၁၀-ႏွစ္ေတာင္ ေနရမွာဆိုေတာ့ မလြယ္ပါလားေပါ့။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း နာမည္ ပကၡတ္မိေနလို႔တဲ့။ နိစ္မိေနလို႔တဲ့။ ရွားမီးကိန္း ဘာညာ အို အစံုပါပဲ။ ကိုယ္ကလည္း ဘာေဟာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ။

ဆရာတဲ့။ ကြ်န္မ ေယာက္က်ားက ေသာၾကာ ၊ ကြ်န္မက တနလၤာ ဆိုေတာ့ ဒီေယာက္်ားလည္း ၿမဲမယ္ မထင္ပါဘူးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ေအာ္... ဆရာကလည္း ဓမၼာ ေသာက အင္း၀ ရာဇာ ေလဆရာရဲ့။ ေသာၾကာနဲ႔ တနလၤာက ရန္ဘက္က်တယ္ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ ဒုကၡ... ကိုယ္လည္း ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ သူတို႔ရဲ့ အဲဒီ အစြဲေတြ ျဖဳတ္ေနရတာနဲပဲ ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ယူရတယ္။

အမ်ားႀကီးပဲ။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဇာတာမကိုက္တာတို႔ ၊ နကၡတ္ မကိုက္ တာတို႔။ ေန႔နံ မသင့္တာတို႔ ။ ဘာပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန အိမ္ေထာင္ေရး ဆိုႀကိဳးကင္းေအာင္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ အစီအရင္ကို ေျပာခ်င္တာပါ။

တစ္ခ်ိဳ႕ ေဗဒင္ဆရာေတြကလည္း အိမ္ေထာင္ဖက္ ေန႔နံ မသင့္ဘူး ဆိုးႀကိဳး ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ေဟာထည့္လိုက္ တယ္။ ဒီမွာက အိမ္ေထာင္က်တာ ၁၀-ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ကေလးေတာင္ ၃-ေယာက္ေလာက္ ရေနၿပီ။ ေဗဒင္ ဆရာ ေဟာတာနဲ႔ အဲဒီ ေယာက်္ားကို ပစ္ထားခဲ့ရမွာလား။ ကြဲပစ္လိုက္ရမလား။ ဘယ္ရမလဲ။ ထားပါေတာ့ ေလ။

အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာခ်င္တယ္။ ခ်မ္းေျမ့ခ်င္တယ္ ၊ စည္ပင္ခ်င္တယ္။ သားသမီးေတြလည္း လိမၼာၿပီး ေအာင္ျမင္ တိုးတက္တဲ့ မိသားစု ဘ၀ တစ္ခုကို ေကာင္းမြန္စြာ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခု ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပတဲ့ အစီအရင္ဟာ အေကာင္းဆံုး အမြန္ျမတ္ဆံုး ၊ အသင့္ေတာ္ဆံုး၊ အျပစ္အကင္းဆံုး ျဖစ္ပါေၾကာင္း....

ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ဇနီးမယား၏ ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားပလႅင္ ထုပါ။ အမ်ိဳးသား ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားထုလုပ္ပါ။ ထိုပလႅင္ႏွင့္ ဘုရားကို တြဲ၍ အေနကဇာတင္ၿပီး မိမိေနအိမ္တြင္ ကိုးကြယ္ပါေလ....

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ေဗဒင္ဆရာထက္ တတ္တဲ့ လူေတြ ေဗဒင္လာေမးမွာ အရမ္းေၾကာက္ပါတယ္။
အဲဒီလို ေျပာလိုက္လို႔ အံ့ၾသသြားတယ္ ဟုတ္။ မဟုတ္တာ မေျပာပါနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာရယ္ မတတ္လို႔ပဲ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္ဘူးလားလို႔ အဲဒီလို ျပန္ေမးၾကလိမ့္မယ္ဗ်..။ မဟုတ္ဘူးဗ်။ လူတိုင္းကို အဲလို ပံုေသတြက္လို႔မရဘူး။ ကြ်န္ေတာ္ ေဗဒင္ဆရာ ဘ၀နဲ႔ ေဗဒင္ေဟာသက္ေလး ေတာ္ေတာ္ ၾကာလာေတာ့ သတိထားမိတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႕က ေဗဒင္ေမးတာ ႐ိုး႐ိုးပဲ ေမးတာ။ ေဗဒင္ ေမးခ်င္တယ္။ ကံဇာတာ စစ္ေပးပါ။ ကံေကာင္း မေကာင္း တြက္ၾကည့္ေပးပါ။ ဒါ ႐ိုး႐ိုး ေဗဒင္ေမးတာ ။ သူတို႔ သိခ်င္တာကို ဒဲ့ ေမးတာ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေဗဒင္ဆရာေတြ အတြက္ အဲဒါက သိပ္မခက္ဘူး။ ကိုယ္ ႀကိဳက္တဲ့ ပညာရပ္ တစ္ခုခုနဲ႔ တြက္ႀကည့္ေပးလိုက္။ ေကာင္းရင္ ေကာင္းတယ္။ မေကာင္းဘူး ဆိုရင္ မေကာင္းဘူး ေျပာျပလိုက္။ သူတို႔ ေမးခ်င္တဲ့ ေမးခြန္းေလးေတြကို စိတ္ ရွည္ရွည္နဲ႔ ေျဖေပးလိုက္ ၊ ယၾတာလိုရင္ ယၾတာ ေဆာင္ရြက္ေပး ။ ဒါဆိုရင္ အိုေကသြားၿပီ။

ေနာက္တစ္မ်ိဳးၾကေတာ့ အစလာကတည္းက သူတို႔ ေမးတဲ့ ေမးခြန္းေတြက တစ္မ်ိဳး။ ကြ်န္မ စေနသက္ ေရာက္ ေရာက္ေနလို႔ ။ ေတာ္ေတာ္ ဒုကၡ ေရာက္ေနတယ္တဲ့ ။ အဲဒါ ေဗဒင္ေလး ဘာေလး တြက္ၾကည့္ ေပးပါ ဦးတဲ့။ ေနာက္ ကြ်န္မက စေနၿဂိဳဟ္က ေနာက္ ၁၀-ႏွစ္ႀကာမွ လြတ္မွာ ဒုကၡပဲ ဆရာရယ္။ အဲဒါ အေဆာင္ေလး ဘာေလး ေပးပါဦးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္ စိတ္ထဲ ဘုရားတမိတယ္။ ဘုရားေရ ဒီေလာက္ဆိုးတဲ့ စေနၿဂိဳဟ္မွာ ၁၀-ႏွစ္ေတာင္ ေနရမွာဆိုေတာ့ မလြယ္ပါလားေပါ့။

တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း နာမည္ ပကၡတ္မိေနလို႔တဲ့။ နိစ္မိေနလို႔တဲ့။ ရွားမီးကိန္း ဘာညာ အို အစံုပါပဲ။ ကိုယ္ကလည္း ဘာေဟာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ။

ဆရာတဲ့။ ကြ်န္မ ေယာက္က်ားက ေသာၾကာ ၊ ကြ်န္မက တနလၤာ ဆိုေတာ့ ဒီေယာက္်ားလည္း ၿမဲမယ္ မထင္ပါဘူးတဲ့။ ကြ်န္ေတာ္က ဘာျဖစ္လို႔လည္း ဆိုေတာ့ ေအာ္... ဆရာကလည္း ဓမၼာ ေသာက အင္း၀ ရာဇာ ေလဆရာရဲ့။ ေသာၾကာနဲ႔ တနလၤာက ရန္ဘက္က်တယ္ ဘယ္ေကာင္းပါ့မလဲ။ ဒုကၡ... ကိုယ္လည္း ဘာေျပာရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး။ သူတို႔ရဲ့ အဲဒီ အစြဲေတြ ျဖဳတ္ေနရတာနဲပဲ ေတာ္ေတာ္ အခ်ိန္ယူရတယ္။

အမ်ားႀကီးပဲ။ အခု ကြ်န္ေတာ္ ေျပာျပခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဇာတာမကိုက္တာတို႔ ၊ နကၡတ္ မကိုက္ တာတို႔။ ေန႔နံ မသင့္တာတို႔ ။ ဘာပဲ ျဖစ္ေနျဖစ္ေန အိမ္ေထာင္ေရး ဆိုႀကိဳးကင္းေအာင္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ရမယ့္ အစီအရင္ကို ေျပာခ်င္တာပါ။

တစ္ခ်ိဳ႕ ေဗဒင္ဆရာေတြကလည္း အိမ္ေထာင္ဖက္ ေန႔နံ မသင့္ဘူး ဆိုးႀကိဳး ျဖစ္မယ္ဆိုၿပီး ေဟာထည့္လိုက္ တယ္။ ဒီမွာက အိမ္ေထာင္က်တာ ၁၀-ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ကေလးေတာင္ ၃-ေယာက္ေလာက္ ရေနၿပီ။ ေဗဒင္ ဆရာ ေဟာတာနဲ႔ အဲဒီ ေယာက်္ားကို ပစ္ထားခဲ့ရမွာလား။ ကြဲပစ္လိုက္ရမလား။ ဘယ္ရမလဲ။ ထားပါေတာ့ ေလ။

အိမ္ေထာင္ေရးမွာ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အိမ္ေထာင္ေရး သာယာခ်င္တယ္။ ခ်မ္းေျမ့ခ်င္တယ္ ၊ စည္ပင္ခ်င္တယ္။ သားသမီးေတြလည္း လိမၼာၿပီး ေအာင္ျမင္ တိုးတက္တဲ့ မိသားစု ဘ၀ တစ္ခုကို ေကာင္းမြန္စြာ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အခု ကြ်န္ေတာ္ေျပာျပတဲ့ အစီအရင္ဟာ အေကာင္းဆံုး အမြန္ျမတ္ဆံုး ၊ အသင့္ေတာ္ဆံုး၊ အျပစ္အကင္းဆံုး ျဖစ္ပါေၾကာင္း....

ေအးခ်မ္းေသာအိမ္

ဇနီးမယား၏ ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားပလႅင္ ထုပါ။ အမ်ိဳးသား ေန႔နံ အသားျဖင့္ ဘုရားထုလုပ္ပါ။ ထိုပလႅင္ႏွင့္ ဘုရားကို တြဲ၍ အေနကဇာတင္ၿပီး မိမိေနအိမ္တြင္ ကိုးကြယ္ပါေလ....

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

Saturday, March 20, 2010

အိမ္ေထာင္ေရးဇာတာတိုက္ျခင္း

အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ေပးပါတဲ့..။ သမီး ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ အဆင္ေျပမွာလားတဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ ဘ၀ တစ္သက္လံုး သာယာမွာလား။ စီးပြား တိုးတက္မွာလား ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ မိသားစု တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ အတူ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ အခု ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ့္ အေၾကာင္းပါ။ အဲဒီလို အိမ္ေထာင္ ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာမွာ မဟာဘုတ္ အထြန္းလံုးကေန တစ္ဆင့္ ယူၿပီး တိုင္ထူရတဲ့ နာမကၡရတိုင္ (၀ဲယာတိုင္လို႔လည္း ေခၚပါတယ္) ကို အရင္ သိရမယ္။ နာမကၡရ တိုင္ဆိုတာ မခက္ပါဘူး။ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္သိရင္ ရပါၿပီ။ ေအာက္မွာ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ႏွင့္ နာမကၡရတိုင္ကို အသင့္ ၾကည့္လို႔ရေအာင္ ေရးေပးထားပါတယ္။

အဲဒီမွာ ကိုယ့္ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္ဟာ ဘယ္နာမကၡရတိုင္လည္း ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ စာရြက္တစ္ရြက္မွာ (၂)ခု ယွဥ္ေရးထားေပါ့။ ရၿပီေနာ္။

ဘယ္လို ၾကည့္ရမွာလဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ နာမကၡတိုင္မွာ ကိုယ္ခ်စ္သူရဲ့ ေန႔နံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္လံုးမွာ တစ္လံုးလံုး ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့ နာမကၡရတိုင္မွာ ကိုယ့္ေမြးနံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္ လံုးမွာ ေရာက္ေနခဲ့မယ္ ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး မေကာင္းဘူး ၊ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)ပါး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ေကာက္ယူပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မကိုက္ပဲ ယူလိုက္မယ္ဆိုရင္ ေအာက္ေဖာ္ျပ ပါ အျပစ္(၆)မ်ိဳး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
(၁)...အိမ္ေထာင္မၿမဲတတ္ျခင္း။
(၂)...သားေကာင္း ၊ သမီးေကာင္း မထြန္းကားျခင္း။
(၃)...စီးပြားေရး မတိုးတက္ျခင္း။
(၄)လင္မယားႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးဦး က်န္းမာေရး အလြန္ညံ့ျခင္း။
(၅)အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္ျခင္း။
(၆)အိမ္ေထာင္ဖက္ ႏွစ္ဦးစလံုးအား ပတ္၀န္းက်င္က မေလးစားျခင္း ဆိုတာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပထမဆံုး ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ နာမကၡရတိုင္ကို တြဲစပ္၍ အရင္ဆံုး ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။




၁၂၈၃ ၊ ၁၂၉၀ ၊ ၁၂၉၇ ၊ ၁၃၀၄ ၊ ၁၃၁၁ ၊ ၁၃၁၈ ၊ ၁၃၂၅ ။
၁၃၃၂ ၊ ၁၃၃၉ ၊ ၁၃၄၆ ၊ ၁၃၅၃ ၊ ၁၃၆၀ ၊ ၁၃၆၇ ၊ ၁၃၇၄။
၁၃၈၁ ၊ ၁၃၈၈ ၊ ၁၃၉၅ ၊ ၁၄၀၂ ၊ ၁၄၀၉ ၊ ၁၄၁၆ ၊ ၁၄၂၃ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၄ ၊ ၁၄၅၁ ၊ ၁၄၅၈ ၊ ၁၄၆၅ ၊ ၁၄၇၂။






၁၂၈၄ ၊ ၁၂၉၁ ၊ ၁၂၉၈ ၊ ၁၃၀၅ ၊ ၁၃၁၂ ၊ ၁၃၁၉ ၊ ၁၃၂၆ ။
၁၃၃၃ ၊ ၁၃၄၀ ၊ ၁၃၄၇ ၊ ၁၃၅၄ ၊ ၁၃၆၁ ၊ ၁၃၆၈ ၊ ၁၃၇၅။
၁၃၈၂ ၊ ၁၃၈၉ ၊ ၁၃၉၆ ၊ ၁၄၀၃ ၊ ၁၄၁၀ ၊ ၁၄၁၇ ၊ ၁၄၂၄ ။
၁၄၃၁ ၊ ၁၄၃၈ ၊ ၁၄၄၅ ၊ ၁၄၅၂ ၊ ၁၄၅၉ ၊ ၁၄၆၆ ၊ ၁၄၇၃။





၁၂၈၅ ၊ ၁၂၉၂ ၊ ၁၂၉၉ ၊ ၁၃၀၆ ၊ ၁၃၁၃ ၊ ၁၃၂၀ ၊ ၁၃၂၇ ။
၁၃၃၄ ၊ ၁၃၄၁ ၊ ၁၃၄၈ ၊ ၁၃၅၅ ၊ ၁၃၆၂ ၊ ၁၃၆၉ ၊ ၁၃၇၆။
၁၃၈၃ ၊ ၁၃၉၀ ၊ ၁၃၉၇ ၊ ၁၄၀၄ ၊ ၁၄၁၁ ၊ ၁၄၁၈ ၊ ၁၄၂၅ ။
၁၄၃၂ ၊ ၁၄၃၉ ၊ ၁၄၄၆ ၊ ၁၄၅၃ ၊ ၁၄၆၀ ၊ ၁၄၆၇ ၊ ၁၄၇၄။





၁၂၈၆ ၊ ၁၂၉၃ ၊ ၁၃၀၀ ၊ ၁၃၀၇ ၊ ၁၃၁၄ ၊ ၁၃၂၁ ၊ ၁၃၂၈ ။
၁၃၃၅ ၊ ၁၃၄၂ ၊ ၁၃၄၉ ၊ ၁၃၅၆ ၊ ၁၃၆၃ ၊ ၁၃၇၀ ၊ ၁၃၇၇။
၁၃၈၄ ၊ ၁၃၉၁ ၊ ၁၃၉၈ ၊ ၁၄၀၅ ၊ ၁၄၁၂ ၊ ၁၄၁၉ ၊ ၁၄၂၆ ။
၁၄၃၃ ၊ ၁၄၃၀ ၊ ၁၄၄၇ ၊ ၁၄၅၄ ၊ ၁၄၆၁ ၊ ၁၄၆၈ ၊ ၁၄၇၅။





၁၂၈၇ ၊ ၁၂၉၄ ၊ ၁၃၀၁ ၊ ၁၃၀၈ ၊ ၁၃၁၅ ၊ ၁၃၂၂ ၊ ၁၃၂၉ ။
၁၃၃၆ ၊ ၁၃၄၃ ၊ ၁၃၅၀ ၊ ၁၃၅၇ ၊ ၁၃၆၄ ၊ ၁၃၇၁ ၊ ၁၃၇၈။
၁၃၈၅ ၊ ၁၃၉၂ ၊ ၁၃၉၉ ၊ ၁၄၀၆ ၊ ၁၄၁၃ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၂၇ ။
၁၄၃၄ ၊ ၁၄၃၁ ၊ ၁၄၄၈ ၊ ၁၄၅၆ ၊ ၁၄၆၂ ၊ ၁၄၆၉ ၊ ၁၄၇၆။






၁၂၈၈ ၊ ၁၂၉၅ ၊ ၁၃၀၂ ၊ ၁၃၀၉ ၊ ၁၃၁၆ ၊ ၁၃၂၃ ၊ ၁၃၃၀ ။
၁၃၃၇ ၊ ၁၃၄၄ ၊ ၁၃၅၁ ၊ ၁၃၅၈ ၊ ၁၃၆၅ ၊ ၁၃၇၂ ၊ ၁၃၇၉။
၁၃၈၆ ၊ ၁၃၉၃ ၊ ၁၄၀၀ ၊ ၁၄၀၇ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၈ ။
၁၄၃၅ ၊ ၁၄၃၂ ၊ ၁၄၄၉ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၃ ၊ ၁၄၇၀ ၊ ၁၄၇၇။





၁၂၈၂ ၊ ၁၂၈၉ ၊ ၁၂၉၆ ၊ ၁၃၀၃ ၊ ၁၃၁၀ ၊ ၁၃၁၇ ၊ ၁၃၂၄ ။
၁၃၃၁ ၊ ၁၃၃၈ ၊ ၁၃၄၅ ၊ ၁၃၅၂ ၊ ၁၃၅၉ ၊ ၁၃၆၆ ၊ ၁၃၇၃။
၁၃၈၀ ၊ ၁၃၈၇ ၊ ၁၃၉၄ ၊ ၁၄၀၁ ၊ ၁၄၀၈ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၂ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၃ ၊ ၁၄၅၀ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၄ ၊ ၁၄၇၁။



ေကာင္းၿပီေနာ္..။ အဲဒီလို ၾကည့္လို႔ရၿပီဆိုရင္ ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ့ နာမကၡရတိုင္ကို ေအာက္မွာလို ယွဥ္ခ်ထားေပါ့။ ေအာက္မွာ ေတြ႕တဲ့ အတိုင္း နာမကၡရတိုင္မွာ ၾကည့္လိုက္လို႔ (က) နဲ႔ (ခ) မွာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ မေကာင္းဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး ။အက်ိဳး မျဖစ္ဘူးလို႔ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာက ဆိုပါေၾကာင္း......



အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးတဲ့ေနာက္ ဤကဲ့သို႔ ဇာတာမတိုက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)မ်ိဳးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေအးခ်မ္းေသာအိမ္ ဆိုေသာ ယၾတာကို မၾကာခင္ ေရးသား ေဖာ္ျပေပးသြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း...

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

အိမ္ေထာင္ေရးဇာတာတိုက္ျခင္း

အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ေပးပါတဲ့..။ သမီး ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ အဆင္ေျပမွာလားတဲ့။ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာင္မေလးနဲ႔ လက္ထပ္ရင္ ဘ၀ တစ္သက္လံုး သာယာမွာလား။ စီးပြား တိုးတက္မွာလား ။ ေအာင္ျမင္တဲ့ မိသားစု တစ္ခု ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မွာလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ႔ အတူ ေဗဒင္ဆရာဆီကို ေရာက္လာၾကပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ အခု ေျပာခ်င္တာက အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ့္ အေၾကာင္းပါ။ အဲဒီလို အိမ္ေထာင္ ေရး ဇာတာတိုက္ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာမွာ မဟာဘုတ္ အထြန္းလံုးကေန တစ္ဆင့္ ယူၿပီး တိုင္ထူရတဲ့ နာမကၡရတိုင္ (၀ဲယာတိုင္လို႔လည္း ေခၚပါတယ္) ကို အရင္ သိရမယ္။ နာမကၡရ တိုင္ဆိုတာ မခက္ပါဘူး။ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္သိရင္ ရပါၿပီ။ ေအာက္မွာ ျမန္မာ သကၠရာဇ္ႏွင့္ နာမကၡရတိုင္ကို အသင့္ ၾကည့္လို႔ရေအာင္ ေရးေပးထားပါတယ္။

အဲဒီမွာ ကိုယ့္ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ ကိုယ့္ခ်စ္သူ ျမန္မာ ေမြးသကၠရာဇ္ဟာ ဘယ္နာမကၡရတိုင္လည္း ၾကည့္ေပါ့ဗ်ာ။ ၿပီးရင္ စာရြက္တစ္ရြက္မွာ (၂)ခု ယွဥ္ေရးထားေပါ့။ ရၿပီေနာ္။

ဘယ္လို ၾကည့္ရမွာလဲ ဆိုေတာ့ ကိုယ့္ရဲ့ နာမကၡတိုင္မွာ ကိုယ္ခ်စ္သူရဲ့ ေန႔နံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္လံုးမွာ တစ္လံုးလံုး ျဖစ္ေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ့ နာမကၡရတိုင္မွာ ကိုယ့္ေမြးနံဟာ ေအာက္ဆံုးႏွစ္ လံုးမွာ ေရာက္ေနခဲ့မယ္ ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး မေကာင္းဘူး ၊ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)ပါး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ေကာက္ယူပါတယ္။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မကိုက္ပဲ ယူလိုက္မယ္ဆိုရင္ ေအာက္ေဖာ္ျပ ပါ အျပစ္(၆)မ်ိဳး ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
(၁)...အိမ္ေထာင္မၿမဲတတ္ျခင္း။
(၂)...သားေကာင္း ၊ သမီးေကာင္း မထြန္းကားျခင္း။
(၃)...စီးပြားေရး မတိုးတက္ျခင္း။
(၄)လင္မယားႏွစ္ဦးအနက္ တစ္ဦးဦး က်န္းမာေရး အလြန္ညံ့ျခင္း။
(၅)အိမ္ေထာင္ေရး ေဖာက္ျပန္ျခင္း။
(၆)အိမ္ေထာင္ဖက္ ႏွစ္ဦးစလံုးအား ပတ္၀န္းက်င္က မေလးစားျခင္း ဆိုတာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ပထမဆံုး ေမြးသကၠရာဇ္နဲ႔ နာမကၡရတိုင္ကို တြဲစပ္၍ အရင္ဆံုး ေဖာ္ျပေပးပါ့မယ္။




၁၂၈၃ ၊ ၁၂၉၀ ၊ ၁၂၉၇ ၊ ၁၃၀၄ ၊ ၁၃၁၁ ၊ ၁၃၁၈ ၊ ၁၃၂၅ ။
၁၃၃၂ ၊ ၁၃၃၉ ၊ ၁၃၄၆ ၊ ၁၃၅၃ ၊ ၁၃၆၀ ၊ ၁၃၆၇ ၊ ၁၃၇၄။
၁၃၈၁ ၊ ၁၃၈၈ ၊ ၁၃၉၅ ၊ ၁၄၀၂ ၊ ၁၄၀၉ ၊ ၁၄၁၆ ၊ ၁၄၂၃ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၄ ၊ ၁၄၅၁ ၊ ၁၄၅၈ ၊ ၁၄၆၅ ၊ ၁၄၇၂။






၁၂၈၄ ၊ ၁၂၉၁ ၊ ၁၂၉၈ ၊ ၁၃၀၅ ၊ ၁၃၁၂ ၊ ၁၃၁၉ ၊ ၁၃၂၆ ။
၁၃၃၃ ၊ ၁၃၄၀ ၊ ၁၃၄၇ ၊ ၁၃၅၄ ၊ ၁၃၆၁ ၊ ၁၃၆၈ ၊ ၁၃၇၅။
၁၃၈၂ ၊ ၁၃၈၉ ၊ ၁၃၉၆ ၊ ၁၄၀၃ ၊ ၁၄၁၀ ၊ ၁၄၁၇ ၊ ၁၄၂၄ ။
၁၄၃၁ ၊ ၁၄၃၈ ၊ ၁၄၄၅ ၊ ၁၄၅၂ ၊ ၁၄၅၉ ၊ ၁၄၆၆ ၊ ၁၄၇၃။





၁၂၈၅ ၊ ၁၂၉၂ ၊ ၁၂၉၉ ၊ ၁၃၀၆ ၊ ၁၃၁၃ ၊ ၁၃၂၀ ၊ ၁၃၂၇ ။
၁၃၃၄ ၊ ၁၃၄၁ ၊ ၁၃၄၈ ၊ ၁၃၅၅ ၊ ၁၃၆၂ ၊ ၁၃၆၉ ၊ ၁၃၇၆။
၁၃၈၃ ၊ ၁၃၉၀ ၊ ၁၃၉၇ ၊ ၁၄၀၄ ၊ ၁၄၁၁ ၊ ၁၄၁၈ ၊ ၁၄၂၅ ။
၁၄၃၂ ၊ ၁၄၃၉ ၊ ၁၄၄၆ ၊ ၁၄၅၃ ၊ ၁၄၆၀ ၊ ၁၄၆၇ ၊ ၁၄၇၄။





၁၂၈၆ ၊ ၁၂၉၃ ၊ ၁၃၀၀ ၊ ၁၃၀၇ ၊ ၁၃၁၄ ၊ ၁၃၂၁ ၊ ၁၃၂၈ ။
၁၃၃၅ ၊ ၁၃၄၂ ၊ ၁၃၄၉ ၊ ၁၃၅၆ ၊ ၁၃၆၃ ၊ ၁၃၇၀ ၊ ၁၃၇၇။
၁၃၈၄ ၊ ၁၃၉၁ ၊ ၁၃၉၈ ၊ ၁၄၀၅ ၊ ၁၄၁၂ ၊ ၁၄၁၉ ၊ ၁၄၂၆ ။
၁၄၃၃ ၊ ၁၄၃၀ ၊ ၁၄၄၇ ၊ ၁၄၅၄ ၊ ၁၄၆၁ ၊ ၁၄၆၈ ၊ ၁၄၇၅။





၁၂၈၇ ၊ ၁၂၉၄ ၊ ၁၃၀၁ ၊ ၁၃၀၈ ၊ ၁၃၁၅ ၊ ၁၃၂၂ ၊ ၁၃၂၉ ။
၁၃၃၆ ၊ ၁၃၄၃ ၊ ၁၃၅၀ ၊ ၁၃၅၇ ၊ ၁၃၆၄ ၊ ၁၃၇၁ ၊ ၁၃၇၈။
၁၃၈၅ ၊ ၁၃၉၂ ၊ ၁၃၉၉ ၊ ၁၄၀၆ ၊ ၁၄၁၃ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၂၇ ။
၁၄၃၄ ၊ ၁၄၃၁ ၊ ၁၄၄၈ ၊ ၁၄၅၆ ၊ ၁၄၆၂ ၊ ၁၄၆၉ ၊ ၁၄၇၆။






၁၂၈၈ ၊ ၁၂၉၅ ၊ ၁၃၀၂ ၊ ၁၃၀၉ ၊ ၁၃၁၆ ၊ ၁၃၂၃ ၊ ၁၃၃၀ ။
၁၃၃၇ ၊ ၁၃၄၄ ၊ ၁၃၅၁ ၊ ၁၃၅၈ ၊ ၁၃၆၅ ၊ ၁၃၇၂ ၊ ၁၃၇၉။
၁၃၈၆ ၊ ၁၃၉၃ ၊ ၁၄၀၀ ၊ ၁၄၀၇ ၊ ၁၄၁၄ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၈ ။
၁၄၃၅ ၊ ၁၄၃၂ ၊ ၁၄၄၉ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၃ ၊ ၁၄၇၀ ၊ ၁၄၇၇။





၁၂၈၂ ၊ ၁၂၈၉ ၊ ၁၂၉၆ ၊ ၁၃၀၃ ၊ ၁၃၁၀ ၊ ၁၃၁၇ ၊ ၁၃၂၄ ။
၁၃၃၁ ၊ ၁၃၃၈ ၊ ၁၃၄၅ ၊ ၁၃၅၂ ၊ ၁၃၅၉ ၊ ၁၃၆၆ ၊ ၁၃၇၃။
၁၃၈၀ ၊ ၁၃၈၇ ၊ ၁၃၉၄ ၊ ၁၄၀၁ ၊ ၁၄၀၈ ၊ ၁၄၁၅ ၊ ၁၄၂၂ ။
၁၄၃၀ ၊ ၁၄၃၇ ၊ ၁၄၄၃ ၊ ၁၄၅၀ ၊ ၁၄၅၇ ၊ ၁၄၆၄ ၊ ၁၄၇၁။



ေကာင္းၿပီေနာ္..။ အဲဒီလို ၾကည့္လို႔ရၿပီဆိုရင္ ႏွစ္ဦးစလံုးရဲ့ နာမကၡရတိုင္ကို ေအာက္မွာလို ယွဥ္ခ်ထားေပါ့။ ေအာက္မွာ ေတြ႕တဲ့ အတိုင္း နာမကၡရတိုင္မွာ ၾကည့္လိုက္လို႔ (က) နဲ႔ (ခ) မွာ ေရာက္ေနတယ္ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္ေရးအတြက္ မေကာင္းဘူး။ အိမ္ေထာင္ေရး ဇာတာ မသန္႔ဘူး ။အက်ိဳး မျဖစ္ဘူးလို႔ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ေဗဒင္ပညာက ဆိုပါေၾကာင္း......



အိမ္ေထာင္ျပဳျပီးတဲ့ေနာက္ ဤကဲ့သို႔ ဇာတာမတိုက္ဆိုင္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္အျပစ္ (၆)မ်ိဳးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ အခက္အခဲ ႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေအးခ်မ္းေသာအိမ္ ဆိုေသာ ယၾတာကို မၾကာခင္ ေရးသား ေဖာ္ျပေပးသြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း...

ေစတနာေကာင္းျဖင့္
ဟိန္းတင့္ေဇာ္

Thursday, March 18, 2010

အသက္ကယ္ယၾတာ

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်ႏု္ပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းကေလးရွိရာသုိ႔ အသက္သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္ ခန္႔ရွိေသာ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။
ေဗဒင္ဆရာရွိသလား...ဟုေလသံခပ္မာမာျဖင့္ေမး၍ ကြ်ႏ္ုပ္ အခန္းထဲသို႔၀င္ထိုင္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း မ်က္ႏွာေႀကာ ခပ္တင္းတင္းျဖင့္ တစ္ေလာကလံုး သူ၏ လုပ္စာကိုထိုင္ စားေနရေသာ မ်က္ႏွာမ်ိဳး ျဖစ္ေန ေသာ အႏွီသတၱ၀ါကို မသက္မသာ အကဲခပ္ ႀကည့္ရွဳရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္းမွ

အင္း……ဒီလူ ့ရုပ္ႀကည့္ရတာ ေဗဒင္ ေဟာခန္းေတြကို ေရာက္ဖူးပံု မေပၚဘူး။ ေဗဒင္ေတြ ဘာေတြကိုလည္း ယံုႀကည္မယ့္ပံုမရဘူး။သူ ့၀တ္ပုံစားပံုႀကည့္ရတာ အဆင့္အတန္းေတာ့ ရွိပုံရတယ္။သူ ့စိတ္နဲ ့သူဆိုရင္ေတာ့ ေဗဒင္ဆရာဆီ လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္က အတင္းလႊတ္လိုက္လို႔သာ မလာခ်င္ လာခ်င္နဲ ့လာရတာေနမွာ ဟုေတြးလိုက္မိ၏။ 

ထိုအမ်ိဳးသားသည္ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ေနေသာ ကြ်ႏု္ပ္ကို ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ႀကည့္ကာ ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာ ဘယ္သြားလဲဟု ရင့္ရင့္သီးသီး ထပ္၍ ေမးေလ၏။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ၎ကို ႀကည့္၍စိတ္ထဲ တြင္း ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္လာ၏။ မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္မိ၏ ။ ဒီေလာက္ေတာင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့မွဳ မရွိတဲ့ လူကို ကိုယ္က ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာေနလို႔ လည္းအပိုပဲ။ သူ႔ေလသံမာေတာ့လည္း ကိုယ့္ေလသံလည္း မာရတာ ေပါ့ဟု ေတြးရင္း.........

ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာက က်ဳပ္ပဲ။ ဒီအခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနတာက်ဳပ္ တစ္ေယာက္ထဲပဲရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား မျမင္ ဘူးလား...ဟု ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ေလသံခပ္မာမာျဖင့္ ျပန္၍ ဘုေတာ ေတာလိုက္ေလ၏။ ထိုပုဂၢဳိလ္သည္ ကြ်ႏု္ပ္၏ စကားႏွင့္ ေလသံေႀကာင့္ ေခတၱခဏမွ် ေႀကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားေလ၏။ အံ့လည္အံ့ႀသ သြားပံုရ၏။ သူႀကိဳေတြးထားေသာ ေဗဒင္ဆရာဆိုတာ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး၊ တုိက္ပံု အင္က်ီနဲ ့၊က်က္သေရ ေခါင္း ေပါင္းႀကီးနဲ႔ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ ပိတ္ျဖဴစင္ ႀကယ္၀တ္ျပီးအသက္ ခပ္ႀကီးႀကီးနဲ ့ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ သမားဆိုအိုမွ…ဟူေသာ ေရွးရုိး အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ထဲစြဲေနေလသ လားမသိ။ 

တိုးတက္ေနေသာ ဒီေန ့မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလႀကီးထဲမွာတစ္ကမၻာလံုး လူႀကီး လူငယ္မေရြး ေဗဒင္ ပညာနဲ႔အဆင့္ အတန္း ရွိရွိသိကၡာ ရွိရိွရပ္ တည္ေနႀကတာ ဒီလူႀကီး သိပံုမရ ေဗဒင္ဆရာေတြ အင္တာနက္ ေပၚတက္ျပီး ကိုယ္ပိုင္၀ဘ္ဆိုက္ေတြ တည္ေထာင္၍ တစ္ကမၻာလံုးကို အြန္လိုင္းကေနေဗဒင္ ေဟာေပး ေနႀကတာ ဒီိလူႀကီးသိလိမ့္ မည္မထင္။

ကဲ…ေျပာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေမးလိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ၎က ကြ်န္ေတာ့္ မိန္းမ ေနမေကာင္းလို ့ပါ…ဟု ေျပာေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္က

ခင္ဗ်ား မိန္းမ ေနမေကာင္းရင္ ေဆးခန္းပို ့ေပးလိုက္ေပါ့ဗ်။ ေဆးခန္းနဲ ့ မရရင္ ေဆးရုံ တင္လိုက္ေပါ့။ အဲဒီ မွာ ေဆးပညာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြရွိတာပဲ။သူတို ့ကု ေပးမွာေပါ့။ ေဗဒင္ဆရာက ေဆးပညာေတာ့ ဘယ္နားလည္မလဲ…မဟုတ္ဘူးလား ဟုေျပာလိုက္ရာ ၎အမ်ဳိးသားက

ေဆးခန္းေတြ ေဆးရုံေတြလည္း စံုေနျပီ။ ေကာင္းတယ္ ေတာ္တယ္ဆိုတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔လည္း လိုက္ကု ေနတာပဲ။ ေငြဘယ္ေလာက္ ကုန္ကုန္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ရင္ျပီးေရာဆိုျပီး လိုက္ကု ေနတာလဲႀကာေန ထူးျခား မလာဘူး။ ေရာဂါက သက္သာ မလာဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေရာဂါနဲ ့ေဆးမတိုးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ 

အဲဒါ အသိတစ္ေယာက္က ဆရာဟိန္းတင့္ေဇာ္ဆီ သြားႀကည့္ပါလား။ သူ ့တုန္းကလည္းဆရာ ၀န္ကုသတာ ေဆးမတိုးဘူး။ ျမန္ မာျပည္ ေတာင္ျပန္ေတာ့မလို ့။အဲဒါတခါပဲ ယႀတာေခ်ရတယ္ ။ေဆးတိုးျပီး ရက္ပိုင္း အတြင္းေရာဂါေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။

အဲဒါရွင္လည္း ရွင့္မိန္းမ အတြက္ သြားေမးႀကည့္ ပါလားလို ့လမ္းညြန္လိုက္လို ့ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာခဲ့တာပါ ဟုေျပာေလ၏
ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုက
ခင္ဗ်ားႀကည့္ရတာ ဘုဆတ္ဆတ္နဲ ့ေဗဒင္ေတြဘာေတြေကာယံု ႀကည္မွဳ ့ရွိမယ္မထင္ဘူး။ခင္ဗ်ား ဆက္ဆံ ေရး ကလည္း မလြဲသာမ ေရွာင္သာလို ့ဆက္ဆံေနရတဲ့ပံုပဲဟု... ကြ်ႏ္္ုပ္၏ စိတ္ထဲတြင္ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္လြန္းသျဖင္ ့ထုတ္ေဖာ္ေျပာမိေလ၏ ထိုအခါ ထိုလူက

ေအာ္…ဆရာႀကည့္ရတာကြ်န္ေတာ့္ကို အထင္လြဲေနပံုရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကို ယံု ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေဗဒင္ဆရာေတြ ကိုသာ မယံုတာ"ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။

ဟုတ္တယ္ေလ… ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကိုယံုပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာဆိုတာ ေတြကလည္း အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့တာပဲမဟုတ္လားဆရာရဲ့။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္ ကမၻာသမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္၊ ရာဇ၀င္မွာပဲႀကည့္ႀကည့္၊ သာသနာ၀င္ ကိုပဲႀကည့္ႀကည့္ ေဗဒင္ပညာနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ့အခန္း ကဏၭဟာ အထင္ကရ ပါ၀င္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ျပီး အထြတ္အျမတ္ ထားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား သခင္လည္း ေဗဒင္ပညာကို မပစ္ပယ္ခဲ့ပါဘူး။ မဆန္႔က်င္ခဲ့ပါဘူး။ ေလာက၀တ္ တစ္ခု အေနနဲ့ ထားခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။ 

ရာဇ၀င္ေတြထဲမွာ ဆိုရင္လည္း တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့ ဘုရင္ေတြရဲ အနားမွာ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေတြခ်ဖို ့အတြက္ အႀကံေပး ပုဂၢိဳလ္ ေတြအျဖစ္ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ႀကတာ စာေပဗဟုသုတရွိတဲ့ လူတိုင္းအသိပဲ။ ကမၻာ့သမိုင္းစာ မ်က္ႏွာ ေတြကိုေရာႀကည့္ဦးမ လား။ စစ္ဘုရင္ နပိုလီယံရဲ ့ဂမၻီရ ပညာရပ္ေတြ၊ ဇာဘုရင္ေတြရဲ ့ေဗဒင္ယံုႀကည္မွဳ ့ေတြ ကမၻာေက်ာ္ လကၡဏာဆရာ ႀကီး ကိုင္ရိုရဲ ့ ေဟာကိန္းေတြ၊ သာဓကျဖစ္ရပ္ ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ေျပာျပရရင္ ေတာ့ ကုန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို အစဥ္အလာႀကီးမားခဲ့တဲ ေဗဒင္ပညာကို မယံုႀကည္ဘူးလို ့ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ရီစရာေကာင္းတဲ့ အရူးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ ဟု ရွည္လွ်ားစြာ ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္း၌ ေအာ္ ဤသူသည္ကားေဗဒင္သမိုင္းေႀကာင္းကို ေဗဒင္ဆရာေတြ ထက္ေတာင္ ပိုသိေအာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေလ့လာ ထားတဲ့ သူပါလား။ ေတာရံုတန္ရံု သာမန္ ေဗဒင္ဆရာ တစ္ဦးေတာင္ သူေလာက္ သိမွာမဟုတ္ဘူး…ဟုစိတ္ထဲမွာ ေတြးမိေလ၏။ ထို ့ေႀကာင့္ကြ်ႏ္ုပ္က

အင္းဟုတ္တယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ား ေျပာျပမွပဲက်ဳပ္တို ့ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ ့ ဘ၀ဟာ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ သိကၡာ ရွိတဲ့ အတတ္ပညာ တစ္ခုနဲ ရပ္တည္ေနတဲ့ လူေတြဆိုတာကို အခုခင္ဗ်ားေျပာမွပဲ သိေတာ့တယ္ အမွန္အတိုင္း ၀င္ခံရရင္ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ခင္ဗ်ားေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ မသိဘူးလို႔ ၀န္ခံရမွာပဲ…  ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာရေလ၏။

မွန္ပါတယ္ဆရာရယ္။ အဲဒီလို အစဥ္အလာ ႀကီးမားတဲ့ ေဗဒင္ပညာရပ္ေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ေသး သိမ္ျပီး သေဘာထား အျမင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့၊ ကိုယ္အတၱကိုသာ ေရွ ့တန္းတင္ေလ့ရွိတဲ့ ၊ ေငြရဖို ့ တစ္ခုထဲကိုသာ ႀကည့္တတ္တဲ့ လူေတြ လက္ထဲကိုလည္း ေရာက္သြားေရာ အရမ္းကိုလူေတြ အထင္ေသးစ ရာျဖစ္သြား တာေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္ဘူးလား ။ ဒါေတြ ထားလိုက္ပါဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္လာရင္း ကိစၥကိုေျပာႀကရ ေအာင္ေနာ္ ဟုေျပာေလ၏။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္းထိုလူႏွင့္ စကား ႀကာႀကာ ေျပာမိသျဖင့္ ၎၏ အတြင္း စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို ျမင္လိုက္ ရျပီျဖစ္ရာ မေက်မနပ္ျဖစ္ေန ေသာစိတ္မ်ားလည္း အေစာကပင္ ေျပေပ်ာက္သြးျပီျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ား အမ်ိဳးသမီး အေႀကာင္းေျပာႀကရေအာင္ဗ်ာ။ မေျပာခင္ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီးရဲ ့ ဇာတာကို အရင္ စစ္ႀကည့္ရမယ္။ တစ္ခါတေလ လူေတြရဲ ့စိုမိုးေနတဲ့ သက္ေရာက္ ကံဇာတာေတြ အရမ္းညံ့ေနျပီဆို ရင္ေတာ့ အဲဒီလို ေရာဂါကုသလို ့ မရတာ ျဖစ္တတ္တယ္။ ေနာက္ျပီး သူတပါးက မေကာင္းတဲ့အတတ္ ေတြ ေအာက္လမ္း အတတ္ စုန္းအတတ္ ပေယာဂ အတတ္ေတြနဲ ့ျပဳစားခံ ေနရျပီဆိုရင္လည္း ေနမေကာင္း ျဖစ္တတ္တယ္ ေရာဂါႏွင့္ ေဆးမတိုးဘူး။ မသက္သာဘူး။ အဲဒီလို အခါမ်ိဳး ျဖစ္ေနျပီ ဆိုရင္ လည္း ဘာမွမပူပါနဲ ့။ ကြ်န္ေတာ္တို ့အဘမင္းသိခၤ လူနာေတြကို အျမဲ ယႀတာ ေခ်ေပးေလ့ရွိတဲ့ အသက္ကယ္ ယႀတာေတြရွိပါ တယ္။ကြ်န္ေတာ္ အျပည့္ အစံု ေဆာင္ရြက္ေပးလိုက္ပါမယ္ ဟုအားေပး စကား ေျပာရေလ၏။ထိုအ ခါ ၎က

ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးရမလဲ။ ဘာေတြ လိုအပ္လဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဆရာပဲ ေဆာင္ရြက္္ေပးပါဟု ေျပာေလ၏။
အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဘမင္းသိခၤရဲ့ သေဘၤသီးႀကက္လွ်ာ -အသက္ကယ္ ယႀတာ ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ပါ့မယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းေစတဲ့ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း ေစတဲ့အေဆာင္ လက္ဖြဲ႕တစ္ခု လည္း စီရင္ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္မယ္။ ေနာက္ေန႔ႀကရင္ ေတာ့ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီး အတြက္တစ္ ေခါက္ျပန္လာခဲ့ပါ။ မကာရ ေလာပ မတစ္လံုးေက် ဆရာေတာ္ ခင္ႀကီးေဖ်ာ္ရဲ ့ အထက္ေဆာင္ပန္း ေအာက္နင္းႀကမ္း ယႀတာနဲ့ေခ်ေပးပါဦးမယ္
ဟုေျပာကာတဖက္တြင္ေဖာ္ျပထား
ေသာ သေဘၤာသီး ႀကက္လွ်ာ အသက္ကယ္ ယႀတာကိုေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ေလ၏။ ထိုသူလည္း အလာတုန္း ကလို မ်က္ႏွာႀကီး သုန္သုန္မွဳန္မွဳန္ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ျပံဳးရြင္ေသာ သေဘာ ေကာင္း၍ ေဖာ္ေရြေသာ မ်က္ ႏွာထားျဖင့္ လြတ္လတ္ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းအတြင္းမွ ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း။

သေဘၤာသီးႀကက္လွ်ာအသက္ကယ္ယႀတာ
ယႀတာေခ်ရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ ႀကက္လွ်ာေရာင္စံု ၉လက္တြင္ လူနာ၏ ေန႔သား အမည္တို႔ကို ထည့္၍ ဆုေတာင္းစာ ေရးပါ။
ဥပမာ တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ က်န္းမာေရးေကာင္းပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဖ်ားေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဆုတ္ေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ေရာဂါႏွင့္ေဆးတိုးပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ဆရာေကာင္းသမာေကာင္းေတြ႕ပါေစ
အစရွိသည္ျဖင့္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္စလံုး ျပည္ေအာင္ေရးပါ။

ထိုေနာက္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္ကို သေဘၤသီး အညွာဘက္မွာ စိုက္ပါ။ ျပီးရင္ ေအာက္ဘက္မွာ ေႀကြပုဂံလံုး တစ္လံုးခံ၍ ေထာင္ပါ။ ျပီးရင္ အညွာေပၚတြင္ ဖေယာင္းတိုင္ မနက္တစ္တိုင္ ညတစ္တိုင္ထြန္းပါ။ ထိုယႀတာကို ျပဳလုပ္ပါက ဆရာ၀န္ လက္ေလွ်ာေသာ လူနာမ်ားပင္ ျပန္ေကာင္းလာ တတ္ပါသည္။ ႀကီးႀကီးမားမား ေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းဖူးသည္မွာ အေတာ္ပင္ မ်ားျပားစြာ ေတြ႕ႀကံဳဖူးပါ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ က်န္းမာေရးကိစၥကို အေႀကာင္းျပဳ၍ အခက္အခဲႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။

အသက္ကယ္ယၾတာ

တစ္ေန႔သ၌ မဟာခ်ိဳင္-ေန၀စ္ရွိ ကြ်ႏု္ပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းကေလးရွိရာသုိ႔ အသက္သုံးဆယ့္ငါးႏွစ္ ခန္႔ရွိေသာ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း အမ်ိဳးသားတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာေလ၏။
ေဗဒင္ဆရာရွိသလား...ဟုေလသံခပ္မာမာျဖင့္ေမး၍ ကြ်ႏ္ုပ္ အခန္းထဲသို႔၀င္ထိုင္ေလ၏။ ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္း မ်က္ႏွာေႀကာ ခပ္တင္းတင္းျဖင့္ တစ္ေလာကလံုး သူ၏ လုပ္စာကိုထိုင္ စားေနရေသာ မ်က္ႏွာမ်ိဳး ျဖစ္ေန ေသာ အႏွီသတၱ၀ါကို မသက္မသာ အကဲခပ္ ႀကည့္ရွဳရင္း ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္းမွ

အင္း……ဒီလူ ့ရုပ္ႀကည့္ရတာ ေဗဒင္ ေဟာခန္းေတြကို ေရာက္ဖူးပံု မေပၚဘူး။ ေဗဒင္ေတြ ဘာေတြကိုလည္း ယံုႀကည္မယ့္ပံုမရဘူး။သူ ့၀တ္ပုံစားပံုႀကည့္ရတာ အဆင့္အတန္းေတာ့ ရွိပုံရတယ္။သူ ့စိတ္နဲ ့သူဆိုရင္ေတာ့ ေဗဒင္ဆရာဆီ လာမွာမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္က တစ္ေယာက္ေယာက္က အတင္းလႊတ္လိုက္လို႔သာ မလာခ်င္ လာခ်င္နဲ ့လာရတာေနမွာ ဟုေတြးလိုက္မိ၏။ 

ထိုအမ်ိဳးသားသည္ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ ထိုင္ေနေသာ ကြ်ႏု္ပ္ကို ခပ္တည္တည္ျဖင့္ ႀကည့္ကာ ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာ ဘယ္သြားလဲဟု ရင့္ရင့္သီးသီး ထပ္၍ ေမးေလ၏။ ကြ်ႏု္ပ္လည္း ၎ကို ႀကည့္၍စိတ္ထဲ တြင္း ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္လာ၏။ မခံခ်ိ မခံသာ ျဖစ္မိ၏ ။ ဒီေလာက္ေတာင္ ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ ့မွဳ မရွိတဲ့ လူကို ကိုယ္က ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာေနလို႔ လည္းအပိုပဲ။ သူ႔ေလသံမာေတာ့လည္း ကိုယ့္ေလသံလည္း မာရတာ ေပါ့ဟု ေတြးရင္း.........

ေဟ့လူ ေဗဒင္ဆရာက က်ဳပ္ပဲ။ ဒီအခန္းထဲမွာ ထိုင္ေနတာက်ဳပ္ တစ္ေယာက္ထဲပဲရွိတယ္။ ခင္ဗ်ား မျမင္ ဘူးလား...ဟု ကြ်ႏ္ုပ္လည္း ေလသံခပ္မာမာျဖင့္ ျပန္၍ ဘုေတာ ေတာလိုက္ေလ၏။ ထိုပုဂၢဳိလ္သည္ ကြ်ႏု္ပ္၏ စကားႏွင့္ ေလသံေႀကာင့္ ေခတၱခဏမွ် ေႀကာင္အမ္းအမ္း ျဖစ္သြားေလ၏။ အံ့လည္အံ့ႀသ သြားပံုရ၏။ သူႀကိဳေတြးထားေသာ ေဗဒင္ဆရာဆိုတာ အသက္ခပ္ႀကီးႀကီး၊ တုိက္ပံု အင္က်ီနဲ ့၊က်က္သေရ ေခါင္း ေပါင္းႀကီးနဲ႔ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ ပိတ္ျဖဴစင္ ႀကယ္၀တ္ျပီးအသက္ ခပ္ႀကီးႀကီးနဲ ့ဟု ေတြးထားေလသလား မသိ။ သမားဆိုအိုမွ…ဟူေသာ ေရွးရုိး အယူအဆမ်ားႏွင့္ စိတ္ထဲစြဲေနေလသ လားမသိ။ 

တိုးတက္ေနေသာ ဒီေန ့မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကာလႀကီးထဲမွာတစ္ကမၻာလံုး လူႀကီး လူငယ္မေရြး ေဗဒင္ ပညာနဲ႔အဆင့္ အတန္း ရွိရွိသိကၡာ ရွိရိွရပ္ တည္ေနႀကတာ ဒီလူႀကီး သိပံုမရ ေဗဒင္ဆရာေတြ အင္တာနက္ ေပၚတက္ျပီး ကိုယ္ပိုင္၀ဘ္ဆိုက္ေတြ တည္ေထာင္၍ တစ္ကမၻာလံုးကို အြန္လိုင္းကေနေဗဒင္ ေဟာေပး ေနႀကတာ ဒီိလူႀကီးသိလိမ့္ မည္မထင္။

ကဲ…ေျပာ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေမးလိုက္ေလ၏။ ထိုအခါ ၎က ကြ်န္ေတာ့္ မိန္းမ ေနမေကာင္းလို ့ပါ…ဟု ေျပာေလရာ ကြ်ႏ္ုပ္က

ခင္ဗ်ား မိန္းမ ေနမေကာင္းရင္ ေဆးခန္းပို ့ေပးလိုက္ေပါ့ဗ်။ ေဆးခန္းနဲ ့ မရရင္ ေဆးရုံ တင္လိုက္ေပါ့။ အဲဒီ မွာ ေဆးပညာ ကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဆရာ၀န္ေတြရွိတာပဲ။သူတို ့ကု ေပးမွာေပါ့။ ေဗဒင္ဆရာက ေဆးပညာေတာ့ ဘယ္နားလည္မလဲ…မဟုတ္ဘူးလား ဟုေျပာလိုက္ရာ ၎အမ်ဳိးသားက

ေဆးခန္းေတြ ေဆးရုံေတြလည္း စံုေနျပီ။ ေကာင္းတယ္ ေတာ္တယ္ဆိုတဲ့ ဆရာ၀န္ေတြနဲ႔လည္း လိုက္ကု ေနတာပဲ။ ေငြဘယ္ေလာက္ ကုန္ကုန္ ေရာဂါ ေပ်ာက္ရင္ျပီးေရာဆိုျပီး လိုက္ကု ေနတာလဲႀကာေန ထူးျခား မလာဘူး။ ေရာဂါက သက္သာ မလာဘူး။ ေျပာရရင္ေတာ့ ေရာဂါနဲ ့ေဆးမတိုးဘူးျဖစ္ေနတယ္။ 

အဲဒါ အသိတစ္ေယာက္က ဆရာဟိန္းတင့္ေဇာ္ဆီ သြားႀကည့္ပါလား။ သူ ့တုန္းကလည္းဆရာ ၀န္ကုသတာ ေဆးမတိုးဘူး။ ျမန္ မာျပည္ ေတာင္ျပန္ေတာ့မလို ့။အဲဒါတခါပဲ ယႀတာေခ်ရတယ္ ။ေဆးတိုးျပီး ရက္ပိုင္း အတြင္းေရာဂါေတြ ေပ်ာက္သြားတယ္။

အဲဒါရွင္လည္း ရွင့္မိန္းမ အတြက္ သြားေမးႀကည့္ ပါလားလို ့လမ္းညြန္လိုက္လို ့ကြ်န္ေတာ္ေရာက္လာခဲ့တာပါ ဟုေျပာေလ၏
ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုက
ခင္ဗ်ားႀကည့္ရတာ ဘုဆတ္ဆတ္နဲ ့ေဗဒင္ေတြဘာေတြေကာယံု ႀကည္မွဳ ့ရွိမယ္မထင္ဘူး။ခင္ဗ်ား ဆက္ဆံ ေရး ကလည္း မလြဲသာမ ေရွာင္သာလို ့ဆက္ဆံေနရတဲ့ပံုပဲဟု... ကြ်ႏ္္ုပ္၏ စိတ္ထဲတြင္ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္လြန္းသျဖင္ ့ထုတ္ေဖာ္ေျပာမိေလ၏ ထိုအခါ ထိုလူက

ေအာ္…ဆရာႀကည့္ရတာကြ်န္ေတာ့္ကို အထင္လြဲေနပံုရတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကို ယံု ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ေဗဒင္ဆရာေတြ ကိုသာ မယံုတာ"ဟု ျပန္ေျပာေလ၏။

ဟုတ္တယ္ေလ… ကြ်န္ေတာ္က ေဗဒင္ပညာကိုယံုပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ေဗဒင္ပညာဆိုတာ ေတြကလည္း အမွန္တကယ္ ရွိခဲ့တာပဲမဟုတ္လားဆရာရဲ့။ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္ ကမၻာသမိုင္းမွာပဲ ႀကည့္ႀကည့္၊ ရာဇ၀င္မွာပဲႀကည့္ႀကည့္၊ သာသနာ၀င္ ကိုပဲႀကည့္ႀကည့္ ေဗဒင္ပညာနဲ႔ ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ့အခန္း ကဏၭဟာ အထင္ကရ ပါ၀င္လာခဲ့တာပဲ မဟုတ္လား။ ဆရာတို႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကိုးကြယ္ျပီး အထြတ္အျမတ္ ထားတဲ့ ျမတ္စြာဘုရား သခင္လည္း ေဗဒင္ပညာကို မပစ္ပယ္ခဲ့ပါဘူး။ မဆန္႔က်င္ခဲ့ပါဘူး။ ေလာက၀တ္ တစ္ခု အေနနဲ့ ထားခဲ့တာပဲမဟုတ္လား။ 

ရာဇ၀င္ေတြထဲမွာ ဆိုရင္လည္း တိုင္းျပည္ အုပ္ခ်ဳပ္ မင္းလုပ္ေနတဲ့ ဘုရင္ေတြရဲ အနားမွာ ေဗဒင္ပညာရွင္ေတြ ဟာ အေရးႀကီးတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေတြခ်ဖို ့အတြက္ အႀကံေပး ပုဂၢိဳလ္ ေတြအျဖစ္ သမိုင္းမွာ မွတ္တမ္း၀င္ခဲ့ႀကတာ စာေပဗဟုသုတရွိတဲ့ လူတိုင္းအသိပဲ။ ကမၻာ့သမိုင္းစာ မ်က္ႏွာ ေတြကိုေရာႀကည့္ဦးမ လား။ စစ္ဘုရင္ နပိုလီယံရဲ ့ဂမၻီရ ပညာရပ္ေတြ၊ ဇာဘုရင္ေတြရဲ ့ေဗဒင္ယံုႀကည္မွဳ ့ေတြ ကမၻာေက်ာ္ လကၡဏာဆရာ ႀကီး ကိုင္ရိုရဲ ့ ေဟာကိန္းေတြ၊ သာဓကျဖစ္ရပ္ ေတြအမ်ားႀကီးပဲ။ ေျပာျပရရင္ ေတာ့ ကုန္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလို အစဥ္အလာႀကီးမားခဲ့တဲ ေဗဒင္ပညာကို မယံုႀကည္ဘူးလို ့ ကြ်န္ေတာ္က ေျပာမယ္ဆိုရင္ ကြ်န္ေတာ္ဟာ ရီစရာေကာင္းတဲ့ အရူးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သြားမွာေပါ့ ဟု ရွည္လွ်ားစြာ ေျပာျပေလ၏။

ထိုအခါ ကြ်ႏ္ုပ္၏ စိတ္တြင္း၌ ေအာ္ ဤသူသည္ကားေဗဒင္သမိုင္းေႀကာင္းကို ေဗဒင္ဆရာေတြ ထက္ေတာင္ ပိုသိေအာင္ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ ေလ့လာ ထားတဲ့ သူပါလား။ ေတာရံုတန္ရံု သာမန္ ေဗဒင္ဆရာ တစ္ဦးေတာင္ သူေလာက္ သိမွာမဟုတ္ဘူး…ဟုစိတ္ထဲမွာ ေတြးမိေလ၏။ ထို ့ေႀကာင့္ကြ်ႏ္ုပ္က

အင္းဟုတ္တယ္ဗ်။ ခင္ဗ်ား ေျပာျပမွပဲက်ဳပ္တို ့ေဗဒင္ဆရာ ေတြရဲ ့ ဘ၀ဟာ အစဥ္အလာႀကီးမားတဲ့ သိကၡာ ရွိတဲ့ အတတ္ပညာ တစ္ခုနဲ ရပ္တည္ေနတဲ့ လူေတြဆိုတာကို အခုခင္ဗ်ားေျပာမွပဲ သိေတာ့တယ္ အမွန္အတိုင္း ၀င္ခံရရင္ ကြ်န္ေတာ္ေတာင္ ခင္ဗ်ားေလာက္ ေသေသခ်ာခ်ာ ေစ့ေစ့စပ္စပ္ မသိဘူးလို႔ ၀န္ခံရမွာပဲ…  ဟု ကြ်ႏ္ုပ္က ေျပာရေလ၏။

မွန္ပါတယ္ဆရာရယ္။ အဲဒီလို အစဥ္အလာ ႀကီးမားတဲ့ ေဗဒင္ပညာရပ္ေတြဟာ စိတ္ဓါတ္ေသး သိမ္ျပီး သေဘာထား အျမင္ က်ဥ္းေျမာင္းတဲ့၊ ကိုယ္အတၱကိုသာ ေရွ ့တန္းတင္ေလ့ရွိတဲ့ ၊ ေငြရဖို ့ တစ္ခုထဲကိုသာ ႀကည့္တတ္တဲ့ လူေတြ လက္ထဲကိုလည္း ေရာက္သြားေရာ အရမ္းကိုလူေတြ အထင္ေသးစ ရာျဖစ္သြား တာေပါ့ဗ်ာ။ မဟုတ္ဘူးလား ။ ဒါေတြ ထားလိုက္ပါဆရာရယ္။ ကြ်န္ေတာ္လာရင္း ကိစၥကိုေျပာႀကရ ေအာင္ေနာ္ ဟုေျပာေလ၏။

ကြ်ႏ္ုပ္သည္လည္းထိုလူႏွင့္ စကား ႀကာႀကာ ေျပာမိသျဖင့္ ၎၏ အတြင္း စိတ္ေနစိတ္ထားမ်ားကို ျမင္လိုက္ ရျပီျဖစ္ရာ မေက်မနပ္ျဖစ္ေန ေသာစိတ္မ်ားလည္း အေစာကပင္ ေျပေပ်ာက္သြးျပီျဖစ္၏။ ထိုေၾကာင့္ ေအးဗ်ာ ခင္ဗ်ား အမ်ိဳးသမီး အေႀကာင္းေျပာႀကရေအာင္ဗ်ာ။ မေျပာခင္ ကြ်န္ေတာ္ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီးရဲ ့ ဇာတာကို အရင္ စစ္ႀကည့္ရမယ္။ တစ္ခါတေလ လူေတြရဲ ့စိုမိုးေနတဲ့ သက္ေရာက္ ကံဇာတာေတြ အရမ္းညံ့ေနျပီဆို ရင္ေတာ့ အဲဒီလို ေရာဂါကုသလို ့ မရတာ ျဖစ္တတ္တယ္။ ေနာက္ျပီး သူတပါးက မေကာင္းတဲ့အတတ္ ေတြ ေအာက္လမ္း အတတ္ စုန္းအတတ္ ပေယာဂ အတတ္ေတြနဲ ့ျပဳစားခံ ေနရျပီဆိုရင္လည္း ေနမေကာင္း ျဖစ္တတ္တယ္ ေရာဂါႏွင့္ ေဆးမတိုးဘူး။ မသက္သာဘူး။ အဲဒီလို အခါမ်ိဳး ျဖစ္ေနျပီ ဆိုရင္ လည္း ဘာမွမပူပါနဲ ့။ ကြ်န္ေတာ္တို ့အဘမင္းသိခၤ လူနာေတြကို အျမဲ ယႀတာ ေခ်ေပးေလ့ရွိတဲ့ အသက္ကယ္ ယႀတာေတြရွိပါ တယ္။ကြ်န္ေတာ္ အျပည့္ အစံု ေဆာင္ရြက္ေပးလိုက္ပါမယ္ ဟုအားေပး စကား ေျပာရေလ၏။ထိုအ ခါ ၎က

ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ဆရာ။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္ေပးရမလဲ။ ဘာေတြ လိုအပ္လဲ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ ဆရာပဲ ေဆာင္ရြက္္ေပးပါဟု ေျပာေလ၏။
အခု ေလာေလာဆယ္ေတာ့ အဘမင္းသိခၤရဲ့ သေဘၤသီးႀကက္လွ်ာ -အသက္ကယ္ ယႀတာ ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ပါ့မယ္။ က်န္းမာေရး ေကာင္းေစတဲ့ ေရာဂါေပ်ာက္ကင္း ေစတဲ့အေဆာင္ လက္ဖြဲ႕တစ္ခု လည္း စီရင္ေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္မယ္။ ေနာက္ေန႔ႀကရင္ ေတာ့ ခင္ဗ်ားအမ်ိဳးသမီး အတြက္တစ္ ေခါက္ျပန္လာခဲ့ပါ။ မကာရ ေလာပ မတစ္လံုးေက် ဆရာေတာ္ ခင္ႀကီးေဖ်ာ္ရဲ ့ အထက္ေဆာင္ပန္း ေအာက္နင္းႀကမ္း ယႀတာနဲ့ေခ်ေပးပါဦးမယ္
ဟုေျပာကာတဖက္တြင္ေဖာ္ျပထား
ေသာ သေဘၤာသီး ႀကက္လွ်ာ အသက္ကယ္ ယႀတာကိုေဆာင္ရြက္ ေပးလိုက္ေလ၏။ ထိုသူလည္း အလာတုန္း ကလို မ်က္ႏွာႀကီး သုန္သုန္မွဳန္မွဳန္ႏွင့္ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ျပံဳးရြင္ေသာ သေဘာ ေကာင္း၍ ေဖာ္ေရြေသာ မ်က္ ႏွာထားျဖင့္ လြတ္လတ္ ေပါ့ပါးေသာ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ ကြ်ႏ္ုပ္၏ ေဗဒင္လကၡဏာ ေဟာခန္းအတြင္းမွ ျပန္သြားေလေတာ့သတည္း။

သေဘၤာသီးႀကက္လွ်ာအသက္ကယ္ယႀတာ
ယႀတာေခ်ရာတြင္ အသံုးျပဳေသာ ႀကက္လွ်ာေရာင္စံု ၉လက္တြင္ လူနာ၏ ေန႔သား အမည္တို႔ကို ထည့္၍ ဆုေတာင္းစာ ေရးပါ။
ဥပမာ တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ က်န္းမာေရးေကာင္းပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဖ်ားေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ အဆုတ္ေရာဂါေပ်ာက္ပါေစ
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ေရာဂါႏွင့္ေဆးတိုးပါေစ။
တနလၤာသား ဟိန္းတင့္ေဇာ္ ဆရာေကာင္းသမာေကာင္းေတြ႕ပါေစ
အစရွိသည္ျဖင့္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္စလံုး ျပည္ေအာင္ေရးပါ။

ထိုေနာက္ ႀကက္လွ်ာ(၉)လက္ကို သေဘၤသီး အညွာဘက္မွာ စိုက္ပါ။ ျပီးရင္ ေအာက္ဘက္မွာ ေႀကြပုဂံလံုး တစ္လံုးခံ၍ ေထာင္ပါ။ ျပီးရင္ အညွာေပၚတြင္ ဖေယာင္းတိုင္ မနက္တစ္တိုင္ ညတစ္တိုင္ထြန္းပါ။ ထိုယႀတာကို ျပဳလုပ္ပါက ဆရာ၀န္ လက္ေလွ်ာေသာ လူနာမ်ားပင္ ျပန္ေကာင္းလာ တတ္ပါသည္။ ႀကီးႀကီးမားမား ေရာဂါမ်ားပင္ ေပ်ာက္ကင္းဖူးသည္မွာ အေတာ္ပင္ မ်ားျပားစြာ ေတြ႕ႀကံဳဖူးပါ၏။ ထို႔ေႀကာင့္ က်န္းမာေရးကိစၥကို အေႀကာင္းျပဳ၍ အခက္အခဲႀကံဳေတြ႕ေနရေသာ သူမ်ားအတြက္ ေစတနာေကာင္းျဖင့္ ေဖာ္ျပေပးလိုက္ပါသည္။

Featured

b

သင္လိုခ်င္တာ ဒီမွာရွာ

Labels